Ο ορισμός της τίμιας Παναθηναϊκής προσπάθειας!

• ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
• ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

3 Ιουλίου 2020: Ο Γιώργος Βόβορας έλεγε στην πρώτη συνέντευξη Τύπου όπου είχε παρουσιαστεί το νέο διοικητικό σχήμα του Παναθηναϊκού: «Το project πρέπει να στηρίζεται στην ενέργεια και την ομαδικότητα. Θέλουμε να κάνουμε μια αξιοπρεπή και τίμια παναθηναϊκή προσπάθεια που ο κόσμος θα στηρίξει. Θα δει μια ομάδα που θα παλεύει και δεν θα μιλάει πολύ. Θα δουλέψουμε χωρίς πολλά λόγια.»

18 Αυγούστου 2020: Ο Γιώργος Βόβορας επανέλαβε στην πρώτη επίσημη προπόνηση ενόψει της νέας σεζόν: «Το είχαμε πει από την πρώτη μέρα: ο στόχος είναι να κάνουμε μια Παναθηναϊκή, τίμια προσπάθεια. Θα φτιάξουμε μια ομάδα πολύ ανταγωνιστική, αυτό είπαμε και στην πρώτη κουβέντα με τους παίκτες. Θέλουμε μια ομάδα που θα παίζει με το 100% της ενέργειας σε κάθε κατοχή, σε κάθε δεκάλεπτο. Αυτό θα δουλέψουμε».

15 Οκτωβρίου 2020: Οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα κάνουν και με το παραπάνω αυτήν την... «τίμια Παναθηναϊκή προσπάθεια», πραγματοποιούν κατάθεση ψυχής στο «Palau Blaugrana», αλλά λίγο η ποιότητα της Μπαρτσελόνα και λίγο το «άδειασμα» των «πρασίνων» στην παράταση δεν ολοκλήρωσαν την σπουδαία παρουσία της ομάδας με μια μεγάλη και σημαντική νίκη σε ένα -εκ πρώτης όψεως και πριν από το τζάμπολ- χαμένο ματς.

Ναι, ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό θέλουν να βλέπουν οι φίλοι του. ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό είχε προαναγγείλει και ο 43χρονος τεχνικός. Δηλαδή οι παίκτες να παλεύουν σε κάθε φάση. Να βγάζουν περίσσια ενέργεια. Να κυνηγούν κάθε κατοχή. Να «σκυλιάζουν» για την μπάλα. Να κάνουν την ζωή δύσκολη των αντιπάλων τους, οποιαδήποτε ομάδα και αν βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του παρκέ.

Αλήθεια πιστεύατε ότι οι «πράσινοι» θα ήταν τόσο ανταγωνιστικοί στη Βαρκελώνη; Όσο «διαβασμένος» και αν ήταν ο Βόβορας (που ήταν και του βγάζουμε και το καπέλο γι' αυτό), όσο και αν είχε «απαντήσεις» στην σκακιέρα του Σάρας, όσο και αν υπήρχε η θέληση για το μεγάλο «διπλό», αντίπαλος ήταν ένα από τα μεγάλα φαβορί (αν όχι το μεγαλύτερο φαβορί) για την κατάκτηση της EuroLeague. Και εδώ έρχεται ένα μεγάλο κρίμα και ένα μεγαλύτερο «γαμ...το»!

Έφτασε που έφτασε εκεί το ματς, εξαργυρώστε στο τέλος και την τεράστια προσπάθεια που κάνατε. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι θα υπήρχε γκρίνια ή κακό κλίμα αν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει το ματς εύκολα με 15-20 πόντους διαφορά. Είπαμε, η Μπαρτσελόνα των πολλών εκατομμυρίων ήταν απέναντι. Και ας είχε απουσίες. Όμως ρε διάβολε, από τη στιγμή που έφτασε στο σημείο να κριθεί σε ένα ριμπάουντ ή σε μια-δυο λανθασμένες επιλογές στην κανονική περίοδο, λογικό και επόμενο να επικρατήσει περισσότερο η πικρή γεύση και λιγότερο η γλυκιά της εμφάνισης.

Το μεγαλύτερο κέρδος από αυτό το ματς αφορά το μέλλον. Δηλαδή εάν και εφόσον ο Παναθηναϊκός καταφέρνει να κοιτάξει στα μάτια αυτές τις ομάδες και μάλιστα μέσα στην έδρα τους (ναι, δεν είχε κόσμο αλλά δεν παύει να βαραίνει τους παίκτες η κούραση από τα συνεχόμενα ταξίδια και την αλλαγή ουκ ολίγων πτήσεων ελέω των απαγορεύσεων που υπάρχουν λόγω Covid-19), σίγουρα μπορεί να ελπίζει σε καλύτερα αποτελέσματα απέναντι σε ομάδες που είναι -θεωρητικά πάντα- στα μέτρα του.

Αρκεί να παίζει με τον ίδιο ζήλο, την ίδια προσήλωση, την ίδια συγκέντρωση και το εξαιρετικό «διάβασμα» του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός τα έκανε αυτά στη Βαρκελώνη για 41 λεπτά έχοντας σε τεράστιο βαθμό την «mentallity» του «refuse to lose». Όμως μετά το πρώτο λεπτό της παράταση παρέδωσε ψυχή και σώμα αφού η κούραση, σωματική και ψυχική, είχαν κυριεύσει τους παίκτες. Ας είναι. Το σίγουρο είναι ότι άφησε πολλές υποσχέσεις για τη συνέχεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε... βραδιά στην EuroLeague θα παρουσιάζει το ίδιο πρόσωπο.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

Ο Μάρκους Φόστερ αποκτήθηκε για να είναι σκόρερ. Και ήταν. Ήταν εκείνος που έδωσε το έναυσμα για την μεγάλη αντεπίθεση, αν και χρεώνεται και κάποιες παρασπονδίες στην άμυνα που κόστισαν στον Παναθηναϊκό. Και αυτό συνέβη όταν... έχανε τον Χίγκινς με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» να δεχτούν εύκολα καλάθια. Όμως πρόκειται για «λίρα εκατό» στην επίθεση. Απλά είναι παίκτης ψυχολογίας. Και αν δεν μπουν τα δύο πρώτα σουτ, δύσκολα... ισιώνει μετά το πράγμα.

Ο Ντίνος Μήτογλου ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του Παναθηναϊκού. Έδειξε και πάλι ότι του πάει καλύτερα να παίζει στο πέντε καθώς είναι πιο αποτελεσματικός στα ριμπάουντ, αλλά και στην επίθεση. Χρησιμοποιεί το κορμί και τη δύναμή του, ενώ μπορεί και να «ανοίξει» τις άμυνες αφού διαθέτει από συμπαθητικό έως και καλό σουτ έω από τα 6.75 μέτρα.

Το σχήμα του Βόβορα που «δάγκωνε» σίδερα και το οποίο βοήθησε ώστε να βρεθεί ο Παναθηναϊκός στο +11 (55-44) στο 25'. Ο Μήτογλου ήταν στο «πέντε», ο Παπαπέτρου στο «τέσσερα», ο Κασελάκης στο «τρία», ο Φόστερ στο «δύο» και ο Σαντ-Ρος στον «άσο». Η Μπαρτσελόνα είχε βρει τον μπελά της αφού έπρεπε να φτύσει... αίμα για να φτάσει στο καλάθι του Παναθηναϊκού. Μόλις άρχισαν οι αλλαγές από τον πάγκο, γύρισε το ματς σε χρόνο «dt» με σερί 12-0 των «μπλαουγκράνα».

Ο Λεωνίδας Κασελάκης έπρεπε να φτάσει 30 ετών για να δείξει ότι μπορεί να παίξει στην EuroLeague. Αν ο Παναθηναϊκός έχει ψυχή «12 Κασελάκηδων» στα επόμενα ματς, τότε μπορεί να αισιοδοξεί για κάτι καλό. Ο διεθνής φόργουορντ δεν φοβήθηκε να βάλει το κορμί του στη φωτιά, να βγάλει τα... συκώτια των «μπλαουγκράνα», να δίνει ομηρικές μάχες για ένα ριμπάουντ ενώ στο τέλος έβαλε τα γυαλιά σε... πολλούς Ευρωλιγκάτους παίκτες με τις 3/3 βολές. Είπαμε. Του αξίζουν περισσότερες ευκαιρίες. Και ήταν μόλις το 3ο του ματς στην διοργάνωση.

Επιτέλους δημιουργία, επιτέλους... ασίστ. Και μάλιστα με καλύτερο το Ratio με τα λάθη, καθώς οι «πράσινοι» μοίρασαν 22 ασίστ και υπέπεσαν σε μόλις 12 λάθη. Αυτό ήταν μια πρόοδος.

ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

Καταλαβαίνω ότι ο Βόβορας θέλει να εκμεταλλευτεί το ύψος του Σαντ-Ρος και την ικανότητά του στην άμυνα καθώς μπορεί να κλέψει μπάλες, να κάνει deflections και γενικά να γίνει... στενός κορσές στον αντίπαλό του. Όμως το κρέας δεν... βαφτίζεται ψάρι. Ο Κουβανός δεν είναι πλέι μέικερ. Και ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από ΚΑΝΟΝΙΚΟ πλέι μέικερ. Μπορεί να πραγματοποιήσε το καλύτερο παιχνίδι του από τότε που πήγε στην ομάδα, αλλά ενδεχομένως, κάποια άλλα πράγματα να μπορεί να τα κάνει καλύτερα. Ποιος ποντάρει τα λεφτά του ότι και στο επόμενο ματς θα είναι το ίδιο εύστοχος έξω από τα 6.75 μέτρα;

Το γεγονός ότι δεν δοκιμάστηκε, έστω και λίγο, ο Καλαϊτζάκης από τη στιγμή που δημιουργήθηκε «κενό» στα γκαρντ μετά την απουσία του Κίφερ Σάικς ο οποίος τραυματίστηκε στο πρώτο δεκάλεπτο και έκτοτε δεν επέστρεψε. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έβγαλε το ματς με τρία γκαρντ, με τον 21χρονο παίκτη να ήταν ο μοναδικός point guard αλλά ο οποίος δεν πάτησε καθόλου στο παρκέ. Θα μου πείτε ότι λειτούργησε αυτό το σχήμα. Όμως 2-3 λεπτά θα μπορούσε να μπει στο παρκέ για να δώσει ανάσες, σωματικές και ψυχικές.

Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τον Παπαγιάννη. Δηλαδή αν είναι σε γενικές γραμμές αγχωμένος ή πάνω στην προσπάθειά του να αποδείξει πράγματα, χάνει λίγο το μυαλό του. Ξεκίνησε καλά το ματς. Μοίρασε δύο τάπες και έδειξε να έχει ενεργό ρόλο στην άμυνα. Μετά όμως εξαφανίστηκε και δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα του. Φυσικά χρεώνεται και το γεγονός ότι έχασε δικό του ριμπάουντ σε κρίσιμο σημείο του ματς με το σκορ στο 73-72! Ύστερα από άστοχο τρίποντο του Ερτέλ, ο κατά 25 πόντους κοντύτερος Καλάθης, κατάφερε να του πάρει το ριμπάουντ από το οποίο ήρθαν 2/2 βολές του Ντέιβις για το 75-72 στα 17''. Εκεί απλά... απαγορεύεται να χάσεις αυτό το ριμπάουντ.

Ο Ουάιτ είναι η παραφωνία του πράσινου ρόστερ. Για ένα ακόμα ματς ήταν εντελώς αμέτοχος. Έως και απαθής. Μήπως να γίνουν δεύτερες σκέψεις στην ομάδα; Α, για να μην τον αδικήσουμε τελείως. Στο σουτ του Χίγκινς με τη λήξη της κανονικής περιόδου, έπαιξε καλή και σωστή άμυνα πάνω στον Αμερικανό.