Ο Λάρκιν λείπει και ο Μίτσιτς… δεν είναι εδώ
Για να συναντήσεις κανείς την τελευταία φορά που η Εφές ηττήθηκε σε δύο διαδοχικά εντός έδρας παιχνίδια θα πρέπει να εστιάσει στα τελειώματα της «καταστροφικής» σεζόν 2017-18. Η δε τελευταία φορά που γνώρισε δύο συνεχόμενες ήττες ήταν τον χειμώνα του 2019. Από τη Ρεάλ Μαδρίτης στην Κωνσταντινούπολη και τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα. Γι’ αυτόν τον λόγο, μπορεί να χαρακτηριστεί (έως και) πρωτόγνωρη η κατάσταση που βιώνει σήμερα το σύνολο του Εργκίν Αταμάν. Οι δύο ήττες στις ισάριθμες αγωνιστικές της Euroleague προφανώς την έχουν βυθίσει σε προβληματισμό, υπάρχει το ελαφρυντικό της απουσίας του Σέιν Λάρκιν, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για την εύκολη δικαιολογία.
Δεν αμφισβητείται ότι, παρόντος του βραχύσωμου γκαρντ, η Εφές είναι άλλη ομάδα. Ο ίδιος είναι ασταμάτητος όταν βρίσκει ρυθμό και παράλληλα, μόνο η παρουσία του είναι αρκετή για τη δημιουργία χώρων δράσης και εύκολων σουτ για τους συμπαίκτες του. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που η τουρκική ομάδα αναγκάζεται να τα βγάλει πέρα δίχως τον Λάρκιν. Είχε συμβεί ακόμη πέντε φορές στην τελευταία διετία, αλλά ο απολογισμός των τεσσάρων ηττών είχε αποδείξει ότι η Εφές είχε την ποιότητα για να απορροφήσει κάθε δυσκολία. Φέτος τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά γιατί…
-Στα πέντε παιχνίδια που είχε δώσει η Εφές δίχως τον Λάρκιν κέρδισε εκτός έδρας τους Γκραν Κανάρια, Άλμπα Βερολίνου, Μπάγερν Μονάχου αλλά και τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα. Ηττήθηκε εντός έδρας από την Μπαρτσελόνα στην πρεμιέρα της περσινής χρονιάς.
-Στα ίδια παιχνίδια σκόραρε 84.6 πόντους κατά μέσο όρο ενώ στα δύο πρώτα της φετινής χρονιάς περιορίζεται στους 70 πόντους! Το έλλειμμα των 14.6 πόντων δεν είναι μικρό.
-Ακόμη και αμυντικά έκανε καλύτερη δουλειά καθώς περιόριζε τον αντίπαλο στους 75 πόντους, ενώ φέτος δέχεται 76.5.
-Τότε, είχε εντελώς διαφορετική αγωνιστική συμπεριφορά καθώς ο μέσος όρος της στις τελικές πάσες ήταν 19.8 και φέτος περιορίζεται στις 14. Φέτος έκανε λιγότερα λάθη (9.5).
-Σούταρε επίσης με πολύ καλύτερα ποσοστά ευστοχίας. Για την ακρίβεια, με 38.9% στο μακρινό σουτ ενώ φέτος περιορίζεται στο 29.1%. Στα δίποντα είχε 58.9% ενώ φέτος έχει 50%.
Ο ΜΙΤΣΙΤΣ ΤΟΥ 7.7%
Είναι ευνόητο ότι απόντος του Λάρκιν, τα υπόλοιπα μέλη της περιφερειακής γραμμής οφείλουν να αναλάβουν το μέρος των προσπαθειών του Αμερικανού και φυσικά να καλύψουν το έλλειμμα στην επίθεση. Το έχει καταφέρει μόνο ο Κρούνοσλαβ Σιμόν καθώς οι 19 πόντοι κατά μέσο όρο με το υψηλό ποσοστό ευστοχίας (57%) στο μακρινό σουτ μάλλον αποδεικνύουν ότι αποτελεί την πιο αξιόπιστη επιθετική λύση της Εφές. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Βασίλιε Μίτσιτς. Από το περσινό 39.7% που είχε στο τρίποντο, φέτος «γκρεμοτσακίστηκε» στο 7.7% έχοντας 1/13 προσπάθειες. Μοιραία «έπεσε» και ο μέσος όρος παραγωγικότητάς του στους 12 πόντους. Επίσης…
-Στα προηγούμενα πέντε παιχνίδια απουσίας του Λάρκιν, ο Μίτσιτς είχε 14.9 πόντους κατά μέσο όρο με ποσοστό ευστοχίας 38.4% έξω από τη γραμμή του τριπόντου.
-Ο Ροντρίγκ Μπομπουά ήταν πιο παραγωγικός με τους 15.1 πόντους που είχε κατά μέσο όρο και το εντυπωσιακό 50% στο μακρινό σουτ. Φέτος περιορίζεται στους 11.5 πόντους και το ποσοστό αποτελεσματικότητάς του στο τρίποντο δεν υπερβαίνει το 30%.
-Ο Κρούνοσλαβ Σιμόν είναι ο μοναδικός που ανέβασε τους μέσους όρους του σε πόντους και ποσοστά ευστοχίας.
Αν δεν σημειωθεί κάποια έκπληξη, η Εφές θα αναγκαστεί να δώσει ακόμη τρία παιχνίδια δίχως τον Σέιν Λάρκιν καθώς ο Αμερικανός δεν προβλέπεται να επιστρέψει πριν τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Απομένει να φανεί αν θα αλλάξει η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας του Εργκίν Αταμάν.
