Εν τούτω Νικ(α)!

Έχουν περάσει είκοσι δυο μήνες από εκείνο το απόβραδο που ο Νικ Καλάθης έγινε… δηλωσίας!

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, σπεύδω να διευκρινίσω ότι γράφω τη λέξη μεταφορικώς και όχι με την καθιερωμένη έννοια της, διότι παλιά «δηλωσίες» αποκαλούνταν οι κομμουνιστές που για κάποιον λόγο αποκήρυσσαν την (αριστερή) ιδεολογία τους…

Το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου του 2018 ο νυν αρχηγός του Παναθηναϊκού επιστρέφοντας από την Τιφλίδα (όπου η Εθνική με τα δικά του όργια νίκησε τη Γεωργία) πήγε κατ’ ευθείαν στη Βαρκελώνη για το γύρισμα ενός διαφημιστικού σποτ της Euroleague και υπέκυψε στον αναπόδραστο πειρασμό: τράβηξε κατά Camp Nou μεριά και παρακολούθησε δια ζώσης τον αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Αϊντχόφεν, στην πρεμιέρα των ομίλων του (ποδοσφαιρικού) Champions League.

Ανέβασε μάλιστα και μια σχετική ιστοριούλα στο Instagram με το σύνθημα Vamos Barca!

Δεν ξέρω εάν ο Νικ είναι Μπαρτσελόνα από γεννησιμιού του και εάν τάχα μεγάλωσε με τη Dream Team του συχωρεμένου του Γιόχαν Κρόιφ: χλωμό το κόβω να έχει συμβεί αυτό, αλλά, διάβολε, αφού δεν πρόλαβε να δει τον Στόιτσκοφ, τον Λάουντρουπ, τον Γουαρδιόλα και τον Κούμαν, μπορεί τώρα να απολαμβάνει όποτε γουστάρει τον Μέσι, τον Σουάρεζ, τον Πικέ τον Γκριζμάν και όλο τον συρφετό των Blaugrana!

Τώρα το «Vamos Barca» μπορεί να το λέει, να το γράφει στις αναρτήσεις του, να το φωνάζει και να το εννοεί κιόλας, άνευ παρεξηγήσεως, καθόσον πληρώνεται κιόλας γι αυτό…

Και μάλιστα αδρά, όπως λέει ειρωνικά και ο Σέρχιο Γιουλ.

O κόσμος το ‘χε τούμπανο, λοιπόν κι αυτοί κρυφό καμάρι, οπότε αφού τις προάλλες ο Σάρας έκανε τον Κινέζο, τώρα μπορεί όχι μόνο μπορεί να επιβεβαιώνει τη μεταγραφή, αλλά και να πετάει τη σκούφια του…

Μπορούν επίσης αμφότεροι να γιορτάσουν το reunion τους πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και συνοδεύοντας το με τα παραδοσιακά καταλανικά tapas!

E, ρε γλέντια, κατά πώς έλεγε και ο Καραγκιοζης. Θα αναστενάξει η ευρύτερη περιοχή της Rampla!

Ακριβώς στη μία το μεσημέρι της Πέμπτης οι Καταλανοί ανακοίνωσαν στο twitter ότι ο λεγάμενος έγινε Culer!

Culer στην αργκό είναι o οπαδός της Μπαρτσελόνα. Μέσα έπεσαν, λοιπόν…

Την ίδια στιγμή γράφονταν οι τίτλοι τέλους της δεύτερης θητείας του Νικ στον Παναθηναϊκό και αναρωτιέμαι εάν αυτή η υπόθεση θα τριτώσει…

Ο Καλάθης αποχώρησε τώρα από τους Πράσινους, όπως είχε συμβεί και το καλοκαίρι του 2012, όταν μετακόμισε στο Κρασνοντάρ για να φορέσει τη φανέλα της Λοκομοτίβ Κουμπάν την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Eurocup και μάλιστα ανακηρύχθηκε MVP της σεζόν 2012-13.

Ακολούθησε το άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος διετές πέρασμα του από το ΝΒΑ (Μέμφις Γκρίζλις) και το 2015 είπε το δικό του «I’ m back» για να πάρει σταδιακά τη σκυτάλη από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, που πάντως σε επίπεδο επιτυχιών και επιδραστικότητας στα δρώμενα του Παναθηναϊκού δεν τον έφτασε ούτε στο νυχάκι…

Αλλοι παίκτες, αλλά και άλλες εποχές και άλλες συνθήκες διάβολε..

Ο Καλάθης φόρεσε την πράσινη φανέλα για οκτώ σεζόν και αξιώθηκε να στεφθεί πρωταθλητής της Ευρωλίγκας το 2011 και μάλιστα όχι όπου κι όπου, αλλά στην πόλη στην οποία, ταγμένος, θαρρείς, από το κισμέτ του, επιστρέφει τώρα, όχι ως περιστασιακός επισκέπτης, με την προσδοκία να ρουφήξει ξανά το νέκταρ του θριάμβου…

Μια προσδοκία που ξεπερνάει τα όρια του… συναγερμού από τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα όχι νέκταρ και αμβροσία, αλλά ούτε καν νερό και pan catalan δεν έχει γευθεί τα τελευταία χρόνια…

Αυτή είναι η ευχή και η κατάρα που κουβαλάει οδεύοντας προς τη Βαρκελώνη ο Καλάθης για να οδηγήσει ελέω και της οργανικής θέσης του τους Καταλανούς στη Γη της Επαγγελίας την οποία λιμπίζονται χρόνια και ζαμάνια: δέκα στη Euroleague και έξι στο ισπανικό πρωτάθλημα, μαθές!

Θα ‘χει το χάζι της αυτή η υπόθεση, διότι ο 31χρονος γκαρντ καλείται να δώσει πίσω στην Μπαρτσελόνα αυτό που της άρπαξε τον Μάρτιο του 2011!

Τότε, στη σειρά των play offs o ο Παναθηναϊκός αν και αγωνιζόταν με μειονέκτημα έδρας, έριξε στο κανναβάτσο τους λεγάμενους με σκορ 3-1 κι ενώ είχε ηττηθεί στον πρώτο αγώνα in extremis και με έναν πόντο!

Τότε, στη δεύτερη επαγγελματική σεζόν του, ο Καλάθης λειτούργησε ως ο πολιορκητικός κριός με τον οποίο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς γκρέμισε το κάστρο των αμφιτρυόνων του Final 4: τόσο στην άμυνα με το box and one απέναντι στον Χουάν Κάρλος Ναβάρο), όσο και στην επίθεση, στην οποία βελτίωσε το σκοράρισμα του κατά τρεις πόντους και συνάμα βρισκόταν πάνω στο παρκέ δέκα λεπτά παραπάνω.

Στην πρώτη φάση εκείνης της περιόδου ο Νικ είχε μέσο όρο 4.1 πόντους, ένα ριμπάουντ και μία ασίστ.

Στο Τop 16 «έγραψε» 2.2 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και μία ασίστ.

Μέχρι τότε ήταν αυτό που λένε στο χωριό του στη Φλόριντα, «non factor».

Και ξαφνικά συντελέσθηκε η Αποκάλυψις του… Νικολάου! Στη σειρά των τεσσάρων αγώνων με την Μπαρτσελόνα ο Καλάθης ανέβηκε στους 7.7 πόντους, στα 2.5 ριμπάουντ και στις 2.3 ασίστ, χώρια το γεγονός ότι, ευρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία, κυνηγούσε τον «La Bomba» σαν λυσσασμένο σκυλί μέχρι και εκεί όπου ακόμη και οι βασιλείς πηγαίνουν μόνοι τους!

Τον κούρασε, τον έβγαλε από τη ρουτίνα του, του κατέβασε κιόλας τον μέσο όσο του κατά δυο πόντους, με αποκορύφωμα τον τέταρτο και καθοριστικό αγώνα στο ΟΑΚΑ (78-67): ο Ναβάρο κόλλησε στους επτά πόντους, ενώ ο Καλάθης σε 34 λεπτά έβαλε 12 με 3/5 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 3/4 βολές και είχε επίσης τρία ριμπάουντ, τρεις ασίστ και τρία κλεψίματα…

Αμ’ το άλλο σας το ‘πα, δεν σας το ‘πα: ενώ στις πρώτες δυο φάσεις ο Νικ έπαιζε κατά μέσο όρο 15 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, στα play offs ο χρόνος συμμετοχής του ξεπέρασε τα 25’.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά τότε οι Πράσινοι χάλασαν το αριστούργημα της Μπαρτσελόνα και μάλιστα εις διπλούν: και την εκτροχίασαν από το Final 4 και την ανάγκασαν να το δει (να παίζεται στο σπίτι της, αλλά) από την τηλεόραση!

Σαράντα μέρες μετά από αυτή τη σειρά, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στη Βαρκελώνη, όχι στο Palau Blaugrana, αλλά στο Palau San Jordi και έραψε το έκτο παράσημο στην πλουμιστή στολή του.

Χαρίεις ο Καλάθης για τη μεταγραφή του, αλλά χαρίεις και ο Γιασικέβιτσους, τουλάχιστον για τρεις λόγους: θα κοουτσάρει έναν σπουδαίο και πολύ ταλαντούχο παίκτη που είναι ομόλογος του στη θέση και επίσης γνωρίζονται καλά από τις δυο σεζόν (2009-10, 2011-12) της συμβίωσης τους στον Παναθηναϊκό. Συν τοις άλλοις στη μοναδική κοινή παρουσία τους σε Final 4 (που υπήρξε κιόλας η τελευταία των Πρασίνων), το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, αντιμετώπισαν την Μπαρτσελόνα που επιβλήθηκε με 74-69 και κατέλαβε την τρίτη θέση.

Eχω όμως κι άλλα ράμματα για τη γούνα των Καταλανών, μάλιστα αυτή η υπόθεση παράγει ίντριγκα η οποία ωστόσο θα τελεσιδικήσει τον ερχόμενο Μάιο, θεού θέλοντος και ιού επιτρέποντος…

Η Μπαρτσελόνα θα βγει στο σαφάρι του τρίτου τίτλου της στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ε, λοιπόν, και τις δυο φορές που κατάφερε να ανέβει στο θρόνο, είχε στις τάξεις τους έναν πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού: το 2003 στη Βαρκελώνη τον Ντέγιαν Μποντίρογκα και το 2010 στο Παρίσι τον Γιάκα Λάκοβιτς, οπότε, προϊούσης της σεζόν, μένει να φανεί εάν θα τριτώσει το καλό της!

Ο Καλάθης δεν είναι βεβαίως ο πρώτος Ελληνας (ή ελληνοποιημένος) παίκτης που θα ενδυθεί τα blaugrana: αυτό το γαϊτανάκι το άνοιξε το καλοκαίρι του 1997 ο Ευθύμης Ρεντζιάς, που έπαιξε στην Μπαρτσελόνα επί πέντε σεζόν και μάλιστα αγαπήθηκε πολύ από τους φιλάθλους της…

Στα 23 χρόνια που ακολούθησαν βάδισαν πλείστοι όσοι προς αυτή την κατεύθυνση: ο Νίκος Οικονόμου (2001-02), ο Μιχάλης Κακιούζης (2005-07), ο Γιάννης Μπουρούσης (2006), ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (2013), ο Κώστας Παπανικολάου (2013-14), ο Στράτος Περπέρογλου (2015-17) και o Σάσα Βεζένκοφ (2015-18). Πέραν αυτών, προπονητής της Μπαρτσελόνα, τη σεζόν 2016-17, διετέλεσε ο νυν του Ολυμπιακού Γιώργος Μπαρτζώκας, συνεπικουρούμενος από τον Χρήστο Παππά.