Ο PG και ο Μίρο

Καλώς την τη βασίλισσα!

Βεβαίως αυτή έκφραση παραπέμπει στο «καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0» που είχε πει ο Νίκος Αλέφαντος την παραμονή ενός αγώνα Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ και του βγήκε ξινό!

Θα προτιμούσε ασφαλώς να είχε δαγκώσει τη γλώσσα του παρά να το πει…

Για να μείνω σε αυτό το μήκος κύματος, μια σχετική ατάκα θα μπορούσε να αρθρώσει ο Πάμπλο Λάσο, εάν ήταν αλαζών: δεν είναι όμως τέτοιος ώστε να δίνει βάση στο γεγονός ότι οι υπερασπιζόμενοι τη σκήπτρα του Βελιγραδίου, Μαδριλένοι μετρούν τέσσερις απανωτές νίκες επί του Παναθηναϊκού: μία στον αγώνα του πρώτου γύρου και τρεις στην περυσινή σειρά των play offs, στην οποία ο Παναθηναϊκός πρόσφερε μια πανδαισία και έκανε σκόνη και θρύψαλα τη Ρεάλ στο πρώτο ματς (95-67), αλλά πάτησε την πεπονόφλουδα, γνώρισε τρεις σερί ήττες και είδε το Final 4 από τηλοψίας…

Έντεκα μήνες αργότερα οι δυο ομάδες βρίσκονται σε άλλη φάση: σε άλλη σε σχέση με τον Απρίλιο του 2018, αλλά και σε σχέση με τις 19 του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν οι οικοδεσπότες μάζευαν τα ριμπάουντ σαν φιστίκια (24 έναντι 42), επιβλήθηκαν με 89-68 και άφησαν τους Πράσινους να βουρλίζονται…

Αυτό το ματς υπήρξε το κύκνειο άσμα του Τσάβι Πασκουάλ στον πάγκο του Παναθηναϊκού, καθότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να τον σχολάσει το ίδιο βράδυ. Μετά από 48 ώρες (κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο) κάθισε στον πάγκο ο Γιώργος Βόβορας και μια εβδομάδα αργότερα έσκασε μύτη εν χορδαίς και οργάνω κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας ο Ρικ ο Πιτίνο!

Εχει το χάζι του το αποψινό ματς και δη το τζάμπολ του, διότι προκαλεί ίλιγγο! Ο λόγος; Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ακριβώς στις εννέα το βράδυ θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω δυο ντερέκια που το μπόι τους φτάνει στα 438 εκατοστά!

Στο ένα ημικύκλιο ο Εντι Ταβάρες με 2μ.20, στο άλλο ο Γιώργος Παπαγιάννης με 2μ.18 (με η χωρίς παπούτσια δεν έχει σημασία), τουτέστιν ο τίτλος στο τρέιλερ του έργου θα μπορούσε να είναι «Ανεμοδαρμένα ύψη», σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή του τίτλου του μυθιστορήματος της Εμιλι Μπροντέ…

Και τι διασκευή Θεέ μου;

Συμπαραγωγή από Πράσινο Ακρωτήρι και από Μέγαρα μεριά!

Λόγω ύψους και οι δυο τους είναι σκιάχτρα, μπορούν να συστήνονται ως κατά το μάλλον ή ήττον «game changers» και αυτό εις ό,τι αφορά τον Παπαγιάννη πιστώνεται και στον ίδιο, αλλά και στον Πιτίνο…

Για να πω την αμαρτία μου, στις 26 Φεβρουαρίου που είχα την τιμή να φιλοξενήσω τον Ρικ στην εκπομπή «Pick N’ Roll» της Cosmote TV μου είχε κάνει εντύπωση ότι αναφέρθηκε επί προσωπικού σε δυο παίκτες: στον Νικ Καλάθη μετά από ερώτηση και στον PG στο… ξεκούδουνο!

Αιφνιδιασθήκαμε κιόλας με τον Ρήγα Δάρδαλη στο άκουσμα του PG και τον ρωτήσαμε για να επιβεβαιώσουμε ότι εννοούσε τον George Papagiannis και όχι κάποιον point guard!

Aυτόν εννοούσε και στον έναν μήνα που πέρασε από τότε το(ν) εννοεί για τα καλά!

Από τις ακριτομυθίες μαθαίνω ότι ο Πιτίνο ασχολείται τα μάλα με τον 22χρονο σέντερ και μάλιστα του πιπιλίζει το μυαλό με τρεις λέξεις, που τις επαναλαμβάνει ως εντολές…

Screen, block, dunk!

Αυτά θέλει ο Πιτίνο από τον Μεγαρέα σέντερ: να κάνει καλά σκριν, τάπες και καρφώματα, εκτός κι αν δεδομένης της θεαματικής βελτίωσης του, αρχίσει να σουτάρει κιόλας από πιο μακριά.

Πιο θεαματική από τη βελτίωση του, πάντως, είναι η επιθυμία από την οποία εμφορείται, θέλοντας να αποδείξει ότι δεν είναι τεμπέλης, όπως άφηναν να εννοηθεί οι προηγούμενοι εργοδότες του στο ΝΒΑ…

Επί τη βάσει αυτής της επιθυμίας του, λοιπόν, ο Παπαγιάννης δεν περιορίζεται, ούτε αρκείται στην προπόνηση με τον Παναθηναϊκό, αλλά επιδίδεται επί καθημερινής βάσεως (όταν δεν λείπει για εκτός έδρας αγώνες) σε ατομικό πρόγραμμα υπό την επιστασία ενός σπεσιαλίστα του είδους…

Λέω τώρα να βάλω και μια ιστορική πινελιά στην υπόθεση του αποψινού αγώνα…

Μια πινελιά που τη χάραξε στον μαδριλένικο καμβά πριν από 24 χρόνια ένας ομόλογος του Παπαγιάννη, ο οποίος επίσης ήταν αμερικανοθρεμμένος…

Τον Σέρβο Μίροσλαβ Πετσάρκι εννοώ, που είχε παίξει κολεγιακό μπάσκετ στο Μάριστ, παρέα - σε στιλ δίδυμων πύργων - με τον Ολλανδό Ρικ Σμιτς και μετά την Παρτίζαν Βελιγραδίου πέρασε έξι σεζόν στην Ελλάδα με τον Αρη, τον Παναθηναϊκό και τον Πανιώνιο…

Το ημερολόγιο λοιπόν έδειχνε 23 Φεβρουαρίου του 1995, όταν στην ακροτελεύτια αγωνιστική της φάσης των ομίλων ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε στη Μαδρίτη τη (μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, με προπονητή τον Ομπράντοβιτς και δίδυμο στη ρακέτα τον Σαμπόνις και τον Αρλάουκας) Ρεάλ, την οποία ενάμιση μήνα νωρίτερα είχε νικήσει με 77-64 στην Αθήνα…

Λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς και με το σκορ στο 66-65 ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου κάλεσε τάιμ και έθεσε το ζήτημα σε… διαβούλευση! «Καρντάσια, να αποφασίσουμε τώρα τι θέλουμε. Με ήττα παίζουμε στα πλέι οφς με την Τσιμπόνα και με νίκη βρίσκουμε την Μπολόνια. Τι λέτε;» ρώτησε τους παίκτες. Δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ. Πετάχτηκαν αμέσως ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Κώστας Παταβούκας και, χωρίς να είναι σίγουροι ότι διερμήνευαν την κρατούσα άποψη, είπαν μ’ ένα στόμα…

«Πάμε για τη νίκη κόουτς. Πόσες ευκαιρίες είχαμε ή θα έχουμε να νικήσουμε κοτζάμ Ρεάλ στην έδρα της»;

Οπερ και εγένετο! Στο αμέσως επόμενο κλικ η μπάλα έφτασε στα χέρια του Μίρολαβ Πετσάρσκι κι αυτός αγριεμένος όχι μονάχα την κάρφωσε στο καλάθι της Ρεάλ, αλλά κέρδισε και φάουλ! Έβαλε την ελεύθερη βολή, έγραψε το 66-68 (σκοράροντας σε εκείνη τη φάση τους μόνους τρεις πόντους του στο ματς) και οι Πράσινοι, εν γνώσει τους και ενσυνειδήτως έπεσαν πάνω στην Μπάκλερ Μπολόνια την οποία απέκλεισαν με 2-1 (68-85, 63-55, 99-56) και προκρίθηκαν στο Final 4 της Σαραγόσα.