Η Ζαλγκίρις έριχνε «φάπες» και στον Ολυμπιακό έπαιζαν «μήλα»

Έχω θίξει αρκετές φορές φέτος το θέμα της δύναμης στα παιχνίδια του Ολυμπιακού. Δυστυχώς οι «ερυθρόλευκοι» μου έδωσαν μία ακόμη ευκαιρία να επισημάνω τη συγκεκριμένη τους αδυναμία.

Το να είσαι soft δεν είναι θέμα μπάσκετ, δεν είναι κάτι που διορθώνεται μέσα από τις προπονήσεις, δεν είναι κάτι που το αλλάζεις όπως αλλάζεις π.χ ένα επιθετικό σύστημα το οποίο δεν λειτουργεί.

Το να είσαι soft είναι θέμα νοοτροπίας και ο Ολυμπιακός έχει σαφέστατο πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα.

Στη Μόσχα η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε στην τρίτη περίοδο κι έριχνε «ξύλο» και οι Πειραιώτες έκαναν πίσω.

Στο ΟΑΚΑ βγήκε ο Παναθηναϊκός στην τρίτη περίοδο κι έριξε δύο μπασκετικές φάπες και στον Ολυμπιακό κώλωσαν.

Με τη Φενέρμπαχτσε παρόμοια εικόνα.

Στο Κάουνας μόλις οι Λιθουανοί πήγαν το παιχνίδι στην επαφή... μία από τα ίδια. Φοβήθηκαν στο «ξύλο».

Σε αυτό το σημείο δε θέλω γκρίνιες και παράπονα για την ανοχή των διαιτητών για δύο βασικούς λόγους.

Πρώτον για πολλά χρόνια η συγκεκριμένη ομάδα έπαιζε σκληρά και στο όριο του φάουλ.

Δεύτερον. Παίξε κι εσύ σκληρά κι αν σου τα σφυρίζουν τα δικά σου, τότε να φωνάξεις για διαφορετικά κριτήρια. Τώρα δεν δικαιούσαι να μιλάς διότι πολύ απλά στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων, εσύ έκανες πίσω.

ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΝΑ ΓΚΑΡΝΤ

Θα μπορούσα να κάνω και copy paste με πρόσφατο σχόλιο μου σε blog. Με ένα γκαρντ δεν μπορείς να νικήσεις κανέναν.

Κι ο Ολυμπιακός σε ένα ακόμη ματς είχε μόνο τον Σπανούλη. Όταν δεν τον βοηθά κανείς, είναι λογικό να κάνει και κατάχρηση ντρίμπλας, είναι λογικό να κάνει και βεβιασμένες επιλογές.

Διότι πολύ απλά οι υπόλοιποι δεν μπορούν.

Θυμάμαι όταν είχε αποκτήσει τον Ουίλιαμς Γκος ο Ολυμπιακός είχα αποθεώσει τις ικανότητές του και είχα εκφράσει την απορία για την αντίδρασή του όταν θα φάει δύο σφαλιάρες.

Δεν έχω απορία πλέον. Εξαφανίζεται...

Οι δύο Λετονοί αλλού για αλλού αν και ο Τίμα έβγαλε τουλάχιστον σκληράδα και τσαμπουκά.

Ο Παπανικολάου «άχρωμος» τελείως.

Ο Μάντζαρης κατάφερε σε 6:44 αλλάξει το μομέντουμ του αγώνα για τα καλά δίνοντας τη μπάλα στα χέρια του Ουάιτ που κάρφωσε, κατάφερε να τελειώσει με -4 στο ranking και να έχει -16 στο +/- του σκορ!

Κατανοώ πλήρως πως δεν έχει ίχνος καλής ψυχολογίας, αλλά από την άλλη αμείβεται (όχι όσα ακούγονται καθώς έχουν μειωθεί οι απολαβές του κι έχει πλέον το έβδομο συμβόλαιο στην ομάδα) με αρκετά χρήματα για να μην αλλάζει η εικόνα του. Μου δείχνει σαν να έχει αποδεχτεί τη μοίρα του.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν έχει ανάγκη τα γκαρντ του και καλό είναι να συνέλθουν γιατί με την άφιξη του περιφερειακού που θα έρθει, ο χρόνος τους στο παρκέ θα μειωθεί αρκετά.

ΡΙΣΚΑΡΕ Ο ΓΙΑΣΙΚΕΒΙΤΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με το εντυπωσιακό 6/6 τρίποντα ή 7/8 αν προτιμάτε... Αυτά τα σουτ ήταν άριστες επιλογές ύστερα από καλή κυκλοφορία της μπάλας και ρίσκου της αμυντικής τακτικής.

Ο Γιασικεβίτσιους είναι εξαιρετικός προπονητής, αλλά δεν είναι Θεός για να μην κάνει λάθη.

Έδωσε τα τρίποντα στον Ολυμπιακό και ειδικά στον Πρίντεζη πιστεύοντας πως θα σταματούσε κάποια στιγμή.

Πάντως το καλό για τους Πειραιώτες στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν τα 9 εύστοχα τρίποντα, αλλά τα μηδέν λάθη και οι 12 ασίστ.

Ο Λιθουανός τεχνικός έπαιξε με δίδυμους πύργους (Ντέιβις και Καβαλιάουσκας). Κάτι έχασε αφού δεν μπορούσε να ακολουθήσει τόσο μακριά τον Πρίντεζη ο οποίος ξεκίνησε με 4/4 τρίποντα.

Από την άλλη κέρδισε περισσότερα αφού ακουμπούσε συνέχεια τη μπάλα στο low post εκεί όπου Μιλουτίνοφ, Πρίντεζης και ΛεΝτέι όταν πέρασε στο παρκέ, είχαν τεράστιο αμυντικό πρόβλημα λόγω της δύναμης των δύο ψηλών.

ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ

Στο 23΄ έγινε το πρώτο λάθος (επιθετικό φάουλ του Λεντέι) και εκεί ξεκίνησαν τα «μήλα». Θυμάστε το παιχνιδάκι που παίζαμε πιτσιρικάδες.

Πάσες στα χέρια των αντιπάλων και κάρφωμα. Πάσες στα χέρια των αντιπάλων και lay up. Πάσες στα χέρια των αντιπάλων και βολές.

Χίλιες φορές να έκαναν 15 επιθετικά φάουλ (κι αυτά λάθη θα ήταν), παρά να δίνουν εύκολα καλάθια στον αντίπαλο.

Υπάρχει ένα στατιστικό το οποίο θεωρώ πως είναι αρκετό για την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Από το 21' έως το 35' ο Ολυμπιακός είχε 13 πόντους και 12 λάθη. Είχε έναν περισσότερο πόντο από λάθη. Αδιανόητο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του δεύτερου ημιχρόνου εκτός από λάθη περιελάμβαναν ακόμη τραγικές επιλογές στην επίθεση και έλλειψη συγκέντρωσης.

Στην επίθεση σταμάτησαν να μετακινούν σωστά τη μπάλα, έπαψαν να κινούνται χωρίς αυτή στα χέρια και πήγαιναν σε «μπούκες» της τελευταίας στιγμής.

Για την έλλειψη συγκέντρωσης ας θυμηθούμε απλά το ανόητο λάθος του Τίμα στην επαναφορά όπου έκανε βήματα λες κι είχε δεχτεί καλάθι ο Ολυμπιακός (σε αυτή την περίπτωση μπορείς να κινηθείς όσο θες), ενώ στην πραγματικότητα ήταν απλά μία επαναφορά ύστερα από λάθος αντιπάλου.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός δέχτηκε τα πρώτα 8 καλάθια μέσα από τη ρακέτα. Τα εφτά αν δεν κάνω λάθος ήταν από υπερβολικά κοντινή απόσταση. Μετά από αυτά τα 8 πρώτα καλάθια, αποφάσισε κάποιος «ερυθρόλευκος» να κάνει το πρώτο φάουλ.

Μετά από 16 πόντους. Μετά από 6 λεπτά!

Εχουν περάσει 3 μήνες και βλέπουμε το ίδιο ελάττωμα.

ΥΓ 2: Στο τελευταίο πεντάλεπτο του δεύτερου δεκαλέπτου, ο Ολυμπιακός παρασύρθηκε από την ευστοχία του. Με την άμυνα της Ζαλγκίρις να έχει βγει πιο έξω να μαρκάρει, θα έπρεπε να γίνουν περισσότερα drive αφού υπήρχαν πλέον οι διάδρομοι.

ΥΓ 3: Ακολουθεί ρεπορτάζ και όχι άποψη. Ο Μπλατ δε βιάζεται να πάρει παίκτη. Καλώς; Κακώς; Δε βιάζεται.

Μακάρι να είχε 1.200.000 να έπαιρνε «χθες» τον Ουοναμέικερ. Δεν έχει.

Μακάρι να του έκανε όλα όσα του λείπουν ο Μπράντον Πολ. Θα τον είχε πάρει «χθες», αλλά νομίζω (λέξη κλειδί) πως δε θέλει να προσθέσει ένα ακόμη «δυαροτριάρι» και θέλει περισσότερο έναν «Ουίλιαμς Γκος» με καλύτερο σουτ.

ΥΓ 4: Με τις ήττες της Αρμάνι και της Μπαρτσελόνα, χάθηκε ευκαιρία στο Κάουνας για τους Πειραιώτες. Μονόδρομος πλέον η νίκη επί της Αναντολού Εφές.