Σκάσε και παίζε!

Με 1-0 δεν προκρίθηκε κανείς, αλλά δεν αποκλείστηκε κιόλας κανείς!

Δεν κομίζω γλαύκα ες Αθήνας, απλώς το επισημαίνω ή μάλλον το υπενθυμίζω εν αναμονή της δεύτερης αναμέτρησης ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στη Ρεάλ Μαδρίτης η οποία επίσης δεν θα κρίνει οριστικώς, αμετακλήτως και τελεσιδίκως τον νικητή του ζευγαριού.

Ούτε με 2-0 δεν προκρίθηκε κανείς, αλλά ούτε αποκλείστηκε!

Βεβαίως το 2-0 θα είναι ένα πρόκριμα, αλλά, διάβολε, ας μην το μελετάω άλλο, για να μην το.... γκαντεμιάσω, οπότε πάμ’ παρακάτω...

Παρακάτω δεν είναι το 2-0 μετά το 1-0, αλλά το 1-1 μετά το 1-0, που πλάκα πλάκα αποτελεί τη δεύτερη φύση του Παναθηναϊκού, ο οποίος απόψε-όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται αυτό- θα μπορούσε να επιθυμεί να τριτώσει το κακό, που του βγαίνει σε καλό!!!

Τι εννοώ; Απλούστατα, δυο φορές στο παρελθόν, που οι «Πράσινοι» βρέθηκαν στην ίδια με την τρέχουσα θέση (να έχουν πλεονέκτημα έδρας σε σειρά best-of-five και να προηγούνται με 1-0), δεν έκαναν το 2-0, αλλά δώρισαν το πλεονέκτημα έδρας στους αντιπάλους τους: το επανέκτησαν όμως νικώντας είτε στον τρίτο, είτε στον τέταρτο αγώνα και προκρίθηκαν στο Final 4, μάλιστα την πρώτη φορά διάνυσαν κιόλας όλο το δρόμο μέχρι το θρόνο!

Δεν ξέρω εάν η ιστορία θα επαναληφθεί σαν ξεπατικωσούρα ή ως απευκταία φάρσα ή τραγωδία (όπως υποστήριζαν από παλιά οι Μαρξιστές), αλλά σε κάθε περίπτωση αυτή η επαναλαμβανόμενη συγκυρία έχει το χάζι της, εξ ου και η αναψηλάφηση της...

Η πρώτη πράξη αυτού του ανατρεπτικού έργου ανέβηκε στα play offs της σεζόν 2008-09. Στις 24 Μαρτίου του 2009 ο Παναθηναϊκός νίκησε στο ΟΑΚΑ τη Μοντεπάσκι Σιένα με 90-85, αλλά δυο βράδια αργότερα γνώρισε την ήττα με 84-79, απεμπόλησε το πλεονέκτημα έδρας και βρέθηκε στριμωγμένος στα σχοινιά. Έδειξε όμως χαρακτήρα, πήγε αρματωμένος στην Τοσκάνη, πέτυχε δυο απανωτές νίκες και σφράγισε το εισιτήριο του με προορισμό το Βερολίνο, όπου είναι γνωστό τοις πάσι τι συνέβη...

Η δεύτερη πράξη του ίδιου ανατρεπτικού έργου ανέβηκε στα play offs της σεζόν 2011-12. Στις 20 Μαρτίου του 2012 οι Πράσινοι με μια (αλά προχθές) εντυπωσιακή εμφάνιση επικράτησαν της Μακάμπι με 92-73 και προηγήθηκαν με 2-1. Μετά από σαράντα οκτώ ώρες οι Ισραηλινοί άλωσαν το ΟΑΚΑ με 94-92 στην παράταση και όταν η σειρά μεταφέρθηκε στο Τελ Αβίβ, πήραν το προβάδισμα με 2-1.

Ο Παναθηναϊκός δεν... μάσησε, ισοφάρισε σε 2-2, κουβάλησε πάλι τη Μακάμπι στην Αθήνα, όπου σε έναν από τους συγκλονιστικότερους αγώνες στα χρονικά της post season της διοργάνωσης επιβλήθηκε με 86-85 στην παράταση και ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί όμως δεν μπόρεσε να επαναλάβει τον προ τριετίας θρίαμβο και να υπερασπισθεί τα σκήπτρα της Βαρκελώνης (2011), χώρια που αυτό το Final 4 τον στοιχειώνει εδώ και έξι χρόνια αναγκάζοντας τον να κυνηγάει χίμαιρες στο δρόμο προς το Λονδίνο, το Μιλάνο, τη Μαδρίτη, το Βερολίνο και την Κωνσταντινούπολη.

Αρχής γενομένης από προχθές και όσο τραβήξει αυτή η σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Παναθηναϊκός σημαδεύει τη 12η συμμετοχή του σε Final 4.

Από τη σεζόν 1993-94 και εντεύθεν, οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης σε 22 σειρές play offs έχουν παίξει 66 αγώνες απέναντι σε 18 διαφορετικές ομάδες, με απολογισμό 36 νίκες και 30 ήττες. Σε αυτή τη διαδρομή έχουν πετύχει πέντε sweep (με 2-0), ενώ έχουν πάρει πέντε προκρίσεις με 2-1, δυο με 3-1 και μία με 3-2.

Η προχθεσινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού υπήρξε... αχαρακτήριστη! Όντως δεν χαρακτηρίζεται και τείνει να διαψεύσει τον Σαλβαδόρ Νταλί που είχε πει κάποτε πως «είναι μάταιος κόπος να ψάχνετε την τελειότητα, διότι δεν θα τη βρείτε ποτέ»!
Αλλά είπαμε: με 1-0 δεν προκρίθηκε κανείς και ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλη επιλογή από το να βάλει στο ράφι τη χάρμα οφθαλμών απόδοση του στον πρώτο αγώνα και να κοιτάξει το επόμενο δέντρο το οποίο αντικρίζει μπροστά του: ούτε το προηγούμενο που υλοτόμησε προχθές, ούτε το δάσος...

Κοινώς σκάσε και παίζε. Η μάλλον σκάσε, παίζε, νίκα και προχώρα!