Final Four: Πόση εμπειρία πια σε ένα πάνελ και πόσο «ελληνική» διοργάνωση!

Final Four: Πόση εμπειρία πια σε ένα πάνελ και πόσο «ελληνική» διοργάνωση!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας παρακολούθησε την απολαυστική εναρκτήρια συνέντευξη Τύπου του Final 4, εστιάζει στις μικρές λεπτομέρειες και στιγμές που έκλεψαν την παράσταση και σχολιάζει τις ατάκες που ξεχώρισαν με τον Αταμάν – όπως πάντα άλλωστε – να έχει την τιμητική του!

Δεν ξέρω πόσο περνάει στους αναγνώστες του Gazzetta η ατμόσφαιρα που βιώνουμε από χθες (22/05) αλλά και το κλίμα που επικρατεί εδώ στο Βερολίνο, αλλά αν κρίνω από τα ρεκόρ των views στα video που στέλνουμε αλλά και από την συνεχώς αυξανόμενη επισκεψιμότητα στην κορυφαία ιστοσελίδα της χώρας, οι εικόνες που βλέπετε και τα κείμενα που διαβάζετε, σας βάζουν πλήρως στον παλμό των όσων λαμβάνουν χώρα στην γερμανική πρωτεύουσα, παραμονές της έναρξης των αγώνων.

Αν το επίσημο τζάμπολ του 36ου Final 4, είναι προγραμματισμένο για αύριο (24/05, 19.00) το απόγευμα, με τον πρώτο ημιτελικό Παναθηναϊκού-Φενερμπαχτσέ, το άτυπο έγινε το μεσημέρι της Πέμπτης (23/05), με την καθιερωμένη «ανάκριση» των πρωταγωνιστών των τεσσάρων ομάδων από τους δημοσιογράφους, που είχε πολύ έντονο ελληνικό χρώμα.

Κακά τα ψέματα, όταν ο προπονητής πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ρεάλ, Τσους Ματέο και ο τρεις φορές καλύτερος αμυντικός της Euroleague, Έντι Ταβάρες, κλήθηκαν να απαντήσουν μόλις σε τρεις ερωτήσεις, αντιλαμβάνεστε ότι οι εκπρόσωποι των ελληνικών ομάδων και ο πάντα ατακαδόρος, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, έστρεψαν πάνω τους, τους περισσότερους προβολείς.

Δεν ξέρω από που να αρχίσω, αλλά μάλλον θα το κάνω από τον Τούρκο τεχνικό του «τριφυλλιού», που ήταν ο γνωστός Αταμάν. Αυτό που συμβαίνει με τον 58χρονο coach των δύο ευρωπαϊκών τίτλων, εξηγείται και με το ένστικτο του σουτέρ! Όταν τα βάζει, συνεχίζει να σουτάρει!

Έτσι και ο Εργκίν… Όσο πέφτει μέσα στις βαρύγδουπες προβλέψεις που κάνει, τόσο θα συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό. Γιατί κατ’ αυτό τον τρόπο, δείχνει στους παίκτες του πόσο τους πιστεύει και τους «φτιάχνει»! Θα διαβάσατε, υποθέτω, ότι ο Σλούκας νιώθει σαν να παίζει στο πρώτο του Final 4 (ενώ βρίσκεται στο 12ο) και ότι η κινητήριος δύναμή του, είναι το κίνητρο! Ε, λοιπόν, όσο ο Αταμάν δικαιώνεται, ως μετρ της ψυχολογίας και των mind games, θα συνεχίσει να «πυροβολάει» προς αυτή την κατέυθυνση.

Γιατί ξέρει να διαχειρίζεται την προσοχή που πέφτει πάνω του, αλλά και γιατί είναι πολύ έξυπνος, ώστε να μπορεί να την διώξει, όταν έτσι πρέπει. Έτσι εξηγείται η πολύ προσεκτική του απάντηση, όταν ρωτήθηκε για το επεισόδιο με την μερίδα των οπαδών της Φενερμπαχτσέ (το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αποφύγει αν αγνοούσε τις αποδοκιμασίες και δεν απαντούσε), κατεβάζοντας τους τόνους και καταθέτονας τον σεβασμό του για τον τουρκικό σύλλογο. Τον οποίο, όλοι στην Τουρκία ξέρουν ότι αντιπαθεί μέχρι εκεί που δεν παίρνει…

Να σας πω την αλήθεια, δεν ξέρω αν επίτηδες ανέφερε ότι αυτό είναι το 5ο ή το 6ο του Final 4 (για την ακρίβεια είναι το 7ο), θέλοντας να δείξει ότι δεν θυμάται καλά. Όταν ο Saras το πήγε στην πλακίτσα, όμως, για το Final 4 του 2009 που ο 19χρονος τότε Σλούκας ήταν εκτός 12άδας στον Ολυμπιακόοπότε Έργκιν, μήπως να τον αφήσεις και αύριο», του είπε χαριτλογώντας), εκείνος αμέσως του θύμισε ότι τον κέρδισε και χωρίς τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, που ήταν τραυματίας στο εφετινό ματς του ΟΑΚΑ

Ο Γιασικεβίτσιους από την άλλη πλευρά και ο σφιγμένος Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις, κράτησαν χαμηλούς τόνους. Ο “Saras”, που συμμετέχει για 4η συνεχόμενη χρονιά σε Final 4 (έχει συνολικά 5 παρουσίες), ίσως επειδή νιώθει ότι έχει «καεί» στα τρία προηγούμενα που η Μπαρτσελόνα ήταν εκ των φαβορί σε Κολωνία, Βελιγράδι και Κάουνας κι έφυγε με μηδέν εις το πηλικό.

Γενικά οι τέσσερις προπονητές των ομάδων που βρίσκονται στο Βερολίνο, κουβαλούν συνολικα΄25 παρουσίες σε Final 4 και οι τέσσερις παίκτες που κάθισαν στο πάνελ της συνέντευξης Τύπου, δύο περισσότερες. Κοινώς, όλες οι διεκδικητές του τίτλου σφύζουν από εμπειρία. Επίσης, η εφετινή διοργάνωση έχει έντονο το ελληνικό στοιχείο, ανεξάρτητα με το αν θα δούμε «εμφύλιο» τελικό, για τον οποίο θα μιλάει όλη η Ευρώπη για μας!

Οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες έχουν τουλάχιστον από τρεις παίκτες που έχουν μεγάλη θητεία στην Εθνική Ελλάδας, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ίσως ο προπονητής που φοβούνται ή σέβονται περισσότερο οι υπόλοιποι τρεις συνάδελφοί του. Όπως και την ομάδα του φυσικά.

Δεν ήταν τυχαία η δήλωση του Τσους Ματέο, ότι ο Ολυμπιακός είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος σε ημιτελικό Final 4! Πολύ απλά γιατί η καρδιά του πρωταθλητή, δεν είναι ένα τυχαίο πλεονέκτημα. Όπως επίσης και το ότι οι «ερυθρόλευκοι» αποτελούν ένα σύνολο που μπορεί να είναι αποτελεσματικό σε κάθε στυλ παιχνιδιού.

Γιατί χαρακτηρίζεται από μεγάλη συνέπεια στην άμυνα και αν βάλει τα μακρινά σουτ, τότε μπορεί να κάνει παπάδες και να γίνει η ομάδα που νίκησε την ΤΣΣΚΑ στους 70 πόντους (69-52) στον ημιτελικό και την Ρεάλ στους 100, δύο μέρες αργότερα (100-88).

Σημαντικότερη σύνδεση εκείνης της ομάδας του Πειραιωτών που κατέκτησε το τελευταίο της ευρωπαϊκό τρόπαιο στο Λνδίνο, με την σημερινή είναι ο προπονητής και ο αρχηγός (Κώστας Παπανικολάου).

Δεν ξέρω αν ο “Παπ»… σκιάχτηκε από το απαράδεκτο πανό που σήκωσαν κάποιοι Τούρκοι για την Κωνσταντινούπολη και γι’ αυτό το λόγο άρχισε τις δηλώσεις του, με την ευχή να ασχοληθούμε όλοι με την γιορτή του μπάσκετ μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Ο 58χρονος Έλληνας τεχνικός με την σειρά του, ξέρει καλά τι σημαίνει να έχει η ομάδα του την συνδρομή της τύχης, πρωτίστως στον ημιτελικό! Ο κόσμος που θα δώσει βροντερό παρών και σε ένα ακόμη Final 4 θα είναι στο πλευρό της ομάδας του και οι μικρές λεπτομέρειες, είναι τα στοιχεία που κάνουν την διαφορά σε αυτούς τους σπουδαίους αγώνες.

Οι σχεδόν 8 χιλιάδες «ερυθρόλευκοι» οπαδοί στο Κάουνας, έσπρωξαν την ομάδα σε εκείνο το ανεπανάληπτο 27-2 επιμέρους σκορ στην 3η περίοδο απέναντι στην Μονακό, που σφράγισε την πρόκριση στον περυσινό τελικό. Η ατυχία (ή τύχη των αντιπάλων) στο σουτ του Γιουλ και του Μίτσιτς, ήταν που της στέρησε τον τελικό και το τρόπαιο.

Όταν έχεις δει όλα τα πιθανά και τα απίθανα «έργα» σε Final 4, δεν έχει φύγεις ποτέ νικητής από το Βερολίνο (το 2016 ήταν προπονητής της Λοκομοτίβ και το 2009 φίλαθλος στην εξέδρα) και παίζεις με την καλύτερη ομάδα στον ημιτελικό, η αλήθεια είναι ότι έχει βάση να κρατάς χαμηλούς τόνους.

Έστω κι αν αντίπαλος ο προπονητής, χαρακτηρίζει «λάθος» τη λέξη φαβορί για την «βασίλισσα», ειδικότερα όταν απέναντί της βρίσκεται η κατεξοχήν ομάδα με την καρδιά του πρωταθλητή.

Όσον αφορά τις παραδόσεις που δεν «ευνοούν» τον Παναθηναϊκό και την Ρεάλ, αυτές έχουν να κάνουν με το ότι καμία ομάδα δεν έχει κάνει repeat σε πόλη που έχει ξαναγίνει δύο ή τρεις φορές το Final 4 (Μόναχο, Τελ Αβίβ, Σαραγόσα, Παρίσι, Βαρκελώνη, Αθήνα, Βερολίνο, Πόλη, Μαδρίτη και Βελιγράδι), καθώς επίσης και με το ότι ποτέ δεν έχει στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, ομάδα που έχει τερματίσει πρώτη στην κανονική περίοδο της Euroleague.

Δεν ξέρω, αλλά με τους Έλληνες να σχηματίζουν απόλυτη αυτοδυναμία στο Βερολίνο, (φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, ομάδες και παίκτες), δεν μπορώ να σκεφτώ τελικό χωρίς ελληνική συμμετοχή. Αντίθετα, θα ζήσουμε την απόλυτη μπασκετική καταξίωση, αν το ντέρμπι των «αιωνίων» γίνει την Κυριακή (26/05, 21.00) ευρωπαϊκή υπόθεση,..

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!