Λάρκιν στο Gazzetta: «Ό,τι ώρα θέλει ο Μίτσιτς στο ΝΒΑ, ο Αταμάν μας έκανε ομάδα»!
Υπέγραψε στην δις πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2018, αμέσως μετά το δεύτερο, πιο σύντομο πέρασμά του από το ΝΒΑ και τους Μπόστον Σέλτικς (2017-2018). Είχε προηγηθεί η παρθενική του σεζόν στην Euroleague με την φανέλα της Μπασκόνια (2016-2017), όπου «είχε βγάλει μάτια» (μ.ο. 13,7π. & 5,7ασ.) και μπει στο μάτι εκείνων που έβλεπαν τι μπορούσε να πετύχει στην από ‘δω πλευρά του Ατλαντικού.
Ο βασικότερος εξ’ αυτών ήταν ο Τούρκος προπονητής της Εφές Αναντολού, ο οποίος τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη και έπεισε την διοίκηση της ομάδας να ξοδέψει τα περισσότερα χρήματα που έχουν ξοδευτεί ποτέ για ξένο παίκτη στο τουρκικό μπάσκετ.
Ο Εργκίν Αταμάν του έδωσε την απόλυτη ελευθερία και βάζοντας δίπλα του τον Βασίλιε Μίτσιτς, έφτιαξε το καλύτερο δίδυμο guard και δημιούργησε μία ασυναγώνιστη περιφερειακή γραμμή που «σκότωνε» από μακριά. Μέσα σε λιγότερο από μισή σεζόν, η Εφές, από τελευταία με ρεκόρ 7-23 την σεζόν 2017-2018, τερμάτισε 3η στην κανονική περίοδο της επόμενης σεζόν, προκρίθηκε στο Final 4 της Βιτόρια (2019) και έχασε στις λεπτομέρειες στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ.
Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε καλύτερα γιατί έκτοτε η τουρκική ομάδα μας απασχολεί ολοένα και περισσότερο και πλέον είναι back-to-back πρωταθλήτρια Ευρώπης. Κι αν ο MVP συγκέντρωσε και πάλι πάνω του τα περισσότερα φώτα, ίσως να μην τα είχε καταφέρει τόσο καλά, αν δεν είχε δίπλα του τον Σέιν Λάρκιν.
Ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Μαϊάμι δεν είχε τα περυσινά νούμερα στο Final 4, αλλά με τους 15,5 πόντους και τις 5,5 ασίστ στο Βελιγράδι (30,3% εντός πεδιάς με 10/33 σουτ) συνέβαλε τα μέγιστα στον δεύτερο σερί ευρωπαϊκό τίτλο της ομάδας του. Το Gazzetta συνομίλησε μαζί του και σας παρουσιάζει τις σκέψεις του μετά τον θρίαμβο στην “Stark Arena”.
«Νομίζω ότι δικαίως θεωρούμαστε η πιο κυριαρχική ομάδα τα τελευταία 4 χρόνια. Τα τρία συνεχόμενα Final 4 στον τελικό, οι δύο back to back τίτλοι και η εκπληκτική πορεία την χρονιά της πανδημίας (σ.σ.: διεκόπη η σεζόν) με την πρωτιά και το καλύτερο ρεκόρ (σ.σ.: 24-4), τα λένε όλα! Είναι πραγματικά φανταστικό συναίσθημα να αναγνωρίζεσαι πλέον και με την βούλα – απο τον περισσότερο κόσμο – ως πρώτος για καιρό και γι’ αυτό το λόγο είμαι πολύ περήφανος για τους συμπαίκτες μου και την μαχητικότητα που δείξαμε σαν σύνολο. Εδώ και καιρό όλοι έλεγαν για την ποιότητα της επίθεσής μας, αλλά στο Βελιγράδι δείξαμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και μέσα από την άμυνα. Αυτό δείχνει την καρδιά του πρωταθλητή που έχει αυτό το group αλλά και που αξίζει να βρίσκεται!», μας είπε αρχικά ο πρώην συμπαίκτης του Ντιρκ Νοβίτσκι στους Ντάλας Μάβερικς και συνέχισε αναφερόμενος στο «κλειδί» του τελικού.
«Νομίζω ότι ο διακόπτης γύρισε για τα καλά στην ανάπαυλα, όπου μιλήσαμε στα αποδυτήρια και ο coach ζήτησε απ’ όλους να είναι πιο επιθετικοί στη συνέχεια. Στο πρώτο μέρος είχαμε σκοράρει μόλις 29 πόντους, εκ των οποίων οι 23 είχαν επιτευχθεί από τον “Βάσα” (σ.σ.: Μίτσιτς) και από μένα. Δεν γινόταν να συνεχιστεί αυτό. Δεν θα κερδίζαμε ποτέ μόνο με μας τους δύο. Ευτυχώς, ο Τίμπορ (σ.σ.: Πλάις) πήρε τα πάνω και πέτυχε κρίσιμους πόντους και όλοι οι υπόλοιποι είχαν τεράστια συμβολή στην άμυνα. Στο τέλος της ημέρας, οι τίτλοι συνήθως κερδίζονται από την δουλειά στα μετόπισθεν. Κι αυτό αποδείχτηκε και σε αυτόν τον τελικό...», πρόσθεσε ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της πρωταθλήτριας Ευρώπης και 2ος στην Euroleague μετά τον Νίκολα Μίροτιτς.
Τον ρωτάμε αν η κατάκτηση του τίτλου μέσα από την άμυνα, ικανοποίησε ακόμη περισσότερο έναν φύσει επιθετικό παίκτη σαν κι αυτόν... «Η άμυνα δείχνει... επιθυμία και θέληση. Και όταν μία επιθετικογενής ομάδα δεν παίζει καλά μπροστά και κερδίζει από την άμυνα, αυτό λέει πολλά για τη νοοτροπία της και την καρδιά της. Εγώ δεν έπαιξα καλά στον τελικό. Ειδικά στο 2ο μέρος ήμουν τραγικός! Αλλά δουλέψαμε πολύ στην άμυνα, κυνηγήσαμε κάθε μπάλα, προσέξαμε όλες τις μικρές λεπτομέρειες, πήραμε κρίσιμα ριμπάουντ, κάναμε κλεψίματα, δηλαδή ήμασταν ενεργητικοί σε όλες αυτές τις παραμέτρους που κρίνουν τα μεγάλα παιχνίδια. Δεν έχω λόγια για όλα τα παιδιά.», σχολίασε πριν απαντήσει στην ερώτηση για το μέλλον αυτής της ομάδας.
«Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει του χρόνου. Και σίγουρα δεν εξαρτάται τόσο από μας τους παίκτες. Λατρεύω όλα τα παιδιά της ομάδας, το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν φανταστικό και ό,τι και να γίνει κανείς δεν μπορεί να μας πάρει πίσω όσα ζήσαμε αυτά τα τέσσερα χρόνια σαν οικογένεια. Θα θυμόμαστε για πάντα όλες αυτές τις στιγμές και τώρα θέλουμε το πρωτάθλημα για να τελειώσουμε ιδανικά την σεζόν. Όλα τα υπόλοιπα θα τα δούμε το καλοκαίρι... Τώρα που όλοι είμαστε ακόμη... “μεθυσμένοι” από τον τίτλο, δύσκολα κάποιος θα σου απαντήσει ότι θέλει να φύγει...», υπογράμμισε ο Σέιν Λάρκιν, που κλήθηκε να μιλήσει για τα δύο πρόσωπα που σημάδεψαν τον εφετινό τίτλο.
«Η ερώτηση για το αν ο Μίτσιτς ταιριάζει ή μπορεί να παίξει στο ΝΒΑ, δεν πρέπει καν να γίνεται. Ο τύπος είναι δύο φορές MVP του Final 4, έχει κατακτήσει δύο σερί ευρωπαϊκά τρόπαια και φέτος βγήκε και πρώτος σκόρερ. Όποιος νομίζει ότι αυτό είναι απλό, είναι γελασμένος. Το να κερδίσεις στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης, με ένα format σαν κι αυτό, δηλαδή με κανονική περίοδο 34 αγώνων, playoffs και μετά 2 νοκ-άουτ παιχνίδια, είναι πλέον πολύ δύσκολο. Το θέμα, επομένως, δεν είναι αν μπορεί αλλά αν θέλει με βάση τις προσφορές που έχει και τους ρόλους που του προτείνονται. Ο “Βάσα” θα έχει μία πολύ αξιόλογη καριέρα στο ΝΒΑ, αν το αποφασίσει. Εξαρτάται αποκλειστικά απ’ αυτόν. Εγώ νιώθω ευτυχής για όλα αυτά που περάσαμε μαζί και που τον είδα να βελτιώνεται και να φτάνει στο επίπεδο που είναι τώρα. Είμαι σίγουρος ότι θα πάρει την κατάλληλη απόφαση γι’ αυτόν.», τόνισε πριν αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι στον «αρχιτέκτονα» αυτής της επιτυχίας.
«Πόσοι προπονητές έχουν κατακτήσει back-to-back τίτλους στο σύνολο; Τρεις και ο Αταμάν, αν δεν κάνω λάθος. Επομένως, νομίζω ότι βρίσκεται στην συζήτηση για εκείνους με την μεγαλύτερη επίδραση στην εποχή του. Σίγουρα έχει ένα πολύ διαφορετικό στυλ, όχι τόσο συνηθισμένο, αλλά όλα αυτά που έχει κάνει με αυτή την ομάδα, η “χημεία” που έχτισε, το αγωνιστικό στυλ που μας προσέδωσε και η εμπιστοσύνη που μας δείχνει, μας επέτρεψε να μεγαλώσουμε σαν ομάδα και να δημιουργήσουμε αυτή τη μίνι δυναστεία. Πολλά εύσημα του αξίζουν!», ήταν τα τελευταία λόγια του ταχύτατου Αμερικανού shooting-guard.
