Λισμπόα στο Gazzetta: «Μεγάλωσα με ιστορίες σαν το Μπενφίκα - Παναθηναϊκός»

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΡΙΓΑ: Γιάννης Σταυρουλάκης

Στις 31 Ιανουαρίου 1996 στο κλειστό του Ντα Λουζ της Λισαβώνας, το γνωστό στους παλιούς γήπεδο με χίλιες-δυο διαγραμμίσεις για όλα τα σπορ, ο Κάρλος Λισμπόα πέτυχε 32 πόντους στη νίκη της Μπενφίκα επί του Παναθηναϊκού, με 96-87!

• Ο GM της Σερβίας στο Gazzetta: «Είμαστε ευλογημένοι που ο Τρίσταν επέλεξε να παίξει για εμάς αντί για την Ελλάδα»

Ο Λισμπόα γεννήθηκε στη Μοζαμβίκη και γιγάντωσε τον θρύλο του με τη φανέλα της Μπενφίκα κατακτώντας δέκα πρωταθλήματα Πορτογαλίας, πέντε κύπελλα, ισάριθμα League Cups και έξι Supercups με τους «Αετούς» της Λισαβώνας από το 1984 ως το '96, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 38 ετών.

Πλέον καμαρώνει τον γιο του, Ραφαέλ, ο οποίος μίλησε στο Gazzetta μετά τον αποκλεισμό της Πορτογαλίας στη φάση των «16» του EuroBasket 2025 από τη Γερμανία, για το θρυλικό επώνυμο και την προσπάθειά του να αλλάξει την εικόνα που έχει ο έξω κόσμος για το πορτογαλικό μπάσκετ.

Πώς είναι λοιπόν να κουβαλάς το πιο εμβληματικό μπασκετικό επώνυμο στην Πορτογαλία;

«Είναι υπέροχο. Ο κόσμος νομίζει ότι έχω περισσότερη πίεση γι’ αυτό, και φυσικά υπάρχει πίεση, αφού μεγάλωσα με τον πατέρα μου να είναι πάντα δίπλα μου. Αλλά προσπαθώ να τη ζω με τον πιο φυσιολογικό τρόπο που μπορώ. Είμαι πραγματικά ευγνώμων για τον πατέρα που έχω. Είναι χαρά για μένα να μπορώ να έρχομαι σε επαφή με έναν μπασκετικό θρύλο σαν κι εκείνον καθημερινά και να παίρνω συμβουλές κάθε μέρα. Αλλά πέρα από αυτό, πρώτα απ’ όλα, είναι ο πατέρας μου. Πάντα προσπαθεί να με στηρίζει όποτε μπορεί».

Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια, αλλά στην Ελλάδα θυμόμαστε ακόμα εκείνο το Μπενφίκα – Παναθηναϊκός του Ντομινίκ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Δεν ξέρω αν ο πατέρας σου σου έχει μεταφέρει ιστορίες για όλα αυτά...

«Ναι, ναι! Μεγάλωσα με αυτές τις ιστορίες. Δεν είχα γεννηθεί όταν έπαιζε ο πατέρας μου, είχε μόλις αποσυρθεί το ’96 και εγώ γεννήθηκα το ’99. Είναι κάτι που θα ήθελα να δω από κοντά, αλλά προς το παρόν βλέπω μόνο τα βίντεο. Σίγουρα, ήταν απίστευτος παίκτης, κορυφαίος. Αυτά τα παιχνίδια είναι εμβληματικά, και εκείνος προσπαθεί να μου τα δείξει, εμένα και τα αδέρφια μου, να μας μεταφέρει τη γνώση που έχει ώστε να μας βοηθήσει στις καριέρες μας».

Είναι μία πρόκληση για εσάς να αποδείξετε ότι το μπάσκετ στην Πορτογαλία υπάρχει; Ότι ο Πορτογάλος μπασκετμπολίστας είναι εδώ, ότι αγαπάτε κι εμείς το μπάσκετ και μπορείτε να μπείτε στον χάρτη;

«Όταν έγινα επαγγελματίας στην Πορτογαλία, το μπάσκετ εκεί, όσον αφορά την εθνική ομάδα, δεν ήταν στη μεγάλη σκηνή όπως τώρα. Αλλά από την αρχή της καριέρας μου προσπάθησα να αλλάξω την εικόνα, να δείξω ότι έχουμε ποιότητα και καλούς παίκτες. Νομίζω τώρα ο κόσμος σέβεται περισσότερο την Πορτογαλία. Ήρθαμε εδώ ως αουτσάιντερ, πήραμε δύο νίκες και δυσκολέψαμε πολύ τους αντιπάλους μας.

Ναι, το πορτογαλικό μπάσκετ είναι στον χάρτη. Είμαστε εδώ για να μείνουμε και ο στόχος μας είναι να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εμφανίσεις στο EuroBasket, να γίνει κάτι φυσιολογικό για εμάς. Όχι να έρθουμε μία φορά και να ξαναφύγουμε μετά από 15 χρόνια. Θέλουμε να ερχόμαστε κάθε φορά, και αυτός είναι ο στόχος μας ως ομάδα».