Η καλύτερη χρονιά του Μποχωρίδη
Στην περίπτωση του αρχηγού του Άρη υπάρχει κι ένα ερωτηματικό το οποίο σχετίζεται με το πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί η χρονιά αν δεν είχε να διαχειριστεί τον σοβαρό τραυματισμό στον καρπό, στο ξεκίνημά της. Αυτός τον κράτησε εκτός δράσης για διάστημα (περίπου) ενάμιση μήνα, είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια αγωνιστικού ρυθμού, έπειτα από το εντυπωσιακό ξεκίνημα στο ντέρμπι της πρεμιέρας με τον ΠΑΟΚ αλλά και στον αγώνα του Κυπέλλου με τον Ηρακλή.
Για να πάμε στους αριθμούς, αυτοί επιβεβαιώνουν την αγωνιστική άνοδό του και η μεγάλη διαφορά δεν φαίνεται τόσο στο κομμάτι της παραγωγής πόντων, υπό την έννοια ότι φέτος έχει 14.6 πόντους κατά μέσο όρο και πέρυσι σκόραρε 3.2π. λιγότερους ανά αγώνα (11.4π.), όσο στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού. Όπως για παράδειγμα στον τομέα της δημιουργίας καθώς φέτος μοιράζει 5.1 τελικές πάσες ανά παιχνίδι έπειτα από τις περσινές 2.5. Αυτή η άνοδος έχει εξήγηση και για την ακρίβεια σχετίζεται με την αλλαγή του αγωνιστικού ρόλου του από τα μισά της σεζόν. Προς αυτήν την κατεύθυνση λειτούργησε η αλλαγή ρόλου και στην Εθνική ομάδα, διαπιστώθηκε ότι είναι πιο παραγωγικός έχοντας την μπάλα στα χέρια, παρά αγωνιζόμενος στη θέση «2». Μάλιστα, στα τελευταία τρία παιχνίδια του Πρωταθλήματος έχει 8.3 ασίστ κατά μέσο όρο.
Ένα ακόμη αριθμητικό στοιχείο το οποίο υποδηλώνει την αγωνιστική άνοδο είναι ο μέσος όρος βαθμών στο ranking καθώς από το περσινό 9.7 φέτος έχει σχεδόν το διπλάσιο νούμερο (18.6). Κι αυτό διότι αύξησε τον μέσο όρο του στο ριμπάουντ, έβαλε το κόψιμο στο παιχνίδι του και κυρίως βελτίωσε το ποσοστό ευστοχίας του στα δίποντα (από το 48%, φέτος έχει 60%) αλλά και από τη γραμμή των ελευθέρων βολών όπου πέρυσι είχε 63.7% και φέτος σουτάρει με 77.4%.
Υπάρχει όμως και ο τομέας του μακρινού σουτ όπου διαπιστώνεται μεν βελτίωση κατά 0.5 ποσοστιαίες μονάδες, αλλά το ποσοστό του 30.7% είναι χαμηλό για κάθε γκαρντ που θέλει να ανταποκριθεί στις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ.
