Καρντένας: «Στον Σέρχιο Ροντρίγκεζ έχω δώσει τη μεγαλύτερη προσοχή»

• Αναλυτικά όσα είπε:

Ο Άλβαρο Καρντένας, έχει τραβήξει τα «βλέμματα» τον τελευταίο καιρό, με τις εμφανίσεις του με την ομάδα του Περιστερίου.

Σε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης που παραχώρησε στην ισπανική «Marca», αποκάλυψε αρκετά πράγματα για τη ζωή του, καθώς και για την «απότομη» προβολή που απέκτησε μέσω των εντυπωσιακών εμφανίσεών του.

Ο Ισπανός γκαρντ, αγωνίζεται στην ομάδα του Βασίλη Ξανθόπουλου ως δανεικός από τη Βαλένθια. Μάλιστα σε 1,5 μήνα παρουσίας με τη φανέλα του Περιστερίου, αγωνιζόμενος σε Stoiximan Basket League, καθώς και στο FIBA Europe Cup, κατάφερε να είναι στις επιλογές του Σέρτζιο Σκαριόλο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2027.

Δείτε Επίσης

Παναθηναϊκός: Αν νιώσει απειλή, θα βγάλει «νύχια»!

Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί, πως ο πολύπειρος coach, παρακολούθησε από κοντά τον Καρντένας, στην αναμέτρηση του Περιστερίου με την Μπιλμπάο στην ισπανική πόλη.

• Τα κοινά στοιχεία των «ερυθρολεύκων» που κάνουν την αναμέτρηση ξεχωριστή

Αναλυτικά όσα είπε:

Ερ: Λόγω της καριέρας του, ο κόσμος δεν τον αναγνωρίζει ή δεν τον γνωρίζει πολύ καλά. Ποιος είναι ο Άλβαρο Καρντένας;
Aπ: «Απλώς ένας συνηθισμένος τύπος από τη Γρανάδα. Εργατικός, επειδή έχω δουλέψει πολύ σκληρά, και παρόλο που ο κόσμος δεν με ξέρει, επειδή είναι αλήθεια ότι δεν έχω πάει ποτέ σε καμία μεγάλη ακαδημία νέων, σε κανέναν σύλλογο της ACB, ούτε καν σε κάποιο Ίδρυμα, νομίζω ότι έχω χαράξει το δικό μου μονοπάτι και τώρα αρχίζουν να με γνωρίζουν λίγο καλύτερα.
Η αλήθεια είναι ότι ήταν τρελό. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, αλλά ξέρω την δουλειά πίσω από αυτό και ότι δεν είναι σύμπτωση».

Ερ: Ο πατέρας του σε εκπαίδευσε όταν ήσουν μικρός:
Απ: «Ναι, πριν από πολλά χρόνια. Ήταν προπονητής της CB Granada στο πρωτάθλημα ACB πριν από πολλά χρόνια, αλλά άφησε το επαγγελματικό μπάσκετ όταν γεννηθήκαμε εγώ και ο αδερφός μου, επειδή ήθελε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του. Τώρα είναι προπονητής μπάσκετ στην INEF στη Γρανάδα. Εκπαιδεύει προπονητές στο Club Baloncesto La Zubia. Εκεί έπαιζα από τότε που ήμουν τριτοετής. Αυτός είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για το ότι βρίσκομαι εδώ που είμαι τώρα».

Ε: Ήταν από τους τύπους που έπαιρναν τη δουλειά τους μαζί τους στο σπίτι ή το μπάσκετ δεν ήταν μεγάλο θέμα συζήτησης;
Απ: «Όχι, όχι, όχι. Ο πατέρας σου είναι πιο σκληρός από όλους τους συμπαίκτες μου, και η μητέρα μου είναι κάπου στη μέση, προσπαθώντας να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα [γέλια]. Δεν είχαμε πολλά προβλήματα. Δεν με έχει επιπλήξει ποτέ που προσπαθώ να κάνω καινούργια πράγματα, αρκεί να υπάρχει προσπάθεια και το πνεύμα μου ήταν να βοηθάω την ομάδα, να είμαι ανταγωνιστικός. Υπήρξαν στιγμές στην καριέρα μου που έπρεπε να με μάθει να είμαι ομαδικός παίκτης και να μου ενσταλάξει κάποιες απαραίτητες αξίες, και μάλιστα περάσαμε μια εβδομάδα χωρίς να μιλήσουμε, αλλά συνολικά ήταν μια πολύ θετική εμπειρία και δεν έχει επηρεάσει τη σχέση πατέρα-γιου μας».

Ερ: Καθώς μεγάλωνες, ποιον θαύμαζες; Ποια ήταν τα είδωλά σου;
Απ.: «Ένας παίκτης που πάντα αγαπούσα είναι ο Σέρχιο Ροντρίγκεζ, για τη δημιουργικότητά του. Είναι ο παίκτης στον οποίο έχω δώσει τη μεγαλύτερη προσοχή. Ισπανοί πόιντ γκαρντ όπως ο Ρίκι Ρούμπιο και ο Ραφαέλ Καλντερόν είναι επίσης παίκτες που έχω παρακολουθήσει πολύ. Και υπάρχουν και οι τυπικοί παίκτες του NBA που βλέπω, όπως ο Κάιρι Ίρβινγκ και ο Κρις Πολ, που πάντα τραβούν την προσοχή».

Ερ: Σου έχουν πει ποτέ ότι μοιάζεις λίγο σωματικά με τον Ρίκι Ρούμπιο;
Απ: «Ναι. Αλλά όχι ακριβώς. Μάλιστα, ο Αλμπέρτο ​​[Ντίας] με φωνάζει Ρίκι. Και οι δύο έχουμε ωραία φρύδια, ωραία μύτη και πολλά μαλλιά».

Ερ: Πώς προέκυψε η ιδέα να πάτε στην Τσεχική Δημοκρατία στα 18 σας χρόνια;
Απ: «Αμέσως μετά τα 18. Όταν τελείωσε η καριέρα μου ως νεαρός παίκτης, σκοπεύαμε να πάμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά φαινόταν πολύ μακρινό. Τότε, δεν ήταν όπως τώρα, με 40 Ισπανούς παίκτες στο NCAA. Υπήρχαν ίσως ένας ή δύο. Η Τσεχική Δημοκρατία ήταν σαν ένα είδος «προπαρασκευαστικού σχολείου», όπως το αποκαλούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αυτό που σου πουλάνε είναι ότι έχουν επαφές σε πανεπιστήμια, παίζουν παιχνίδια, κάνουν και μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες... Ο στόχος, βασικά, είναι να σου δώσουν ορατότητα.
Τελικά, ήταν η COVID, και παίξαμε μόνο τέσσερα παιχνίδια συνολικά, κάτι που έκανε τα πράγματα απίστευτα περίπλοκα. Δεν μπορούσαμε να πάμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι προπονητές δεν μπορούσαν να έρθουν εδώ... Τα πανεπιστήμια έπρεπε να βασίζονται σε βίντεο αντί να μας βλέπουν ζωντανά, και δεν ήταν το ίδιο. Για τον έναν ή τον άλλο λόγο, έλαβα μία μόνο προσφορά από το Πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ και δεν δίστασα».

Ερ: Και μια καλή εμπειρία;
Απ: «Έμαθα πολλά, αν και δεν ήταν καθόλου εύκολο. Πέρασα δύσκολα επειδή ήταν πολύ δύσκολο να είμαι ανταγωνιστικός με την ομάδα που είχαμε και τους πόρους που είχε το πανεπιστήμιο, αλλά το να παίζω τόσα πολλά λεπτά με βοήθησε να ωριμάσω πολύ».

Ερ: Τι σπουδάσατε εκεί;
Απ: [Κινησιολογία.»

Ερ: Σχεδιάζετε να εξασκηθείτε στο μακρινό μέλλον;
Απ: «Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Νομίζω ότι αυτό ήταν περισσότερο ένα σκαλοπάτι για να γίνω φυσικοθεραπευτής ή γυμναστής. Αυτή τη στιγμή, δεν με ελκύει ιδιαίτερα και προσπαθώ να επικεντρωθώ στην αθλητική μου καριέρα. Θα δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον. Ελπίζω να είναι μια πολύ μεγάλη καριέρα».

Ερ: Πέρυσι άλλαξε πανεπιστήμιο και πήγε στο Μπόιζι, όπου έγινε ένας από τους καλύτερους πασέρ στο NCAA (6,9 ασίστ ανά παιχνίδι). Θα λέγατε ότι οι πάσες είναι η καλύτερη ποιότητά του; Επειδή μπορεί επίσης να σκοράρει πολύ, είναι καλός αμυντικός...
Aπ: « Θα έλεγα ότι θα περιέγραφα τον εαυτό μου περισσότερο ως παίκτη, όχι απλώς ως πασέρ. Μερικές φορές, το πρόβλημα που είχα στο παρελθόν είναι ότι ίσως προσπάθησα να είμαι πολύ γενναιόδωρος. Δεν ήμουν καθόλου απειλή. Η πάσα μπορεί να είναι ένα από τα δυνατά μου σημεία, αλλά δεν θέλω να είμαι ένας μονοδιάστατος παίκτης. Θεωρώ τον εαυτό μου καλό αμυντικό και νομίζω ότι θα συνεχίσω να εξελίσσομαι ως παίκτης συνολικά».

Ερ: Έφτασε η ώρα να γίνεις επαγγελματίας και επέλεξες τη Βαλένθια. Είχες άλλες προσφορές;
Aπ: «Ναι, είχαμε και μερικές άλλες προσφορές. Ήμασταν σε συζητήσεις, αλλά όταν προέκυψε η ευκαιρία της Βαλένθια... Δεν μπορείς να πεις όχι σε έναν τέτοιο σύλλογο. Ήταν μια απίστευτη ευκαιρία για μένα και αποφασίσαμε να την αρπάξουμε. Είμαστε πολύ χαρούμενοι με την απόφαση».

Eρ: Και τον δανείζουν στο Περιστέρι στην Ελλάδα. "Έχει μέσο όρο 13,0 πόντους, 3,4 ριμπάουντ, 2,8 ασίστ και βαθμολογία απόδοσης 15,6". Μηδενικός φόβος να φύγει από τη χώρα σε όλη του τη ζωή.
Απ: «Μηδέν. Ήδη τέσσερις χώρες. Μόλις υπέγραψα με τη Βαλένθια, και άλλες ομάδες ενδιαφέρθηκαν επίσης για δανεισμό. Όταν προέκυψε η ευκαιρία του Περιστερίου, ο προπονητής, Βασίλης Ξανθόπουλος, ο οποίος ήταν ένας πολύ γνωστός παίκτης στην Ελλάδα, με πήρε τηλέφωνο. Ουσιαστικά μου είπε ότι ήθελε να είμαι ο βασικός του πόιντ γκαρντ, ότι μου είχε μεγάλη εμπιστοσύνη και ότι με έβλεπε ως βασικό παίκτη. Προφανώς, δεν είναι η ACB, αλλά είναι ένα κορυφαίο πρωτάθλημα στην Ευρώπη. Επίσης, η ομάδα παίζει στο FIBA ​​Eurocup, και το να προσθέσω περισσότερα λεπτά συμμετοχής και περισσότερα παιχνίδια είναι καλό. Όσο περισσότερη εμπειρία αποκτήσω, τόσο το καλύτερο».

Eρ: Κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Τσους Ματέο τον ακολουθούσε και πήγε να τον δει να παίζει έναν αγώνα στη Μπιλμπάο.
Aπ: «Ναι, ήταν ήδη στο Μπιλμπάο μαζί μου. Ήπιαμε καφέ και ήταν πολύ ωραία.»

ΕΡ: . Πώς μάθατε ότι θα κληθείτε για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου;
Aπ: « Πέρασαν μία ή δύο εβδομάδες πριν βγει η λίστα. Ο Τσους κι εγώ ήμασταν σε στενή επαφή καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, μετά τους αγώνες. Μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχει μια ομάδα πολύ εργατικών προπονητών που είναι πολύ προσεκτικοί με αυτή την ομάδα παικτών που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μου είπαν ότι με ήθελαν για τα προκριματικά, και για μένα ήταν απίστευτα νέα, γιατί τελικά είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Κάθε παιδί, ειδικά με μια πορεία παρόμοια με τη δική μου, η οποία μπορεί να είναι διαφορετική από όλων των άλλων, το ονειρεύεται όταν είναι μικρό».

Eρ: Πώς θυμάσαι το ντεμπούτο σου εναντίον της Γερμανίας πριν από το Ευρωμπάσκετ;
Απ: «Είχα κάνει μια καλή προπόνηση την προηγούμενη μέρα, αλλά νόμιζα ότι απλώς θα βοηθούσα. Δεν ήξερα αν θα έπαιρνα χρόνο παιχνιδιού και νομίζω ότι ήμουν η πρώτη αλλαγή στο παιχνίδι. Όλα πήγαν πολύ καλά. Ένιωθα έτοιμος για εκείνη τη στιγμή επειδή έπαιζα καλά και είχα αυτοπεποίθηση. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Επιπλέον, το γήπεδο ήταν γεμάτο, απέναντι σε μια ομάδα όπως η Γερμανία, η νυν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια... Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα».

Eρ: Ως νεαρός, σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενος παίκτης με μια μακρά, ελπίζουμε, διεθνή καριέρα, πώς βλέπετε το μέλλον της εθνικής ομάδας;
Aπ: «Με πολλή θετικότητα. Νομίζω ότι υπάρχει μια ομάδα παικτών που χρειάζονται ακόμα λίγη περισσότερη εμπειρία και αποφασιστικότητα, αλλά υπάρχουν και μερικοί πολύ ταλαντούχοι νέοι παίκτες που αναδεικνύονται δυνατοί. Νομίζω ότι η εθνική ομάδα θα είναι σε καλά χέρια. Ας ελπίσουμε ότι μαζί θα μπορέσουμε να επαναφέρουμε την ομάδα σε αυτό που ήταν στο παρελθόν».