Ο Άρης ξεχωρίζει γιατί παίζει μπασκετάρα με φθηνά υλικά!

• Η θετική αντίδραση του Ολυμπιακού και η αξιέπαινη πρωτοβουλία του Λαυρίου
• Αν προβληματίζει, αυτό συμβαίνει επειδή δεν σκοράρει όσο θα έπρεπε
• Άνοιξε λογαριασμό μακριά από την Αθήνα
• Νίκησε αλλά δεν «έθελξε»

Με τους «αιώνιους αντιπάλους» να έχουν στα χαρτιά εύκολο έργο αλλά στην πράξη κατά το ήμισυ ξεκούραστο μεσημεροαπόγευμα αντίστοιχα και την αναμέτρηση της Καρδίτσας με τον Προμηθέα να μετατίθεται για τις 30 Δεκεμβρίου, μοιραία το ενδιαφέρον της 4ης αγωνιστικής στην Α1 Κατηγορία, στράφηκε στο «κιτρινόμαυρο» ντέρμπι των Άνω Λιοσίων. Εκεί όπου ο Άρης (2-2) κατέθεσε για δεύτερη φορά τα εφετινά του διαπιστευτήρια, αφήνοντας υποσχέσεις για μέρες που έχει να ζήσει από την σεζόν 2016-2017.

Το εντυπωσιακό με τον «πάλαι ποτέ αυτοκράτορα» του ελληνικού μπάσκετ, δεν είναι οι δύο νίκες που μετράει στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια στο πρωτάθλημα, αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο τις έχει κατακτήσει. Σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα και την κυριαρχία που έχει βγάλει στο παρκέ.

Πέραν των επιλογών που έγιναν το καλοκαίρι και οι οποίες είχαν ως γνώμονα την χαμηλή τιμή, την νεαρή ηλικία, τα αθλητικά χαρακτηριστικά και την δίψα των παικτών που αποκτήθηκαν, αν για ένα λόγο παραπάνω βγάζω το καπέλο στον Γιάννη Καστρίτη και τους συνεργάτες του, αυτός είναι για τον τρόπο με τον αξιοποιούν τα μπασκετικά στοιχεία που πρεσβεύει η ομάδα τους ως σύνολο και ανάλογα εφαρμόζουν το πλάνο τους, «διαβάζοντας» τις αδυναμίες του αντιπάλου.

Τόσο απέναντι στον Παναθηναϊκό, του οποίου την κυκλοφορία δυσκόλεψαν με τις match-up ζώνες ρισκάροντας στα μακρινά σουτ, όσο και απέναντι στην μέχρι πρότινος αήττητη εντός των συνόρων ΑΕΚ (3-1), την οποία και «κατέβασαν» σχεδόν 20 πόντους από την μέση παραγωγικότητά της, κυριαρχώντας (76-63) από το 1ο έως το 40ο λεπτό της αναμέτρησης.

Στις σπουδαίες νίκες τους στο “Nick Galis Hall” και τα Άνω Λιόσια, οι «κιτρινόμαυροι» εκμεταλλεύτηκαν την δημιουργία του πρώτου πασέρ του πρωταθλήματος, Τζος Χαγκινς (μ.ο. 9,7ασ.), που ήρθε στην Ελλάδα (στον Ηρακλή και το Περιστέρι) περισσότερο σαν εκτελεστής και λιγότερο σαν playmaker, αλλά και την πληθωρικότητα και τα αθλητικά προσόντα των Γκούντγουιν (18π. & 9ρ. με 8/9 σουτ), Χόρχλερ (16π. & 7κοψ. με 4/7 τριπ.) και Νότε, που στην καλή τους βραδιά έχουν σπουδαίες δυνατότητες.

Επειδή οι τρεις τελευταίοι, όμως, είναι συνομήλικοι rookies που μόλις βγήκαν από το κολέγιο, είναι λογικό να τους λείπει η σταθερότητα και η συνέπεια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξηγείται η μεγάλη απόσταση στην απόδοση της ομάδας από την νίκη της πρεμιέρα στην βαριά ήττα από τον ΠΑΟΚ στο ντέρμπι της 2ης αγωνιστικής και λιγότερο στο ματς με τον Ολυμπιακό, που είχε υψηλότερο βαθμό δυσκολίας.

Τα 15+ λάθη σε μία ομάδα με πολλές κατοχές, απόρροια της ικανότητάς της στο ριμπάουντ, είναι απολύτως λογικό να αποτελούν κριτήριο για την απόδοσή της, από την στιγμή που οι παίκτες που αποφασίζουν είναι νεαροί και στερούνται αγωνιστικών παραστάσεων.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Άρης των δύο νικών-χρυσάφι μέχρι στιγμής, είναι πρώτος στα λάθη (μ.ο. 15,5) και είναι 4ος στην συλλογή των «σκουπιδιών». Όσο περνάει ο χρόνος, όμως και η στάθμη της ομοιογένειας των παικτών ανεβαίνει όλο και περισσότερο, μόνο καλύτερα αποτελέσματα μπορούν να περιμένουν οι φίλοι της ομάδας.

Στην αντίπερα όχθη, μετά από δύο εξαιρετικές εβδομάδες σε Ελλάδα και Ευρώπη ήρθε η πρώτη προσγείωση για την ΑΕΚ (3-1), που υπό τις οδηγίες του Ηλία Καντζούρη επιχειρεί φέτος να σταθεροποιηθεί στα υψηλά στρώματα, να επιστρέψει στα χρόνια των διακρίσεων και όλα αυτά ταυτόχρονα με την δύσκολη αποστολή της διαχείρισης των 24 ban, τα οποία την κυνηγούσαν μέχρι πρότινος.

Το ότι «χτίζει νοοτροπία για μεγάλα πράγματα» δεν σημαίνει αυτομάτως ότι η «Ένωση» είναι έτοιμη να κουβαλήσει επιτυχώς δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη (εγχώριες και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις), ειδικότερα φέτος που το BCL δείχνει σχεδόν εφάμιλλο με το Eurocup.

Με εντελώς νέο προπονητικό team και διαφορετική φιλοσοφία, καθώς επίσης και με 9 καινούριους παίκτες, είναι δεδομένο ότι η εύρεση των πατημάτων της ομάδας συνιστά μία διαδικασία που, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να είναι και χρονοβόρα και σίγουρα θα έχει σκαμπανεβάσματα.

Το σημαντικό για την «βασίλισσα» είναι ότι έχει υψηλούς στόχους, δεν παρεκκλίνει από την στόχευσή της και έχει την ηρεμία και την διοικητική σταθερότητα για να υποστηρίξει το πλάνο. Στις καλές και τις κακές στιγμές. Καμία «Ρώμη» δεν χτίστηκε σε μία εβδομάδα, ούτε σε έναν μήνα...

Η θετική αντίδραση του Ολυμπιακού και η αξιέπαινη πρωτοβουλία του Λαυρίου

Το πρώτο «στραβοπάτημα» της σεζόν και μάλιστα εντός έδρας στην Euroleague, έγινε δεκτό στον Ολυμπιακό (4-0) με ψυχραιμία, με ανάλυση των λαθών και με συνολική προσέγγιση που δημιουργεί κίνητρο για δυναμική επανεκκίνηση. Αυτό ακριβώς συνέβη στο Φάληρο, τρία εικοσιτετράωρα μετά την εντός έδρας ήττα από την Μονακό και «θύμα» το Λαύριο (0-4), το οποίο οι Πειραιώτες συνέτριψαν με +37 (98-61) σουτάροντας με 58% εντός πεδιάς.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν χρησιμοποίησε κανέναν από τους «μόνιμους» του rotation περισσότερο από 20 λεπτά (Μπλακ 21π. & 6ρ. με 7/11 σουτ) και είδε με ικανοποίηση την ομάδα του να αντιδρά θετικά αλλά και με περισσή σοβαρότητα, ανεξαρτήτως της διαφοράς δυναμικότητας του αντιπάλου.

Ήταν η 5η στις συνολικά 6 εγχώριες αναμετρήσεις που οι «ερυθρόλευκοι» δεν δέχονται περισσότερους από 70 πόντους σε πρωτάθλημα και Super Cup, ενώ το μοναδικό μελανό ήταν το χαμηλό ποσοστό στις βολές (58,3% με 14/24) για 2η σερί αγωνιστική.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο Μιχάλης Λούντζης (21π., 5ρ., 4ασ. & 3κλ. με 6/8 τριπ.), ο οποίος έκανε ρεκόρ πόντων στον Ολυμπιακό και ισοφάρισε την καλύτερη επίδοσή του (21π. & 4ας. με 8/15 σουτ), που είχε σημειώσει στο 2-0 του Προμηθέα επί του Περιστερίου (14/05/2021), στην 1η φάση των playoffs της σεζόν 2020-21.

Τα εύσημα πρέπει να απονεμηθούν και στους φιλοξενούμενους οι οποίοι «χρησιμοποίησαν» ένα ματς χωρίς ουσιαστικές βλέψεις, για να δώσουν χρόνο σε νέα ταλαντούχα παιδιά (Σπρίντζιος, Καρακώστας, Αϊβαζίδης και Δεϊμέζης) που ανήκουν στην κατηγορία του «διπλού δελτίου». Ο Χρήστος Σερέλης τα έριξε στην μάχη από 7 έως και 18 λεπτά και τους έδωσε την ευκαιρία να αποκτήσουν εμπειρίες αντιμετωπίζοντας παίκτες που αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης.

Αν προβληματίζει, αυτό συμβαίνει επειδή δεν σκοράρει όσο θα έπρεπε

Στο ΟΑΚΑ όλα έδειχναν ήρεμα κι ωραία μέχρι να αρχίσει το 2ο μέρος. Με τον θεωρητικά καλύτερο σουτέρ και ικανότερο σκόρερ (στην πράξη ακόμη αναζητείται), Μάριους Γκριγκόνις να προφυλάσσεται (αισθάνθηκε ενοχλήσεις) και να κάθεται ανάμεσα στον νεοαποκτηθέντα Ντουέιν Μπέικον και τον υπό απομάκρυνση, Άντριου Άντριους, το +24 του 18ου λεπτού και το +21 (48-27) στην ανάπαυλα απέναντι στον Κολοσσό (1-3), σε καμία περίπτωση δεν προδιέθετε για την εικόνα που παρακολουθήσαμε στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης.

Τι έγινε στο από τη επιστροφή των «πρασίνων» από τα αποδυτήρια; Οι Ροδίτες έκλεισαν τους διαδρόμους και το πέρασμα της μπάλας κοντά στο καλάθι, κυριάρχησαν πλήρως αμυντικά και στα ριμπάουντ και «τρέχοντας» ένα σερί 0-13 πλησίασαν στο -6 αρχικά και στο -4 στην συνέχεια (χάνοντας τρίποντο για να πλησιάσουν στον πόντο), με λιγότερο από δύο λεπτά για το τέλος.

Ο Παναθηναϊκός (3-1), που λόγω ενοχλήσεων δεν χρησιμοποίησε στο 2ο μέρος τον Ουόλτερς (2π. & 2ασ. σε 4’), απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ να φτάσει τους 75 πόντους και να αγγίξει τους 80. Αν εξαιρέσουμε τα ματς απέναντι στην Μονακό και στις πολύ υποδεέστερες ομάδες του Λαυρίου (93-70) και του Ιωνικού (86-62), σε κανένα εκ των υπολοίπων οκτώ εφετινών αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη (σε 11 αγώνες συνολικά σκοράρει μ.ο. 73,5π.) δεν πέρασε τους 78 πόντους και μόλις σε δύο τους 75!

Προφανώς και αυτός είναι ο λόγος της απόκτησης του επιθετικού «υπερόπλου» που πέρυσι έβγαλε μάτια με τους Μονεγάσκους (μ.ο. 14,0π. με 41,9% τριπ. σε 29αγ. της Euroleague). Όταν ο Ράντονιτς χρειάζεται να επιστρατεύσει την εμπειρία του Πονίτκα (15π., 6ρ. 2ασ. & 2κλ.) και την οξυδέρκεια του Λι (10π., 5ας. & 3κλ.) και να μεταφέρει το παιχνίδι κοντά στο καλάθι όπου δεσπόζει ο άχαστος στα τρίποντα φέτος, Παπαγιάννης (13π., 9ρ. 2ας. & 2κοψ. με 6/9 σουτ), αντιλαμβάνεστε ότι η 3η σερί νίκη στο πρωτάθλημα ήρθε δυσκολότερα απ’ όσο δείχνει το τελικό 77-67.

Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου (Σταρκς 25π., 4ρ., 3ας. & 2κλ.) «πλήρωσε» στο πρώτο μέρος το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει στην οργάνωση του παιχνιδιού και στην δημιουργία (προτελευταία στις ασίστ με μ.ο. 13,2), σε συνδυασμό με την νωθρότητά της στις προσωπικές μονομαχίες και την περιφερειακή άμυνα.

Όταν ανέβασε τον δείκτη της έντασης στα μετόπισθεν, όμως (+9 ριμπάουντ & 13 κλεψίματα), τότε κατόρθωσε να βραχυκυκλώσει ευκολότερα του αναμενόμενου την επιθετική λειτουργία των γηπεδούχων και να μπει στην διεκδίκηση της νίκης, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.

Καθόλου άσχημα για τους νησιώτες που έπαιξαν χωρίς τον άρρωστο Μαρκίς Τιγκ και περιμένουν τον αντικαταστάτη του Μπαρσέλο.

Άνοιξε λογαριασμό μακριά από την Αθήνα

Στην Πάτρα, το Περιστέρι (2-2) έκανε το καλύτερο δεύτερο ημίχρονο της σεζόν στην άμυνα με το παθητικό των 27 πόντων να υπογράφει την πρώτη εφετινή εκτός έδρας νίκη (77-71) της ομάδας του Βασίλη Σπανούλη.

Με τον Μάρκους Ντένμον (24π., 2ας. & 4κλ. με 5/10 τριπ.) να καταθέτει για μία ακόμη φορά τα διαπιστευτηριά του από την περιφέρεια και τους Μπίλαν (17π. & 10ρ. με 7/8 σουτ) και Τζούστον (16π. & 5ρ. με 7/8 σουτ) να είναι σχεδόν «άχαστοι» κοντά στο καλάθι (είχαν μαζί 14/16 σουτ), οι φιλοξενούμενοι αξιοποίησαν σχεδόν όλα τα πλεονεκτήματά τους απέναντι στον Απόλλωνα (1-3) και πήραν μία πρώτη γεύση για τον βαθμό δυσκολίας που έχουν παραδοσιακά οι αγώνες στην ελληνική επαρχία.

Πολλώ δε μάλλον, φέτος που η ομάδα των δυτικών προαστίων έχει να σηκώσει το βάρος των «διπλών» υποχρεώσεων, που εκτός των συνόρων αρχίζουν από αύριο (01/11, 19.30) στο μακρινό Βίλνιους, απέναντι στην Ρίτας για την 3η αγωνιστική των ομίλων του BCL.

Η εβδομάδα με δύο παιχνίδια (αυτό δεν συμβαίνει συνεχώς στο BCL), θα δώσει την ευκαιρία για ανάκτηση επιθετικού ρυθμού σε δύο παιδιά που προέρχονται από πολύ μέτριες εμφανίσεις στα δύο τελευταία ματς (Φρανσίσκο και Μωραϊτης είχαν μαζί 16π. & 9λ. με 5/25 σουτ απέναντι σε ΑΕΚ και Απόλλωνα αλλά και 16ασ.) και η απόδοσή τους έχει σημαντικό ρόλο για την συνολική εικόνα της ομάδας του “Kill Bill”.

Η ομάδα του Νίκου Βετούλα (Έϊ Τζέι Ντέιβις 20π., 9ρ., 2ασ. & 2κλ.) έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο μέρος στο οποίο σκόραρε 44 πόντους και είχε προβάδισμα +5, ωστόσο, πλήν του Μπόγρη (10π. & 5ρ.) δεν είχε απάντηση στην κυριαρχία τους φιλοξενούμενους στο inside game (36π. μέσα στο «ζωγραφιστό») και μοιραία δεν μπόρεσε να τους κοντράρει μέχρι το τέλος.

Νίκησε αλλά δεν «έθελξε»

Το καλύτερο ξεκίνημα του ΠΑΟΚ (3-1) μετά από 6 χρόνια (σεζόν 2013-14), δεν συνδυάστηκε με καλή απόδοση και εμφάνιση που άφησε υποσχέσεις. Απέναντι στην ομάδα με το χαμηλότερο ποσοστό στα δίποντα (41,1%), ο «δικέφαλος του Βορρά» έχασε κατά κράτος τα ριμπάουντ (-10), δεν βρήκε απάντηση στο μαρκάρισμα του αειθαλούς Λουκά Μαυροκεφαλίδη (30π., 12ρ. & 2ασ. με 12/19 σουτ) κι απώλεσε μία διαφορά 18 πόντων.

Με συνέπεια η 3η διαδοχική νίκη του (82-78) να έχει αγχωτικό χαρακτήρα και να επιτευχθεί στις λεπτομέρειες, προκαλώντας προβληματισμό ενόψει της δύσκολης δοκιμασίας που έρχεται, στην Μάλαγα για την 3η αγωνιστική των ομίλων του BCL.

Σημαντικό ρόλο στην κακή βραδιά της ομάδας του Άρη Λυκογιάννη έπαιξε η χαμηλή πτήση του 2ου σκόρερ της, Γιανίκ Φράνκε (1π., 5ρ. & 2λ. με 0/5 σουτ), την προσφορά του οποίου υπερκάλυψαν ο Σαλούστρος (12π. & 8ρ. με 5/6 σουτ) και ο Μαργαρίτης (11π., 2ρ., 2ασ. & 2κλ.). Σταθερή αξία ο Τζέϊλεν Χαντς (25π., & 5ρ.), ο οποίος έκανε το καλύτερο του ματς στην Basket League και εν πολλοίς ήταν αυτός που απέτρεψε την έκπληξη.

Παρά την 3η σερί ήττα, ο Ιωνικός (1-3) άφησε πολύ καλές εντυπώσεις με την μαχητικότητά του και αν είχε πιο ποιοτικούς ξένους – ο Ντάντε Χόκινς (18π., 19ρ & 4ας.) έκανε την διαφορά – ίσως να είχε «κλέψει» μία ακόμη νίκη (πλην της αναμενόμενης ήττας από τον Παναθηναϊκό, έχει παλέψει όλα τα ματς).

Έως τώρα και παρά το 0/3, ο Κώστας Μέξας κάνει καλή διαχείριση ενός ρόστερ που δεν επέλεξε, αλλά το ότι καλύτερος παίκτης του είναι ο 38χρονος Μαυροκεφαλίδης (1ος σκόρερ και 2ος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος με μ.ο. 22,5π. & 11,7ρ.), λέει πολλά για τα περιθώρια βελτίωσης των Νικαιωτών.

Υγ.: Στον αγώνα ΠΑΟΚ-Ιωνικού είδαμε το σπάνιο συμβάν να αποβάλλονται και οι δύο προπονητές χωρίς να τσακωθούν μεταξύ τους. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τα κριτήρια, επειδή στις φάσεις για τις οποίες τιμωρήθηκαν με 2η τεχνική ποινή, δεν φαίνονται (με επιφύλαξη πάντα γιατί οι «γκρι» σίγουρα ξέρουν καλύτερα) να απευθύνονται στους διαιτητές, αλλά μάλλον να κάνουν έντονες υποδείξεις στους παίκτες τους.