«Πόσο πληρώνει» το πρωτάθλημα του Ολυμπιακού;

• Ο Φέρελ θέλει δύο παιχνίδια την εβδομάδα για να δείξει πράγματα
• Οι μεν έπαιζαν για την ομάδα και οι δε για τα νούμερά τους
• Οι Έλληνες έβαλαν τον Απόλλωνα σε θέση ισχύος
• Το βάρος της Ευρώπης, η αμυντική αλλαγή και η πολυτέλεια με Αθηναίου

Τα έχουμε πει, δει αλλά και διαπιστώσει πολλές φορές, αλλά μυαλό δεν λέμε να βάλουμε. Στην ψωροκώσταινα, ακόμη και στο μπάσκετ που ελόγου μας θεωρούμε εαυτούς ειδήμονες, μόλις βλέπουμε κάτι να λάμπει, χρυσό το βαφτίζουμε! Kι αντίστοιχα σπεύδουμε να αφορίσουμε καθετί που δείχνει να ξεθωριάζει. Κάπως έτσι, θα μπορούσε κάλλιστα να περιγραφούν οι βίοι αντίθετοι που βιώνουν στον πρώτο ενάμιση μήνα της σεζόν οι «αιώνιοι αντίπαλοι».

Η αλήθεια είναι ότι η μέχρι τώρα, συνολικά εικόνα του Ολυμπιακού (5-0), παραπέμπει σε μία εκ των πιο φορμαρισμένων ομάδων στην Ευρώπη. Με 7/7 (5-0 στο πρωτάθλημα και 2-0 στο Κύπελλο) στις εγχώριες υποχρεώσεις και 6/8 στην Euroleague, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν μάθει απλά να παίρνουν αποτελέσματα, αλλά συνάμα παίζουν και εξαιρετικό μπάσκετ.

Η αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη έδωσε την ευκαιρία στον Γιώργο Μπαρτζώκα να δώσει στην ομάδα μία πολύ πιο γρήγορη κατεύθυνση σε άμυνα κι επίθεση, ο βασικός κορμός ανέλαβε αυτομάτως περισσότερες πρωτοβουλίες και αισθάνθηκε πιο σημαντικός και οι παίκτες που αποκτήθηκαν, ήρθαν και «κούμπωσαν» καλύπτοντας και με το παραπάνω όλες τις τρύπες του rotation.

Σύμφωνα με τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα, ο εφετινός Ολυμπιακός είναι ο πιο γεμάτος ποιοτικά και ποσοτικά των τελευταίων, παίζει καλύτερη άμυνα και σκοράρει περισσότερους πόντους, αποδίδει ελκυστικό μπάσκετ και είναι fan to watch, ενώ στην θεωρία η ενίσχυσή του με τον Κουίνσι Έϊσι, θα προσθέσει άλλο ένα όπλο στην φαρέτρα του 56χρονου προπονητή του, του οποίου η σωστή διαχείριση φαίνεται από την φρεσκάδα των παικτών του.

Όταν, οι Πειραιώτες σκοράρουν 108 πόντους στο Λαύριο, 96 στο Ιβανώφειο και 93 στο Περιστέρι και προέρχονται από δύσκολα παιχνίδια 48 ώρες νωρίτερα στην Euroleague (για το ματς με τον Ηρακλή, μάλιστα, ταξίδεψαν απευθείας από την Μόσχα) και παραμένουν αλώβητοι στην Α1 Κατηγορία, αυτό μιλάει από μόνο του για τον βαθμό της συγκέντρωσης και της προσήλωσης στον νο1 στόχο τους, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του τίτλου στην Basket League.

Αν, λοιπόν, η σεζόν τελείωνε τον Δεκέμβριο, σύμφωνοι ο Ολυμπιακός θα ήταν το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ακόμη και για πρόκριση στο Final 4. Γιατί, πράγματι αυτή την στιγμή συγκαταλέγεται στις πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη, όπως επεσήμανε και ο Σωτήρης Μανωλόπουλος.

Επειδή, όμως, τα πάντα κρίνονται τον ερχόμενο Μάιο και Ιούνιο και ακόμη περισσότερο επειδή μεσολαβούν γεμάτοι 6 μήνες, στην διάρκεια των οποίων κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί καλό θα είναι να κρατούμε μικρό καλάθι και να μετριάζουμε την αισιοδοξία και τον ενθουσιασμό.

Για την ώρα, από τους «ερυθρόλευκους» κρατάμε τη νέα πειστική εμφάνιση στα δυτικά προάστια και το επιβλητικό 93-67, την αναλογία των 23 ασίστ με τα μόλις 7 λάθη, το 45,1% στα τρίποντα (14/31), το double-double του επανακάμψαντα Σάσα Βεζένκοφ (17π. & 10ρ.) και τους 8 παίκτες με μίνιμουμ 7 πόντους συνεισφορά.

Το Περιστέρι (2-3) που παραμένει ακόμη χωρίς νίκη στην έδρα του, έχοντας χάσει καθαρά και τα τρία ματς που έχει δώσει έως τώρα και είναι φανερό ότι αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα στον άσο (ο Χάγκινς δεν είναι point-guard για ομάδα αυτού του επιπέδου), δεν θα μπορούσε ποτέ να προβάλει σοβαρή αντίσταση με ποσοστό 34,8% εντός πεδιάς (23/66 σουτ).

Ο Φέρελ θέλει δύο παιχνίδια την εβδομάδα για να δείξει πράγματα

Ο Παναθηναϊκός (4-1), από την δική του πλευρά, ζορίζεται και η σύγκριση με τον «αιώνιο αντίπαλό» του, πέρα από αναπόφευκτη, είναι για την ώρα ατυχής. Χωρίς χρηματοδότη, με ένα από τα χαμηλότερα budgets της ιστορίας τους και με τις όποιες αστοχίες προκύπτουν όταν προσπαθείς να βγάλεις από την μύγα ξύγκι και ταυτόχρονα να φαίνεσαι ατσαλάκωτος, παλεύει να κρατηθεί σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο, όταν όλοι γύρω του μοιάζουν να περιμένουν περισσότερα.

Συμφωνώ ότι η εικόνα του Βελιγραδίου άγγιξε τον πάτο του βαρελιού και το -33 σε συνδυασμό με την παραγωγικότητα των 48 πόντων, δεν αρμόζουν ούτε καν στις ψαλιδισμένες (σε σχέση με πέρυσι) δυνατότητες του εφετινού ρόστερ.

Με τόσο μεγάλο πρόβλημα στην δημιουργία, όμως, με τους Νέντοβιτς και Παπαπέτρου να έχουν τα φεγγάρια τους και με τον Φέρελ να βρίσκεται 20 μέρες στην Αθήνα, χωρίς να ακόμη να έχει συμπληρώσει 40 λεπτά αγώνα (έχει μ.ο. 8,5' και συνολικά έχει παίξει 33'55" σε 4 αγώνες), επειδή δεν έχει ακόμη ενταχθεί στο ρόστερ του ελληνικού πρωταθλήματος για να βρει ρυθμό, πως μπορούμε να περιμένουμε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό από τους «πράσινους»;

Η αντίδραση, το +17 (81-64) επί του «πληγωμένου» ΠΑΟΚ (1-4) και η συνολική αμυντική λειτουργία στον αγώνα της Πυλαίας (με 10 κλεψίματα και αντίστοιχα 19 λάθη από τους γηπεδούχους) αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, ενόψει της επόμενης δοκιμασίας, την Πέμπτη (11/11, 21.00) με την Ούνικς Καζάν.

Από την 4η διαδοχική νίκη των πρωταθλητών στην Ελλάδα, κρατάω την ελπιδοφόρα απόδοση του Σαντ-Ρος (13π., 5ασ. & 2κλ.) στην άμυνα, την αξιοποίηση του Παπαγιάννη (16π., 9ρ., 2κλ. & 2κοψ. με 8/9 σουτ σε 32'), την σιγουριά του Μέικον (14π., 4ασ. & 2κλ.) και την τιμιότητα του Κασελάκη (11π. & 3ρ. με 5/6 σουτ σε 20').

Ο «δικέφαλος του Βορρά» δείχνει εξαιρετικά μπερδεμένος μέσα στο παρκέ. Με εξαίρεση τον εξαιρετικό ΝτιΛίο (17π. με 5/8 τριπ.), έχει μαζέψει πολλούς παίκτες που θέλουν την μπάλα στα χέρια και αξιώνουν πολλές προσπάθειες, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει εικόνα ομάδας που έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Δεν ξέρω τι περιθώρια για αλλαγές έχει ο Άρης Λυκογιάννης, αλλά όταν στις πέντε πρώτες αγωνιστικές (με τέσσερα ματς εντός), μετράς μόλις μία νίκη στις λεπτομέρειες επί του εξίσου προβληματικού Ηρακλή, τότε πραγματικά πολλά δεν πάνε καλά...

Οι μεν έπαιζαν για την ομάδα και οι δε για τα νούμερά τους

Αν σέβομαι για κάτι τον εφετινό Άρη (2-4), αυτό έχει να κάνει με την φιλοσοφία στην οποία βάσισε τον σχεδιασμό του και για το βάρος που έριξε στην αθλητικότητα του ρόστερ. Αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με την εξαιρετική επιλογή του Τζέιμς Κέλι, που μόλις προσαρμόστηκε προσέδωσε υπεραξία στο ρόστερ, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο σε μία νίκη-βάλσαμο (82-62) στην Πάτρα, η οποία ήρθε στο κατάλληλο timing.

Το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι το πρώτο εφετινό "διπλό" του «πάλαι ποτέ αυτοκράτορα», που ήρθε χωρίς Σχίζα, Πουλιανίτη και Κάζενς (μάλλον θα αποτελέσει παρελθόν πριν καν παίξει), αποτελεί ένα ακόμη πειστήριο ότι ο μέχρι τώρα απολογισμός, είναι μάλλον πλασματικός. Και αυτό υπό την έννοια ότι η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη, έχασε στις λεπτομέρειες σε Νίκαια (στην παράταση από Ιωνικό), Άνω Λιόσια (με buzzer beater από την ΑΕΚ) αλλά και εντός έδρας από Κολοσσό και Λαύριο.

Η ολική κυριαρχία στην Πάτρα, όμως, είχε για πρώτη φορά την βάση στο συνδυασμό του transition game και της άμυνας (3η καλύτερη επίδοση με μ.ο. 74,6π.), που απορρέουν από τα αθλητικά προσόντα των παικτών του Γιάννη Καστρίτη και φυσικά είχε και την συνδρομή της επικράτησης στην μάχη των «λεπτομερειών» που τόσο πολύ μετρούν στο μπάσκετ. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε +12 ριμπάουντ και 84,2% στις βολές μακριά από το γήπεδό της και ταυτόχρονα συνδύασε δύο παίκτες με double-double (Κέλι 18π. & 15ρ. και Λόκετ 11π. & 10ρ.).

Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσετε το μεστό παιχνίδι των Χάνλαν (17π. & 5ρ. με 3/5 τριπ.) και Κάουαν (20π. & 5ασ.), τότε θα διαπιστώσετε ότι στο «Δημήτριος Τόφαλος» συναντήθηκαν μία ομάδα που παίζει για το σύνολο και μία ομάδα που επί το πλείστον στηρίζεται σε παίκτες που ενδιαφέρονται κυρίως για τα στατιστικά τους.
Αυτή ήταν η βασική διαφορά του Προμηθέα (4-2) με τον Άρη στο παιχνίδι που έκλεισε την αυλαία της πρώτης δόσης στην 6η αγωνιστική της Basket League. Έστω κι αν οι Πατρινοί δεν είχαν ούτε μία «γκέλα» μέχρι τις πρώτες πέντε «στροφές» της κανονικής περιόδου, ο αποχωρών Λουίς Κασιμίρο «χρεώθηκε» και δικαίως τον μονοδιάστατο τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του, όπου η πλειοψηφία (αν όχι όλοι) από τους ξένους παίζουν για τα στατιστικά τους.

Ο μέχρι πρότινος MVP των γηπεδούχων, Κέντρικ Ρέϊ (μ.ο. 18,6π. & 5,8ασ.) εξαφανίστηκε εντελώς απέναντι (άποντος με 0/8 σουτ) στον Άρη, ο κυρίαρχος επιθετικά Ντάριο Χαντ (16π. με 7/8 σουτ) τελείωσε το ματς με μόλις ένα ριμπάουντ και όταν ο βασικός κορμός ολοκληρώνει το παιχνίδι με 5/34 σουτ και 50% στις βολές (9/18), τότε δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί ακόμη και μία εντός έδρας συντριβή.

Το αρνητικό για τον Προμηθέα, που έχει χάσει έδαφος και στο Eurocup (ρεκόρ 0-3), είναι ότι για πολλοστή φορά καλείται να αλλάξει πρόσωπα μεσούσης της περιόδου (τα τελευταία χρόνια άλλαζε μόνο παίκτες, φέτος και προπονητή) και το θετικό ότι αν κάποιος αποτελεί εγγύηση για να μεταλαμπαδεύσει σταθερότητα, αγωνιστικό πλάνο και προσανατολισμό αυτός είναι ο νέος τεχνικός της ομάδας, Ηλίας Ζούρος.

Η αναλλοίωτη ταυτότητα και το «τρένο» που σφυρίζει

Στα Άνω Λιόσια, ίσως και να είδαμε το πιο συναρπαστικό ματς που - από πλευράς εξέλιξης - έχει γίνει φέτος στο πρωτάθλημα. Το -10 της 1ης περιόδου (16-26), έγινε +6 (46-40) στο 22' και μετά είχαμε από το -7 (51-58 στο 27') στο +3 (63-60 στο 30') και από -6 (67-73 στο 33') στο +3 (78-75 στο 36'), μέχρι να κλειδώσει το τελικό 82-85 υπέρ του Κολοσσού (4-2), ο οποίος «βύθισε» την ΑΕΚ (3-3) στα προβλήματά της και συνεχίζει να προελαύνει πραγματοποιώντας το καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας του στην Α1 Κατηγορία.

Οι Ροδίτες, που αν είχαν αποφύγει την αυτοχειρία των τελευταίων δύο λεπτών στην Λάρισα, τώρα θα ήταν πρώτοι στην βαθμολογία, παίρνουν μεγάλο credit γιατί παρουσιάζουν μία πολύ σταθερά πολύ αποτελεσματική εικόνα, παρ' ότι έχουν ήδη προβεί σε τέσσερις προσθαφαιρέσεις (out οι Λόουσον και Μέσιτσεκ και in οι Ποτ και Φλόιντ). Εδώ φαίνεται η δουλειά που έχει γίνει από τον Ηλία Καντζούρη, υπό την έννοια ότι κορμός που έφτιαξε (Ξανθόπουλος, Μομίροφ, Τιλί, Μαργαρίτης, Ουίλιαμς και Σλαφτσάκης) δεν επέτρεψε την αλλοίωση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών της ομάδας του.

Το «διπλό» επί της «Ένωσης» που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί και τρίποντη εκτέλεση (51,7% με 15/29 σουτ πίσω από τα 6,75), παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία γιατί ουσιαστικά επετεύχθη χωρίς την βοήθεια του πιο ποιοτικού επιθετικά παίκτη των φιλοξενουμένων, Τζόρνταν Φλόιντ (5π. με 0/3 σουτ σε 20'), που «μάτωσε» το αντίπαλο καλάθι μόνο με βολές (5/6) και φυσικά με απόντα τον πολύ χρήσιμο Σον Μίλερ (μ.ο. 11,2π., 5,2ρ. & 1,5κοψ. με 77,8% διπ.), που είναι τραυματίας.

Στα ευχάριστα νέα καταγράφεται η νέα ελπιδοφόρα εμφάνιση του 21χρονου σέντερ, Μανώλη Χατζηδάκη (8π. & 2ρ. με 4/7 σουτ σε 16'), ο οποίος «ανδρώθηκε» μπασκετικά στα «κιτρινόμαυρα» και από παιχνίδι σε παιχνίδι «κερδίζει» δικαιωματικά ολοένα και περισσότερη εμπιστοσύνη από τον προπονητή του.

Η «βασίλισσα» έχασε την ευκαιρία να «γιατρέψει» τις πληγές της και να «αγοράσει» ηρεμία, έτσι ώστε να προετοιμαστεί υπό ιδανικές συνθήκες για το σαββατιάτικο (13/11, 20.00) ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό αλλά και δύσκολη τριάδα αγώνων που ακολουθεί μετά το ματς στο ΟΑΚΑ (με Λαύριο εκτός, Προμηθέα εντός και Ηρακλή εκτός).

Το μεγάλο πρόβλημα των «κιτρινόμαυρων» συνίσταται ότι δείχνουν περισσότερο με σύνολο παικτών που στηρίζονται στην ατομική πρωτοβουλία (περισσότερο οι Ανγκόλα και Παππάς και λιγότερο οι υπόλοιποι από τους οποίους περνάει η μπάλα) και λιγότερο με ομάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην διάθεση του Στέφανου Δέδα υπάρχει ποιότητα, αλλά είναι δεδομένο ότι λείπει η «χημεία» και χωρίς τις άμεσες και απαραίτητες προσθαφαιρέσεις, κατά την ταπεινή μου άποψη το «τρένο» της εφετινής σεζόν θα χαθεί πριν τα Χριστούγεννα.

Ειδικότερα, όταν η «ηλιαχτίδα» που είχε αρχίσει να διαφαίνεται στην άμυνα μετά τον Άρη και τον Ιωνικό (το μέσο παθητικό κατέβηκε στους 61 πόντους), αντικαταστάθηκε με... σκοτάδι απέναντι στην Ρίγα και τον Κολοσσό (μ.ο. 88,5π.).

Οι Έλληνες έβαλαν τον Απόλλωνα σε θέση ισχύος

Στο Ιβανόφειο, ο Απόλλων (3-3) «ντούμπλαρε» τις νίκες (82-81) του επί των ομάδων με τον ίδιο στόχο στο εφετινό πρωτάθλημα (παραμονή) κι έτσι θα περιμένει με μία σχετική ανακούφιση την ποινή του αθλητικού δικαστή για την εκπρόθεσμη κατάθεση του φακέλου του.

Η ομάδα του Νίκου Βετούλα ήταν απόλυτα κυρίαρχη σε όλη σχεδόν την διάρκεια του αγώνα και παρ' ότι απώλεσε μία διαφορά 17 πόντων (31-48 στο 19'), βρήκε τις λύσεις στην πίεση του «Γηραιού» στην 4η περίοδο και πήρε άριστα σε όλες τις επιλογές που είχε όταν οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν (71-71 στο 37'04" και 74-74 στο 37'39") και πέρασαν μπροστά (81-80 στο 39'53").

Καθοριστικός ήταν για μία ακόμη φορά ο Αμερικανός guard, Ορλάντο Κόουλμαν (20π., 6ρ. & 2ασ. με 3/4 τριπ.), ο οποίος συνέχισε τα εξαιρετικά του νούμερα (81,2% βολ., 57,4% διπ. & 41,6% τριπ.), αλλά εξαιρετική ήταν και η συνεισφορά των τριών Ελλήνων του rotation: του Νίκου Δίπλαρου (17π. & 7ασ.), του Γιώργου Τσαλμπούρη (10π., 6ρ. & 3ασ.) και φυσικά του ανθρώπου της τελευταίας στιγμής, Γιάννη Μολφέτα (9π., 3ρ. & 2κλ. με 4/5 σουτ σε 19').

Αν οι ομάδες που παίρνουν πάνω από το 45% των πόντων τους από τους γηγενείς τους παίκτες, έχουν αυξημένη παράσταση νίκης, αυτό δεν συνέβη με τον Ηρακλή (1-4), που ξεπέρασε το 53% (43/81) στην αντίστοιχη κατηγορία, αλλά ήταν πολύ άστοχος πίσω από τα 6,75 (24,2% με 8/33 τριπ.), είχε εν γένει είχε κακές επιλογές στην επίθεση και αποφάσισε να παίξει άμυνα με μεγάλη καθυστέρηση.

Αν και μία ομάδα που δέχεται σχεδόν 50 πόντους στο πρώτο μέρος, δύσκολα έχει τύχη στο εκάστοτε ματς, οι «κυανόλευκοι» (Λιντς 16π., 6ρ. & 5κοψ. με 8/12 σουτ) περιόρισαν τους φιλοξενούμενους σε μόλις 14 στην 3η περίοδο και όχι απλά «έφεραν τούμπα» την αναμέτρηση (74-74 στο 38'), αλλά κρατούσαν τη νίκη στα χέρια τους μετά το καλάθι του Γιάννη Αγραβάνη (14π. & 3ρ.) στα 7".

Η ολιγωρία τριών παικτών, όμως, στο άστοχο τρίποντο του Ντέιβις και η απώλεια του κρισιμότερου αμυντικού ριμπάουντ, στοίχισε στην ομάδα του Στέργιου Κουφού μία επιτυχία που αν ερχόταν - ειδικότερα μετά το "διπλό" στην Λάρισα - θα έβαζε για τα καλά τους Θεσσαλονικείς σε τροχιά ολικής επαναφοράς.

Το βάρος της Ευρώπης, η αμυντική αλλαγή και η πολυτέλεια με Αθηναίου

Στο Λαύριο (4-2), οι γηπεδούχοι ήρθαν για πρώτη φορά αντιμέτωποι με το βάρος του «πρέπει» τέσσερα 24ωρα μετά τη νίκη-θρίλερ στην παράταση επί της Νίζνι για το BCL. Έως τώρα, τα είχαν καταφέρει περίφημα και χωρίς απώλειες (η ήττα από τον Ολυμπιακό κρίνεται άκρως φυσιολογική), επομένως το «μάθημα» (59-61) που τους έδωσε ο Ιωνικός (2-4), συνίσταται στο ότι το επιτυχημένο κουβάλημα δύο καρπουζιών στην ίδια μασχάλη, προϋποθέτει μεγάλο βάθος στο ρόστερ.

Σε ένα σχεδόν off απόγευμα (18 λάθη, 20% στα τριπ. με 4/20 και μόλις 5 βολές), η ομάδα του Χρήστου Σερέλη προηγήθηκε 22-10 στην 1η περίοδο, 55-44 στο 34ο λεπτό και 59-52 στο 37'05", δείχνοντας ότι έστω και δύσκολα θα πάρει το 5ο ροζ φύλλο αγώνα. Στο τελευταίο τρίλεπτο, όμως, κατέρρευσε, υπέπεσε σε 2 λάθη κι έμεινε άσφαιρη (0/6 σουτ), με αποτέλεσμα να επιτρέψει στους φιλοξενούμενους να «κλέψουν» τη νίκη.

Χαρακτηριστικό της έλλειψης ενέργειας, ήταν οι 19 πόντοι λιγότεροι που σκόραραν οι Λαυριώτες (πριν το ματς είχαν μ.ο. 78,2) και η πολύ χαμηλή πτήση του Τάισον Κάρτερ (7π., 4ρ., 2ασ. & 3λ. με 3/8 σουτ) σε 23 λεπτά συμμετοχής.

Το μεγάλο κέρδος για τους Νικαιώτες, ήταν ότι πήραν μία νίκη που στα μέσα της εβδομάδας φάνταζε πολύ δύσκολο project και μάλιστα χωρίς να πιάσουν μεγάλη απόδοση (17 λάθη με μόλις 9 ασίστ και 32,7% εντός πεδιάς με 18/55 σουτ).

Ο Κούρο Σεγούρα, όμως, «κεφαλαιοποίησε» την σημαντική στροφή που κάνει η ομάδα του στην άμυνα τελευταία (από μέσο παθητικό στους 85,7 πόντους, στις δύο τελευταίες αγωνιστικές δέχεται μόλις 62, ενώ στ), τελειώνοντας το ματς με 13 κλεψίματα (5 είχε ο Χουγκάζ) και πιστοποίησε για μία ακόμη φορά ότι παρά τα προβλήματα (ο Μόουζες παραμένει off), ο Ιωνικός είναι σκληρό καρύδι και χτυπάει όλα τα παιχνίδια.

O Τζέρμαν (16π. & 2κλ. αλλά με 0/6 τριπ.) με τον Μουσταφά (13π., 5ρ. & 2κλ.) μπορεί να ήταν οι παίκτες με τα καλύτερα νούμερα, ο τίτλος του αφανούς ήρωα, όμως, ανήκει στον Γιάννη Αθηναίου (10π., 4ρ. & 5ασ. με 4/4 βολ. & 2/5 τριπ. σε 22'). Ο 33χρονος διεθνής guard «υπέγραψε» την ανατροπή με τέσσερα πολύ σημαντικά plays στο -7 (τρίποντο για το 59-55, αμυντικό ριμπάουντ αμέσως μετά και 2 ασίστ στα επόμενα ισάριθμα καλάθια της ομάδας του. Δεν ξέρω πόσο θα μείνει ακόμη στην Νίκαια, αλλά η παρουσία του στο ρόστερ των «κυανόλευκων» συνιστά σημαντική πολυτέλεια.

Υγ.: Το συγκλονιστικό 0/6 των γηπεδούχων ή καλύτερα το 6/6 των φιλοξενουμένων στο πλαίσιο της 6ης αγωνιστικής, με μία πρόχειρη και γρήγορη αναδρομή, δεν θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί και δείχνει την αύξηση του ενδιαφέροντος που έχει φέτος το πρωτάθλημα.