Παναθηναϊκός: Η ανάγκη, η «σπαζοκεφαλιά» και τα «τεσσάρια» που πρέπει να σουτάρουν καλά

• Η «ανάγκη»
• Η «σπαζοκεφαλιά» αν και...
• Τα «τεσσάρια» που πρέπει να σουτάρουν καλά...
• Πίεση, πίεση και πάλι πίεση...

Άραγε να προβληματιστεί η να μην προβληματιστεί ο Δημήτρης Πρίφτης με την εικόνα του Παναθηναϊκού στο φιλικό παιχνίδι απέναντι στον Απόλλωνα Πάτρας;

Είναι αναλόγως από ποια οπτική γωνία θα το δει κάποιος. Η μία, την οποία συμμερίζομαι και εγώ, έχει να κάνει με τον ελάχιστο χρόνο προπονήσεων που έχει κάνει συνολικά η ομάδα, με αποτέλεσμα οι παίκτες (ακόμα) να... χάνονται μέσα στο παρκέ. Και είναι κάτι απολύτως λογικό. Άλλωστε μιλάμε για το -μόλις- τρίτο φιλικό των «πρασίνων» από το ξεκίνημα της προετοιμασίας και το οποίο είχε καθαρά και μόνο προπονητικό χαρακτήρα.

Η άλλη οπτική γωνία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έδειξε από ελάχιστη έως μηδαμινή δημιουργία. Και πάλι κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για τα όσα θα δούμε σε 5-10-15 ημέρες ή πολύ περισσότερο με την έναρξη των επισήμων αγώνων. Παρόλα αυτά πήραμε μία «γεύση» από τα... προσεχώς στην περίπτωση που δεν «βγαίνει» το παιχνίδι στον Κέντρικ Πέρι.

Σας τα μπέρδεψα λίγο ε; Ας προσπαθήσω λοιπόν να ξεμπερδέψω ξεκαθαρίζοντας για άλλη μια φορά, ότι από ένα φιλικό παιχνίδι και μάλιστα σε τόσο πρώιμο στάδιο, δεν μπορείς να βγάλεις ΚΑΝΕΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ συμπέρασμα εν όψει του πρώτου επίσημου τζάμπολ. Όταν έρθουν τα επίσημα και η εικόνα είναι ίδια και απαράλλακτη, τότε ναι. Θα υπάρχει πρόβλημα. Όμως έχουμε καιρό (όχι πολύ, αλλά έχουμε) έως τότε...

Η «ανάγκη»

Λοιπόν, το ερώτημα που αιωρείται πάνω από το ΟΑΚΑ είναι ένα και μοναδικό: Θέλει ο Παναθηναϊκός playmaker; Ναι θέλει. Θα πάρει ο Παναθηναϊκός playmaker; Ναι θα πάρει ΜΟΝΟ στην περίπτωση που ο Δημήτρης Πρίφτης βρει αυτό(ν) που πραγματικά θέλει και τον παίκτη που πραγματικά μπορεί να καλύψει τα «κενά» που υπάρχουν. Και φυσικά πάντα με βάση το «βαλάντιο» της ομάδας, χωρίς να υπερβαίνει το -ήδη περιορισμένο και συγκεκριμένο- budget. Προς το παρόν δεν βιάζεται και ούτε πρόκειται να κάνει κάποια βιαστική κίνηση. Εκτός και εάν προκύψει κάποια καλή περίπτωση από εκεί που δεν το περιμένει...

Μιλώντας για τον point guard: Εάν μέτρησα καλά, είναι ζήτημα εάν ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε και... δεύτερο χέρι για να μετρήσει τις ασίστ του στο εν λόγω παιχνίδι με τον Απόλλωνα Πάτρας. Δύο ήταν οι ουσιαστικές συνεργασίες σε «σετ» παιχνίδι, τις οποιες «τελείωσε» ο Παπαγιάννης με alley oop κάρφωμα ύστερα από ασίστ των Οκάρο Ουάιτ και Μέικον αντίστοιχα. Δυο-τρεις ακόμα τελικές πάσες σε transition κατάσταση στο πρώτο ημίχρονο, άλλες δύο ύστερα από κλέψιμο σε πίεση ολόκληρου γηπέδου και μία ακόμα ασίστ του Μέικον στον Ουάιτ (σ.σ. η πρώτη φάση του ματς). Και πάλι στο πρώτο μισό του αγώνα.

Το πρόβλημα στην δημιουργία προέκυψε επειδή ο Κέντρικ Πέρι (αν και είναι ο ξένος που έχει ξεχωρίσει περισσότερο στην προετοιμασία όσον αφορά τα νέα πρόσωπα στην ομάδα) ήταν εντελώς εκτός κλίματος αγώνα. Ναι μεν βοήθησε στην πίεση πάνω στη μπάλα και να ήταν θετικός στα αμυντικά του καθήκοντα, αλλά στην επίθεση (εξαιρώντας την ικανότητά του να κρατήσει τη μπάλα, χωρίς να υποπέσει σε φθηνό λάθος) δεν ήταν ούτε δημιουργικός, αλλά ούτε και επιθετικός.

Και όταν το προσπάθησε στο δεύτερο ημίχρονο, ουσιαστικά εκβίασε προσπάθειες για να σκοράρει και να πάρει ψυχολογία, με αποτέλεσμα να μην κάνει τίποτα απολύτως. Θεωρώ ότι αυτό το ματς ήταν απλά μια κακή παρένθεση για τον 29χρονο Αμερικανό, ο οποίος μπορεί να είναι rookie στην EuroLeague αλλά συγκαταλέγεται στους παίκτες που υπόσχονται πολλά. Όμως θα έρθουν και άλλα τέτοια ματς που ο Πέρι δεν θα είναι στην μέρα του. Ειδικά στην EuroLeague όπου υπάρχει ο... λάκκος με τα θηρία.

Το γεγονός αυτό «χτυπάει» ακόμη περισσότερο την ανάγκη για έναν ακόμα point guard, ο οποίος να μπορεί να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του, να είναι έμπειρος και να μπορεί να ηγηθεί στην οργάνωση. Εύκολο να τα λέμε, δύσκολο όμως να γίνονται. Ειδικά από τη στιγμή που δεν μπορεί το χέρι να μπει πολύ βαθιά στην τσέπη. Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχει στάση αναμονής στον Παναθηναϊκό. Και όσο περνάει ο καιρός, άλλο τόσο πέφτουν και τα «κασέ» των παικτών που περιμένουν το «κάτι καλό» ή ένα εγγυημένο συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Και πιστέψτε με, όταν βρεθεί η «ευκαιρία», κανείς από τον Παναθηναϊκό δεν πρόκειται να πει «όχι δεν τον θέλουμε».

Η «σπαζοκεφαλιά» αν και...

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον Νέντοβιτς, ο οποίος ακόμα δεν έχει φορέσει τα «πράσινα» στα φιλικά προετοιμασίας. Θέλει να επιστρέψει σιγά-σιγά μετά το πρόβλημα με τον κορονοϊό και... πολύ καλά κάνει. Δεν παίζουμε με αυτά. Υπενθυμίζω ότι ο Σέρβος, δεν αποτελεί μόνο πόλο «εκτέλεσης» στον Παναθηναϊκό ο οποίος θα σηκώσει μεγάλο βάρος στην επίθεση, αλλά αποτελεί και εξαιρετικό δημιουργό ο οποίος μπορεί να παίξει εξαιρετικά το pick n roll. Θυμάστε πόσες φορές συνεργάστηκε πέρυσι με τον Παπαγιάννη; Θυμάστε ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης των «πρασίνων» στις ασίστ όσον αφορά τα ματς της EuroLeague με 3,7 τελικές πάσες κατά μέσο όρο;

Η επιστροφή του Νέντοβιτς στην ενεργό δράση, αυτομάτως θα βάλει και μια «σπαζοκεφαλιά» στον Δημήτρη Πρίφτη. Και έχει να κάνει με το μοίρασμα των ρόλων και των χρόνων όσον αφορά τις θέσεις στα γκαρντ. Προσέξτε: Πέρι, Μέικον, Νέντοβιτς, Μποχωρίδης, Σαντ-Ρος (ο οποίος φυσικά υπολογίζεται και στο «τρία» πίσω από τον Παπαπέτρου) θα ζητήσουν χρόνο στο παρκέ. Φυσικά είναι δουλειά του έμπειρου προπονητή να βρει τις λύσεις, αφού πρώτα δει τι μπορεί να πάρει από τον καθένα ξεχωριστά. Και πώς θα το κάνει αυτό; Που θα το κάνει αυτό; Μα και βέβαια μέσα από αυτά τα φιλικά όπου μπορεί να πειραματιστεί και να δοκιμάσει τα πάντα.

Όταν βγάλει τα συμπεράσματά του, θα μπορεί να γνωρίζει επ' ακριβώς και τι παίκτη θέλει ακόμα στα γκαρντ προκειμένου να «κλείσει» το ρόστερ της ομάδας. Δεν αποκλείεται η κίνηση της ενίσχυσης να γίνει μετά την έναρξη των επίσημων αγώνων. Όμως ΟΤΑΝ θα γίνει θα είναι άκρως μελετημένη. Το σίγουρο είναι ότι ο χρόνος αρχίζει και πιέζει όσον αφορά το μοντάρισμα της ομάδας. Και πραγματικά υπήρξαν πολλές ανορθογραφίες στο φιλικό με τον Απόλλωνα; Προς το παρόν δεν λένε τίποτα απολύτως. Απλά τις καταγράφουμε και τις σημειώνουμε. Αν συνεχίσουν τα υπάρχουν και στο «Παύλος Γιαννακόπουλος» όπου θα γίνει η πρόβα τζενεράλε για τα επίσημα, τότε θα υπάρξει και προβληματισμός.

Τα «τεσσάρια» που πρέπει να σουτάρουν καλά...

Όσον αφορά το ματς με τον Απόλλωνα Πάτρας; Είδαμε έναν Οκάρο Ουάιτ να είναι ιδιαίτερα ορεξάτος και με διάθεση να κάνει τη διαφορά στη θέση του πάουερ φόργουορντ. Ορεξάτος στην άμυνα κυνηγώντας τα hustle plays, ορεξάτος στα ριμπάουντ και δη στα επιθετικά (αν μέτρησα καλά πρέπει να «κατέβασε» τέσσερα επιθετικά) και αποτελεσματικός στην επίθεση. Εδώ ωστόσο θα βάλω έναν μικρό αστερίσκο.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίρνει σκορ από τα «τεσσάρια» του μακριά από το καλάθι. Οκάρο Ουάιτ και Τζέρεμι Έβανς είχαν στο σύνολο 1/8 τρίποντα (1/5 ο Ουάιτ και 0/3 ο Έβανς). Από τη στιγμή που στο σύγχρονο μπάσκετ ο πάουερ φόργουορντ πρέπει να έχει ποσοστό κοντά στο 37% έξω από τα 6.75 μέτρα, οι δύο παίκτες (πολύ περισσότερο ο Οκάρο) θα πρέπει να αποκτήσουν σταθερότητα. Θα χρειαστεί, ειδικά στην EuroLeague, να «ανοίξουν» πολλές άμυνες με το καλό σουτ από τη θέση «τέσσερα».

Ο Έβανς ήταν εντελώς εκτός κλίματος. Και φάνηκε αυτό που είχαμε γράψει από τη πρώτη μέρα που αποκτήθηκε. Για να φανεί θα χρειαστεί δημιουργικό point guard. Να μπορεί να παίρνει τη μπάλα πάνω από τη στεφάνη. Ο Πέρι μπορεί να το κάνει. Μπορεί να του δώσει τη μπάλα την κατάλληλη στιγμή. Όμως ΠΡΕΠΕΙ να το κάνει με συνέπεια. Επιπλέον ο Έβανς χανόταν λίγο και στην ομαδική άμυνα, αλλά μην ξεχνάμε ότι έχει κάνει 4 προπονήσεις και έχει παίξει δύο ματς. Πολύ νωρίς ακόμα.

Ο Φλόιντ από την άλλη ήταν «πενταδάτος», ιδιαίτερα ενεργητικός στην άμυνα, αλλά από τη στιγμή που ο Απόλλωνας κράτησε πολύ Διαμαντάκο και Τσαλμπούρη στο παρκέ, χρειαζόταν περισσότερο χρόνο ο Παπαγιάννης. Για τακτικούς λόγους και για λόγους «ματσαρίσματος». Ο Μέικον πήρε αρκετό χρόνο στο ματς και ιδιαίτερα στη θέση του Κέντρικ Πέρι, ο οποίος έμεινε πολύ ώρα στον πάγκο, όντας εκτός ρυθμού. Επιθετικά θύμισε τον Μέικον της ΑΕΚ σε κάποια σημεία του ματς, αλλά το στοιχείο που έχει βάλει στο παιχνίδι του (για την ακρίβεια το έχει βάλει ο Πρίφτης στο παιχνίδι του) είναι το καλύτερο διάβασμα στην άμυνα. Σε δυο-τρεις περιπτώσεις έκλεψε τη μπάλα ενώ πίεσε πολύ σε όλες, σχεδόν, τις επαναφορές. Δημιουργικά ωστόσο είναι πολύ πίσω...

Πίεση, πίεση και πάλι πίεση...

Οι Σαντ-Ρος και Παπαπέτρου είναι «σταθερές αξίες» ενώ όταν βρίσκονται στο «δύο» και στο «τρία» στην ίδια πεντάδα, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί σε άμυνα και επίθεση. Ο αρχηγός ήταν εκείνος που βοήθησε ώστε να αποφευχθεί η φιλική ήττα πριν «σφραγίσει» τη νίκη ο Κασελάκης με τις βολές. Αν και εδώ που τα λέμε, εάν έχανε ο Παναθηναϊκός θα γινόταν κάτι; Θα άλλαζε κάτι; Απολύτως τίποτα. Είτε 78-76 το σκορ, είτε 76-78 θα ήταν το... ίδιο ακριβώς. Για φιλικά ματς μιλάμε (και τονίζω εκ νέου, φιλικά παιχνίδια ΜΟΝΟ για τους προπονητές) ακόμα...

Προς το παρόν μπορούμε να ξεχωρίσουμε δυο-τρία πράγματα που θέλει ο Πρίφτης. Πίεση πάνω στη μπάλα, πίεση σε κάθε επαναφορά του αντιπάλου, συνεχείς αλλαγές στην άμυνα, γρήγορες πάσες στην επίθεση, καλή κυκλοφορία, «στόχευση» στα «μις ματς» και «αναζήτηση» του καλού σουτ. Πράγματι ο Παναθηναϊκός βρήκε «καλά σουτ» στο ματς, αλλά τα περισσότερα ήταν άστοχα. Μόλις 7 τρίποντα οι «πράσινοι» στο παιχνίδι σε (αν δεν κάνω μεγάλο λάθος) 24 προσπάθειες (σ.σ. ποσοστό μικρότερο του 30%), ενώ 13 φορές ευστόχησαν οι Πατρινοί.

Το επόμενο τεστ του Παναθηναϊκού θα είναι και το πιο δυνατό στα φιλικά παιχνίδια καθώς θα υποδεχθεί τη Ζενίτ του Τσάβι Πασκουάλ στις 7 του μήνα στο ΟΑΚΑ πριν αναχωρήσει για το Μόναχο ενόψει του τουρνουά της Μπάγερν (11-12/9).