Καπογιάννη: «Στον Παναθηναϊκό αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το φανταστείς!»

Γιώργος Κούβαρης 25 Μαΐου 2021 - 16:30

Η Ελένη Καπογιάννη, λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος μέσα στο ΣΕΦ, μίλησε στο Gazzetta.gr για τον τίτλο του Παναθηναϊκού, τα παρασκήνια πίσω από την επιτυχία, την υποδοχή στη Λεωφόρο αλλά και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τον Νοέμβριο του 2019 η διοίκηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, έριχνε «βόμβα» στο μπάσκετ γυναικών με την πρόσληψη της Ελένης Καπογιάννη! Αν μη τι άλλο ήταν η πλέον πετυχημένη Ελληνίδα προπονήτρια η οποία μετρούσε τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας (δύο με το Ελληνικό και δύο στη συνέχεια με τον Ολυμπιακό) και άλλα τέσσερα Κύπελλα η οποία ωστόσο είχε... μεταναστεύσει στον Λίβανο τη σεζόν 2018-19 για λογαριασμό της Homenetmen Antelias.

Στην πρώτη της χρονιά στον Παναθηναϊκό θέλησε να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, σε μια τάξη και να... προετοιμάσει το έδαφος για την επόμενη σεζόν. Η πανδημία είχε λήξει πρόωρα την αγωνιστική χρονιά με αποτέλεσμα όλο το βάρος να πέσει για τη σεζόν 2020-21. Βέβαια ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι στις 24 Μαΐου 2021 η Ελένη Καπογιάννη θα είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος ύστερα από οκτώ χρόνια. Και να, που έγινε! Και έγινε με τον πλέον εμφατικό τρόπο καθώς ο Παναθηναϊκός έφτασε στο 5ο πρωτάθλημα της ιστορίας του μετά το 2013:

«Θέλαμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω, να παίξουμε καλύτερο μπάσκετ, αλλά στο ξεκίνημα της χρονιάς δεν σκεφτόμασταν τον τίτλο» λέει η προπονήτρια των «πρασίνων» στο Gazzetta.gr λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Μεταξύ πολλών άλλων στάθηκε στην «μαχητική ψυχή του Παναθηναϊκού» που έδειξαν οι παίκτριες της ομάδας της όταν όλα έμοιαζαν να είναι... χαμένα τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί 51-33 στο ματς της Λεωφόρου, έκανε ειδική αναφορά στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, στην υποδοχή στο κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» λέγοντας ότι «δεν έχω ζήσει ποτέ στη ζωή μου κάτι τέτοιο και αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το φανταστείς» ενώ είπε ότι προπονητικό της πρότυπο είναι «ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Δεν έχανα ματς του Παναθηναϊκού στην EuroLeague επί των ημερών του. Έχω πάρει πολλές ιδέες από αυτόν τον άνθρωπο».

- Όταν ξεκινούσε η χρονιά ήταν στόχος η κατάκτηση του πρωταθλήματος; Υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού σας;

«Όχι για να είμαι ειλικρινής. Δεν το είχα. Αυτό που θέλαμε από το ξεκίνημα της χρονιάς ήταν να κάνουμε το βήμα παραπάνω, να παίξουμε καλύτερο μπάσκετ και να είμαστε περισσότερο ανταγωνιστικοί. Αυτό ήρθε στην πορεία. Βλέποντας ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα, δουλέψαμε πολύ σκληρά και ήρθε... Στην πορεία αναθεωρήσαμε και είπαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε. Να είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί στη σειρά των τελικών...»

- Μετά τα όσα έγιναν με την επανάληψη του ματς, είδαμε ότι ο Παναθηναϊκός γνώρισε σχετικά εύκολα την ήττα. Είχατε αδειάσει κατά κάποιον τρόπο; Σας είχε αποσυντονίσει όλα όσα είχαν συμβεί;

«Δεν μπορώ να πω ότι είχαμε αδειάσει. Όμως όλο αυτό το παρασκήνιο, σαφώς και μας αποσυντόνισε. Ήταν πρωτόγνωρο για όλους. Η δική μου ομάδα δεν ήταν μαθημένη τα τελευταία χρόνια σε τίτλους, γιατί σαν σύλλογος ο Παναθηναϊκός φυσικά και είναι μαθημένος σε τίτλους, πρωταθλήματα και στη νοοτροπία του winner. Εμείς θέλαμε ένα 'κλικ' για να το πιστέψουμε. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχαμε σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογική μας προσέγγιση στο παιχνίδι...»

- Στη Λεωφόρο βρεθήκατε να χάνετε με 51-33. Εκείνη τη στιγμή πέρασε έστω και στιγμιαία από το μυαλό η σκέψη ότι... 'τώρα το χάσαμε;'

«Ποιος άνθρωπος θα ήταν στον πάγκο κάποιας ομάδας και δεν θα του πέρναγε αυτή η σκέψη... Σίγουρα περνάνε τέτοιες αλλά ταυτόχρονα περνάνε και άλλες σκέψεις, ότι υπάρχει χρόνος να ρεφάρουμε. Όμως θα έπρεπε να πάμε βήμα-βήμα. Αυτό ακριβώς είπαμε και στο ημίχρονο. Δεν άξιζε αυτή η εικόνα στο κορίτσια, στην προσπάθεια που είχαν καταβάλλει αλλά και στην αξία που έχουν. Είπαμε να βελτιώσουμε την άμυνά μας γιατί ήταν τραγική στο πρώτο ημίχρονο και αν μπορούμε να νικήσουμε 4-6 πόντους στο επιμέρους σκορ ώστε να μπούμε και πάλι στο παιχνίδι. Αυτό έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλάξαμε και την τακτική μας στην άμυνα, μας έδωσε πολύ ώθηση και βάλαμε εύκολα καλάθια στο transition»,

-Τι ήταν εκείνο που είπατε και γύρισε το τσιπάκι ενόψει του δευτέρου ημιχρόνου;

«Αυτό ακριβώς. Ότι δεν μας αξίζει αυτή η εικόνα. Είχαμε κάνει τόση προσπάθεια, γιατί; Να ήταν καλύτερος ο Ολυμπιακός, 100 φορές να κέρδιζε. Ξέρω και να χάνω. Όμως εμείς παίζαμε με κατεβασμένα χέρια και έπρεπε να αλλάξουμε κάτι. Και είπαμε να τα αλλάξουμε όλα στην άμυνα. Έπρεπε να ματώσουμε στην άμυνα...»

-Από τη στιγμή που έγινε η μεγάλη ανατροπή και νικήσατε στο «Παύλος Γιαννακόπουλος», θεωρήσατε ότι συνέβη το άκρως αντίθετο σε σχέση με αυτά που βιώνατε έως το τέλος του ημιχρόνου και πιστέψατε ότι θα πάρετε τον τίτλο;

«Όχι. Δεν είναι έτσι. Ήταν κομβική στιγμή για τις παίκτριές μου, να πιστέψουν. Και αυτό διότι υπάρχει μόνο ένα κλικ διαφορά από το 'πιστεύω' και το 'δεν πιστεύω'. Γύρισαν από το -18, έπαιζαν με την πλάτη στον τοίχο και καταφέραμε να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο, είπαμε ότι δεν θα πάμε για... εκδρομή στο ΣΕΦ. Είχαμε πλάνο, ήμασταν συγκεντρωμένες, διορθώσαμε κάποια λάθη θέλοντας να ρίξουμε το τέμπο του αγώνα, αλλάξαμε κάποιες προσαρμογές στην άμυνα, στοχεύσαμε στην επίθεση. Επιμείναμε και είπαμε ότι θα πάμε για να τα δώσουμε όλα.»

-Μάλιστα βρεθήκατε να παίζετε στο τελευταίο ματς χωρίς την Λεουτσάνκα. Πόσο σας πήγε πίσω στα πλάνα σας; Έγινε αυτό που λένε ότι μια σημαντική απουσία συσπειρώνει;

«Αυτό ισχύει, ναι. Μια απουσία συσπειρώνει. Δεν παύει ωστόσο να χάσαμε τη βασική μας σέντερ. Έχω ακούσει πολλά. Ότι και καλά παίζουμε καλύτερα χωρίς την Γελένα, αλλά δεν είναι έτσι. Παίζουμε διαφορετικά χωρίς την Λεουτσάνκα. Όμως επειδή έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου σε σχέση με τραυματισμούς και απουσίες, νομίζω ότι είμαστε μαθημένες σε αυτό το μοτίβο. Ένιωθα αυτήν την μαχητική ψυχή στα κορίτσια. Τις αντιπροσωπεύει η μαχητική ψυχή του Παναθηναϊκού στο 100%».

-Μετά το αρχικό «μούδιασμα» που βρεθήκατε να χάνετε με 6-8 πόντους στο ξεκίνημα του ματς, αμέσως το γυρίσατε και έκτοτε δεν χάσατε το μομέντουμ. Τι κλίμα υπήρχε εκείνη την ώρα στον πάγκο;

«Επιλέξαμε μια τακτική στην άμυνά μας την οποία περίμενε ο αντίπαλος, αλλά μέσα σε 24 ώρες δεν είναι και εύκολο να αλλάξεις πολλά πράγματα. Είπαμε ότι, οιτιδήποτε και αν γίνει να μέναμε πιστές στο πλάνο μας. Είχαμε και plan b αλλά θα έπρεπε να τα δώσουμε όλα στο Plan a. Εκεί δεν χάσαμε την αυτοκυριαρχία μας, κρατήσαμε την ψυχραιμία μας και είπαμε να στοχεύσουμε καλύτερα στην επίθεση. Να κάνουμε 2-3 διορθώσεις στην άμυνα ενώ ήταν κομβικό που σημειώσαμε κάποιους πόντους με αποτέλεσμα το ένα να επηρεάζει το άλλο. Το γυρίσαμε, πιστέψαμε ότι αυτό είναι το σωστό πλάνο και... 'πάμε'! Το λέω, έτσι, πολύ λαϊκά».

-Πώς προέκυψε η απόκτηση της Χατζηνικολάου; Όπως αποδείχθηκε έπαιξε μεγάλο ρόλο και ήταν κομβική στη σειρά των τελικών...

«Ήταν μια σκέψη, ένας στόχος, κατά πρώτο λόγο για την ίδια την αθλήτρια. Θα έπρεπε να τελειώσει με διαφορετικό τρόπο την καριέρα της. Εγώ ξέρω την αξία της, ξέρω ποια είναι παρά το γεγονός ότι είχε να παίξει χρόνια, το προσπαθήσαμε πάρα πολύ με όλα τα ένδικα μέσα που έπρεπε να απευθυνθούμε, με όλες τις διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν. Το καταφέραμε έστω και αργά. Θεωρώ ότι και η ίδια, και εγώ, και η ομάδα μας, δικαιωθήκαμε.»

-Μετά τις ενστάσεις του Ολυμπιακού, υπάρχει λόγος να ανησυχείτε;

«Όχι, δεν με ανησυχούν καθόλου..»

-Έκανες ειδική αναφορά στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για να δώσει το «παρών» στην απονομή του πρωταθλήματος...

«Ναι, τον κάλεσα γιατί έτσι ένιωθα εγώ. Όφειλα να τον καλέσω. Ο κύριος Γιαννακόπουλος με έφερε στην ομάδα και η διοίκησή του έστρωσε τον δρόμο στην επόμενη διοίκηση η οποία έχει κάνει απίστευτες υπερβάσεις με τη σειρά της. Για κάποιους επαγγελματικούς λόγους, νομίζω δεν θα μπορέσει να παρεβρεθεί, αλλά κάποια στιγμή μπορεί και να είναι κοντά μας...Επικοινωνήσαμε και μας έδωσε συγχαρητήρια» (σ.σ η συνέντευξη έγινε πριν την είδηση της αναβολής της απονομής).

-Όσον αφορά την επόμενη ημέρα; Έχετε στο μυαλό κάποια πλάνα όσον αφορά τον σχεδιασμό του ρόστερ;

«Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε γι' αυτά. Υπάρχουν κάποιες σκέψεις. Προς το παρόν θέλουμε να ευχαριστηθούμε και να χαρούμε το πρωτάθλημα. Από εβδομάδα θα μπούμε και πάλι στη δουλειά».

-Πως βίωσες αυτήν την υποδοχή και το κλίμα που επικράτησε στο κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος» αμέσως μετά την επιστροφή σας από το ΣΕΦ;

«Στον Παναθηναϊκό αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το φανταστείς. Είμαι πάρα πολλά χρόνια στα γήπεδα, είτε ως αθλήτρια, είτε ως προπονήτρια και αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναζήσει. Είμαι τυχερή που το έζησα. Δεν δίνετε η ευκαιρία σε πολλούς να ζήσουν κάτι παρόμοιο. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Τόσο προσωπικά όσο και για την ομάδα. Η υποστήριξή τους είναι εκπληκτική. Εύχομαι να μπορούν και άλλοι άνθρωποι να το ζήσουν αυτό. Λόγω κορονοϊου δεν είχαμε τη δια ζώσης υποστήριξή τους στο γήπεδο και θέλω να τους αφιερώσω αυτό το τρόπαιο. Η υποστήριξή τους ήταν πραγματικά συνταρακτική και θέλω να τους καλέσω να είναι μαζί μας και την επόμενη χρονιά. Να γίνουν μέλη στην ομάδα. Τους έχουμε πολύ ανάγκη. Είναι ο 6ος και ο 7ος παίκτης μας.»

-Προσωπικά έλαβες ειδική αποθέωση από τους φίλους του Παναθηναϊκού. Είναι κάτα κάποιον τρόπο και μια δικαίωση για σένα; Και το λέω αυτό ορμώμενος από κάποια πράγματα που είχαν συμβεί όταν ήσουν στον Ολυμπιακό.

«Είναι προσωπική δικαίωση στο επίπεδο ότι εγώ είμαι πιστή στις αρχές μου. Τιμάω τον λόγο μου, είμαι καθαρή, τιμάω τη δουλειά κάθε φορά που μου δίνεται και τιμαώ και τον χώρο που δουλεύω. Άρα λοιπόν, επειδή στη γλώσσα του αθλητισμού υπάρχει και η 'αργκό', ο κόσμος έχει καταλάβει τι άνθρωπος είμαι και πώς σκέφτομαι. Και τι αξίες έχω. Σε αυτό το επίπεδο, χαίρομαι για τον εαυτό μου γιατί μένω πιστή στις αρχές μου.»

-Εσυ ανανέωσες το συμβόλαιο σου για μία ακόμη σεζόν. Που φτάνουν οι προσωπικές σου φιλοδοξίες;

«Δεν είμαι άνθρωπος που λέω 'θέλω να κάνω αυτό ή θέλω να κάνω εκείνο'. Η φιλοδοξία που έχω πάντα είναι να γίνομαι εγώ καλύτερη. Και όταν το κάνω, μπορώ να βοηθάω την ομάδα, την κάθε ομάδα που δουλεύω. Θέλω να γίνομαι καλύτερη, η ομάδα να παίξει ακόμα καλύτερα και να κατακτήσει τους στόχους της. Δεν είναι πάντα εύκολος ο δρόμος. Στην Ελλάδα ζούμε. Από εκεί που είσαι στο ζενίθ μπορεί να βρεθείς στο ναδίρ με ένα άτυχο αποτέλεσμα. Θέλω να έχουμε μια σταθερότητα και ήδη να κρατήσουμε ψηλά τον πήχη».

-Είχες ή έχεις καποιον προπονητή πρότυπο;

«Από παίκτρια ακόμα, και δεν το κρύβω, είμαι θαυμάστρια του Ομπράντοβιτς. Τον έχω παρακολουθήσει και ως παίκτρια όταν ήταν προπονητής και έκαναν προπονήσεις στον Σπόρτιγκ. Έχω δει όλα τα ματς του Παναθηναϊκού στην EuroLeague επί των ημερών του. Νιώθω ότι είμαι, χωρίς να παρεξηγηθώ φυσικά, πολύ κοντά στο προφίλ του. Έχω πάρει πολλές ιδέες από αυτόν τον άνθρωπο και το πώς χειρίζεται πράγματα. Υπάρχουν και άλλοι προπονητές που εκτιμώ και παίρνω τα θετικά τους. Από εκεί και πέρα μπορεί η Ελένη Καπογιάννη να είναι καλύτερη από χθες; Αυτό θέλω.»

-Κλείνοντας τι χρειάζεται το μπασκετ γυναικών ώτε να πάρει την προβολή που ενδεχομένως να αξίζει;

«Χρειάζεται όλοι αυτοί που ασχολούνται με το μπάσκετ και βρίσκονται σε διάφορα πόστα, επιτέλους να δουν ότι κάνει αισθητή την παρουσία του. Είτε από συλλόγους, είτε από την Εθνική ομάδα, είτε από τα ματς της Α1. Έλεος πια. Δείξτε ελίγο προσοχή. Είναι ένα πολύ καλό project. Αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη το μπάσκετ γυναικών έχει τη θέση που του αξίζει. Κάνω έκκληση: Επιτέλους, δείτε το! Προς όλους είναι αυτή η έκκληση».