- Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με την μουσική και το τραγούδι;

Εσωτερική ανάγκη θες, τρέλα ίσως… Πάντως είχα μεράκι να το κάνω από μικρή!

- Πως ήταν εκείνα τα χρόνια ο χώρος της δισκογραφίας; Τι διαφορές βρίσκεις σε σχέση με το σήμερα;

Υπήρχαν αρκετές διαφορές. Καταρχήν υπήρχαν παραγωγοί - γνώστες του αντικειμένου. Άνθρωποι με μεράκι και ουσιαστική αφοσίωση στη δουλειά τους. Τώρα, ο κάθε λογιστής μπορεί να το παίζει και διευθυντής! Γι’ αυτό και κατάντησε η ελληνική δισκογραφία εκεί που είναι. Κάποτε ο χρυσός δίσκος ήταν στις 100.000 πωλήσεις. Το 1987 πήγε στις 50.000 (και 100.000 ο πλατινένιος). Το 1990 στις 30.000 και σήμερα στις 20.000!!!

Στην εποχή μου –Θεέ μου τι λέω- υπήρχαν «ολοκληρωμένες» δισκογραφικές δουλειές. Τι εννοώ. Υπήρχε μια παραγωγή δίσκου ροκ ή δίσκου ποπ ή λαϊκού. Γύρω στα 10 τραγούδια, του ιδίου ύφους, τα οποία χαρακτήριζαν και τον καλλιτέχνη. Σήμερα ακούς, σε έναν δίσκο, ένα beat για αρχή, έπειτα μια μπαλάντα, μετά ένα χασάπικο, ένα τσιφτετέλι και στο τέλος ένα ραπ ή χιπι-χοπ… έλεος!!

- Ήσουν ένα μεγάλο όνομα της ελληνικής ποπ σκηνής επί σειρά ετών. Τι είναι αυτό που κρατάει έναν καλλιτέχνη στην κορυφή;

Εκτός από το ταλέντο, τις καλές συνεργασίες και τα τραγούδια -που είναι και στην ιδιοσυγκρασία του καλλιτέχνη να επιλέξει- παίζει ρόλο και ο παραγωγός και η εταιρεία. Ο σωστός παραγωγός και η εταιρεία με το κατάλληλο promotion. Αυτό ισχύει, γενικά, για να γίνει κάτι ευρέως γνωστό και αν είναι όντως καλό, θα φανεί στο χρόνο. Στον κόσμο δηλαδή που θα ζητάει τον καλλιτέχνη και τα τραγούδια του, όταν πια αυτά δεν θα ακούγονται από τα ραδιόφωνα ή τις τηλεοράσεις με επίταξη του marketing της εταιρείας.

Στις μέρες μας γίνεται πλύση εγκεφάλου -από όλα τα μέσα- για ένα και μοναδικό τραγούδι, ενός ολόκληρου δίσκου, για έναν μήνα… ίσως και παραπάνω. Μέχρι αυτό να γίνει βίωμα στον ακροατή. Μετά επιβάλλεται να το ξεχάσει, γιατί πρέπει να προωθηθεί το επόμενο και πάει λέγοντας. Πλέον τα ραδιόφωνα έχουν λίστα αναμονής και παραμονής στον αέρα τους. Αν δεν τα «σκάσεις», δεν σε παίζουν κοινώς. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων!!! Και η εταιρείες είναι γνώστες του εγχειρήματος…

- Σε ποιόν άνθρωπο χρωστάς πολλά για την καριέρα σου;

Στον Γιώργο Μαρίνο ουσιαστικά που με έχρισε show woman στο ξεκίνημά μου. Είχαν προηγηθεί κάποια ροκ γκρουπ και έπειτα, από τον Μαρίνο, ο άλλος μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου και μέντορας, ο Σταμάτης Κραουνάκης. Με τον οποίο συνεργαζόμαστε και σήμερα στην Αθηναΐδα με την ομάδα ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ.

- Ποιά θεωρείς πως ήταν η μεγαλύτερή σου επιτυχία;

Ο γιος μου! Χα χα! Αν εννοείς από τραγούδια, επιτυχίες έγιναν αρκετά. Ραδιοφωνική επιτυχία μεγάλη ήταν οι «Σεϋχέλλες». Και η μεγαλύτερη επιτυχία σε επίπεδο πωλήσεων συνάμα. Και το «Ροζ μπικίνι», όμως, ακούγεται μέχρι σήμερα όπως και το «Push ups» ή το «Κυκλοφόρησε». Συγκεντρωτικά όμως, θα έλεγα, οι «Σεϋχέλλες».

- Με ποιόν τραγουδιστή ή τραγουδίστρια είχες κάνει το καλύτερο ντουέτο;

Κάθε μου ντουέτο ήταν κάτι ξεχωριστό. Έχω να θυμάμαι υπέροχες στιγμές! Με τον Δάκη στο «Βαλ’ το δίσκο» είχαμε υπέροχη χημεία! Αυτό που ξεχώρισε περισσότερο πάντως ήταν, το ντουέτο με τον Χρήστο Δάντη, το «Push ups».

- Έχεις δυνατές φιλίες από τον χώρο της μουσικής; Ανθρώπους με τους οποίους να έχεις κρατήσει επαφή για χρόνια;

Ναι, με κάποιους συναδέλφους κάνουμε παρέα ακόμη και σήμερα. Εκτός από τον Σταμάτη Κραουνάκη και τα παιδιά της ΣΠΕΙΡΑΣ, χαρακτηριστικά θα αναφέρω τον Κώστα Τουρνά, την Ελπίδα και τον Χρήστο Δάντη.

- «Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες», «Να κάνουμε push ups» «Κυκλοφόρησε». Μεγάλες επιτυχίες μίας άλλης εποχής. Μήπως ήταν πιο ανέμελα τα τραγούδια τότε; Μήπως σήμερα ακούμε άλλου στιλ κομμάτια;

Όντως έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα, όπως και το κοινό. Άλλοι άκουγαν εκείνα τα τραγούδια τότε, άλλοι ακούν αυτά τα τραγούδια που υπάρχουν σήμερα! Παρόλα αυτά, μου κάνει καλή εντύπωση πως κάποια νέα παιδιά –αρκετά θα έλεγα- ψάχνουν τη μουσική του τότε και είναι και φαν της ηλεκτρονικής μουσικής των 80s.

- Υπάρχει κάποιος νέος τραγουδιστής που να έχεις ξεχωρίσει;

Υπάρχουν πάρα πολλοί και με πολύ αξιόλογες φωνές. Δυστυχώς, όμως, πιστεύω πως αδικούνται από το ρεπερτόριό τους.

- Τι άποψη έχεις για τις εκπομπές από τις οποίες ξεπηδούν ταλέντα; Βοηθούν την μουσική ή απλά ανοίγουν μία πόρτα για ένα σωρό ατάλαντους νεαρούς με φιλοδοξίες, όπως πιστεύει αρκετός κόσμος;

Ανοίγει μια πόρτα όντως. Αλλά μέχρι εκεί. Είναι μέχρι να γίνουν γνωστά τα παιδιά στο ευρύ κοινό. Από εκεί και πέρα χρειάζονται άλλα πράγματα για να υπάρξει εξέλιξη. Το κοινό όσο εύκολα μαθαίνει, τόσο εύκολα, ξεχνάει κιόλας.

- Πολλοί ισχυρίζονται πως την σημερινή εποχή υπάρχει έλλειψη και δημιουργών αλλά και πραγματικά καλών τραγουδιών; Εσύ τι πιστεύεις;

Πιστεύω πως το καλό τραγούδι, πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Το θέμα είναι, όπως ανέφερα και πριν, τι κάνουν γι’ αυτό οι εταιρείες και οι παραγωγοί τους.

- Κεφάλαιο Eurovision. Ποιά είναι η γνώμη σου; Πρέπει να πηγαίνουμε ή όχι; Και αν ναι με τι τύπου τραγούδια;

Είναι ένα «πανηγύρι» λαών και ήχων. Ένα μουσικό σόου διασκεδαστικό για την τηλεόραση. Δεν είναι κάτι που πρέπει να αγωνιούμε για το αν θα κερδίσουμε και τι πρέπει να στείλουμε για να το πετύχουμε. Έχει τον χαβαλέ του, έχει την αίγλη του, αλλά μέχρι εκεί. Παλιά την υποτιμούσαν. Θυμάμαι όταν ήμουν στα φωνητικά με την Ελπίδα για τον «Σωκράτη», το 1979, κάναμε πρόβα για την κίνηση και το στήσιμο του τραγουδιού, στο σαλόνι της! Ξαφνικά η Γιουροβίζιον, τα τελευταία χρόνια, έγινε ο μεγάλος πόλος έλξης και βγήκαν και νέα «επαγγέλματα» στο χώρο, οι γιοροβιζιονολόγοι (κατά το διεθνολόγοι)!

- Τι άποψη έχεις για την φετινή παρουσία της Καλομοίρας στο Eurovision; Πιστεύεις ότι αδικήθηκε;

Μιά χαρά ήταν, αξιοπρεπέστατη! Και μια χαρά ήταν και η θέση που πήραμε! Μας πιάνει, ξέρεις, μια μανία εμάς τους Έλληνες να διακριθούμε και ας είναι οπουδήποτε, αρκεί να δούμε ότι είμαστε πρώτοι.

- Που βρίσκεσαι αυτήν την στιγμή σε καλλιτεχνικό επίπεδο; Εκτός από το CD που έβγαλες πρόσφατα μήπως ετοιμάζεις και κάτι άλλο;

Έχω κάποια σχέδια για νέο ολοκληρωμένο CD. Προς το παρόν θα βρίσκομαι με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ σε συναυλίες μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου κι έπειτα στον πολυχώρο Αθηναΐς, στον Βοτανικό. Νεότερα θα δεις και από το site!

- Πως ήταν η συνεργασία σου με τον Μιθριδάτη;

Τηλεφωνική! Φαντάσου ότι το τραγούδι έγινε καλοκαίρι πέρυσι, με τις φωτιές, σε διάλειμμα των διακοπών μου. Ήρθα Αθήνα, έγραψα το δικό μου μέρος στο στούντιο κι έπειτα έγινε η μίξη, από τον Χάρη Χαλκίτη, με το κομμάτι του Μιθριδάτη! Super συνεργασία, super και οι δύο τους!

- Ασχολείσαι με τον αθλητισμό; Έκανες μήπως μικρή σπορ; Σου αρέσει το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ;

Μικρότερη ναι, αρκετά. Και αρκετά τακτική στο γυμναστήριο, που πρέπει να βάλω πάλι στο πρόγραμμά μου… Γενικά κάνω σκι στο βουνό (παλιότερα και θαλάσσιο)!

- Τις προσπάθειες της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου τις παρακολούθησες; Δεν πήγαμε καθόλου καλά σε αυτό το Euro...

Δεν είναι πάντα του Αϊ Γιαννιού…

- Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;

Προσφάτως μαθαίνω το internet! Παίζω με τον Απόστολο, το γιο μου, playstation. Μεγάλη πλάκα! Ακούω πολλή μουσική, πηγαίνω θέατρο –στα ρεπό μου- και βγαίνω για φαγητό με φίλους.

- Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα άλλαζες μήπως κάτι από όλη σου την πορεία;

Μάλλον όχι… Αν και πολλές φορές λέω θα τα έκανα όλα διαφορετικά! Με πιάνει όμως μια νοσταλγία, που λέω ότι δεν θα τα άλλαζα, απλώς θα ήθελα να κάνω ακόμη περισσότερα! Και αυτό θα κάνω τώρα…

Ποιά είναι

Η Πωλίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη. Ξεκίνησε την καριέρα της στο τραγούδι ερασιτεχνικά, το 1974, τραγουδώντας ξένα τραγούδια τζαζ-ροκ. Εμφανιζόταν με το συγκρότημα ΟΣΙΡΙΣ' στο ON THE ROCKS, παρέα με τον Μάικ Ροζάκη και τον Τάκη Αντωνιάδη. Συμμετείχε το 1975, με το group της σε δύο τραγούδια, στο δίσκο "Rhythm and youth", ο οποίος ήταν συλλογή διοφόρων καλλιτεχνών. Αργότερα έγινε μέλος στο συγκρότημα SUNSET με τον Νίκο Αντύπα στα τύμπανα. Ο δίσκος των SUNSET, μετά από αρκετά singles, κυκλοφόρησε το 1977.

Ακολούθησαν τα ΔΕΙΛΙΝΑ για δύο χρόνια με τον μαέστρο Νίκο Ιγνατιάδη, ενώ στο μεταξύ είχε αρχίσει να σπουδάζει γαλλική φιλολογία. Η πρώτη επαφή της με το εμπορικό θα λέγαμε κύκλωμα και η πρώτη φορά που ερμήνευσε ελληνικά τραγούδια, ήταν το 1977 στο Κύτταρο. Ήταν ένα μιούζικαλ της εποχής, που είχε γραφτεί και σκηνοθετηθεί από τον Κώστα Τουρνά, που η Πωλίνα θεωρεί μεγάλο ταλέντο και άριστο συνεργάτη!

Για δύο χρόνια παίρνει μέρος στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το 1977 καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση με το τραγούδι Ζεί και το 1978 με άλλους τρείς καλλιτέχνες, ως ομάδα, με το τραγούδι Θέλω να σου τραγουδήσω πόσο σ'αγαπώ. Το 1979 συμμετέχει στο διαγωνισμό της EUROVISION με την Ελπίδα. Σειρά μετά έχει η ΦΑΝΤΑΣΙΑ με τον Πασχάλη, άλλο έναν εκλεκτό συνεργάτη.

Η μεγάλη όμως τύχη την περίμενε στη ΜΕΔΟΥΣΑ το καλοκαίρι του 1980, που έκλεισε συμβόλαιο με τον Γιώργο Μαρίνο, έναν μεγάλο 'σταθμό που απογείωσε την καριέρα της. Στην πεντάχρονη συνεργασία τους, κατόρθωσε να γίνει γνωστό το όνομα της, χωρίς καν να έχει προσωπικό δίσκο. Κέρδισε επίσης δύο βραβεία, σε φεστιβάλ του Τόκυο και της Αυστρίας, με τραγούδια του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου και του Κώστα Τουρνά αντίστοιχα.

Στην συνέχεια, ακολούθησαν κάποιες εμφανίσεις στην τηλεόραση και η συμμετοχή της στο μουσικό σόου της ΕΡΤ 'ΠΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ', με την Σόφη Ζαννίνου και την Κατιάνα Μπαλανίκα. Το 1986, επιλέγεται από την ΕΡΤ να μας εκπροσωπήσει στην EUROVISION με το τραγούδι 'Wagon lit' του Χάρη Χαλκίτη, όμως η χώρα μας για πολιτικούς λόγους, δεν συμμετέχει στο διαγωνισμό εκείνη τη χρονιά. Αργότερα, κάποιοι είπαν από την ΕΡΤ πως δεν συμμετείχε η Ελλάδα, επειδή η ημέρα προβολής της Eurovision συνέπιπτε με το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, οπότε και δεν θα προβαλλόταν από την τηλεόραση (!)

O πρώτος προσωπικός της δίσκος κυκλοφορεί το 1986 (από την τότε εταιρεία CBS) με τίτλο 'Μπιρίμπα' και σηματοδοτεί την πρώτη μεγάλη της επιτυχία, με συνεργάτες τον Σταμάτη Κραουνάκη και Χάρη Χαλκίτη. Εκτός από την 'Μπιρίμπα' ξεχωρίζουν τα: 'Wagon lit', 'Ζήσε τη ζωή', 'Ουϊσκι μπύρα', 'Δεν φοβάμαι', 'Η αγάπη δεν με ρίχνει'... Την επόμενη χρονιά το 1987, έρχεται μια ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, ο δίσκος ''Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες'', με συνεργάτες τον Κώστα Χαριτοδιπλωμένο, τον Νίκο Καρβέλα και Χάρη Χαλκίτη. Ο δίσκος σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων για την εποχή και το συγκεκριμένο τραγούδι γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία στα ραδιόφωνα! Με αφορμή αυτή την επιτυχία γίνονται της μόδας οι Σεϋχέλλες και για προώθηση πολιτικών σχεδίων της εποχής, δημιουργείται απευθείας αερογραμμή: Αθήνα - Σεϋχέλλες! Από τον δίσκο ξεχωρίζουν κι άλλα τραγούδια όπως: 'Το ροζ μπικίνι', 'Έχει πλάκα η δουλειά'...

Τα επόμενα χρόνια, η Πωλίνα ακολουθεί μια σταθερή πορεία, με αξιόλογους συνεργάτες (Γιάννη Καραλή, Γιάννη Μηλιώκα, Νίκο Δουλάμη, Κώστα Μπίγαλη, Αλέξη Παπαδημητρίου, Χάρη Χαλκίτη, Θάνο Καλλίρη, Γιώργο Αλκαίο, Δημήτρη Πανόπουλο, Φοίβο, Κώστα Τουρνά, Μαριάννα Σάκαρη), με τους δίσκους: 'Κόντρες'', 'Καλή επιτυχία', 'Στην πολυθρόνα τη bamboo', 'Φοβερό', 'Καινούριος έρωτας', σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες, που ακούγονται έως σήμερα και επηρέασαν πολλούς νέους καλλιτέχνες. Χαρακτηριστικά αναφέρονται τα: 'Ανατολίτισσα', 'Ράδιο αγάπη μου', 'Όλοι τα παίρνουνε', 'Χορεύω', 'Push ups', 'Κυκλοφόρησε', 'Ζαλάδα', 'Ό,τι καλύτερο', 'Κοίτα που θα ξενυχτήσω πάλι', 'Ψάχνω να σε βρώ', 'Στην πολυθρόνα τη bamboo', 'Φοβερό', 'Ανησυχώ' κ.ά..

Το 1994 παρουσιάζει το τηλεπαιχνίδι 'ΜΠΡΑΒΟ ΧΑΣΑΤΕ!' που από την πρώτη μέρα έρχεται πρώτο σε τηλεθέαση, ανάμεσα στα υπόλοιπα παιχνίδια της σεζόν, δίνοντας στον ΑΝΤ1 μια μεγάλη επιτυχία. Το 1995 φέρνει στον κόσμο το γιό της, Απόστολο. Λίγο αργότερα, το 1996 κυκλοφορεί ένας επετειακός δίσκος με τίτλο: 'Δέκα χρόνια μετά' που περιέχει προηγούμενες non-stop επιτυχίες της και τρία νέα τραγούδια που ξεχωρίζουν. Τέλη του 1997, κυκλοφορεί ένα δίσκο με λαϊκό ύφος (στην εταιρεία ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ) με τίτλο: 'Τώρα γράφω ιστορία' δείχνοντας μια άλλη πλευρά του ταλέντου της.

Το στιλ της Πωλίνας όμως ήταν ανέκαθεν ροκ. Πρόκειται για μία πληθωρική παρουσία με έντονη αίσθηση του χιούμορ, βαθιά και δυναμική φωνή που δημιουργεί αίσθηση. Το 2003-2004, τη βρίσκουμε στην ΑΘΗΝΑΪΔΑ δίπλα στον Σταμάτη Κραουνάκη και τη ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ, σε μια υπέροχη θεατράλε παράσταση την 'ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ', που σημειώνει μεγάλη επιτυχία 2 χρόνων και αποτελεί μια επανάσταση στην ψυχαγωγία και στα καλλιτεχνικά δρώμενα!

2005-2006... και μαζί με τη ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ, παρουσιάζουν άλλο ένα εξαιρετικό μουσικό έργο του Σ.Κραουνάκη, στην ΑΘΗΝΑΪΔΑ, το 'ΜΠΙΜΠΕΡΟ'. Ακολουθούν οι 'ΔΟΥΛΑΡΕΣ' το 2006 και το 2007-2008, πάλι στην ΑΘΗΝΑΪΔΑ, με το νέο έργο του Σ.Κραουνάκη: 'ΠΟΣΟ Σ'ΑΓΑΠΩ..ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ'.

Αρχές του 2008 κυκλοφόρησε και το νέο CD της Πωλίνας, με τίτλο: 'Back to the 80s'. Περιέχει δύο νέα τραγούδια, σε μουσική Χάρη Χαλκίτη: 'SHAM SHAM' και 'ΜΠΙΡΙΜΠΑ-2007' ντουέτο με τον Μιθριδάτη από τα ΗΜΙΣΚΟΥΜΠΡΙΑ. Ο δίσκος περιλαμβάνει ακόμη 18 παλαιότερες επιτυχίες της, με ήχους που αγαπήσαμε από τα 80s έως και σήμερα!