Λίβερπουλ: 30 χρόνια αναμνήσεων, 30 χρόνια λαχτάρας!

Λίβερπουλ: 30 χρόνια αναμνήσεων, 30 χρόνια λαχτάρας!

bet365

Η Λίβερπουλ στην κορυφή της Αγγλίας, περίπου 11.000 ημέρες μετά τον τελευταίο τίτλο! Ναι, πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, όλα γεμάτα δυνατές εικόνες...

Η Λίβερπουλ στην κορυφή της Αγγλίας, περίπου 11.000 ημέρες μετά τον τελευταίο τίτλο! Ναι, πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, όλα γεμάτα δυνατές εικόνες...

Μια πανίσχυρη Λίβερπουλ κατακτά μαθηματικά τον τίτλο της Premier League, αυτόν που ποθούσε 30 ολόκληρα χρόνια. Οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν και ο Γιούργκεν Κλοπ θα μπει στο πάνθεον των κορυφαίων των Reds. Μαζί του, ο Επιβλητικός Φαν Ντάικ, η απίθανη τριπλέτα των Μανέ, Σαλάχ, Φιρμίνο, αλλά και όλη η φετινή ομάδα που παίρνει την πιο εύκολη κούπα των τελευταίων ετών στην Premier League. Aπό τον Νταλγκλίς στον Γερμανό πέρασαν πολλά χρόνια να για έρθει ο πολυπόθητος τίτλος, με σπουδαίες προσωπικότητες, μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές, αλλά και άσχημες πορείες. 30 χρόνια αναμνήσεις, 30 χρόνια λαχτάρας...

1990-91: Ολα λάθος...

1990-91: Ολα λάθος...

1991-92: Ο Σούνες δεν μπορεί...

1991-92: Ο Σούνες δεν μπορεί...

1992-93: Στην 6η θέση, αλλά...

1992-93: Στην 6η θέση, αλλά...

1993-94: Οταν παραιτήθηκε ο Σούνες

1993-94: Οταν παραιτήθηκε ο Σούνες

1994-95: Καλή ομάδα, αλλά...

1994-95: Καλή ομάδα, αλλά...

1995-96: Σούπερ δίδυμο Κόλιμορ-Φάουλερ

1995-96: Σούπερ δίδυμο Κόλιμορ-Φάουλερ

1996-97: Οταν... κλώτσησε την ευκαιρία!

1996-97: Οταν... κλώτσησε την ευκαιρία!

1997-98: Στη σκιά της Άρσεναλ...

1997-98: Στη σκιά της Άρσεναλ...

1998-1999: Με Ουγιέ στον πάγκο!

1998-1999: Με Ουγιέ στον πάγκο!

1999-2000: Η χρονιά των αλλαγών

1999-2000: Η χρονιά των αλλαγών

2000-2001: Ηρθε η κούπα, η ευρωπαϊκή!

2000-2001: Ηρθε η κούπα, η ευρωπαϊκή!

2001-2002: Το σοκ με τον Ουγιέ!

2001-2002: Το σοκ με τον Ουγιέ!

2002-2003:Αντί για Ανελκά, πήρε Ντιούφ!

2002-2003:Αντί για Ανελκά, πήρε Ντιούφ!

2003-2004: Οι κουβέντες με τον Μουρίνιο

2003-2004: Οι κουβέντες με τον Μουρίνιο

2004-2005: Το θαύμα της Πόλης!

2004-2005: Το θαύμα της Πόλης!

2005-2006: Ο δρόμος της αποχώρησης...

2005-2006: Ο δρόμος της αποχώρησης...

2006-2007: Νέος τελικός, αλλά...

2006-2007: Νέος τελικός, αλλά...

2007-2008:Τα οικονομικά προβλήματα

2007-2008:Τα οικονομικά προβλήματα

2008-2009: Μια σούπερ μηχανή που δεν πήρε τίτλο!

2008-2009: Μια σούπερ μηχανή που δεν πήρε τίτλο!

2009-2010: Η δικαίωση του Σερ Αλεξ

2009-2010: Η δικαίωση του Σερ Αλεξ

2010-2011: Η διοικητική αλλαγή!

2010-2011: Η διοικητική αλλαγή!

2011-2012: League Cup, αλλά και απόλυση!

2011-2012: League Cup, αλλά και απόλυση!

2012-2013: Η έλευση του Ρότζερς

2012-2013: Η έλευση του Ρότζερς

2013-2014: Οταν έπεσε ο Τζέραρντ!

2013-2014: Οταν έπεσε ο Τζέραρντ!

2014-2015: Το κενό του Σουάρες

2014-2015: Το κενό του Σουάρες

2015-2016: Ο Γιούργκεν Κλοπ στο Ανφιλντ!

2015-2016: Ο Γιούργκεν Κλοπ στο Ανφιλντ!

2016-2017: Η αρχή της αντεπίθεσης!

2016-2017: Η αρχή της αντεπίθεσης!

2017-2018: Ο χαμένος τελικός!

2017-2018: Ο χαμένος τελικός!

2018-2019: Τα πήρε όλα... εκτός Αγγλίας

2018-2019: Τα πήρε όλα... εκτός Αγγλίας
Μια χρονιά μετά την κούπα! Ο πρόεδρος της Λίβερπουλ, Νόελ Γουάιτ, αναζητούσε ένα πρόσωπο που ήξερε καλά την φιλοσοφία της ομάδας και μπορούσε να την υπηρετήσει. Εφόσον ο υπηρεσιακός τεχνικός Ρόνι Μοράν δεν μπορούσε να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο τότε θα ήταν ένας παλιός παίκτης όπως ο Τζον Τόσακ ή ο Γκρέιαμ Σούνες ή ακόμα και ο Άλαν Χάνσεν, επί σειρά ετών αρχηγό της.
Όταν η διοίκηση θέλησε να δώσει το χρίσμα στον Χάνσεν οι παίκτες της Λίβερπουλ δεν τον αποδέχθηκαν και έτσι ανέλαβε ο Σούνες. Ο 67χρονος σήμερα Σκωτσέζος κοιτάζοντας πίσω διαπιστώνει πως δεν ήταν εύκολη περίοδος για να κλείσει ένας προπονητής στην Λίβερπουλ. Εκείνος το έκανε αφήνοντας τη Ρέιντζερς για ένα πενταετές συμβόλαιο στο Άνφιλντ. Το 1990-1991 ήταν η χρονιά που η Λίβερπουλ τερμάτισε 2η και δεν πήρε κανένα τρόπαιο.
Ο Γκρέιαμ Σούνες πάντως προσπάθησε να κάνει δραστικές αλλαγές στους Reds. Στην πρώτη του φουλ σεζόν η Λίβερπουλ τερμάτισε έκτη και κέρδισε μόνο 3 από τους 21 εκτός έδρας αγώνες αλλά νίκησε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας την Σάντερλαντ. Μόνο μία φορά στις προηγούμενες 19 σεζόν η Λίβερπουλ τερμάτισε εκτός της πρώτης δυάδας και ήταν το 1980-1981 που πήρε το ευρωπαϊκό τρόπαιο και το League Cup. Ο Σούνες παραδέχθηκε πως έκανε και αυτός σημαντικά λάθη, όπως όταν μπήκε το 1992 στο νοσοκομείο για επέμβαση τριπλού bypass στην καρδιά και το αποκάλυψε στην Sun, εφημερίδα ανεπιθύμητη για την Λίβερπουλ. Μόλις δύο χρόνια μετά τον θρίαμβο με το πρωτάθλημα του Νταλγκλίς η Λίβερπουλ έμοιαζε μία τελείως διαφορετική ομάδα.
Ο Σάιμον Μπαρνς θα γράψει τότε στους Times πως ο Σούνες ήθελε να βαδίζει στον δικό του δρόμο και να έχει μόνο τον δικό του τρόπο, κάτι που δεν μπορείς να κάνει σε μία τέτοια ομάδα. Και όλα αυτά ενώ η Λίβερπουλ ξόδευε πολλά χρήματα σε μεταγραφές και ενίσχυση του ρόστερ. Είχε όμως αρκετές αποτυχημένες μεταγραφές όπως του Πολ Στιούαρτ που αποκτήθηκε από την Τότεναμ το 1992 για 2.3 εκατομμύρια για να τονώσει το κέντρο αλλά κατέληξε στο να παίξει λίγα ματς, να μην προσφέρει και μετά να παρασυρθεί σε καταχρήσεις.
Η Λίβερπουλ θα τερμάτιζε ξανά έκτη και ενώ είχε και αγώνες όπου διασύρθηκε όπως το 5-1 στην έδρα της Κόβεντρι με δύο αποβολές παικτών της, στο συνολικό 6-2 από την Σπαρτάκ Μόσχας στο παλιό Κύπελλο Κυπελλούχων, το 2-0 από την Μπόλτον στο Κύπελλο και το γεγονός ότι έχανε 3-0 από την 4ης κατηγορίας Τσέστερφιλντ στο League Cup για να έρθει στο τέλος το ματς 4-4.
Τα αισιόδοξα μηνύματα ήρθαν μόνο από την ανάδειξη παικτών όπως οι ΜακΜάναμαν, Ρέντκναπ, Μαρτς, Ρομπ Τζόουνς και Χάτσισον. Υπήρχαν όμως και επιλογές ξένων παικτών που δεν μπορούσαν να σταθούν στο επίπεδο της Λίβερπουλ όπως ο Δανός μπακ Πιέτσνικ και ο Ούγγρος μέσος Κόζμα. Το χειρότερο για τον Σούνες βέβαια ήταν πως απέρριψε τότε δύο παίκτες οι οποίοι έγραψαν μετά ιστορία με την Γιουνάιτεντ: τον Έρικ Καντονά και τον Πίτερ Σμάιχελ. Τον Μάρτιο του 1993 η Γιουνάιτεντ θα κέρδιζε 2-1 στο Άνφιλντ, μία καθοριστική νίκη για την διεκδίκηση του τίτλου και θα άφηνε την Λίβερπουλ μόλις τρεις πόντους από τη ζώνη του υποβιβασμού. Η Λίβερπουλ έκλεισε την χρονιά με μόλις δέκα πόντους διαφοράς από τις ομάδες της τελευταίας τριάδας.
Η ελπίδα της Λίβερπουλ στην συνέχεια γεννήθηκε ξανά στο πρόσωπο του εξαιρετικού σκόρερ, Ρόμπι Φάουλερ. Για την... ιστορία πάντως ο Γκρέιαμ Σούνες παραιτήθηκε τον Γενάρη του 1994 μετά τον αποκλεισμό της Λίβερπουλ στο Κύπελλο από την Μπρίστολ Σίτι, ομάδα 2ης κατηγορίας.

Η νέα σεζόν έφερε και νέες προσθήκες. Αποκτήθηκαν οι Ράντοκ και Ντικς και ο μεσοεπιθετικός Νάιτζελ Κλαφ. Η άνοδος και η εξέλιξη του γηγενούς σκόρερ Ρόμπι Φάουλερ έφερε αισιοδοξία όμως κάθε ήττα έσπρωχνε τον Γκρέιαμ Σούνες πιο κοντά στην έξοδο. Παραιτήθηκε τον Γενάρη του 1994 μετά τον αποκλεισμό της Λίβερπουλ στο Κύπελλο από ομάδα 2ης κατηγορίας, την Μπρίστολ Σίτι.

Υπάρχουν αρκετοί οπαδοί της Λίβερπουλ που αυτήν την ομάδα με προπονητή τον Ρόι Έβανς την θυμούνται. Την ομάδα με το ελκυστικό στιλ ποδοσφαίρου με ταλέντο αλλά και νεύρο με Ρέντκναπ, ΜακΜάναμαν, Φάουλερ και μετά τον Κόλιμορ. Κέρδισαν το League Cup τον Απρίλιο του 1995 νικώντας την Μπόλτον με δύο γκολ του εξαιρετικού τότε ΜακΜάναμαν και ήταν μία υπολογίσιμη δύναμη στην Πρέμιερ για δύο σεζόν. Στο τέλος της 4ης σεζόν του Φάουλερ στην πρώτη ομάδα και έχοντας γίνει μόλις 22 είχε 116 γκολ σε 188 ματς. Νούμερα άκρως εντυπωσιακά και ειδικά για τότε. Ένας παίκτης που ήταν φοβερός γκολτζής αλλά και έβαζε και εξαιρετικά γκολ.

Η απόκτηση του Κόλιμορ από την Φόρεστ το καλοκαίρι του 1995 συνιστά ρεκόρ για τα αγγλικά δεδομένα της εποχής με 8.5 εκατομμύρια. Αποτέλεσε μία... δήλωση ποδοσφαιρικής δυναμικής από την Λίβερπουλ, που είχε καλή άμυνα, τοπ επιπέδου κέντρο, το δημιουργικό ταλέντο του ΜακΜάναμαν και τον γεννημένο σκόρερ Φάουλερ. Ο Κόλιμορ ήταν το κομμάτι του παζλ που έλλειπε.

Οι Κόλιμορ και Φάουλερ έβαλαν 55 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις εκείνη τη σεζόν. Ένα σερί με πέντε ματς χωρίς νίκες από τον Νοέμβριο μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου στοίχισε για τον τίτλο της Πρέμιερ και η ομάδα αυτή τερμάτισε 3η πίσω από Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Νιουκάστλ. Στον τελικό ως φιναλίστ με την Γιουνάιτεντ ήταν η ομάδα που ηττήθηκε.

Το παιχνίδι εκείνης της σεζόν στις 19 Απριλίου εντός έδρας με την Γιουνάιτεντ έμοιαζε ως την απόλυτη ευκαιρία για τον πρώτο τίτλο μετά από... αποχή σχεδόν επτά ετών. Η Λίβερπουλ είχε μία μεγάλη ευκαιρία αλλά την κλώτσησε. Τα δύο γκολ του Πάλιστερ με κεφαλιές μετά από κακή αμυντική αντίδραση και το τέρμα που δέχθηκε από κακό υπολογισμό του γκολκίπερ Τζέιμς έδωσαν τρία γκολ στην Γιουνάιτεντ σε ένα ματς που οι Reds είχαν ισοφαρίσει προσωρινά. Η Λίβερπουλ τερμάτισε 4η και επτά πόντους πίσω από την Γιουνάιτεντ.

Μία παράξενη χρονιά. Η Λίβερπουλ είχε τις στιγμές της κυρίως λόγω των Όουεν και ΜακΜάναμαν. Ένας Όουεν που στα 17 του έπεσε στα βαθιά της Πρέμιερ με την ίδια ευκολία που το είχε κάνει ο Φάουλερ τέσσερα χρόνια πριν. Όμως οι τραυματισμοί του Φάουλερ είχαν εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα. Τερμάτισε τρίτη και δεν πέτυχε στην Ευρώπη. Κάτι έπρεπε να αλλάξει.

Η πρόσληψη του Έβανς είχε σκοπό να αλλάξει τα δεδομένα όμως πέρασαν οκτώ χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα της Λίβερπουλ. Η ομάδα στράφηκε στον Ζεράρ Ουγιέ, πρώην τεχνικό της Εθνικής Γαλλίας και τεχνικός διευθυντής της στο Μουντιάλ που κατέκτησε η χώρα του. Ο Έβανς παραιτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου με την Λίβερπουλ εκτός League Cup και ούσα 11η στην Πρέμιερ. Τελείωσε την σεζόν 7η με 21 πόντους πίσω από την 3η Τσέλσι ενώ η Γιουνάιτεντ πήρε τον 5ο τίτλο της σε 7 σεζόν και πήρε και Κύπελλο αλλά και Champions League. Η δεκαετία αυτή ήταν δύσκολη και υπήρχε κίνδυνος να γίνει δυσκολότερη.

Μία χρονιά αλλαγών. Στις θέσεις παικτών όπως οι Τζέιμς, Ινς και ΜακΜάναμαν ήρθαν οι Βέστερφελντ, Χίπια, Σμίτσερ, Μέγιερ και Τιτί Καμαρά. Η δυσκολία ήταν να συνδυαστεί το νέο στοιχείο του ρόστερ με το ήδη υπάρχον. Επίσης να βρεθεί η σωστή αμυντική και επιθετική ισορροπία. Τα προβλήματα τραυματισμών την επηρέασαν ενώ Φάουλερ και Όοουεν ξεκίνησαν σε μόλις 30 ματς της Πρέμιερ βασικοί.

Ο Έμιλ Χέσκι ήταν ο παίκτης που ήρθε από την Λέστερ με ποσό ρεκόρ στα 11 εκατομμύρια. Όμως με τον Όουεν τραυματία και τον Φάουλερ να έχει ξανά προβλήματα ετοιμότητας υπήρξε πρόβλημα στο γκολ. Από το 1990 και μετά που ήταν το τελευταίο πρωτάθλημά της η Λίβερπουλ πήρε μόνο δύο τρόπαια. Μέσα σε ένα ένδοξο τρίμηνο στο 2001 πήρε League Cup, Κύπελλο Αγγλίας και Κύπελλο UEFA. Στο League Cup νίκησε την Μπέρμιγχαμ στα πέναλτι, στο Κύπελλο Αγγλίας έχανε από την Άρσεναλ αλλά γύρισε το ματς με δύο γκολ του Όουεν και νίκησε την Αλαβές με 5-4 μετά από παράταση στον τελικό του Κυπέλλου UEFA στο Ντόρτμουντ.

Είναι 13 Οκτωβρίου του 2001. Στο ημίχρονο του αγώνα του Άνφιλντ όπου η Λίβερπουλ χάνει 1-0 από τη Λιντς. Στα αποδυτήρια ο Ουγιέ μιλάει στους παίκτες του όταν αρχίσει να νιώθει πόντους στο στήθος του. Με προσοχή ενημερώνει τον γιατρό της ομάδας, Μαρκ Γουόλερ. Ο δρ. Γουόλερ του πήρε την πίεση και φώναξε ασθενοφόρο. Στο νοσοκομείο διαγνώστηκε με διαχωρισμό αορτής και έκανε μία επέμβαση που του έσωσε τη ζωή του. Όπως τον ενημέρωσαν μετά εάν είχε φύγει από το γήπεδο μετά το ματς δεν θα ζούσε. Ο Ουγιέ γύρισε στα γήπεδα τον Μάρτιο με καθοριστικό ματς για το Champions League. Η Λίβερπουλ τερμάτισε πάνω από την Γιουνάιτεντ για πρώτη φορά στην εποχή της Πρέμιερ αλλά η Άρσεναλ αποδείχθηκε πολύ δυνατή.

Η προσοχή της Λίβερπουλ στράφηκε ξανά στις μεταγραφές. Ήθελε τον Ανελκά όμως οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν και ο Ουγιέ στράφηκε στον Ελ Χατζί Ντιούφ, τον Σενεγαλέζο επιθετικό. Η Λίβερπουλ ήταν 4 πόντους μπροστά στην κορυφή της βαθμολογίας της Πρέμιερ μετά από 12 ματς όμως μετά ήρθε ένα σερί με 11 ματς χωρίς νίκη. Ο Ντούντεκ που έδειχνε να είναι πολύ καλή λύση για την θέση του γκολκίπερ δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Το ίδιο και ο Χέσκι και άλλοι παίκτες. Πήρε το League Cup νικώντας την Γιουνάϊτεντ αλλά δεν ένιωθε το ίδιο... άτρωτη με τις δύο προηγούμενες σεζόν. Ο Ντούντεκ έγραψε στην αυτοβιογραφία του πως ο Ουγιέ είχε στραφεί κατά των παικτών λέγοντας πως απλά περίμεναν να απολυθεί. Ορισμένοι είπαν ότι είχε γίνει παρανοϊκός.

Ήταν 9 Μαρτίου του 2004 όταν ο Ζοσέ Μουρίνιο συστήθηκε στο αγγλικό κοινό καθώς είχε αφήσει εκτός Champions League την Γιουνάιτεντ και μετά θα κατακτούσε και τον τίτλο εκείνης της σεζόν. Εκείνη την ημέρα ένας από τους μάνατζέρ του, Χόρχε Μπάιντεκ, ενημέρωσε το επιτελικό στέλεχος της Λίβερπουλ, Ρικ Πάρι, πως ο πελάτης του θέλει να διαδεχθεί τον Ουγιέ. Οι συζητήσεις δεν έφτασαν στο τελικό στάδιο για συμφωνία όμως ήταν σίγουρα στο μυαλό των ανθρώπων της Λίβερπουλ δύο ημέρες μετά το Champions League που πήρε και αφότου ο Ουγιέ απολύθηκε.

Ο Άλαν Κούρμπισλεϊ, τεχνικός της Τσάρλτον, είχε μπει στην λίστα για πιθανή πρόσληψη. Οι διοικούντες αποφάσισαν να πάνε με τον ένστικτό τους και να προτιμήσουν τον Ράφα Μπενίτεθ από τον Μουρίνιο λόγω των επιδόσεών του με τη Βαλένθια, που είχε δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο UEFA σε τρία χρόνια. Στον Μουρίνιο προσφέρθηκε η δουλειά της Τσέλσι με πιο μεγάλο μισθό, πιο καλό μπάτζετ, πιο καλή ομάδα και πιο καλές προοπτικές. Όλοι ήταν χαρούμενοι.

Η Λίβερπουλ που άφησε εκτός ομίλων τον Ολυμπιακό χάρη στον Τζέραρντ πέρασε από Λεβερκούζεν και Γιουβέντους και έπαιξε με Τσέλσι στον ημιτελικό του Champions League. Το θαύμα της Κωνσταντινούπολης έμεινε στην ιστορία. Είναι ένα ταξίδι καταξίωσης και επιστροφής στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με αυτόν τον τίτλο στο Champions League. Ίσως σε 15 χρόνια από τώρα να αντιμετωπίζεται ως ακόμα πιο μεγάλος άθλος.

Οι δρόμοι στην πόλη του Λίβερπουλ έχουν γεμίσει από κόσμο που ήθελε να αποθεώσει τους ήρωές του. Τους ήρωες που κρατούν το βαρύτιμο τρόπαιο στα χέρια τους. Ο Τζέραρντ περιέγραψε εκείνη την εβδομάδα ως την κορυφαία στη ζωή του. Ένιωσε καλύτερα από ποτέ. Παρά το ενδιαφέρον της Τσέλσι ήταν αποφασισμένος να μείνει αφοσιωμένος στην ομάδα.

Η ευφορία όμως έδωσε λίγες εβδομάδες μετά την θέση της στην οργή. Έπρεπε να περιμένει δύο εβδομάδες για να του γίνει πρόταση για νέο συμβόλαιο και όταν του έγινε ήταν πολύ πιο κάτω απ' ότι περίμενε. Μετά την συνάντηση με τον Μπενίτεθ το κατάλαβε και ένιωσε πως στην Λίβερπουλ τον αντιμετώπιζαν πια ως πρόβλημα.

Το 2006 η Λίβερπουλ βγήκε 3η στην Πρέμιερ με 82 πόντους και πήρε ένα τρόπαιο, το Κύπελλο Αγγλίας, με την κατάσταση να ήταν καλύτερη πάντως.

Είναι η χρονιά που η Λίβερπουλ ξαναπήγε τελικό Champions League αλλά αυτήν την φορά έχασε το τρόπαιο από την Μίλαν. Η ιταλική ομάδα πήρε τη... ρεβάνς της. Ήταν πάντως μία Λίβερπουλ που έδειχνε καλύτερη από την ομάδα της Κωνσταντινούπολης με Πέναντ στο ένα φτερό και Ζέντεν στο άλλο. Κάποιες φορές φαινόταν να της λείπει το πνεύμα του νικητή. Το στοιχείο του δυναμισμού πάντως της το έδινε ο Τζέραρντ.

Οι Χικς και Τζιλέτ, η πλευρά των... αφεντικών της Λίβερπουλ έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα, παρότι οι δύο Αμερικάνοι επιχειρηματίες είχαν αναλάβει το 2006 την ομάδα. Το πλάνο που είχαν με μία νέα χρηματοδότηση της ομάδας με 350 εκατ. κατέληξε να επιφέρει ένα βαρύ και μεγάλο χρέος στην ομάδα.

Μέχρι το τέλος του 2007-2008 όπου η Λίβερπουλ έφτασε σε έναν ακόμα ημιτελικό του Champions League και βγήκε 4η στην Πρέμιερ το χρέος ήταν 299.5 εκατομμύρια. Η ομάδα βρέθηκε σε μία δίνη αντιπαραθέσεων αλλά και με υπαρκτά και σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ο Ντάνι Μουρ επέλεξε να πουλήσει το 51.6% που είχε και αυτό τον έκανε πλουσιότερο. Προέτρεψε δε όσους είχαν μετοχές να κάνουν το ίδιο για να προχωρήσει η ομάδα. Εκείνη η μέρα πάντως για τον Μουρ, πρώην πρόεδρο της Λίβερπουλ ήταν η χειρότερη στη ζωή του. Οι Χικς και Τζιλέτ είχαν δεσμευτεί για πολλά αλλά δεν έκαναν όλα όσα είχαν υποσχεθεί.

Ο Τζέιμι Κάραχερ κοιτάζει πίσω αλλά όχι με θυμό αλλά με ενόχληση διότι θυμάται την καλύτερη Λίβερπουλ που έχει παίξει αλλά δεν πήρε όσα άξιζε. Μία καλοκουρδισμένη μηχανή με Αλόνσο και Μασεράνο στο κέντρο και με καλές ενέργειες με τον Τζέραρντ στην επίθεση και σε πιο προωθημένο ρόλο μαζί με τον Τόρες. Η Λίβερπουλ κέρδισε 25 ματς, πήρε 11 ισοπαλίες και έχασε μόλις 2 ματς από τα 38 της Πρέμιερ το 2008-2009.

Στο ξεκίνημα της σεζόν ο Φέργκιουσον είχε πει πως η Λίβερπουλ είχε κάνει την κορυφαία σεζόν της μέσα σε 20 χρόνια, τελείωσε με 86 πόντους αλλά και πάλι ήθελε 4 πόντους για να πιάσει τον πρώτο. Ο Σκωτσέζος τεχνικός θεωρούσε πως πολύ δύσκολα η Λίβερπουλ θα μπορούσε να ξεπεράσει τέτοια επίδοση και ότι πλέον θα ήταν προβλέψιμη. Η Λίβερπουλ τερμάτισε 7η στην Πρέμιερ. Οι Μασεράνο, Τζέραρντ και Τόρες αναρωτιόνταν το γιατί και το συμβόλαιο του Μπενίτεθ τερματίστηκε. Πέρασαν πια 20 χρόνια από τον τελευταίο τίτλο και ενώ τα οικονομικά προβλήματα παρέμεναν.

Ο Άνταμ βοήθησε την Μπλάκπουλ να νικήσει 2-1 την Λίβερπουλ στο Άνφιλντ, αφήνοντας τους Reds στη ζώνη του υποβιβασμού μετά από ένα κάκιστο ξεκίνημα με τον Ρόι Χόνγκτσον. Στα τελευταία λεπτά οι οργανωμένοι άρχισαν να τραγουδούν για τον Κένι Νταλγκλίς. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ο Ουγιέ ή ο Μπετίνεθ θα είχαν ομάδα με 36% κατοχή μπάλας και να χάνει από την Στόουκ του Τόνι Πιούλις.

Στο League Cup η ομάδα έχασε από τη Νορθάμπτον δεχόμενη ένα βαρύ... χτύπημα. Ο Χόγκτσον δεν έδειχνε να έχει... χημεία με την εξέδρα ούτε και με την ομάδα. Οι Ζιλέτ και Χικς παράλληλα έκαναν ενέργειες για να μπλοκάρουν την αγοραπωλησία της ομάδας. Όμως 48 ώρες μετά τα αρμόδια όργανα απεφάνθησαν εναντίον τους για τα ασφαλιστικά τους μέτρα. Στις 10 Οκτωβρίου η Λίβερπουλ άλλαξε χέρια. Όπως ανακοίνωσε και επίσημα το διοικητικό συμβούλιο των κόκκινων, οι μετοχές των Αμερικανών Τζορτζ Ζιλέτ και Τομ Χικς πέρασαν στα χέρια των ιδιοκτητών της ομάδα μπέιζμπολ Boston Red Sox, που δαπάνησαν 350 εκατ. λίρες.

Η Λίβερπουλ τερμάτισε έκτη, αλλά η αλλαγή ερχόταν!

Η Λίβερπουλ θα κατακτήσει το League Cup νικώντας την Κάρντιφ Σίτι στα πέναλτι, που ήταν το πρώτο της τρόπαιο μετά από έξι χρόνια. Πήγε στον τελικό του Κυπέλλου όπου έχασε από την Τσέλσι. Στην Πρέμιερ όμως πάλι πέρασε... δύσκολα. Ξεκίνησε κάπως καλά αν και με αρκετές ισοπαλίες όμως μετά στο 2ο μισό έχασε 11 από τα 19 της παιχνίδια και τελείωσε 8η. Ο Κένι Νταλγκλίς καλείται στη Βοστώνη και στις 16 Μαΐου απολύεται. Ο Λούις Σουάρες (είχε αποκτηθεί για 22.7 εκατ. ) και ο Άντι Κάρολ (ήρθε από τη Νιουκάστλ για 35 εκατ.) δεν μπόρεσαν να την κάνουν ομάδα τοπ τετράδας εκείνη τη σεζόν.

Ο Μπρένταν Ρότζερς διαδέχεται τον Νταλγκλίς. Η ομάδα τελείωσε 7η την σεζόν στην Πρέμιερ, όμως η βελτίωσή της στο 2ο μισό της χρονιάς ήταν εμφανέστατη. Ο Ενρίκε είχε πει πως οι προπονήσεις με τον Μπρένταν Ρότζερς ήταν οι καλύτερες στην καριέρα του βάση της έντασης που είχε και της διαφορετικότητας αλλά και της βελτίωσης, ατομικά και ομαδικά για το σύνολο. Ο Κάραγκερ θυμόταν έντονα τον Ρότζερς και είχε να τονίσει πως παρότι στην Λίβερπουλ πήγε νωρίς από πλευράς προπονητικής ωριμότητας και γνώσεων ήταν ένας εξαιρετικός κόουτς.

Με τον Σουάρες να είναι σε πολύ καλή κατάσταση η πορεία της ομάδας ήταν γεμάτη νίκες και γκολ: 4-1, 4-0, 5-1, 4-1, 5-0, 5-3, 4-0, 5-1, 3-2, 4-3, 6-3 και 4-0. Υπήρξε και μία νίκη με 4-0 επί της Τότεναμ στο τέλος του Μαρτίου.

Όμως στον δρόμο της Λίβερπουλ βρέθηκε η Τσέλσι και ο Τζέραρντ δεν το άντεξε. Ενα λάθος, ένα πέσιμο, ένας χαμένος τίτλος... Ξέσπασε σε κλάματα για εκείνη την εμφάνιση και την ήττα. Η ομάδα είχε ακόμα έξι πόντους για να παλέψει με δύο ματς, όμως ήξερε ότι όλα τελείωσαν. Η Σίτι θα τελείωνε την δουλειά και όντως το έκανε.

Ο Σουάρες έφυγε για την Μπαρτσελόνα αφήνοντας ένα πολύ σημαντικό κενό. Η Λίβερπουλ είχε το ταλέντο των Μπορίνι, Μάρκοβιτς, Λάμπερτ και Μπαλοτέλι που όμως έβαλαν όλοι μαζί έξι γκολ στην Πρέμιερ εκείνη τη σεζόν. Ο Στάριτζ έβαλε 4 σε μία σεζόν που είχε προβλήματα με τραυματισμούς. Από την 2η θέση βρέθηκαν στην έκτη. Η χρονιά έκλεισε με ένα βαρύ 6-1 από την Στόουκ λίγο πριν ο Τζέραρντ φύγει για τις ΗΠΑ και τους Λος Άντζελες Γκάλαξι.

Οι προσθήκες των Τζο Γκόμες, Μίλνερ και Φιρμίνο έφεραν με την επιμονή του Ρότζερς και τον Μπεντέκε με 32.5 εκατομμύρια. Ο Μπεντέκε δεν έδειχνε να ταιριάζει με την φιλοσοφία ούτε της ομάδας αλλά ούτε και του προπονητή.

Οκτώ ματς στην Πρέμιερ και αρκούσε ένα 1-1 με την Έβερτον για να έρθει η απόλυση του προπονητή. Υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος για αυτήν την δουλειά που ήθελε η Λίβερπουλ. Ο Γιούργκεν Κλοπ. Ο Κλοπ από τον Οκτώβριο του 2015 που εμφανίστηκε μαυρισμένος και ανανεωμένος έδειχνε πως θα άλλαζε πολλά στο Άνφιλντ. Είχε το χάρισμα. Έφτιαξε από νωρίς ένα σύνολο που ήξερε να πιέζει ψηλά, να πετυχαίνει εντυπωσιακές νίκες και να ξέρει το πως να παίρνει τα ματς. Στους πρώτους μήνες του είχε το 3-1 με Τσέλσι, 4-1 στο Μάντστεστερ, και 6-1 με Σαουθάμπτον στο League Cup. Πλέον ο κόσμος είχε ανυπομονησία για τα ματς στο Άνφιλντ.

Στις 14 Απριλίου του 2016, χάρισε την πρώτη εποποιία από όσες θα ακολουθούσαν για να τηρήσει τον λόγο του και να μετατρέψει τον κόσμο της ομάδας «from doubters to believers». Απέναντι στην Ντόρτμουντ, την πρώην του ομάδα, στη ρεβάνς του 1-1 για τους «8» του Europa League, η Λίβερπουλ έχανε με 0-2 από το δεκάλεπτο και 1-3 στο 60'. Η μυθική ανατροπή-πρόκριση που ακολούθησε με Κουτίνιο, Σακό και Λόβρεν στο 90+1' μνημονεύεται μέχρι σήμερα για την αύρα που προσέδωσε ο Γερμανός στους Reds.

Στην πρώτη του ολόκληρη σεζόν στο τιμόνι, ο Κλοπ σταδιακά εμφανίζει τα σημάδια του στην αγωνιστική φιλοσοφία της Λίβερπουλ. Το καλοκαίρι μετακόμισαν στο Άνφιλντ μεταξύ άλλων ο Σαντιό Μανέ από τη Σαουθάμπτον έναντι 36 εκατ. και ο Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ από τη Νιουκάστλ για 25 εκατ.

Η σεζόν ξεκινάει εντυπωσιακά, με νίκη 3-4 στο «Emirates» κόντρα στην Άρσεναλ και το τέλος του πρώτου γύρου τη βρίσκει 2η, στο -5 από την Τσέλσι του Κόντε. Ωστόσο, η μόλις μία νίκη σε επτά ματς στο διάστημα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου θα βάλει τέλος στα σενάρια τίτλου και θα έχει ως αποτέλεσμα την 4η θέση και την επιστροφή στην Ευρώπη και το Champions League.

Ο Γερμανός θα παραδεχόταν αργότερα πως «η συνέπεια ήταν αυτό που μας έλειψε, παρά το καλό ποδόσφαιρο». Οι βάσεις, όμως, για τα καλύτερα είχαν ήδη τεθεί!

Ο Κουτίνιο από σταρ, πέρασε στο περιθώριο και τον Γενάρη χαιρέτησε με προορισμό την Μπαρτσελόνα, έναντι 120 εκατ. ευρώ. Αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν είναι πως δεν θα έλειπε σε κανέναν. Και για αυτό ευθύνεται ο Μο Σαλάχ, ο οποίος έφτασε στο «Άνφιλντ» το καλοκαίρι από τη Ρόμα και μεγαλούργησε, όντας ο πρώτος σκόρερ της Premier League στο τέλος της σεζόν με 32 γκολ στην παρθενική του σεζόν.

Στο ίδιο διάστημα οι Reds αποκτούν τους Ρόμπερτσον και Όξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν, τον χειμώνα ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ γίνεται ο ακριβότερος αμυντικός στον πλανήτη και η εκπληκτική Λίβερπουλ στα ευρωπαϊκά βράδια φτάνει μέχρι τον τελικό του Champions League. Ωστόσο, τα αψυχολόγητα λάθη του Λόρις Κάριους στερούν ουσιαστικά το 6ο τρόπαιο κόντρα στη Ρεάλ, εντός συνόρων η ομάδα τερματίζει και πάλι 4η και μένει με εντελώς άδεια χέρια.

Το πρώτο μέρος της Κόκκινης εξιλέωσης. Το σύνολο του Κλοπ από εξαιρετικός σπρίντερ των 100μ. εξελίσσεται σε ομάδα πρωταθλητισμού, ικανής για μαραθώνιο, παράγοντας σταθερά ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Με την τριπλέτα Σαλάχ-Μανέ-Φιρμίνο στα καλύτερά της, τον Άλισον να αποδεικνύει γιατί αποκτήθηκε ως ο ακριβότερος κίπερ και τον Φαν Ντάικ να κάνει πλάκα στους επιθετικούς των 19 ομάδων της PL, η Λίβερπουλ προσθέτει αντίπαλο στην κούρσα της Σίτι, που έτρεχε μόνη της την περασμένη χρονιά σπάζοντας το όριο των 100 βαθμών στην Premier. Τα Χριστούγεννα οι Reds βρίσκονται στο +7, αλλά η εντυπωσιακή πρωταθλήτρια του Γκουαρδιόλα σαρώνει στο πέρασμά της στον β’ γύρο και τερματίζει 1η στον πόντο για το back-to-back (98 βαθμοί έναντι 97). Ωστόσο, την πίκρα της παρολίγον στέψης αναπληρώνει επάξια η χρυσή πορεία μέχρι το 6ο ευρωπαϊκό κόντρα στην Τότεναμ, με το έπος του «Άνφιλντ» στον ημιτελικό επί της Μπαρτσελόνα (4-0 με σκορ 3-0 στο «Καμπ Νόου») να γράφει μια από τις λαμπρότερες, πιο «Λίβερπουλ» στιγμές της ιστορίας της.