Το... γέλιο της ζωής μας! (vids)
Τηλεόραση δεν είναι μόνο... χαζοί καυγάδες μεταξύ πολιτικών. Δεν είναι μόνο θλιβερές εικόνες από την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας. Δεν είναι μόνο μαύρες ειδήσεις για παιδάκια που χάνουν την ζωή τους στον απόλυτο παραλογισμό. Είναι και χαμόγελο. Κέφι. Αισιοδοξία. Σαν αυτό που κατά καιρούς έχουν εκπέμψει διάφορες τηλεοπτικές σειρές στην δημόσια ή στην ιδιωτική τηλεόραση.
Όλα αυτά τα χρόνια τα... σκουπίδια ήταν δεκάδες. Σειρές που γυρίστηκαν στο πόδι, χωρίς σοβαρό σενάριο και με ατάλαντους πρωταγωνιστές.
Υπάρχουν όμως και οι άλλες. Οι καλές. Που κι αυτές δεν ήταν λίγες. Αυτές που πέρασαν στην ιστορία ως πετυχημένες, όχι μόνο στα παγερά νούμερα της ΑGB, αλλά κυρίως στις μνήμες και τις καρδιές των τηλεθεατών. Σειρές που τις μνημονεύουμε ακόμη και σήμερα και όσες φορές κι αν τις παρακολουθήσουμε νιώθουμε πάντα όπως... την πρώτη φορά!
Κάποιες από αυτές θυμόμαστε σήμερα, οι συντάκτες του gazzetta. Mε τον δικό μας τρόπο. Όπως τις ζήσαμε εμείς. Κι αν ξεχάσαμε και καμία, γι' αυτό υπάρχουν τα σχόλια για να καταθέσετε την δική σας άποψη. Κι αν γουστάρετε σχηματίστε και...top 5!
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΜΠΑΣ- ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ
Αν όλα αυτά τα χρόνια είχα προνοήσει να βάζω στην άκρη 1 ευρώ για κάθε επεισόδιο που έβλεπα , σήμερα όπως κι αν είχε θα είχα μαζέψει μια μικρή περιουσία. Τελικά αποδείχθηκε πως επιχειρηματικό μυαλό δεν είχα, αφού προτιμούσα απλά την διασκέδαση μέσω των «Απαράδεκτων» και όχι την αποταμίευση... Στην ζωή μου δεν είμαι απόλυτος. Γενικά δέχομαι και τον αντίλογο με επιχειρήματα και συζητάω τα πάντα. Εδώ όμως θα βρείτε σε... τοίχο.
Δεν νομίζω ότι κανείς έχει επιχειρήματα για να με πείσει ότι στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης, δηλαδή τα τελευταία 25 χρόνια υπήρξε καλύτερη σειρά από την παρέα του Σπύρου, του Γιάννη, της Δήμητρας και του Βλάση. Πιο εμπορική σε νούμερα τηλεθέασης σίγουρα θα βρείτε. Πιο ποιοτική όμως, με χιούμορ απίστευτο, χωρίς ύβρεις και κρυάδες, με επίκαιρα μηνύματα που ισχύουν ακόμη και σήμερα, όχι.
Η σειρά έχει περάσει στα όρια του... μύθου και για ακόμη ένα λόγο. Δεν υπήρξε ποτέ «Ρετιρέ», «Καφέ της Χαράς», «Κωνσταντίνου και Ελένης» ή σαν οποιαδήποτε άλλη που την συναντάς οποιαδήποτε ώρα κι αν ανοίξεις την τηλεόραση. Με κρύο, με ζέστη, με ευρώ, με δραχμή, με Σημίτη, με Τσίπρα, με Σαμαρά, με capital controls, με ΠΑΣΟΚ, με οικουμενική.
Οι «Απαράδεκτοι» δεν... φορέθηκαν σε επανάληψη κάθε εποχή. Βασικά θυμάμαι να είχαν παίξει επανάληψη ελάχιστες φορές. Ζήτημα να είναι δύο. Η μία ήταν κάτι αξέχαστα Χριστούγεννα, που το Mega το έπαιζε αν θυμάμαι καλά στις 2 ή στις 3 τα ξημερώματα. Περιττό να πω ότι φυσικά και έμενα ξύπνιος για να τα απολαύσω...
Ευτυχώς στην πορεία υπήρξε η... Άγια ανακάλυψη του youtube και μπορούμε τα επεισόδια να τα βλέπουμε οποιαδήποτε στιγμή θέλουμε ή ευτυχώς επίσης πριν μερικά χρόνια σε μια «κίνηση σταθμό» το περιοδικό TV ZAPPING είχε χαρίσει σε τρεις »κασσετίνες» και τα 48 σπαρταριστά επεισόδια της σειράς. Μια συλλογή που προστατεύω... ως κόρη οφθαλμού. Θεωρώ τον εαυτό μου καλό «Απαραδεκτολόγο» (σ.σ κατά το... Τσιτσανολόγος-Ρεμπετολόγος που είχε σπουδάσει στην Λυών η Δήμητρα).
Γνωρίζω σχεδόν όλες τις μεγάλες ατάκες της σειράς, τις χρησιμοποιώ συχνά και στην καθημερινότητά μου, τις επικαλούμαι και με άλλους «μετρ του είδους», ενώ στην πορεία προσπάθησα να ανακαλύψω κι άλλες μικρές λεπτομέρειες που με την... πρώτη ανάγνωση μπορεί και να μην προσέξεις. Όπως για παράδειγμα ότι ο πατέρας της Ρένιας εμφανίζεται με διαφορετικό όνομα στο επεισόδιο με τον «Γιατρό» και με διαφορετικό στο «Ερχεται η θεία. Stop».
Ή επίσης ποτέ δεν θα μάθουμε που μένει ο κύριος Βασίλης Χαλακατεβάκης καθώς σε άλλα επεισόδια λέει «πάω στους αποπάνω» και σε άλλα «θα κατέβω κάτω να τους μιλήσω». Κι αυτές οι ατέλειες έχουν την χάρη τους... Μπορώ να γράψω χιλιάδες λέξεις για την σειρά. Αλλά επειδή πρέπει να διαβάσετε και τις επιλογές των άλλων συναδέλφων, κλείνω με κάτι που με απασχόλησε πολλά χρόνια και με προβληματίζει ακόμη και σήμερα.
Ποιο είναι το καλύτερο επεισόδιο; Έλα ντέ... Είναι σαν να βάζεις στο τραπέζι μια σειρά από διαμάντια και να λες σε μια γυναίκα διάλεξε το καλύτερο. Όλα θα τα πάρει στα χέρια της, όλα θα τα λατρέψει και στο τέλος δεν θα έχει απάντηση. Αυτό ισχύει και για μένα. Παλιότερα είχα καταλήξει ανάμεσα στο επεισόδιο που ο Βλάσης έπρεπε να κάνει τον γιατρό για «να τουμπάρουμε τον πεθερό» και στην ποιητική βραδιά με την «Βάνα Καρόλου Λέκκα».
Στην πορεία όμως μου... έκλεισε για τα καλά το μάτι το επεισόδιο με τον «Κονσταντέν» και τον απίθανο Κωνσταντίνο Τζούμα. Ξέρετε με Παρασκευά, Μπίρλα-Κόρκο, γλύπτη Βαρόγκα, Μαρλέν, γκαλερί Φάλαινα, Τάσο Καγιάρ, γκεστάλ κι όλα τα ωραία.Νομίζω ότι εκεί παραμένω σήμερα... Δεν είμαι όμως και σίγουρος. Πάω να... χτυπήσω κανένα επεισοδιάκι (σ.σ κατά το Να χτυπήσω καμιά γκόμενα του αείμνηστου Μπονάτσου) για να καταλήξω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΓΙΕΣ- ΣΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ
«Πες μου το φίλο σου, να σου ποιος είσαι» διαλαλεί ο θυμόσοφος λαός μας. Το παραφράζω στα μέτρα των αναγκών και το κάνω, «Πες μου την αγαπημένη σου ελληνική σειρά να σου πω την ηλικία σου».
Ω, ναι! Μεγάλωσα. 38άρης που πέτυχε την ιδιωτικοποίηση της ελληνικής τηλεόρασης στην εφηβεία του. Όταν δεν ήμουν σχολείο, έπαιζα μπάσκετ (βασικά κι όταν ήμουν , έκανα κοπάνα και έπαιζα μπάσκετ). Μάνα sorry που το μαθαίνεις από δω.
Όταν δεν έπαιζα μπάσκετ, έβλεπα τηλεόραση. Θυμάμαι αμυδρά της «Αστροφεγγιά» και την «Λωξάντρα». Μεγάλωσα με τους «Αυθαίρετους» και τους «Απαράδεκτους».
Μαγεύτηκα όμως με τη σειρά «Στο κάμπινγκ»...
Τηλεοπτική σειρά του 1989 με σενάριο του Κώστα Γκάτζιου (ευχαριστώ wikipedia) και σκηνοθεσία του Ανδρέα Θωμόπουλου (ξανά ευχαριστώ wikipedia). Μέχρι να πεθάνω όμως δε θα χρειαστώ τη wikipedia για τον Μάιμο. Τον ρόλο που ανέδειξα το Νίκο Καλογερόπουλο στην ελληνική τηλεόραση. Ο «χαζός» του κάμπινγκ που έκλεβε γάλα από την κατσίκα της γριάς, που δεν του... καθόταν το Κατινάκι, που έκανε τα θελήματα όλων και μυξόκλαιγε για ένα κομμάτι ψωμί.
Ο ιστορικότερος ρόλος σε ελληνική σειρά ever. Α ρε Μάιμο... θα κάνω μία επανάληψη να σε απολαύσω ξανά.
Μέχρι τότε, απολαύστε...
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΛΑΤΑΡΙΩΦ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ
«Χάι Ροκ» και οι «Παντρεμένοι έχουν ψυχή», «Της Ελλάδας τα παιδιά», «Εκείνες και εγώ», «Ευτυχισμένοι μαζί, «Εγκλήματα», «50-50»... ένα κάρο τηλεοπτικές κωμικές σειρές που μας έχουν κάνει να περάσουμε αρκετά βράδια μας μπροστά στην τηλεόραση - όταν δεν είχε Champions League.
Η πρώτη φορά είναι όμως αυτή που σου μένει. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στο σεξ. Αν κι η Αναστασία είναι η σειρά της καρδιά μας, δεν θα την αναφέρω εδώ καθότι εδώ η φάση είναι κωμική. Και το «Είμαστε στον αέρα» είναι από τις πρώτες σειρές που θυμάμαι καλά.
Είναι η σειρά που με έκανε να περιμένω να την δω. Βίκυ Κουλιανού και Αφροδίτη Σημίτη δίνουν το δικό τους χρώμα στην παρέα των τεσσάρων συμμαθητών που συναντιούνται για να ανοίξουν το δικό τους ραδιοφωνικό σταθμό, ονόματι Jukebox Fm.
Ό,τι δεν κατάφεραν όταν ήταν ακόμη σχολείο, το επιχείρησαν αργότερα όταν ο ένας ήταν αποτυχημένος ντετέκτιβ, ο άλλος δικηγόρος (δεν θα τον έπαιρνες ούτε για να σου σβήσει κλήση), ο άλλος μουσικός κι ο άλλος δημοσιογράφος.
Αγωνίες, δυσκολίες, εμπόδια αλλά τα κατάφεραν (αν δεν τα κατάφερναν γιατί να γίνει η σειρά;). Φιλίες, τσακωμοί, έρωτες... όλα μέσα. Μία σειρά που γούσταρες να τη βλέπεις. Μάινας, Σακελλαρίου, Αθερίδης, Σταρόβας, Μιχαϊλίδης έδωσαν ρεσιτάλ.
Hθοποιοί που τους καμαρώνουμε μέχρι σήμερα. Τότε όμως ήταν ακόμη... νεούδια (σχεδόν). Το μόνο που είναι εντελώς ίδιο είναι το μαλλί και το μουσάκι του Σακελλαρίου. Ίσως και τα κιλά των Σταρόβα - Μιχαϊλίδη. «Είμαστε στον Αέρα», λοιπόν...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΟΥΛΗΣ- ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΜΠΕΖΟΣ)
Οταν το έβλεπα πιτσιρικάς και πριν πάω στρατό δεν μπορούσα ν' αντιληφθώ το μέγεθος του «200 μέρες φυλακή». Στις επαναλήψεις έπιανα τον εαυτό μου να γελάει περισσότερο από τότε που το έβλεπα γιατί έχοντας πάω στρατό (όχι αεροπορία αλλά καταλάβαινα την αργκό) έπιανα καλύτερα τις ατάκες.
Κάκαλος, Βλάχος, Χλαπάτσας, Καραβανέας αλλά κυρίως Ντάλλας έδωσαν ρεσιτάλ στους δύο κύκλους της σειράς (93-94, 94-95). Και δεν ήταν μόνο οι «καμπάνες» που έριχνε ο Κάκαλος στους σμηνίτες. Ηταν και οι μέρες που μετρούσε ο Βλάχος (567 και σήμερα) αλλά και οι στρατιωτικές εντολές του Καραβανέα. Must οι τριπλές και τετραπλές απορίες του Ντάλλας πριν απαντήσει στις ερωτήσεις του Κάκαλου.
Μεγάλοι guest star και σαφέστατη αναβάθμιση στο γυναικείο κομμάτι του σίριαλ στον δεύτερο κύκλο με την Λίτσα (Ρένια Λουιζίδου στα δεύτερα καλύτερα της γιατί στο πικ της έφτασε στο «Και οι Παντρεμένοι έχουν ψυχή»).
Με το «Της Ελλάδος τα Παιδιά» υπήρξε και η έκρηξη του Μπέζου στις κωμωδίες. Ναι μεν ήταν ήδη ξεχωριστός στους Απαράδεκτους αλλά με της Ελλάδος τα παιδιά πέρασε ένα δικό του στυλ στις κωμωδίες με αποτέλεσμα να γίνουμε μεγάλοι φαν του με αποκορύφωμα το «Ευτυχισμένοι Μάζι».
Στο τέλος όμως θα καταλήξουμε στον Χλαπάτσα, τους 3 σμηνίτες και τον Κάκαλο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ-ΕΚΜΕΚ ΠΑΓΩΤΟ
Δεν ήταν η αγαπημένη μου. Απλά θέλησα να ξεφύγω από τα τετριμμένα και την επέλεξα για δύο λόγους. Ο ΠΡΩΤΟΣ επειδή υπήρξε απόλυτα σουρεαλιστική και ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ επειδή ήμουν πιτσιρικάς όταν παιζόταν το 1991-'92. Γενικότερα το project ήταν αρκετά... αλλού, με μπόλικες σκηνές ό,τι να 'ναι και χωρίς να υπάρχει συνοχή από το ένα επεισόδιο στο άλλο.
Η αλήθεια είναι πως οι στιγμές του πραγματικού χαβαλέ ήταν ελάχιστες και δεν έβγαζε πολύ γέλιο. Στο Εκμέκ Παγωτό η οικογένεια είχε γυρίσει υποχρεωτικά από την Αφρική και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα. Ο μπαμπάς (Νικήτας Τσακίρογλου) έπινε και για να τα βγάλει πέρα πουλούσε τα διαμάντια που είχαν φέρει από τη Μαύρη Ήπειρο, ενώ ξημεροβραδιαζόταν στα φρουτάκια.
Η μαμά (Χρυσούλα Διαβάτη) τον ταπείνωνε συνεχώς και τα παιδιά είχαν βγει θεόμουρλα όλα τους. Η μία κόρη (Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου) αποτυχημένη δημοσιογράφος που έγραφε τα βουλκανιζατέρ και τα φαρμακεία στην εφημερίδα, η άλλη (Δήμητρα Παπαδήμα) λίγο πιο νορμάλ αγγειοπλάστης και τα αγόρια σε ειδικούς ρόλους.
Ο Ζαχαρίας Ρόχας γυμναστής που έτρωγε σφαλιάρες από τον παππού επειδή τον έλεγε παππού μπροστά στις γκόμενες και ο Σπύρος Παπαδόπουλος να παριστάνει τον κτηνίατρο που νόμιζε ότι είναι κανονικός γιατρός. Μάλιστα υποστήριζε ότι είχε ανακαλύψει και την θρυλική ασθένεια... οσφυοκαμψία. Ολα τα λεφτά όμως ήταν η αέναη κόντρα του παππού και της γιαγιάς που έχωναν απίστευτα μπινελίκια. Χαρακτηριστικά θυμάμαι τον Βασίλη Διαμαντόπουλο να κλέβει νύχτα το εκμέκ παγωτό από το ψυγείο και να βγάζει ετυμηγορία για τις ικανότητες της γυναίκας του (της φοβερής Μαρίας Φωκά) στο μαγείρεμα. "
Ωραίο το φτιαξε η κωλόγρια ... άι στα διάλα!!!" Και εκείνη όμως δεν το έβαζε κάτω με τον κωλόγερο. Ολα αυτά μπορεί σήμερα να μην μου φαίνονταν τόσο σημαντικά και αστεία και προφανώς γι αυτό δεν έχουν παιχτεί επαναλήψεις και δεν γνωρίζει πολύς κόσμος τη σειρά. Θυμάμαι ότι το φινάλε ήταν αρκετά συγκινητικό.
Ισως να είναι λοιπόν η παιδική μου μνήμη που διατηρεί περίεργα στο πίσω μέρος του μυαλού μου όλον εκείνο τον αχταρμά και εξακολουθώ να βλέπω κωμικές στιγμές και της σύγχρονης καθημερινότητας μέσα από εκείνες τις μορφές...
ΝΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ-ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΙ
«Λίγο πριν το 1992 κι ενώ όλοι οι Έλληνες αγαπημένοι και μονιασμένοι “εργάζονται πυρετωδώς” για την ενοποίηση της Ευρώπης, το MEGA Channel έψαξε και βρήκε τους πρωτοπόρους»...
Δεν σας κρύβω πως το... ψυχωτικό «soundtrack» που ακολουθούσε την παραπάνω φράση, σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια. Για κάποιον λόγο η μουσική έναρξης των «Αυθαίρετων» με τρομοκρατούσε, μου δημιουργούσε έναν τρόμο που δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο στα 5 μου χρόνια για να το εξηγήσω. Όσο μεγάλωνα, όμως, έκανα χαβαλέ με την μουσική. Θυμάμαι να κάνω πλάκα στην μητέρα του με τις δύο τρεις πρώτες νότες ή να τρομάζω τον μικρότερό μου αδελφό. Το καλοκαίρι του 2013 αποφάσισα να αφήσω... πίσω τον φόβο μου και να ξεκινήσω την σειρά.
Πως άλλοι έβλεπαν το «Lost», το «Breaking Bad» ή το «Viking», εγώ είπα να κάνω την διαφορά και μάλιστα με μια σειρά πολύ μπροστά από την εποχή της. Η Ελλάδα των επόμενων δεκαετιών σε μια σειρά με 68 επεισόδια. Οι λαμογιές των πολιτικών, οι κομπίνες του «λαού», η λογική «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα», η μεγαλομανία και όλες οι παθογένειες που οδήγησαν την χώρα εδώ που είμαστε τώρα, στην μεγάλη οθόνη.
Δεν υπάρχει άλλη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης που να περιγράφει την σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας, με τον καλύτερο τρόπο. Είναι σοκαριστικό το... πόσο μέσα πέφτει και 23 χρόνια μετά παραμένει πιο επίκαιρη από ποτέ. Φυσικά, όλα αυτά με μια απίστευτη δόση ατάκας και πρωταγωνιστές που έγραψαν ιστορία. Από που να ξεκινήσεις; Από τον τεράστιο Βαλαβανίδη που πετά σαν... πολυβόλο την μία ατάκα μετά την άλλη;
Τον ένα και μοναδικό Πουλικάκο σε έναν ρόλο... αφασία από την αρχή μέχρι το τέλος; Την τρελόΖανέτ Βάσια Τριφύλλη και την μεγαλομανία της ή τον Μάνεση ως νταλικέρης-Μπάμπης με μουστάκι εποχής; Από κοντά και η σπανιόλα Ντολόρες (Ισαβέλλα Βλασιάδου), η Σούλα (Νατάσα Τσαγκαρουσιάνου) αλλά και η Ελεονώρα με τα ρεσιτάλ πιάνου στις 12 το βράδυ.
Δύο οικογένειες, ένα μίσος, απίστευτες καταστάσεις και ένα φινάλε καταστροφής σε μια ελληνική σειρά που το ξαναλέμε ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ
Εντελώς αντικειμενικά πρόκειται για την θρυλικότερη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης. Αναφέρομαι στο remake του 1986, καθώς 14 χρόνια πριν είχε προβληθεί με διαφορετικό καστ και περιορισμένη επιτυχία. Πρόκειται για την «Μαντάμ Σουσού» που βασίστηκε στο περιώνυμο βιβλίο του Δημήτρη Ψαθά. Έκανε πρεμιέρα στις 4 Μαΐου 1986. Γυρίστηκαν συνολικά 26 επεισόδια διάρκειας 30 λεπτών. Δύο κύκλοι με το τελευταίο επεισόδιο να προβάλλεται από την ΕΡΤ την 1η Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Η «Μαντάμ Σουσού» λατρεύτηκε από το τηλεοπτικό κοινό της εποχής χάρη στην καθηλωτική ερμηνεία της Άννας Παναγιωτοπούλου. Το στόρι πιο επίκαιρο από ποτέ! Η «Μαντάμ Σουσού» ήταν μία ονειροπαρμένη που ονειρευόταν μία χλιδάτη ζωή γεμάτη πλούτη και πολυτέλειες. Ζούσε όμως στη φτωχική συνοικία του Μπίθουλα και αντιμετωπιζόταν ως γραφική από τους συγχωριανούς τους.
Ο σύζυγος της, Παναγιωτάκης τον οποίο υποδυόταν ο Θανάσης Παπαγεωργίου (σ.σ.:ήταν και ο σκηνοθέτης της σειράς) ενσάρκωνε τον μεροκαματιάρη βιοπαλαιστή, ο οποίος προσπαθούσε συχνά πυκνά να την επαναφέρει στην πραγματικότητα. Η «Μαντάμ Σουσού» παίρνει την προσωπική εκδίκηση της σε όσους την λοιδωρούσαν κληρονομώντας μια αμήθυτη περιουσία. Εγκαταλείπει τον σύζυγο της και μετακομίζει σε ένα παλάτι στο Κολωνάκι.
Ζει ως βασίλισσα και δεν αργεί η στιγμή όπου παρασυρόμενη από το πάθος της για τα πλούτη γνωρίζει τον Μηνά Κατακουζηνό (Άγγελος Αντωνόπουλος), ο οποίο την εκμεταλλεύεται οδηγώντας την στην οικονομική καταστροφή. Η επιστροφή στον Παναγιωτάκη στη ζωή της μετά την επίπλαστη ευτυχία της αποτελεί μονόδρομο και ένα από τα ηθικά διδάγματα της ζωής.
Η ατάκα του Θανάση Παπαγεωργίου «ζαργάνα μου», η σκηνή όπου η υπηρέτρια Μαρί-Λεονί (Νατάσα Ασίκη) κάνει αέρα με ένα τεράστιο διακοσμητικό από μπαμπού στην «Μαντάμ Σουσού», η παρουσία του «υπηρέτη» Χατζηκουτσέλη (Λεωνίδας Λεό), της Πανωραίας (Δήμητρα Ζέζα), της Μαρίκας (Νεφέλη Ορφανού), του μπαρμπέρη Ζωρζ (Τάσος Χαλκιάς), αλλά και του Βρασίδα (Παύλος Χαϊκάλης) συντελούν στην διαχρονικότητα της σειράς. Μέχρι και διαφήμιση γνωστής εταιρίας γαλακτοκομικών ειδών γύρισε η Άννα Παναγιωτοπούλου υποδυόμενη την Μαντάμ Σουσού, δείγμα της τεράστιας επιτυχίας, εκστομίζοντας την ατάκα:
«Εγώ μόνο φρέσκο γάλα πίνω! Τι σου είναι οι Ευρωπαίοι. Το είχα καταλάβει εγώ πτωχή! Πως η πτωχή Ελλάς πήγε μπροστά!". Αξίζει να σημειωθεί πως η «Μαντάμ Σουσού» προβλήθηκε το 1990 στην Αυστραλία με αγγλικούς υπότιτλους!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΜΑΡΑΣ- ΟΙ ΜΕΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΝ
Αδιάφορη σειρά σίγουρα δεν θα την έλεγες... Σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η... τοπ όμως για τρία χρόνια χάρισε πολύ γέλιο σε πολλούς τηλεθεατές. «Οι Μεν και Δεν» λοιπόν στον ΑΝΤ1... Μία επιλογή που διαφέρει από άλλες και γεμάτη κωμικοτραγικές καταστάσεις.
Με τον Διονύση Δάγκα (σ.σ. Χάρης Ρώμας) που ήταν ένας μεγαλοδικηγόρος, που πάντα υπερασπιζόταν εγκληματίες και κάθε λογής... κατακάθια. Την τεμπέλα, υστερική και σπάταλη γυναίκα του, Βάνα (Άννα Κουρή), γόνο αριστοκρατικής οικογένειας της Αθήνας, που αποκαλούσε συνέχεια... παιδί της την Τερέζ, ένα μικρό σκυλί.
Οι δυό τους έμεναν σε μία πολυκατοικία στο Κολωνάκι με γείτονες δύο... σούργελα και μεγάλους απατεώνες. Όχι τόσο αποτελεσματικούς βέβαια γιατί δεν τους... έκοβε και τόσο πολύ... Ο Τίμος και η Νανά Σταμάτη (Στέλιος Μάινας και Τζόυς Ευείδη) ήταν ένα ζευγάρι... καταστροφή. Ο ένας άνεργος τεμπέλης και η άλλη μία... καλλιτέχνιδα κατασκευής σκουλαρικιών και πινάκων.
Μετακόμισαν στο διπλανό μικρό διαμέρισμα, που το είχαν κερδίσει σε έναν διαγωνισμό και μετά κάνουν τα πάντα για να πάρουν χρήματα από τους διπλανούς τους και κυρίως από τον Διονύση Δάγκα, που ήταν μεγάλος τσιγκούνης.
Το... ρεπερτόριο είχε τα πάντα. Από απαγωγές, εκβιασμούς, απάτες, ιστορίες στον στρατό, πλαστά λεφτά, γυρίσματα αισθησιακών ταινιών και ότι άλλο βάζει το μυαλό του καθενός. Ουσιαστικά πρόκειται για μία μόνιμη προσπάθεια των πρωταγωνιστών να εξαπατήσουν ο ένας τον άλλον με απολαυστικά αποτελέσματα... Θυμηθείτε πιο κάτω και ένα σχετικό απόσπασμα...
ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΑΡΗΣ- 50-50
Μια σειρά... έπος! Η παρέα των τριών, ήταν αυτή που μας έκανε όλους να σκεφτούμε «μακάρι στην ηλικία τους, να είμαστε ακριβώς έτσι κι εμείς και με τα... ίδια μυαλά»! Αν και το παρεάκι αυτό «έσπασε» με τον άδικο χαμό του Σάκη Μπουλά, αυτός, μαζί με τους Πέτρο Φιλιππίδη και Παύλο Χαϊκάλη έκαναν τα βράδια της αρχικής προβολής του 50-50 και αργότερα κάθε μας βράδυ με τις συνεχείς επαναλήψεις, να είναι γεμάτα... ασκήσεις κοιλιακών από τα γέλια.
Ο... τρελο-Νικηφόρος με την αδυναμία στη Ναταλίτσα και το... μίσος προς τον γαμπρό του, τον Αχιλλέα, ο Παύλος που ... γκομένιζε, είχε τη γυναίκα, είχε το αίσθημα, αλλά πάντα ήταν ανοιχτός σε οτιδήποτε καινούριο θυληκού γένους και ο βιομήχανος Μίμης με τον «φλώρο» γιο και τη νύφη για... δέσιμο!
Από τα «Βασίλη, φέρνε» στο τσιπουράδικο και την επιστροφή στο σπίτι λιώμα από τα οινοπνεύματα, τις γκάφες, το γραφείο τελετών που «κληρονόμησε» ο Νικηφόρος και τον παραγιό του Άδη, την... επική αμνησία (σε τρομερά επεισόδια και έναν Φιλιππίδη άπαικτο), το «τί σκότωσε ο Άι-Γιώργης» τη... στεναχώρια της Μαρίας για τον θάνατο του Ζορμπά (του Αλέξη στο βιβλίο, αλλά αυτή που νόμιζε ότι ήταν ο Νικηφόρος), το χωριό Κίτσι και άλλα πολλά!
Έπος...
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ- ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ
... ή αλλιώς Α-Κ-Α-Λ-Υ-Π-Τ-Ο-Σ ! ! ! Γιατί έτσι έγινε γνωστή και έτσι αναφέρεται ακόμη στις παρέες (κυρίως τις ανδρικές) η σειρά που προβλήθηκε από τον ΑΝΤ1 στα τέλη της δεκαετίας του ’90, με πρωταγωνιστή τον εκπληκτικό Αντώνη Καφετζόπουλο. Ποιος άνδρας δεν ταυτίστηκε τότε με τον κεντρικό ήρωα, Ανδρέα Ακάματο, σε κάποια από τις πτυχές του ιδιαίτερου χαρακτήρα του;
Ο «Ακάλυπτος» ήταν ένας απατεώνας, που «δάγκωνε» όπου μυριζόταν χρήμα, ενώ ταυτόχρονα τα έδινε όλα για τους κοντινούς του ανθρώπους. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν κεράτωνε τη γυναίκα του ακόμη και με θηλυκή... γάτα ή ότι δεν έπαιρνε δανεικά – και αγύριστα – από τους φίλους του. Ειδικά, η σύζυγός του (Ρένια Λουιζίδου) και ο κολλητός του (Γιώργος Παρτσαλάκης) είχαν τραβήξει τα πάνδεινα.
Η «Αλίκη» είχε γίνει... τάρανδος από τις απιστίες του Ανδρέα, ο οποίος όμως ταυτόχρονα την αγαπούσε και τη ζήλευε παθολογικά, ενώ ο «Μάκης» τον ακολούθησε παντού, μέχρι και σε μοναστήρι, όπου πήγε για να κρυφτεί απ’ όσους τον κυνηγούσαν. Ακόμα κι εκεί, βέβαια, ο Ακάλυπτος έκανε ξέφρενα πάρτυ με νεαρά κορίτσια, όπως και στη φυλακή, όπου βρέθηκε κάποια άλλη στιγμή.
Εννοείται ότι αυτός ο απίθανος τύπος με τα σηκωμένα μαλλιά και τις γραβάτες-καρτούν δε δούλευε ποτέ, καθώς μόνιμα σκαρφιζόταν μικροαπάτες.
Η μόνη... κανονική δουλειά που επιχείρησε κάποια στιγμή να κάνει ήταν αυτή του τραγουδιστή (με μεγάλη... αποτυχία). Στην ιστορία έχουν μείνει και οι απίθανοι διάλογοί του με τον μπάρμαν, στο μαγαζί που σύχναζε, με τον έναν να συναγωνίζεται τον άλλον στα παραμύθια. Όσο για τις ατάκες του; Μπορεί κανείς να ξεχάσει το «Αλίκη μουυυυυ» για τη γυναίκα του ή το «φίλε μουυυυυ» για τον κολλητό του;
Ούτε φυσικά την καθιερωμένη εντυπωσιακή είσοδο του στο οδοντιατρείο του Μάκη, που το χαρακτήριζε... κτηνιατρείο. Θεός!
Υ.Γ. Ο «Ακάλυπτος» κέρδισε στο νήμα το «50-50», το οποίο ήταν εξίσου λατρεμένο και έδωσε το έναυσμα σε πολλές ανδροπαρέες να καθιερώσουν μια φορά την εβδομάδα συνάντηση για... τσιπουροκατάσταση (με συνοδεία μεζέ φυσικά).
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΩΚΟΣ-ΕΚΕΙΝΕΣ ΚΙ ΕΓΩ
«Oι περιπέτειες εvός αvύπαvτρoυ, πoλύ κoμψoύ, γλεvτζέ και ιδιαίτερα γoητευτικoύ άvδρα, πoυ αγαπάει αλλά και τov αγαπoύv υπερβoλικά oι γυvαίκες», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην περιγραφή της υπόθεσης της σειράς «Εκείνες κι εγώ»!
Μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά (τα περισσότερα θα έλεγα) με διακρίνουν, οπότε δε θα μπορούσα να μη βλέπω αυτή τη σειρά, που ήταν από τις πρώτες ελληνικές σειρές που παρακολούθησα στη ζωή μου.
Μέσω αυτής γνώρισα και λάτρεψα τον Γιάννη Μπέζο ως ηθοποιό (όταν... έπαιζε το «Της Ελλάδος τα παιδιά» ήμουν πάρα πολύ μικρός ακόμη και το παρακολουθούσα αργότερα σε επαναλήψεις) για να είναι ο λόγος που είδα κι άλλες σειρές στο μέλλον.
Ο... κύριους Ζάχους, λοιπόν, που έλεγε και η περίφημη Δεβόρα, μου... κράτησε συντροφιά για τις δύο εκείνες σεζόν (έβλεπα όσα επεισόδια μπορούσα), και από πολύ νωρίς στη ζ ωή μου είχα την ευκαιρία να δω μερικά είδη γυναικών. Αγαπημένη όλων βέβαια εκείνη την οποία (ονόμα δε θυμάμαι, ήταν και πολλές πανάθεμά τες!!!) υποδύθηκε η Ρένια Λουιζίδου, έστω και σαν κλεφτρόνι!
ΤΟΝΙΑ ΣΠΑΝΟΥ-ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΙΤΑ
Υπάρχουν ελληνικές σειρές που πραγματικά είναι «αθάνατες». Τις έχουμε δει όλοι τόσες φορές και υπάρχουν τόσο κλασσικές ατάκες που να μπεις στην διαδικασία να αναλύσεις πράγματα που ξέρεις απ' έξω είναι κάπως... Η αλήθεια πάντως είναι ότι οι επιλογές είναι άπειρες. Η ελληνική τηλεόραση πέρασε φάσεις μεγάλης ασχήμιας, αλλά τουλάχιστον σήριαλ και κυρίως κωμικά έχει βγάλει μερικά που μπορούν να θεωρηθούν και «διαμάντια».
Οι ατάκες και οι χαρακτήρες, που κυριαρχούσαν με πολύ αμεσότητα, έμπαιναν στο σπίτι του κάθε Έλληνα και κατάφερναν να τον καθηλώσουν μέσα τα βράδια της εβδομάδας.
Αρκετά όμως με την αναμονή κοινού... η προσωπική μου επιλογή είναι η «Ντόλτσε Βίτα». Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις αυτό το σήριαλ. Άπειρες σκηνές, με άπειρο γέλιο. Η αλήθεια είναι ότι δεν με τρέλανε η ιστορία που, κατά την ταπεινή μου άποψη, ήταν η κωμική πλευρά της «Αναστασίας», τρελή μόδα της εποχής, αλλά οι χαρακτήρες και οι ατάκες που έχουν γραφτεί είναι απίστευτα κωμικοί.
Οπότε την δουλειά του την κάνει. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι αρκετοί και φαντάζομαι οι περισσότεροι από εσάς τους γνωρίζετε. Εγώ προσωπικά θα ξεχωρίσω την Ασπασία, Μαρία Καβογιάννη, που σε έναν ακόμα ρόλο είναι εκπληκτική και το δίδυμο Χριστίνα - Σάσα που με διαφορετικούς χαρακτήρες η μία από την άλλη και μια φιλία χρόνων δίνουν ρεσιτάλ ατάκας στο έργο.
Ξεχωριστή μνεία, για το συγκεκριμένο σήριαλ, θα κάνω στον Χριστόφορο Παπακαλιάτη. Το πέρασμα του από την σειρά σαν αγόρι της κόρης της Χριστίνας, της Ντορίτας ήταν καταπληκτικό. Ο ρόλος τον βοηθάει, οι ατάκες των Ρήγα - Παπαπέτρου είναι καταπληκτικές και ο συνδυασμός του νεαρού με την παλαιών αρχών γιαγιά αλλά και γενικότερα ένα συντηρητικό σπίτι της εποχής έχει αφήσει στην ελληνική τηλεόραση διαλόγους απείρου γέλιου.
Η «Ντόλτσε Βίτα» παίχτηκε για δύο χρόνια στο mega και την έχουμε δει πολλές φορές σε επανάληψη, αλλά προσωπικά δεν με κουράζει. Είναι μια από τις σειρές που διασκεδάζω να παρακολουθώ και κάθε φορά καταφέρνει και μου φτιάχνει την διάθεση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ -ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (Ο 2ος ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ)
Όταν έχεις τρεις σμηνίτες που το μόνο που τους νοιάζει είναι το πως θα λουφάρουν, όταν έχεις ένας σμηνίτη ονόματι Χλαπάτσα που ο Εφιάλτης μπροστά του θεωρείται τουλάχιστον πατριώτης, και έναν Σμήναρχο τον Επαμεινώνδα Κάκαλο ο οποίος έχει μοναδική έννοια την ανέλιξή του σε υψηλότερες βαθμίδες της Πολεμικής Αεροπορίας, τότε δεν μπορεί παρά να μην έχεις μπροστά σου την καλύτερη σειρά στην ιδιωτική τηλεόραση. Ναι μιλάμε για «Της Ελλάδος τα Παιδιά».
Η σειρά εκτυλίσσεται στο Γραφείο Ενημέρωσης Αέρος όπου οι τρεις σμηνίτες Γιώργος Βλάχος (Κώστας Ευρυπιώτης), Δημοσθένης Πλαπούτας (Νίκoς Αλεξίoυ) και Τζιοβάνι Ντάλλας (Γιάννης Σαββιδάκης) περνούν ζωή και κότα μέχρι τον ερχομό του νέου Σμηναρχου Επαμεινώνδα Κάκαλου (Γιάννη Μπέζος).
Ο Κάκαλος προσπαθεί κυρίως να συμμαζέψει τους σμηνίτες του με τις φάρσες και τα αστεία να μην σταματάνε και τον μυθικό Χλαπάτσα απλά να τα σπάει ως ο πιο σιχαμένος καταδότης που ρουφιανεύει τους πάντες για να τύχει της ευμένειας των ανωτέρων του.
Οι ατάκες ανυπέρβλητες με τους ηθοποιούς σε σουρεάλ καταστάσεις να μας χαρίζουν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές σε σειρά ιδιωτικής τηλεόρασης. Και οι guests όμως δεν πήγαιναν πίσω με τους θρυλικούς Κώστα Γκουσγκούνη, Βλάσση Μπονάτσο και Κώστα Τσάκωνα να προσφέρουν επικές στιγμές γέλιου.
Όλα τα επεισόδια είναι τρομερά αλλά αδυναμία μου ή εμβληματική φιγούρα του Χλαπάτσα (Δημήτρης Φραγκιόγλου) ο οποίος ήταν συν-σεναριογράφος της σειράς. Μπορώ να γράψω πάρα πολλά για την μυθική αυτή σειρά αλλά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
NIKOΣ ΜΑΡΟΥΔΑΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ
Δεν μπορεί να είναι μία η αγαπημένη σου ελληνική σειρά... Δεν μπορούν να είναι ούτε μόλις δύο! Είναι περισσότερες... Είναι τόσες πολλές που σου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια. Αν είσαι και παιδί γεννημένο σχεδόν μαζί με την ιδιωτική τηλεόραση, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο!
Όταν έπεσε στο τραπέζι το θέμα αυτής της εβδομάδας, η αλήθεια είναι πως πέρασαν από μπροστά μου πάρα πολλές σειρές. Αρχικά «Οι απαράδεκτοι», όπου και είπα εδώ είμαστε, αλλά τελικά την... άφησα σε κάποιον που την είχε ζήσει στην πρώτη της μετάδοση μιας και εγώ γεννημένος το 1991 ήταν πρακτικά αδύνατο να θυμάμαι την σειρά από την πρώτη μετάδοσή της, άλλωστε την έχω δει και ξαναδεί από επαναλήψεις και μόνο από εκεί την θυμάμαι.
Στη συνέχεια ήρθαν στο μυαλό οι «Δυο ξένοι», το «Κωνσταντίνου και Ελένης», το «Της Ελλάδος τα παιδιά», ο αγαπημένος Δόγγανος, το «50-50» και τελικά πήρα την απόφαση. Όλες αγαπημένες, όλες τις έχω δει άπειρες φορές, αλλά το «Κωνσταντίνου και Ελένης» είναι εκείνο που θυμάμαι πιο έντονα απ' όλα και στην πρώτη του προβολή και αυτό με το οποίο ουσιαστικά μεγάλωσα (όχι μόνο εγώ αλλά και πολλές γενιές και πόσες ακόμα...)!
Το αγαπημένο μας δίδυμο με τις τεράστιες ατάκες και συγκρούσεις μπήκε στη ζωή μας για πρώτη φορά το 1998 και από τότε δεν βγήκε ποτέ! Ποτέ όμως, τελείωσε το 2000 και μέχρι και σήμερα συνεχίζεται να παίζεται σερί σε επανάληψη για 15 ολόκληρα χρόνια και ποιος ξέρει που θα φτάσει... Τι να πρωτοθυμηθείς... Την πρώτη γνωριμία των συγκατοίκων; Το σύγγραμα που τελικά δεν εκδόθηκε ποτέ; Το αγαπημένο μας ΒΥΖΑΝ; Τον Μάνθο με την Τζοάννα, την... μητέρα του Πέγγυ, την Φιόνα την μοναδική του αγάπη; Την Ελενάλντα; Το ταπεινό χαμομηλάκη; Τις σκύλες της λύσσας; Το Μνιτς; Τι απ' όλα αυτά; Τι να ξεχωρίσεις και σε ποιο να επικεντρωθείς;
Δεν μπορώ προσωπικά να ξεχωρίσω καμία σκηνή, αν και με πολύ δυσκολία αγαπημένο μου επεισόδιο είναι η τρίτη διαθήκη όπου έχουμε πραγματικά τις μεγαλύτερες ατάκες της σειράς...
Υ.Γ. Αφού είχα καταλήξει στην αγαπημένη μου σειρά ήρθε στο μυαλό και το «Τι ψυχή θα παραδόσεις μωρή», μια σειρά που αδικήθηκε όσο καμία... Σταμάτησε εντελώς άδοξα και για πολλά χρόνια περιμέναμε τη συνέχειά της, αλλά καταφέραμε απλά να δούμε το μισό επεισόδιο που δεν είχαμε δει και αυτό ήταν... Ακόμα μια τρομερή σειρά που αν είχε ολοκληρωθεί, ίσως και να ήταν αυτή η αγαπημένη μου!
ΦΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ-ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
Δεν γίνεται να μην έχεις δει το συγκεκριμένο σήριαλ. Είναι από τα… στανταράκια του ΑΝΤ1 τόσο για το καλοκαίρι, όσο και για τ’ απογεύματα του χειμώνα. Αναφερόμαστε στα… θρυλικά Εγκλήματα. Μία σειρά γεμάτη ΕΠΙΚΕΣ ατάκες, που όσο μεγαλώνει κανείς τις καταλαβαίνει περισσότερο. Τι θέλουμε να πούμε; Θα γελάσεις. Δεν γίνεται αλλιώς.
Υπάρχουν όμως και σημεία που αν είσαι μικρός δεν τα καταλαβαίνεις. Κι η δική μου η γενιά ήταν σε πολύ μικρή ηλικία όταν παίχτηκαν τα Εγκλήματα για πρώτη φορά. Τι σημαίνει αυτό; Προσωπικά έχω πιάσει τον εαυτό μου να γελάει με κάτι καινούργιο, παρά το γεγονός ότι μπορεί να έβλεπα για πολλοστή φορά το συγκεκριμένο επεισόδιο.
Γενικά τα Εγκλήματα πυροβολούν από ατάκες. Δεν γίνεται αλλιώς, αφού μιλάμε για μία σειρά με πολλούς πρωταγωνιστές, που… το έχουν στις κωμικές σειρές. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ΕΠΙΚΗ ερμηνεία της Καβογιάννη (βλ. Κορίνα) ή τα ζευγάρια του -αγαθού- Αχιλλέα με τη Φλώρα και του Αλέκου (σ.σ. Αλέκος the butcer) με τη Σωσώ, που ήθελε να τους σκοτώσει όλους.
Όλοι τους ένας κι ένας! Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτοί. Φοβερός Μιχαλάκης, απίστευτη ερμηνεία Βασίλη Χαραλαμπόπουλου (βλ. Τζόνυ) και φυσικά αρκετοί… guest. Last but not least ο αείμνηστος Αθηνόδωρος Προύσαλς. Ακόμα κι αν δεν έχεις δει τα Εγκλήματα, είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή θα έχεις γελάσει με κάποια ατάκα ή σκηνή του θρυλικού παππού!
Η συγκεκριμένη σειρά ήταν μπροστά από την εποχή της κι όσα χρόνια κι αν περάσουν θα σου δίνει αφορμές για να γελάσεις με την καρδιά σου.
ΥΓ. Μία από τις αγαπημένες μου σκηνές (σ.σ. είναι πολλές) είναι εκείνη με τον Αλέκο στο στριπτιτζάδικο. “Και τώρα κορίτσια, ας υποδεχτούμε τον χασάπη!!!”
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.
