Μπαίνει τελευταίος στο γήπεδο με τις φόρμες της ομάδας. Περπατά αργά έχοντας το κινητό στο χέρι. Κατευθύνεται προς το μέρος του. Είναι ο πάγκος απέναντι από εκεί που συγκεντρώνεται η ομάδα. Παρακολουθεί την προπόνηση σιωπηλός. Εάν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα (όποιο κι αν είναι αυτό) που θα χρειαστεί για να επέμβει θα κάνει την ίδια διαδρομή με το τέλος αυτής. Θα σηκωθεί από τον πάγκο που κάθεται, θα περπατήσει αργά μέχρι να μπει στο πούλμαν...

Ετσι ήταν πάντα. 20 χρόνια τώρα. Οχι. Δεν τον... βαραίνουν οι μέρες όπως λέγαμε στον στρατό. Αυτός είναι ο Κούλης Δουρεκάς. Σιωπηλός. Ησυχος. Ηρεμος. Θα σε χαιρετήσει και θα πάει στο δικό του μέρος. Αφού θα έχει οργανώσει τα πάντα για την ομάδα πριν την... ομάδα. Ο τιμ μάνατζερ των «ερυθρολεύκων» κάνει το ίδιο πράγμα από το μακρινό 1996. Για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να βρίσκεται στο Ζέεφελντ και να κάνει την προετοιμασία του και στην συνέχεια για να ταξιδέψει στο Αφιόν θα έπρεπε να υπάρχει αυτός.

Εγώ, ο Αλέξης και ο Γιώργος ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες του Ολυμπιακού μαζί. Το κοντέρ έχει γράψει ήδη 6. Και μας φαίνονται πολλές. Και μετά μαθαίνεις από τον άλλο τον Γιώργο ότι ο Κούλης έχει 20! Ναι, 20... Κι αναρωτιέσαι. Τελικά 20 είναι πολλές;

Ταυτόχρονα άκουγες τους πάντες να μιλάνε γι' αυτόν με τα καλύτερα λόγια. Ο Βαλβέρδε πάντα τον έψαχνε, ο Μίτσελ πάντα τον αναζητούσε. Τουλάχιστον αυτούς ζήσαμε εμείς με τον Αλέξη και τον Γιώργο. Το μακρινό 1996 εγώ ήμουν 12, ο Αλέξης 13 και ο Γιώργος 14. Και ο Κούλης ξεκινούσε το ταξίδι του με τον Ολυμπιακό.Το έκανε το 1996 στο Τέργκενζε της Γερμανίας. Το έκανε φέτος. Το 2015 στο Ζέεφελντ της Αυστρίας. Ο Κούλης Δουρέκας που έχει γίνει σκέτο Κούλης για όλους! Για τους ανθρώπους που τον ζουν καθημερινά, για τους φιλάθλους που δεν τον έχουν γνωρίσει ποτέ. Εάν συνδυάσεις το όνομα Κούλης με αυτό του Ολυμπιακού γνωρίζεις πως μιλάς για τον Δουρέκα. Το κέρδισε. Και το κέρδισε αθόρυβα. Δίχως φανφάρες. Με την δουλειά του.

Ενας πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού. Ενας στρατιώτης της ίδιας της ζωής. Με την θέλησή του, την επιμονή του και το χαμόγελο τους «κέρδισε». Τον Ολυμπιακό που παραμένει για 20 χρόνια μαζί του έχοντας ζήσει τα πάντα. Την ζωή για όσα του επιφύλασσε τους τελευταίους μήνες... Μετά όμως σκέφτεσαι. Εδώ κατάφερε να παραμείνει στον Ολυμπιακό για 20 χρόνια. Δεν θα έβγαινε νικητής της ζωής;