Τα (πιο) «μαύρα» γενέθλια του μάγου Ροναλντίνιο
Η είσοδος στα δεύτερα «-άντα» ζωής (τα 40 δηλαδή), μπορεί να είναι τραυματικά για μια γυναίκα, αλλά και για έναν άντρα. Πέρυσι τέτοιες ημέρες, ο Ροναλντίνιο έσβηνε τα σαράντα κεράκια σε μια τούρτα δανεική και πίσω από τα κάγκελα μιας φυλακής της Ασουνσιόν, στην Παραγουάη.
Σε λίγες ώρες, ο Βραζιλιάνος με το αιώνιο χαμόγελο θα προσθέσει άλλον έναν χρόνο στη καμπούρα του. Όσα έζησε αυτόν τον χρόνο, όμως, έχουν το βάρος εκατό. Ο ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να γίνει ο Πελέ της εποχής του (αλλά απλά δεν ήθελε…), δεν χαμογελάει πλέον. Ή, τουλάχιστον, δεν το κάνει με την ψυχή, όπως όταν είχε την μπάλα στα πόδια.
Στα τέλη Αυγούστου και μετά από έξι μήνες φυλακισμένος (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στην Παραγουάη, μπόρεσε να επιστρέψει στην Βραζιλία, πληρώνοντας πρόστιμο 200 χιλιάδων δολαρίων για την υπόθεση με τα πλαστά διαβατήρια, στην οποία τον έμπλεξε ο μάνατζερ και αδελφός του, Ρομπέρτο.
Μπόρεσε να αγκαλιάσει σφιχτά την μητέρα του Μιγκελίνια, χωρίς να γνωρίζει όμως ότι η μοίρα του επιφύλασσε ένα ακόμα πιο σκληρό χτύπημα, από αυτό που πέρασε έγκλειστος σε μια φυλακή, παίζοντας ποδόσφαιρο τρεις ώρες την ημέρα στην αυλή, ώστε να ντριμπλάρει (αυτό το ήξερε πάντα όσο λίγοι) τον πόνο του.
Ο κορονοϊός πήρε τη Μιγκελίνια
Δύο μήνες μετά την επιστροφή του στη Βραζιλία, ο «Ρόνι» ανακοίνωνε μέσω του προφίλ του στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ότι είχε βρεθεί θετικός στον κορονοϊό. «Είμαι καλά, είμαι ασυμπτωματικός, αλλά θα πρέπει να αφήσω την εκδήλωση για αργότερα. Σύντομα θα είμαστε μαζί. Μια μεγάλη αγκαλιά» ανέφερε σε βίντεο ο Βραζιλιάνος, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί σε μια εκδήλωση προς τιμήν του, εξαιτίας του ιού Covid-19..
Παρά τις καταχρήσεις που δεδομένα έκανε (καταχρήσεις για την ζωή ενός αθλητή, εννοείται), ξεπέρασε ανώδυνα την μάχη του με την κατάρα που έχει πάρει ήδη τις ζωές 2,7 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και πάνω από 290 χιλιάδων μόνο στην Βραζιλία.
Μια από αυτές, στις 21 Φεβρουαρίου, ήταν η λατρεμένη του Μιγκελίνια. Η γυναίκα που εργάζονταν ως πωλήτρια αλλά σπούδασε για νοσοκόμα και μεγάλωσε τα τρία παιδιά της (Ρομπέρτο, Ρονάλντο και Ντέιζι) με πολλές δυσκολίες και αναποδιές, αφού έχασε τον πρώτο άνδρα της (και πατέρα των παιδιών της), Ζοάο, από πνιγμό στη πισίνα και, χρόνια αργότερα, τον δεύτερο άνδρα της Βαντερλέι, από ανακοπή καρδιάς.
Το 2012, η Μιγκελίνια έδωσε και νίκησε τη μάχη με τον καρκίνο. Η μητέρα του «Ρόνι» εισήχθη στο νοσοκομείο λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, έδωσε εκ νέου μάχη αλλά, δυστυχώς, αυτή την φορά την έχασε, στα 71 της χρόνια.
«Η μητέρα μου ήταν πηγή δύναμης και χαράς για όλους όσους τη γνώρισαν και θα συνεχίσει να γεμίζει φως τις ζωές μας για πάντα. Με την πυγμή που εκείνη μας έμαθε, θα συνεχίσουμε τον δρόμο μας. Σε ευχαριστώ» έγραψε στο Instagram, τρεις μέρες μετά τον θάνατό της.
Καταρρακωμένος, δεν άντεξε να παραστεί στην κηδεία, η οποία έλαβε χώρα στη γενέτειρα και των δύο, το Πόρτο Αλέγκρε. Ο Ρομπέρτο και η Ντέιζι συνόδευσαν την μητέρα τους στη τελευταία της κατοικία, ευγνώμονες για όσα τους έδωσε εν ζωή. Και ήταν πολλά, πάρα πολλά, ακόμα και για την εκτόξευση της καριέρας του μικρότερου γιου της.
Αιχμάλωτος του ποτού
Η απώλεια της μητέρας, η περιπέτεια στη Παραγουάη και τα συνεχή προβλήματα με τον νόμο για την περιουσία, έχουν σβήσει το χαμόγελο από το πρόσωπο του Ροναλντίνιο.
Αυτό, εσχάτως, επιστρέφει υπό τον δυνατό ήχο της μουσικής και του ποτού, τα οποία έχουν γίνει οι νέοι του σύντροφοι. «Κάθε μέρα είναι ένα πάρτι. Ο Ρονάλντο αρχίζει να πίνει το πρωί, βότκα, ουίσκι, τζιν και σταματάει να πίνει μόνο το επόμενο πρωί. Δεν είναι κάτι τωρινό, αλλά διαπιστώσαμε ότι έγινε πιο έντονο μετά τον θάνατο της μητέρας του» λένε άτομα του στενού του περιβάλλοντος.
Μετά το εξάμηνο (για την ακρίβεια, 171 ημέρες) εγκλεισμού στην Ασουνσιόν, πρώτα σε φυλακή και στη συνέχεια σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, νιώθει μοναξιά στη τεράστια έπαυλη του στο Ρίο Γκράντε ντο Σουλ.
Η «λύση» που βρίσκει; Συνεχή πάρτι, μπάρμπεκιου, παρέα όμορφων γυναικών… Ο ποδοσφαιριστής που έκανε γιορτή κάθε του παιχνίδι, έχει μετατρέψει την καθημερινότητά του σε ένα απατηλό πάρτι, επειδή δεν αντέχει την ζωή χωρίς τη μπάλα, χωρίς τη Μιγκελίνια…
«Ο Ρονάλντο έχει μια τεράστια καρδιά και προσπαθεί πάντα να είναι γενναιόδωρος με τους φίλους του. Αλλά δεν είναι όλοι πραγματικοί φίλοι και βλέπω ότι κάνει πολύ κακό στον εαυτό του» λέει με θλίψη ένας από τους λίγους φίλους που νοιάζονται πραγματικά για τον «Ρόνι».
Φρόντισε τον εαυτό σου...
Η ανησυχητική κατάσταση του Ροναλντίνιο δεν θλίβει μόνος τους φίλους του, αλλά και όσους λάτρεψαν το ποδόσφαιρο χάρη σε εκείνον. Αυτούς που σηκώθηκαν επανειλημμένως από τον καναπέ, την καρέκλα, το κάθισμά τους στο γήπεδο, βλέποντάς τον να κάνει κάτι που έμοιαζε (και ενδεχομένως ήταν) αδύνατο.
Στα χρόνια της κυριαρχίας του, όταν πήρε την «Χρυσή Μπάλα» και το βραβείο FIFA ως ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο, ο Ροναλντίνιο ήταν μια κινητή απόλαυση. Μια αστείρευτη μηχανή παραγωγής ασύλληπτων ενεργειών και γκολ – έργων τέχνης.
Ο υπογράφων προστίθεται, χωρίς φόβο και πολύ πάθος, στο φαν κλαμπ του Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα. Γιατί είχε την ευκαιρία να του πάρει συνέντευξη σε μια βίλα στη Μύκονο (highlight επαγγελματικής πορείας, αναμφίβολα), αλλά κυρίως επειδή τον είδε από κοντά σε δύο από τις μεγαλύτερες στιγμές του.
Η μία, τον Νοέμβριο του 2004, σε έναν αγώνα Champions League της Μπαρτσελόνα με τη Μίλαν στο «Καμπ Νόου» της Βαρκελώνης, όταν λίγο πριν από το φινάλε, με ένα σπάσιμο της μέσης ντρίμπλαρε Αλεσάντρο Νέστα και Τζενάρο Γκατούζο (προσοχή, μιλάμε για Νέστα και Γκατούζο!) και, με το αριστερό (το… κακό του πόδι δηλαδή), νίκησε με «οβίδα» τον Ντίντα και χάρισε τη νίκη στην ομάδα του.
Και, κυρίως, για την δεύτερη, έναν χρόνο αργότερα, πάλι μήνα Νοέμβριο, στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» της Μαδρίτης. Με δύο σλάλομ – σπεσιαλιτέ εξέθεσε την άμυνα της Ρεάλ, νίκησε τον Ίκερ Κασίγιας και οδήγησε την ομάδα του σε θρίαμβο 3-0 στο σπίτι της μεγάλης αντιπάλου.
Πολλοί φίλοι της Βασίλισσας, όπως είχαν κάνει την δεκαετία του ’80 με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, σηκώθηκαν και χειροκρότησαν τον «δήμιο» τους, υποκλινόμενοι στο ποδοσφαιρικό του μεγαλείο, σε μια τεράστια επίδειξη ποδοσφαιρικού fair play που έμεινε στην ιστορία.
Όπως στην ιστορία έμειναν όλα όσα έκανε, αλλά και όσα δεν έκανε (γιατί απλά δεν ήθελε) ένας ευλογημένος και χαρισματικός ποδοσφαιριστής. Φαντάζει δεδομένο ότι, με αφορμή τα 41α γενέθλιά του την Κυριακή (21/3), ο Ροναλντίνιο θα κάνει ένα μεγαλοπρεπές πάρτι, γεμάτο ποτά, γυναίκες και μουσική.
«Ρόνι», πολύχρονος, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά. Μια θερμή παράκληση, όμως, από έναν ταπεινό θαυμαστή σου. Ό, τι και αν κάνεις, φρόντισε τον εαυτό σου. Το χρωστάς σε εσένα, σε εμάς, αλλά πρωτίστως σε εκείνη τη γυναίκα που έφυγε πρόωρα, αλλά σου δίδαξε να μάχεσαι και να κρατάς το κεφάλι ψηλά, με περηφάνια. Και, βεβαίως, να το κάνεις πάντα με το (αληθινό) χαμόγελο στα χείλη…
