Ο εγκλεισμός λόγω covid-19 δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο. Ούτε κι η εξ αποστάσεων εργασίας. Πόσω δε, τα περιοριστικά μέτρα με το κλείσιμο των καταστημάτων και των εταιριών έχει δημιουργήσει άγχος και στρες στους εργαζομένους αναφορικά με το μέλλον της εργασίας τους. Φυσικά, πάνω απ' όλα είναι η υγεία!

Εκτός από το ότι πρέπει να μείνουμε μακριά από τον κορονοϊό και να μείνουμε μέσα, πρέπει να αποβάλλουμε και το στρες! Η Κωνσταντίνα Ηλιάδου, μέσω του Gazzetta Weekend Journal σού δίνει πολύτιμες συμβουλές!

Εσύ πως θα πρότεινες να διαχειριστούν οι άνθρωποι τον εγκλεισμό ώστε να μην χαλάσει η ψυχολογία τους;

Θα πρότεινα σε όλους, να κάνουν καλή διαχείριση του χρόνου, που αποτελεί βασική μέθοδο διαχείρισης του στρες. Διατηρούμε ένα καθημερινό ημερολόγιο κατανομής των δραστηριοτήτων μας για να μη γίνουμε νωχελικοί. Για παράδειγμα, μπορούμε να έχουμε μία γεμάτη ημέρα χωρίζοντας την σε ώρες εργασίας από το σπίτι, 1 ώρα άσκηση ή διαλογισμό, 1 ώρα περπάτημα όσο μας επιτρέπεται (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά 10.000 βήματα την ημέρα για διατήρηση της υγείας), 1 ώρα διάβασμα ή ζωγραφική ή ότι μας ευχαριστεί, να δούμε ταινίες ή τα ντοκιμαντέρ που θέλουμε καιρό να δούμε και δεν έχουμε χρόνο. Προσωπικά τηρώ όλα τα παραπάνω και μάλιστα έχω ξεκινήσει αφιέρωμα σε κάποιον σκηνοθέτη! Έτσι περνά ευχάριστα η μέρα και με εναλλαγές αντί να είμαστε όλη μέρα μπροστά στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση.

Πως να προσπαθήσουν να μείνουν ήρεμοι από το άγχος να μην χάσουν τη δουλειά τους;

Ο άνθρωπος είναι ένα πολύ δυνατό ον και ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι τόσο έξυπνα φτιαγμένος, που όταν νοιώσει ότι ‘απειλείται’ ενεργοποιείται αυτό που στην ψυχολογία λέμε ‘ένστικτο της επιβίωσης’. που είναι το δυνατότερο από όλα. Σίγουρα θα υπάρξει κρατική μέριμνα για επιχειρήσεις και εργαζομένους όπως ήδη συζητάνε, το οποίο αποτελεί σημαντικό ελαφρυντικό παράγοντα, ωστόσο αν και πάλι δε μειώνεται το στρες, αρκεί η θετική σκέψη και η πεποίθηση ότι το άτομο με βάση τις δυνατότητες του θα βρει αλλού εργασία. Η θετική σκέψη και η αισιοδοξία είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες και επηρεάζουν τον εγκέφαλο με τρόπο αναμφισβήτητο. Σαν άσκηση μπορούμε να γράφουμε κάθε μέρα 5 λόγους για τους οποίους νοιώθουμε ευγνωμοσύνη και 1 πράγμα στο οποίο είμαστε καλοί.

Διαχείριση μιας πρωτόγνωρης κατάστασης, για τα δεδομένα μας, όπως είναι αυτή της πανδημίας.

Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία παντελώς νέα κατάσταση, είναι λογικό να υπάρχει ταραχή καθώς στην ουσία ερχόμαστε αντιμέτωποι με το άγνωστο και βγαίνουμε έξω από τη ‘ζώνη ασφαλείας’ μας. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ενεργοποιείται ένας μηχανισμός άμυνας όταν μια κατάσταση μας τρομάζει και την παραποιούμε λίγο είτε κάνοντάς τη πιο υποφερτή τρέφοντας την αυταπάτη ότι δε θα συμβεί σε εμάς τίποτα, είτε την μεγαλοποιούμε. και έχουμε πανικό. Εν κατακλείδι, είναι σώφρον να διατηρούμε μία μέση οδό. Στην ουσία πρέπει να μπορέσουμε να κάνουμε διαχείριση κρίσης. Έννοιες κλειδιά εδώ είναι η προσαρμογή, ο έλεγχος του εαυτού, η δημιουργικότητα και η διαχείριση σχέσεων όπως ισχύει και στην διαχείριση κρίσεων γενικώς. Προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα και κρατάμε εσωτερικό κέντρο ελέγχου μέσα από τη διατήρηση χρονοδιαγράμματος. Μόνο όταν εμείς διαχειριστούμε τον εαυτό μας, αποκτάμε την ικανότητα να διαχειριστούμε την δύσκολη κατάσταση αλλά και να δώσουμε βοήθεια στην οικογένειά μας και σε όποιον άνθρωπο χρειαστεί.

Οι εταιρείες μέσα από την on line διαχείριση του στρες των εργαζομένων τι κερδίζουν;

Μία εταιρεία που στηρίζει το προσωπικό της μέσα από συνεδρίες διαχείρισης στρες μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Οι εργαζόμενοι έχουν παροχή υπηρεσίας ψυχικής υγείας και αυτό αυξάνει την ανθεκτικότητά τους στρες. Αυτόματα αυξάνεται η παραγωγικότητα των εργαζομένων και η όρεξη για δουλειά γιατί υπάρχει υποστηρικτικό δίκτυο. Εμείς εξακολουθούμε να παρέχουμε υπηρεσίες διαδικτυακά και οι εταιρείες που είχαμε συνεργασία συνεχίζουν να παρακολουθούν συνεδρίες Online. Το προσωπικό δηλώνει ικανοποιημένο και θέλει να συνεχίσει να εργάζεται γι΄ αυτή την εταιρεία.

Εσύ ως σύμβουλος διαχείρισης στρες τι νέα δεδομένα έχεις να διαχειριστείς;

Εγώ όλες αυτές τις μέρες μέσα από τις Online συνεδρίες, παρατηρώ πως ο στρεσογόνος παράγοντας είναι υπαρκτός καθώς σχετίζεται με την υγεία μας και όχι αντιλαμβανόμενος και αφορά σε ένα πολύ μεγάλο μερίδιο του πληθυσμού. Συνήθως τα γεγονότα είναι αμφίδρομα, δηλαδή και το γεγονός πυροδοτεί το στρες, αλλά και το στρες αυξάνεται σε προσωπικότητες που ήδη έχουν ένα μεγάλο φορτίο στρες, οπότε ίσως είναι μία καλή ευκαιρία να δούμε πιο εν’ τω βάθη τη ψυχική μας κατάσταση και ποιες φοβίες μας βγάζει προς τα έξω. Και από μία τέτοια διαδικασία, μόνο πιο εξελιγμένοι μπορούμε να βγούμε!

Ας είμαστε ενωμένοι και ψύχραιμοι και ας βοηθάμε ο ένας τον άλλο και μόλις τελειώσει όλο αυτό σίγουρα θα μας έχουν μείνει πολλά νέα πράγματα που ανακαλύψαμε και κυρίως πόση δύναμη έχουμε!

Όπως είπε ο αγαπημένος μου Καζαντάκης:

Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν,

Ο άνθρωπος αντέχει !