Κάπως, έτσι, φτιάχτηκε και η ιστορία που συνοδεύει, εδώ και δεκατρία χρόνια, την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας από τον ΠΑΟΚ. Ο έκτος και τελευταίος τίτλος της ομάδας, σαν σήμερα, απέναντι στον Άρη.

Η ιστορία του συνθήματος, «Σήκωσε το, το γ@@μενο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω…», είναι άκρως πικάντική και πέρα για πέρα αληθινή.

Ένα σύνθημα αυθεντικά ΠΑΟΚτσήδικο, που «γεννήθηκε εκείνη την μέρα στη Θεσσαλονίκη, κατακρίθηκε και σόκαρε στο πρώτο άκουσμα του, τους ανθρώπους της ελληνικής ποδοσφαιρικής και μη κοινωνίας.

Είναι το ίδιο σύνθημα, το οποίο ένα χρόνο μετά, έγινε viral και πήρε χαρακτήρα «εθνικού» συνθήματος, όταν η κάμερα της ΕΡΤ «έπιασε» τους Ελληνες διεθνείς να το τραγουδούν αγκαλιασμένοι πάνω στο βάθρο, που είχε στηθεί στο «Ντα Λουζ», περιμένοντας τον «κάπτεν», Θόδωρο Ζαγοράκη, να σηκώσει το… τιμημένο στον ουρανό της Λισσαβόνας.

«Σήκωσε το, το γ@@μένο», λοιπόν, δίχως ίχνος καθωσπρεπισμού!

Από εκείνο το μεσημέρι της 17^ης Μαΐου 2003, το σύνθημα της ιστορίας μας μπήκε στις καρδιές φιλάθλων και αθλητών. Γι’ αυτό από τότε αποτελεί «σήμα κατατεθέν» κάθε τελικού, κάθε απονομής, κάθε στέψης σ’ όλα τα αθλήματα.

Χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες εκείνη τη μεγάλη μέρα έμοιαζαν ανυπόμονοι και 100% σίγουροι για την επικράτηση της ομάδας τους. Ο τελικός ήταν (γραμμένος και βγαλμένος από την προκήρυξη της ΕΠΟ) προγραμματισμένος από τον προηγούμενο Αύγουστο να γίνει στην Τούμπα. Μέσα στο «σπίτι» τους και η μοίρα τα’ φερε έτσι ώστε απέναντι να είναι ο «αιώνιος αντίπαλος», Άρης.

Ήταν ένα σύνθημα εμπνευσμένο. Ένα σύνθημα που έδειχνε την πίστη, μετέφερε την αποφασιστικότητα και το πάθος του κόσμου για την κατάκτηση του κυπέλλου. Βλέπετε αν και είχαν προηγηθεί δύο πρωταθλήματα (1976, 1985) και τρία κύπελλα (1972, 1974, 2001), οι ΠΑΟΚτσήδες περίμεναν πως και πως για να πάρουν το αίμα τους πίσω, για την ήττα από τον Άρη στον τελικό του Καυτανζογλείου.

Οι περισσότεροι, από τους εμπνευστές του συνθήματος, δεν είχαν καν γεννηθεί το 1970. Είχαν, όμως, φροντίσει να μάθουν για την σημασία εκείνου του αξέχαστου τελικού μετά από 33 ολόκληρα χρόνια.

Η σέντρα στην Τούμπα είχε οριστεί για τις 9 το βράδυ, αλλά στα ασπρόμαυρα στέκια πέριξ του γηπέδου έξι και επτά ώρες άρχισε το «Σήκωσε το, το γ@@μένο» να μεταφέρεται από στόμα σε στόμα.

Σε μια ταβέρνα, το «Χωριό», επί της Γρηγορίου Λαμπράκη, απέναντι ακριβώς από τη «θύρα 4», ο Χρήστος Παπανικολάου, μετανάστης σήμερα στη Γερμανία, ήταν αυτός, που το «έπλασε» μέσα στο μυαλό του. Είπαμε η πίστη και η αποφασιστικότητα ξεχείλιζε στις τάξεις των οπαδών του ΠΑΟΚ, ο «Αρχηγός» άλλωστε ήταν από τους κυριότερους εκφραστές της, οπότε και το σύνθημα, έχοντας τον Γιώργο ή τον… «Λίβερπουλ» απέναντι του, δημιουργήθηκε μέσα σε ελάχιστα λεπτά.

Το «Σήκωσε το» μεταφέρθηκε από την ταβέρνα στην Τούμπα. Οι φίλοι του «Δικεφάλου» άρχισαν να το φωνάζουν ώρες πριν από την σέντρα, το συνέχισαν ακόμη πιο έντονα με την σέντρα, πολύ πιο δυνατά μετά το γκολ του Γιώργου Γεωργιάδη, που έβαλε μπροστά τον ΠΑΟΚ και ήταν αυτό που έκρινε τον τελικό, την στέψη των κυπελλούχων Ελλάδας από τον γ.γ. Αθλητισμού, Νίκο Έξαρχο και «έντυσε» τους πανηγυρισμούς στα αποδυτήρια των νικητών.

Για του λόγου το αληθές δείτε το βίντεο με ολόκληρη τη μετάδοση του τελικού από την τηλεόραση του Alter, όπου το σύνθημα ακούγεται από την επίσημη παρουσίαση των ομάδων.

Το σύνθημα, είναι αλήθεια, σόκαρε τους παρουσιαστές των ζωντανών αθλητικών εκπομπών, που στήθηκαν στα τηλεοπτικά κανάλια, αμέσως μετά το τέλος του τελικού της Τούμπας.

Δεν ήξεραν κι αυτοί τι θα ακολουθούσε γι’ αυτό και αρχικά το κατέκριναν, το σχολίασαν αρνητικά, άλλωστε δεν περίμεναν ένα χρόνο μετά ότι θα μετατραπεί σε «εθνικό» σύνθημα…