Έχει πετύχει τόσα στην καριέρα του, που θα μπορούσε να έχει αποσυρθεί πλέον. Παρόλα αυτά ο Αργεντινός αν και έγινε 39 ετών υπέγραψε νέο μονοετές συμβόλαιο με τους Σαν Αντόνιο Σπερς ώστε να αγωνιστεί στο ΝΒΑ και την επόμενη σεζόν και θα ενισχύσει την εθνική του ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το όνομα του έφτασε στα αυτιά μας για πρώτη φορά το 2001 όταν είχε οδηγήσει την Κίντερ Μπολόνια στην κατάκτηση της Euroleague, του ιταλικού πρωταθλήματος αλλά και του κυπέλλου Ιταλίας σαρώνοντας κάθε ατομική διάκριση. Είχε αναδειχτεί MVP των τελικών της Euroleague (για πρώτη και τελευταία φορά ο πρωταθλητής Ευρώπης είχε κριθεί σε σειρά πέντε αγώνων) αλλά και του ιταλικού πρωταθλήματος κάτι που έκανε και το 2002.

Βέβαια εκείνη τη χρονιά δεν είχε σταματήσει εκεί. Είχε πάρει και το χρυσό μετάλλιο στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα με την Αργεντινή (όπως και το 2011) το οποίο φυσικά συνοδεύτηκε από τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της διοργάνωσης.

Την επόμενη σεζόν έφτασε πολύ κοντά στο να επαναλάβει όλα αυτά τα κατορθώματα. Ο Παναθηναϊκός όμως του στέρησε την δεύτερη συνεχόμενη Euroleague νικώντας την Κίντερ στον τελικό του Final 4 μέσα στο σπίτι της και η Γιουγκοσλαβία τον τίτλο του πρωταθλητή κόσμου καθώς είχε κερδίσει την Αργεντινή στην παράταση στον τελικό του Μουντομπάσκετ της Ιντιανάπολις με τον ίδιο να αγωνίζεται τραυματίας.

Τελικά έφυγε για το ΝΒΑ έχοντας πάρει πάλι το κύπελλο Ιταλίας με την Κίντερ, αλλά συνέχισε άμεσα τη συλλογή τίτλων με τους Σπερς (τον είχαν επιλέξει στον δεύτερο γύρο του ντραφτ το 1999 στο νούμερο 57) που στην πρώτη του σεζόν το 2003 κατέκτησαν τον δεύτερο τίτλο της ιστορίας τους. Στα «Σπιρούνια» βρήκε αμέσως ρόλο ερχόμενος από τον πάγκο και μάλιστα στα πλέι-οφς ήταν καλύτερος απ' ότι στην κανονική περίοδο.

Μετά από 14 σεζόν στο ΝΒΑ έχει πάρει άλλα τρία πρωταθλήματα (2005, 2007, 2014), έχει γίνει δύο φορές All Star (2005, 2011), έχει αναδειχτεί καλύτερος έκτος παίκτης το 2008, έχει βάλει τα περισσότερα τρίποντα (1.342) στην ιστορία των Σπερς και μαζί με τον Τιμ Ντάνκαν και τον Τόνι Πάρκερ συνέθεσε μία από τις καλύτερες τριάδες όλων των εποχών. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μας έχει προσφέρει άπειρα highlights με τις εκπληκτικές ενέργειες του.

Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του όμως είναι η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου (έχει πάρει και ένα χάλκινο στο Πεκίνο το 2008) στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Με αποκορύφωμα την τρομερή εμφάνιση του απέναντι στις ΗΠΑ στον ημιτελικό όπου σημείωσε 29 πόντους ανέβασε την Αργεντινή στο υψηλότερο σκαλοπάτι του βάθρου και κάπως έτσι έφτασε να είναι για τους συμπατριώτες του ο Μαραντόνα του μπάσκετ.