Ο Άγγελος του ελληνικού μπάσκετ! (vids & pics)

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος 17 Απριλίου 2015 - 10:15

Ο Άγγελος Κορωνιός έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να ξεπεράσει τα όρια του μπασκετικού σύμπαντος. Oπως παρουσιάζει το gazzetta.gr, τα κατάφερε κι ας νικήθηκε από τον χώρο και τον χρόνο. Έμφυτο ταλέντο, μπασκετικά ιδιοφυής και επαγγελματίας όσο κανείς. Λατρευτικό είδωλο.

Το είδωλο Κορωνιός

Το ΝΒΑ, κάποτε, είχε δύο Τζόρνταν. Αυτόν των Μπουλς και αυτόν που έπαιζε στους Μπλέιζερς. Ο Μάικλ και ο Κλάιντ. Για σους δεν ξέρουν τον δεύτερο, αναφερόμαστε στον Κλάιντ Ντρέξλερ. Ο “Τζόρνταν της Δύσης”. Ίδιο στυλ με τον “MJ”. Συνυπήρξαν για αρκετά χρόνια στο αμερικάνικο πρωτάθλημα. Τέτοιο “ζευγάρι” είχαμε και στην Ελλάδα. Όχι με την ίδια χρονική σύγκλιση στην αθλητική τους δραστηριότητα, αλλά στην έκφραση του ταλέντου τους. Νίκος Γκάλης-Άγγελος Κορωνιός. Προλαβαίνω την επικήρυξη και την καταδίκη στην πυρά, λέγοντας ότι ο “γκάγκστερ” έδωσε ζωή και σχήμα στο μέχρι τότε ακαθόριστο του ελληνικού μπάσκετ. Ανυπέρβλητος. Ο Κορωνιός όμως ήταν το είδωλο που αυτονομείται από τον δημιουργό του. Σιγουριά, αυτοπεποίθηση, ηρεμία, ανωτερότητα. Ο “Γκάλης της Δυτικής Όχθης”.

Μοναχικό μπασκετικό ρεσιτάλ

Ο Κορωνιός θεωρείται από τους αδικημένους μεγάλους παίκτες του ελληνικού μπάσκετ. Δεν συμφωνώ. Το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που “μιλούσε” από μόνο του. Όποιος παρακολουθούσε το άθλημα δεν μπορούσε, δεν δικαιούνταν, να τον αδικήσει. Ο λόγος της παρεξήγησης έχει να κάνει με την έλλειψη συνοδευτικών ήχων στο μπασκετικό του ρεσιτάλ. Έμπαινε στο γήπεδο, έκανε τη δουλειά του πολύ καλά και έφευγε. Τόσο καθαρά. Σχεδόν αποστειρωμένα. Δεν ευθυνόταν όμως ο ίδιος. Χαμηλών τόνων, απόμακρος, μακριά από τα ΜΜΕ. Με άλλα λόγια δεν έδινε δικαίωμα εκτός παρκέ. Έπειτα, είναι η συγκυρία και το περιβάλλον όπου έδρασε. Ο Κορωνιός ανήκει στη δεύτερη περίοδο της “μεταπολίτευσης του ελληνικού μπάσκετ”. Αυτή ορίζεται, αυθαίρετα, από την έλευση του Γκάλη στην Ελλάδα. Η μεγάλη έκρηξη δηλαδή είχε γίνει. Συνεπώς, το φιλοθεάμον κοινό έχει εστιάσει στους Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου.... Επιπλέον, το μονοπώλιο της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του '80 και η εισβολή των “αιωνίων” στα 90's, δεν άφηναν και πολύ χώρο για το Περιστέρι όπου και μεγαλούργησε.

Συμπεριφορά... Μπερντ

Ο Κορωνιός ήταν ο “franchise player” της ομάδας. Ο παίκτης πάνω στον οποίο “έχτισε” ο Γ.Σ Περιστερίου. Μπορεί να μην είχε πλούσια αθλητικά προσόντα, μεγάλο ύψος (1.85μ.), όμως το μυαλό και η μπασκετική του κατάρτιση αρκούσαν. Άψογος χειριστής της μπάλας, απαράμιλλη τεχνική και επαφή με το καλάθι που δεν μπορούσε να κοπεί. Ήταν πολύ δύσκολο να μη βάλει καλάθι ή να πάρει φάουλ. Είχε τη διορατικότητα να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά. Είτε με διείσδυση, είτε με τη σωστή πάσα, είτε με σουτ εν κινήσει. Η αγωνιστική του συμπεριφορά θυμίζει κάτι από Μπερντ. Δηλαδή, “θα έρθω εδώ, θα σουτάρω μπροστά σου και θα βάλω καλάθι”. Παρεμπιπτόντως, ο “μεγάλος λευκός” το έχει πει στον Εξέβιερ ΜακΝτάνιελ των Σόνικς. Φυσικά και το πέτυχε. Ε, κάπως έτσι μπορούμε να περιγράψουμε, λακωνικά, αυτό που βλέπαμε από τον Κορωνιό.

Δεν αρνούνταν την ευθύνη

Γέννημα-θρέμμα περιστεριώτης. Οφείλει πολλά στον Γ.Σ Περιστερίου, τα οποία και... ξεπληρώνε με τις επιδόσεις του στο παρκέ. Πάνω από μια δεκαετία (12 χρόνια) στον σύλλογο τον βοήθησε να ανέλθει στη Α1 κατηγορία το 1989. Μαζί με τους Γρυλλιωνάκη, Κασουρίδη, Τζιάλλα, Τσαγκόπουλο, Φάσουρα, Κατή, Γραικό, Λυμπέρη. Ο Κορωνιός ήταν ο ηγέτης της ομάδας. Κι ας συνυπήρξε με τους Μπέργουολντ, Νόρις, Τσερτς, Τσίτουμ. Αυτός ήταν ο προπονητής στο γήπεδο και γι' αυτό αναντικατάστατος. Αυτός όριζε τον βηματισμό των “κυανοκίτρινων”. Πέρα από τα αγωνιστικά του πλεονεκτήματα, η ψυχραιμία και η αδιαταραξία συνέθεταν την αθλητική του πανοπλία. Ήρεμη δύναμη που πάντα θα έβρισκε πεδίο να επιδράσει. Ηγέτης με έναν ξεχωριστό τρόπο, μια και η ευθύνη τον έβρισκε και ποτέ δεν την αρνούνταν.

Επίτευγμα συμπαντικών διαστάσεων

Το είδωλο Κορωνιός αντέστρεψε -για λίγο- την τεράστια αντανάκλαση του Γκάλη όταν τον ξεπέρασε στη λίστα των σκόρερ όλων των εποχών στην Α1. Το συμπαντικών διαστάσεων γεγονός συνέβη στις 2 Νοεμβρίου 2002. Τότε, φορούσε τη φανέλα του Αμαρουσίου. Αναμφίβολα κάτι που δεν πρόκειται να ξεχαστεί.

Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με την παρουσία του στην Εθνική Ελλάδος. Μολαταύτα, οι 105 συμμετοχές σε αυτήν δεν συνοδεύτηκαν από μεγάλες επιτυχίες. Έπαιξε στο Ευρωμπάσκετ του 1997, του 1999 και στο Μουντομπάσκετ του 1998. Στα γήπεδα της Ισπανίας η φουρνιά της Εθνικής δεν ήταν κακή, αλλά έλειπε το κάτι παραπάνω. Κάτι αντίστοιχο και στο παγκόσμιο του '98, χωρίς να είναι αμελητέα η κατάληψη της 4ης θέσης. Όσον αφορά το 1999 και το Πανευρωπαϊκό της Γαλλίας, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις κανέναν από την ντροπή της 16ης θέσης.

Το γιατί δεν άφησε το στίγμα του με τη γαλανόλευκη, μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν μπορούσε να είναι πρώτο βιολί. Δεν γινόταν αλλιώς. Συνεπώς, σε λίγο χρόνο και χώρο ήταν δύσκολο να ξεδιπλώσει το πολυποίκιλο ταλέντο του.

Παίκτης πρότυπο

Ο Μανώλης Παπαμακάριος έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στο επαγγελματικό μπάσκετ και κάποια απ’ αυτά τα οφείλει στον Άγγελο Κορωνιό, μια και τον είχε πρότυπο. Μάλιστα, το 1998 συνυπήρξαν στο Περιστέρι. Αυτός στα 18 του και στο ξεκίνημα και ο Κορωνιός στην ακμή της καριέρας του.

Ο γκαρντ του ΚΑΟΔ δέχτηκε να μας μιλήσει για τον άνθρωπο τον επηρέασε και πρώτα απ’ όλα γιατί τον είχε πρότυπο. «Εγώ ήμουν στις υποδομές, αυτός στην πρώτη ομάδα. Ξεκίνησε από τα σπλάχνα του συλλόγου. Από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες». Η πορεία του Κορωνιού και οι δεξιότητες του έκαναν τον Παπαμακάριο να τον έχει –δικαίως- πρότυπο. Για τον 34χρονο το γεγονός ότι είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Α1 είναι κάτι πολύ σημαντικό. «Τον έβλεπες, τον παρατηρούσες», αλλά αυτό που τον διέκρινε «εκτός από την προπόνηση, ήταν ο επαγγελματισμός του. Ήταν επαγγελματίας». Φυσικά, πάνω απ’ όλα τα ατομικά χαρακτηριστικά, δέσποζε η «μπασκετική του ευφυΐα. Ο Άγγελος είχε ικανότητα στις ασίστ, τα κλεψίματα… Πήρε μια ομάδα από τα τοπικά και την πήγε στην Ευρώπη. Ήταν έμφυτο ταλέντο».