Χιλιάδες κόσμου έκλαψαν γοερά για την ομάδα τους που ξεκληρίστηκε στα βουνά της Κολομβίας, κοντά στην πόλη Μεντεγίν, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του συλλόγου για τον πρώτο τελικό του Κόπα Σουνταμερικάνα κόντρα στην Ατλέτικο Νασιονάλ.

Η σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία της Σαπεκοένσε, έμελλε να είναι και η τελευταία της, τουλάχιστον για εκείνη τη γενιά που φορούσε και τιμούσε τα χρώματα του συλλόγου. Γιατί η προσπάθεια συνεχίζεται και η... αναγέννηση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, έναν χρόνο αργότερα...

Ο κυβερνήτης της πτήσης, Μιγκέλ Κιρόγκα, σύμφωνα και με την έρευνα της Κυβέρνησης για τα αίτια της τραγωδίας, αποδείχθηκε πως ήταν εκείνος που δεν εξέπεμψε σήμα κινδύνου άμεσα προς τον Πύργο Ελέγχου.

Το μοναδικό που έκανε όταν είδε ότι τα καύσιμα είχαν πλέον εξαντληθεί, ήταν να ζητήσει προτεραιότητα για αναγκαστική προσγείωση στην πόλη Μεντεγίν, ενώ, φερόταν να έχει διστάσει ν' αναφέρει την απώλεια των καυσίμων, διότι σε περίπτωση που είχε εκτιμήσει λάθος την κατάσταση (ελέω και ανολοκλήρωτης εκπαίδευσης), θα χρεωνόταν με βαρύτατο πρόστιμο ως κύρωση για το λάθος που έκανε.

Η Κυβέρνηση της Κολομβίας υπέδειξε τον πιλότο ως κύριο υπαίτιο, ενώ μάλιστα, ο Κιρόγκα που ήταν εκ των αποθανόντων στο σημείο της τραγωδίας όπου ξεκληρίστηκε η Σαπεκοένσε, είχε στην κατοχή του μερίδιο των μετοχών της εταιρείας LaMia, με την οποία πέταξε για τελευταία φορά η βραζιλιάνικη ομάδα...

«Πλήρης διακοπή λειτουργίας των οργάνων στην πτήση 933 της LAMIA, υπάρχει πλήρης διακοπή των ηλεκτρονικών συστημάτων, είμαστε χωρίς καύσιμα» ακουγόταν η φωνή του Βολιβιανού κυβερνήτη, Μιγκέλ Κουιρόγκα ενώ απευθυνόταν προς τον Πύργο Ελέγχου του αεροδρομίου σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιοποιήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας.

«Έκτακτη ανάγκη στα καύσιμα» πρόσθεσε, ζητώντας να του δοθεί επειγόντως άδεια προσγείωσης.

​

Όπως ανέφεραν οι πληροφορίες, δεν του δόθηκε αρχικά η άδεια προσγείωσης καθώς αντίστοιχο πρόβλημα αντιμετώπιζε αεροσκάφος της εταιρίας Viva Colombia που έλαβε πρώτο την άδεια για να βρεθεί στον αεροδιάδρομο.

Όταν ο Πύργος Ελέγχου μίλησε στον πιλότο και του είπε πως υπάρχει ελεύθερος διάδρομος για να προσγειωθεί, ο Μιγκέλ Κουιρόγκα επέμεινε να ζητά να "αδειάσει" ο διάδρομος, ενώ προσπαθούσε να πλησιάσει το αεροδρόμιο.

Η συνέχεια είναι τραγική. Η υπάλληλος ακούστηκε ν' αναφέρει πως έχει χαθεί το σήμα στο ραντάρ και ζητούσε από τον πιλότο να την ενημερώσει για την πορεία του αεροσκάφους.

«Σε τι ύψος είστε τώρα; Θέση;», ρώτησε ξανά η υπάλληλος στον Πύργο Ελέγχου, δυστυχώς όμως δεν έλαβε καμία απάντηση.

​

Από τα 77 άτομα που επέβαιναν στη μοιραία, εκείνη, πτήση, με την οποία η Σαπεκοένσε θα διεκδικούσε το τρόπαιο του Κόπα Σουνταμερικάνα, διασώθηκαν μονάχα 5, αφού και ο Ντανίλο, από πλευράς του ρόστερ του συλλόγου, απεβίωσε ώρες αργότερα...

Οι Τζάκσον Φόλμαν, Άλαν Ράσελ και Νέτο, είναι οι τρεις που έμειναν πίσω για να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν στην προσπάθεια να υπάρξει μια νέα αρχή, με σεβασμό σε όσους χάθηκαν, σε όσα είχα καταφέρει και με τιμή στο πράσινο χρώμα της φανέλας και το σήμα στο σημείο της καρδιάς ...

Την ημέρα που θα διεξαγόταν ο πρώτος τελικός με την Ατλέτικο Νασιονάλ, 100.000 κόσμος κατέκλυσε το γήπεδο της πόλης Μεντεγίν, για να τιμήσει τη μνήμη των αδικοχαμένων και να δείξει την απόλυτη στήριξή του στη βραζιλιάνικη ομάδα.

«Ας το ακούσουν όλοι, θα τους θυμόμαστε ως πρωταθλητές...» έλεγε το νέο σύνθημα των οπαδών της «Σάπε» για την αγαπημένη τους ομάδα, η οποία, σχεδόν έναν χρόνο μετά από το τραγικό περιστατικό που σημάδεψε ολόκληρη την ιστορία της, πανηγύρισε την παραμονή της στη Serie A της Βραζιλίας και κάνει μικρά και σταθερά βήματα για να επιστρέψει στις λαμπρές μέρες.

Η CONMEBOL, λίγο μετά το δυστύχημα στη Μεντεγίν, ανακύρηξε τη Σαπεκοένσε ως κάτοχο του τίτλου για το 2016 και η αντίπαλός της στον τελικό, Ατλέτικο Νασιονάλ, έλαβε το βραβείο Fair Play Centenario.

Για την κατάκτηση της πρώτης κούπας της ιστορίας της και για τις διογανώσεις στις οποίες θα συμμετείχε αργότερα, η ομάδα συνολικά θα λάμβανε 4 εκατ. δολάρια, ποσό με το οποίο, όπως δήλωσε τότε ο πρόεδρος, θα βοηθούσε στην άμεση ανοικοδόμησή του κλαμπ.

Η ιστορία της Σαπεκοένσε στιγματίστηκε, «μαύρισε», έχει πλέον να περιγράψει απίστευτο πόνο και μεγάλα ερωτηματικά, αλλά η ζωή συνεχίζεται κι έτσι το κάνουν όσοι πλέον πρεσβεύουν τις αξίες και τη βαριά φανέλα της.

Όλοι μας, κάπως έτσι θα τους θυμόμαστε. Χαρούμενους, χαμογελαστούς, ευτυχισμένους, με δυνατή φωνή... Όπως ήταν λίγο μετά την πρόκρισή τους στον τελικό του Κόπα Σουνταμερικάνα...