Η UEFA συνέβαλε με κάθε τρόπο στη ραγδαία εμπορική και αθλητική ανάπτυξη του προϊόντος του Champions League, με τη διοργάνωση να έχει κάνει «άλματα» μέσα σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες και να αποτελεί το κορυφαίο διασυλλογικό ποδοσφαιρικό event παγκοσμίως.

Ένα από τα απότοκα της όλης προσπάθειας είναι η εξάλειψη κάθε μορφής βίας, ειδικά εντός γηπέδων, με τις εικόνες του Χέιζελ να μοιάζουν βγαλμένες από άλλο… σύμπαν. Έτσι, αναπόφευκτα, όσα συνέβησαν στις 12 Απριλίου 2005, στο «Derby della Mandonina» για τα προημιτελικά των «αστεριών» να ξενίζουν.

Η Ίντερ υποδέχθηκε τη Μίλαν, στη ρεβάνς της νίκης της με 2-0 στον πρώτο αγώνα. Το Σαν Σίρο… μεταλλάχθηκε σε Τζουζέπε Μεάτσα, όπως το αποκαλούν οι «ιντερίστι», που το γέμισαν ελπίζοντας να δουν την ομάδα τους να ανατρέπει το σκορ.

Τελικά, ο Σεφτσένκο (30’) έκανε «βουνό» το έργο των «νερατζούρι», ενώ οι οπαδοί τους τιμώρησαν τον σύλλογο με τον χειρότερο τρόπο. Στο 72’ της αναμέτρησης τα αντικείμενα και οι φωτοβολίδες πίσω από την εστία του Ντίντα άρχισαν να πέφτουν «βροχή». Μια απ’ αυτές χτύπησαν τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα των «ροσονέρι» στην πλάτη.

Ο διαιτητής Μάρκους Μερκ σφύριξε τη διακοπή του αγώνα, καλώντας τους παίκτες των δυο ομάδων να αποχωρήσουν από τον αγωνιστικό χώρο, με τις κερκίδες να «βράζουν».

Τον τελευταίο λόγο είχε η UEFA, που τιμώρησε με βαρύ χρηματικό πρόστιμο και τιμωρία 4 αγώνων κεκλεισμένων των θυρών την Ίντερ. Η Μίλαν κέρδισε στα «χαρτιά» με 3-0 και πανηγύρισε την πρόκριση στα ημιτελικά, που οδήγησε στον… εφιάλτη της Κωνσταντινούπολης απέναντι στη Λίβερπουλ.

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτό ήταν το δεύτερο παιχνίδι του Champions League εκείνη τη σεζόν, που διακόπηκε, λόγω επεισοδίων στις κερκίδες, μετά την αναμέτρηση της Ρόμα με τη Ντιναμό Κιέβου στους ομίλους και τον τραυματισμό του διαιτητή Άντερς Φρισκ από αντικείμενο που έφυγε από την κερκίδα των Ρωμαίων τιφόζι.