Ματίνα Νούλα: «Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος χρειάζεται καλή ψυχολογία και διαχείριση»

• Πιτσώλης: «Το 2017 ήμουν εθελοντής, το 2018 έτρεξα»

Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας πλησιάζει και δύο από τους πρωταγωνιστές της διοργάνωσης, οι νικητές του περσινού αγώνα, Ματίνα Νούλα και Μπάμπης Πιτσώλης, θα βρεθούν ξανά στη γραμμή εκκίνησης για να δοκιμάσουν τα όριά τους στη μαραθώνια διαδρομή.

Για τις προσδοκίες τους από τον φετινό Αυθεντικού Μαραθώνιου, η Ματίνα Νούλα απάντησε: «Έχω προετοιμαστεί αρκετά καλά, θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και μακάρι το αποτέλεσμα να μας ανταμείψει με κάθε τρόπο. Πρώτα από όλα να έχουμε έναν υγιή τερματισμό, που είναι το πιο βασικό, και μακάρι να έρθει και η θέση που θέλουμε και ο χρόνος.

Πιστεύω γενικά ότι ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας χρειάζεται καλή ψυχολογία και διαχείριση. Όλοι μας έχουμε κάνει την προετοιμασία μας, αλλά και πάλι κρίνεται σε θέμα ψυχολογίας και διαχείρισης της δυσκολίας και του άγχους. Είναι σημαντικό να βγεις καλά στα 30 χιλιόμετρα και από εκεί και μετά πας λίγο και με την ψυχή, με εσωτερική δύναμη. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τελικό αποτέλεσμα».

Δείτε Επίσης

Bρούτσης: «Στο ΣΕΦ και πάλι το πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού»

Ο Χαράλαμπος Πιτσώλης είπε από την πλευρά του: ««Είναι ωραίο του να υπάρχουν πολλοί "ανταγωνιστές" φέτος. Σίγουρα η νίκη θα κριθεί στο ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα τον αγώνα, γιατί ξέρουμε ότι η κλασική διαδρομή είναι κυρίως εγκεφαλικός αγώνας. Είναι σημαντικό να διαχειριστείς σωστά το δύσκολο κομμάτι της ανηφόρας. Πιστεύω ότι όποιος είναι καλύτερα σωματικά μετά το 30ό χιλιόμετρο, αυτός πιθανόν θα είναι και ο νικητής. Αλλά, ποτέ δεν ξέρεις, γιατί είναι πάντα απρόβλεπτος ο μαραθώνιος, δεν πρέπει να τον υποτιμάς ποτέ».

Οι δυο τους θυμήθηκαν, επίσης, πώς ήταν η πρώτη τους εμπειρία στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας:

Η Νούλα, αθλήτρια του ΓΣ Ηρακλής είπε: «Ο πρώτος μαραθώνιός μου ήταν το 2022. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πολλή εμπειρία πριν, γενικά από το τρέξιμο. Δεν είχα κάνει πολλούς αγώνες σε 5-10 χλμ, μπήκα σχετικά γρήγορα στο κομμάτι του μαραθωνίου. Νομίζω είχα μια άνεση, οπότε δεν ήμουν πάρα πολύ αγχωμένη. Θυμάμαι που μου είχε πει ο προπονητής μου ότι, αν τα κάνω όλα όπως τα είχαμε πει, δεν υπήρχε περίπτωση να μην πήγαινε καλά. Είχα ξεκινήσει πολύ συγκρατημένα, και θυμάμαι ότι το είχα απολαύσει πάρα πολύ.

Είχα πάει ακριβώς όπως μου είπε ο προπονητής μου και μου είχε βγει πάρα πολύ ευχάριστα. Θυμάμαι το συναίσθημα στον τερματισμό, στο Καλλιμάρμαρο. Ανεξαρτήτως θέσης ή χρόνου, μόνο και μόνο που τερμάτισα ήταν πάρα πολύ σημαντικό και συγκινητικό. Σίγουρα το προηγούμενο βράδυ είχα μεγάλο άγχος, γιατί δεν είχα τρέξει πολλές μικρότερες αποστάσεις, και φαίνονταν πολλά τα σαράντα δύο χιλιόμετρα. Αλλά ήταν πάρα πολύ όμορφα τα συναισθήματα που θυμάμαι και από τον πρώτο μαραθώνιο και από όσους έχω τρέξει μέχρι τώρα».

Πιτσώλης: «Το 2017 ήμουν εθελοντής, το 2018 έτρεξα»

Όσον για τον Χαράλαμπο Πιτσώλη, η πρώτη εμπειρία ήταν επίσης ξεχωριστή: «Το προηγούμενο βράδυ είχα μεγάλη ανυπομονησία. Ήταν κάτι διαφορετικό για μένα, γιατί εγώ πάντα έτρεχα στα 5 ή 10 χιλιόμετρα, όχι μαραθώνιο.

Η πρώτη μου φορά στο μαραθώνιο ήταν το 2018. Είχα πάει και το 2017 ως εθελοντής. Είχα δει πώς είναι να το βλέπεις απ’ έξω, είχα εντυπωσιαστεί πάρα πολύ, και είπα στον εαυτό μου ότι του χρόνου θα είμαι εκεί. Και να που πήγα! Η αλήθεια είναι ότι τότε, κατά τη διάρκεια του αγώνα και πριν, δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ κάποια πράγματα. Είχα όμως ευχαριστηθεί πάρα πολύ τον τερματισμό μέσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Συγκινήθηκα πάρα πολύ. Σκέφτηκα τι ωραίος αγώνας είναι, και κατάλαβα γιατί δεν διαλέγουν άλλον μαραθώνιο τόσοι δρομείς».

Η διαδρομή της Αθήνας φημίζεται για τη δυσκολία της. Ο Πιτσώλης, αθλητής του ΓΑΣ Ιλισός εξήγησε πώς διαχειρίζεται τις δυσκολίες του αγώνα: «Πάντα υπάρχουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε οποιοδήποτε σημείο. Μπορεί να είναι κούραση, πόνος, ψυχολογική πίεση, όλα γίνονται. Μου έρχεται στο μυαλό όλη η προετοιμασία που έχω κάνει για τον αγώνα, οι δικοί μου άνθρωποι που με περιμένουν στον τερματισμό, που μου δίνουν δύναμη. Επίσης, όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, ακούω τον κόσμο που φωνάζει, μας δίνει μεγάλο κίνητρο να συνεχίσουμε. Παρ’ όλη τη δυσκολία, μου φεύγει το βάρος όταν ακούω “πάμε, πάμε!” Και επίσης σκέφτομαι… τι θα φάω στο τέλος (γέλια) Είναι κι αυτό σημαντικό! Οι θυσίες που κάνουμε κατά την προετοιμασία είναι πολλές, και από τον χρόνο μας με την οικογένεια, και βέβαια στη διατροφή. Οπότε, όλα αυτά περνάνε από το μυαλό». \

Η Νούλα είπε, επίσης: «Σκέφτομαι όλη την προετοιμασία που έχω κάνει. Η αλήθεια είναι ότι όταν φτάνεις στο μαραθώνιο, είσαι έτοιμη. Το δύσκολο κομμάτι είναι η προετοιμασία, εκεί βγαίνουν οι τραυματισμοί, η κούραση, η ψυχολογική πίεση. Οπότε προσπαθώ να θυμάμαι όλες τις δύσκολες στιγμές, όταν έτρεχα με βροχή, με πόνο, κουρασμένη από τη δουλειά. Είναι μια επιπλέον κόπωση στην καθημερινότητα η δουλειά. Σκέφτομαι λοιπόν όλα αυτά που πέρασα και λέω στον εαυτό μου ότι αφού τα κατάφερα τότε, θα τα καταφέρω και τώρα. Θέλει ψυχική δύναμη, ανθεκτικότητα. Προσπαθώ να σκέφτομαι όλη την προσπάθεια και σίγουρα και τους δικούς μου που είναι στον τερματισμό. Ειδικά τώρα, που έχω την εικόνα από τον τελευταίο μαραθώνιο που βγήκα πρώτη. Όταν τελείωσα και τους συνάντησα μετά, έκλαιγα από τη συγκίνηση. Είναι πολύ μεγάλο κίνητρο».

Τέλος, οι δυο τους απάντησαν στο δίλημμα αν προτιμούν το ρεκόρ διαδρομής του Μαραθωνίου της Αθήνας ή το πανελλήνιο ρεκόρ της απόστασης, τονίζοντας πως η ιστορικότητα της διαδρομής τούς κάνει να προτιμούν το ρεκόρ αγώνων: «Λόγω της ιδιαιτερότητας του αγώνα και της μοναδικότητάς του, θα πω το ρεκόρ διαδρομή. Νομίζω αυτό μετράει λίγο περισσότερο. Μετά, βήμα-βήμα, -ποιος ξέρει;- μπορεί να έρθει και το πανελλήνιο ρεκόρ», είπε ο Πιτσώλης.

Η Νούλα συμπλήρωσε: «Και για μένα το ίδιο, η αλήθεια είναι. Παρά την αξία του πανελλήνιου ρεκόρ, νομίζω είναι τεράστιο πράγμα να τερματίσεις στο Καλλιμάρμαρο. Είναι η ιστορικότητα, η δυσκολία, όλα μαζί. Και είναι πολύ σημαντικό να κάνεις και το ρεκόρ της αυθεντικής διαδρομής».