Ιακωβάκης στο Gazzetta: «Σημαντικοί τέτοιοι αγώνες για την ανάπτυξη του αθλοτουρισμού, χρειάζονται αγώνες στις μικρές κατηγορίες»
Ένα από τα πρόσωπα που συγκέντρωσε επάνω του τα βλέμματα στο φετινό Santorini Experience ήταν ο Περικλής Ιακωβάκης. Και πως να μην το κάνει, όταν μιλάμε για έναν αθλητή που στα 400 μέτρα με εμπόδια που ήταν και το άθλημά του, κατάφερε στην μεγάλη του καριέρα, εκτός των τίτλων στην χώρα μας, να κατακτήσει 1 χάλκινο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, 2 χρυσά σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και 2 χρυσά και 1 χάλκινο σε Μεσογειακούς Αγώνες.
Ο Ιακωβάκης έτρεξε στα 5 χιλιόμετρα μαζί με την κόρη του Ελένη, η οποία στα 13 της κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία των γυναικών και μιλώντας στο Gazzetta ανέφερε αρχικά για το πόσο σημαντικό είναι να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις, οι οποίες απευθύνονται κυρίως σε ερασιτέχνες αθλητές: «Είναι πάρα πολύ σημαντικό να οργανώσεις αυτού του είδους, που απευθύνονται κυρίως σε ερασιτέχνες σε μέρη που δεν έχουν τόσο μεγάλη αθλητική κληρονομιά, αθλητική κουλτούρα, αθλητική ιστορία. Είναι ουσιαστικά βήματα για να ξεκινήσουν και να περάσουν ερεθίσματα και στο τοπικό κοινό και στους κατοίκους, τα παιδιά και την τοπική κοινωνία, αλλά και σε όλους αυτούς τους τουρίστες, τους χιλιάδες τουρίστες που έρχονται στο νησί. Και ίσως επειδή και ο αθλοτουρισμός υπάρχει, να είναι μια ευκαιρία να έρθουν για τέτοιο σκοπό και σε αυτό το νησί».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γίνει αθλοτουρισμός σε ένα νησί που είναι από τα πιο τουριστικά σε όλον τον πλανήτη;
«Καταρχήν πρέπει να υπάρξουν αθλητικές εγκαταστάσεις. Ξεκινάμε από τα βασικά. Υπάρχουν πολλά νησιά που έχουν τουρισμό, όπως τα Κανάρια και άλλα, τα οποία είναι νούμερο ένα για αθλητικές δραστηριότητες εκτός του τουρισμού, καθώς προσφέρουν εκτός του μπάνιου, της διασκέδασης, της ομορφιάς και την ευκαιρία να γίνονται αθλητικές δραστηριότητες και προετοιμασίες και να πας εκεί να κάτσεις και 4 βδομάδες κάνοντας καμπ. Είναι άλλου είδους τουρισμός, αλλά υπάρχει. Εδώ αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν οι υποδομές και είναι δύσκολο να βρεθεί, καθώς μιλάμε για δεκάδες νησιά, δεν αναφέρομαι μόνο στη Σαντορίνη. Δεν γίνεται όλα τα νησιά να έχουν ένα πλήρης στάδιο στίβου, κολυμβητήριο κλπ, γιατί είναι πολύ μεγάλο το κόστος. Οι διοργανώσεις αυτές δίνουν το αλατοπίπερο στους κατοίκους του νησιού. Την γεύση του αθλητισμού και το κίνητρο για κάτι παραπάνω. Θα το δει η τοπική κοινωνία και οι αρχές του τόπου, θα ευαισθητοποιηθούν λίγο παραπάνω και οι ιδιώτες και σιγά-σιγά θα δημιουργήσεις μια κουλτούρα που έρχεται από κάτω. Γι' αυτό και είναι πάρα πολύ σημαντικό».
«Το σημαντικό είναι πως το χαρήκαμε τρέχοντας μαζί»
Πάμε στον αγώνα των 5 χιλιομέτρων. Πόσο σημαντικό είναι για έναν πατέρα να τερματίζει με την κόρη η οποία μάλιστα ήταν και πρώτη στις γυναίκες;
«Η Ελένη είναι πάρα πολλή μικρή, ουσιαστικά κάναμε μια προπονησούλα. Πήγαμε μαζί αργά και συγκρατημένα, δεν πιέστηκε πάρα πολύ, δεν υπήρχε και κάποια κοπέλα να τρέξει πιο γρήγορα, οπότε εντάξει. Το σημαντικό είναι πως το χαρήκαμε».
Είσαι από τους γονείς που πιέζουν εντός ή εκτός εισαγωγικών τα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;
«Εννοείται πως τους έχω δώσει όλων των ειδών τα ερεθίσματα να κάνουν αθλητισμό, καθώς μεγαλώνουν σε μια αθλητική οικογένεια και από εμένα και από την Αφροδίτη γιατί και οι δύο ήμασταν αθλητές, ασχολούμαστε ακόμα με τον αθλητισμό, ζούμε με τον αθλητισμό, οπότε τα ερεθίσματα που έχουν είναι αυτά».
Μπήκες στην διαδικασία να τους σπρώξεις σε ένα άθλημα;
«Εμείς του δώσαμε τις επιλογές να διαλέξουνε και τους βοηθήσαμε σε αυτό. Από μικρά έκαναν και τένις και μπάσκετ και ποδόσφαιρο, απλώς εκ' των πραγμάτων ο στίβος είναι το άθλημά μας, μας ξέρει και το ξέρουμε καλύτερα και ήταν διαφορετικό».
Όσον αφορά τον στίβο, το τελευταίο διάστημα είδαμε το ένα μετάλλιο να διαδέχεται το άλλο
«Ναι η αλήθεια είναι πως ήταν ένα καλό καλοκαίρι. Δυστυχώς μόνο στα άλματα και στις ρίψεις με την Τζένγκο και τον Φραντζεσκάκη που μπορεί να μην πήρε μετάλλιο, αλλά δείχνει πως το μέλλον του ανήκει. Ο στίβος είναι πολύ δύσκολος, δεν είναι εύκολο γιατί δεν αγωνίζεσαι κάθε βδομάδα. Το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ είναι κάθε βδομάδα. Επί της ουσίας μπορεί οι αγώνες να είναι περισσότεροι το τελευταίο διάστημα, αλλά ένας αθλητής έχει έναν μεγάλο αγώνα την χρονιά να επικεντρωθεί σε αυτόν κάτι που είναι πολύ δύσκολο».
Πως βλέπεις συνολικά τον στίβο στην χώρα μας;
«Θα μπορούσε να είναι και καλύτερα, θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Μακάρι βέβαια να ήταν καλύτερα».
«Χρειάζονται αγώνες στις μικρές ηλικίες»
Για το μέλλον; Πως το βλέπεις;
«Δεν μπορούμε να καθόμαστε να λέμε πως είναι όλα χάλια ή πως είναι όλα σούπερ. Εγώ θεωρώ πως υπάρχει πρόβλημα στις μικρές κατηγορίες και δεν υπάρχει μόνο για την Ελλάδα, είναι ευρωπαϊκό το πρόβλημα κυρίως για τα αγόρια που είναι μικρότερα τα νούμερα των συμμετεχόντων. Η ιδιαιτερότητα που έχει ο στίβος είναι πως δεν έχει αγώνες μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Όλα τα άλλα αθλήματα έχουν βάλει κάποιου είδους παιχνιδάκια, αγώνες, φιλικά, όπως θέλει να το βαφτίσει ο καθένας, με αποτέλεσμα κάποιοι να νομίζουν πως χάνουν τον χρόνο τους. Εγώ θέλω να μείνω πως καλώς ή κακώς η βάση κάθε αγωνίσματος όσον αφορά την προπόνηση είναι επί της ουσίας η προπόνηση του κλασικού αθλητισμού, άρα και όλα τα σπορ, οι γυμναστές σε όλα τα σπορ θα σου πως η βάση είναι αυτή. Απλώς πρέπει να αλλάξει η στόχευση, πρέπει μέσα από τα παιχνίδια μεταξύ συλλόγων και σχολείων να αυξηθεί το κίνητρο, αλλά να μην μπούμε και στην παγίδα να κάνουμε πολλά πράγματα από μικρή ηλικία. Χρειάζεται δηλαδή ένα μέτρο».
Και να κλείσουμε με τα όνειρά που έχει για τα παιδιά σου. Με τι θα ήσουν ευχαριστημένος;
«Να είναι τα παιδιά καλά, να μεγαλώσουν και να είναι ευτυχισμένα»
