Η ανεπίσημη αγαπημένη!

Κάθε χρόνο, υπάρχουν ομάδες που προκαλούν τη συμπάθεια των ποδοσφαιρόφιλων, ακόμα κι αν ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν δεσμούς μαζί τους. Πέρυσι, για παράδειγμα, ήταν η Μπιλμπάο του Μαρσέλο Μπιέλσα, η οποία βέβαια ανέκαθεν είχε συμπάθειες λόγω του ιδιαίτερου προφίλ της. Η Σουονσι του Ρότζερς, η Λεβάντε των «γερασμένων» παικτών, ακόμα και η Μονπελιέ που κατάφερε να υποσκελίσει την Παρί των εκατομμυρίων, αποτελούν κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η μέχρι στιγμής πορεία της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, δείχνει ότι μπορεί να καλύψει αυτό το κενό για φέτος!

Δεξαέξι βαθμούς, σε έξι αγώνες στη Μπουντεσλίγκα. Η μοναδική νεοφώτιστη ομάδα που στο παρελθόν κατάφερε ανάλογη συγκομιδή ήταν η Καϊζερσλάουτερν της περιόδου 1997/98, η οποία στο τέλος της χρονιάς στέφθηκε Πρωταθλήτρια! Σύμπτωση ή οιωνός; Το βέβαιο είναι ότι οι «Αετοί» προς το παρόν μένουν «προσγειωμένοι», παρότι γράφουν το όνομά τους στα βιβλία με τα ρεκόρ. Έγιναν η μοναδική ομάδα που ξεκίνησε τη χρονιά με τέσσερις νίκες σε ισάριθμα ματς. Έγιναν, επίσης, η μόλις τρίτη νεοφώτιστη ομάδα που σημειώνει τουλάχιστον 14 γκολ στα πρώτα της πέντε ματς στη μεγάλη κατηγορία, μένοντας πιστοί στην προσείλωσή τους στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Η νίκη επί της Φράιμπουργκ φέρνει την Άιντραχτ στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, μόλις δύο βαθμούς πίσω από την Μπάγερν Μονάχου και τέσσερις πάνω από Ντόρτμουντ και Σάλκε.

Η μετάβαση από την 2.Bundesliga ήταν απολύτως ομαλή, σε αντίθεση με τις προβλέψεις. Η ομάδα άλλαξε κατά πολύ το καλοκαίρι, έφυγαν αρκετοί, ήρθαν ακόμα περισσότεροι και ο Άρμιν Φε είχε ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο στο να τους κάνει ομάδα. Οι συγκυρίες όμως, τον ευνοούν. Αποτελεί έναν προπονητή με πείρα και σεβασμό στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Έχει συνδέσει το όνομά του με την καλή περίοδο της Στουτγκάρδης, αλλά έχει φύγει και... νύχτα από το Αμβούργο, έχοντας προκαλέσει διένεξη στη διοίκηση. Ωστόσο, η εμπειρία του στη διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων τον έχει γαλουχήσει. Η άνοδος στη Bundesliga δεν σήμανε αλλαγή φιλοσοφίας. Η ομάδα με την καλύτερη επίθεση στην περσινή δεύτερη κατηγορία, διατήρησε αναλοίωτο το χαρακτήρα της. Σε συνέντευξή του στην Bild πριν από λίγες μέρες, ο Φε θυμήθηκε το Total Football των 70ς: «Είναι πάντα εντυπωσιακό να βλέπεις το πως κινούνται με την μπάλα, με τόση δημιουργικότητα. Είναι κάτι που μου αρέσει να θυμάμαι. και ακόμα και σήμερα, είναι κάτι το υπέροχο να βλέπεις και επίσης πολύ επιτυχημένο», δείχνοντας ουσιαστικά τη φιλοσοφία του.

Ο πρόωρος αποκλεισμός στο Κύπελλο από την άσημη Ερτζγκεμπίργκε Άουε λειτούργησε περισσότερο σαν καμπανάκι. Στη μεγάλη αναμέτρηση με την περσινή Πρωταθλήτρια Ντόρτμουντ στο Commerzbank Arena η Άϊντραχτ έδειξε ότι δεν αποτελεί πυροτέχνημα. Βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0, κατάφερε να το γυρίσει, δέχθηκε ακόμα ένα γκολ και ισοφάρισε, διατηρώντας το αήττητο. Το παιχνίδι τελείωσε 3-3, με την γηπεδούχο να έχει πέντε περισσότερα σουτ στην εστία από μία ομάδα που έχει επίθεση-φωτιά! Καθόλου άγχος, ελευθερία στους παίκτες μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τακτική προσήλωση σε ένα σύστημα που εκ των πραγμάτων απαιτεί μάχες με θεωρητικά μεγάλους αντίπαλους, αποτελούν κάποια από τα στοιχεία που συμπληρώνουν το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας της Φρανκφούρτης. Και παίκτες που ταιριάζουν στους συγκεκριμένους ρόλους!

Την φετινή αποκάλυψη αποτελεί το δίχως άλλως ο Ιάπωνας playmaker Τακάσι Ινούι. Αποκτήθηκε από την Μπόχουμ για λιγότερα από δύο εκατομμύρια και προσαρμόστηκε αμέσως στις απαιτήσεις της Μπουντεσλίγκα και του προπονητή του. Ήδη στη Γερμανία μιλούν για τον νέο Καγκάβα, παρότι ηλικιακά είναι μεγαλύτερος (24 ετών). Το στυλ του θυμίζει πολύ τον συμπατριώτη του στη Ντόρτμουντ, ενώ δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες για γκολ από ότι ο Λεβαντόφσκι και ο Μάντζουκιτς, «βγάζοντας» σχεδόν πέντε σουτ στην εστία ανά ματς! Με την παρουσία του Στέφαν Άινερ στο άλλο «φτερό» και του τρομερά χρήσιμου φέτος Αλεξάντερ Μάιερ πίσω από τον επιθετικό, η τριάδα συμπληρώνεται. Ειδικότερα για τον Μάιερ, ο Φε δήλωσε ότι «ούτε ο ίδιος δεν ξέρει πόσο καλός παίκτης είναι». Μαζί και οι τρεις έχουν 10 δέκα γκολ, δείχνοντας ότι ο επιθετικός υπάρχει ουσιαστικά για να τους ανοίγει χώρους!

Γενικώς, οι κινήσεις του Φε ήταν προσεκτικές και στοχευμένες, συνδυάζοντας ωριμότητα και ταλέντο, τεχνική και δύναμη. Προχώρησε μαζεύοντας ό,τι καλύτερο από την δεύτερη κατηγορία. Ο Ολιβιέ Οσέαν, για παράδειγμα, είχε 17 γκολ σε 33 εμφανίσεις με την Γκρόιτερ Φιρτ (όσα ο Μάιερ). Ο Σεμπαστιάν Ροντ έδεσε εκπληκτικά στο κέντρο με τον «σκύλο» Σβέγκλερ, παρότι ο δεύτερος τραυματίστηκε, με τη συνεργασία τους να εξελίσσεται σημαντικά την προηγούμενη χρονιά. Ο νεαρός Ροντ αποτελεί μία τρομερή περίπτωση, έχοντας ήδη προσελκύσει (φημολογούμενο) ενδιαφέρον από την Μπάγερν και την Ντόρτμουντ. Και είναι μόλις 21! Τρομερή δουλειά γίνεται και από τους πλάγιους μπακ Σεμπάστιαν Γιουνγκ και Μπαστιάν Οσζίμπκα, που παρότι δεν είναι και ό,τι καλύτερο τεχνικά, έχουν απίστευτες δυνάμεις και τρεξίματα, βοηθώντας και στην ανάπτυξη. Ο δεύτερος, είναι πρώτος στις ασίστ με 4!

Αυτή είναι λοιπόν η φετινή Άϊντραχτ. Μια ομάδα με σωστή νοοτροπία, επιθετική φιλοσοφία, «δεμένο» κέντρο, ευφάνταστη επίθεση και δυνατά πλάγια μπακ. Μέχρι στιγμής έχει εντυπωσιάσει τους πάντες, αλλά οι περισσότεροι την περιμένουν στη... γωνία για τη γκέλα. Τα ερωτηματικά είναι πολλά και το μεγάλο στοίχημα αποτελεί η διάρκεια, καθώς και το αν θα βρει λύσεις από τον πάγκο. Ανεξαρτήτα με το αν θα καταφέρει να συνεχίσει την εκπληκτική πορεία της μέχρι τέλους, ο Φε αξίζει τα εύσημα για το σύνολο που έχει δημιουργήσει και δείχνει το δρόμο για τη σωστή δημιουργία ομάδων που ανεβαίνουν με στόχο να μην αποτελέσουν ασανσέρ.