Στις δυο κουταλιές, η τρίτη δώρο!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Στις δυο κουταλιές, η τρίτη δώρο!
Μένοντας σπίτι, ο Βασίλης Σκουντής συνεχίζει να γράφει το ημερολόγιο του από τον καιρό του εγκλεισμού…

Αφού προσβλήθηκε από τον κορωνοϊό και ο αγλαός πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό, ε τότε δεν γλιτώνει κανείς, μήτε οι γαλαζοαίματοι αυτού του κόσμου που καθημερινά βουλιάζει ακόμη περισσότερο στον ζόφο…

Ακούω τώρα στις ειδήσεις ότι στο Ιράν πεθαίνει ένας άνθρωπος κάθε δέκα λεπτά: επαναλαμβάνω, ένας άνθρωπος κάθε δέκα λεπτά!

Βλέπω κιόλας την όχι απλώς μακάβρια, αλλά φρικαλέα φωτογραφία η οποία δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα «La Repubblica» με το κομβόι των στρατιωτικών φορτηγών που κουβαλάνε τα φέρετρα και σοκάρομαι, όπως όλοι…

Πεθαίνουν οι άνθρωποι. Πεθαίνουν μόνοι τους. Καίγονται ή ενταφιάζονται μόνοι τους, πάνε σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι, που λέει μια ελληνική παροιμία….

Η μέρα άρχισε με τη δυσάρεστη εικόνα της τελετής της αφής της ολυμπιακής φλόγας στο άδειο Καλλιμάρμαρο, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια: ο κόσμος χάνεται, οι Ολυμπιακοί Αγώνες μας μάραναν!

Ας είναι πολλά τα λεφτά, Αρη…

Ανωτέρα βία, ποτέ άλλοτε αυτές οι δυο λέξεις δεν είχαν τόσο δυσάρεστη έννοια. Ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη και παγκοσμιοποιημένη κοινωνία δεν έγιναν το περίβλημα μιας τέτοιας συμφοράς…

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν ότι «πενία τέχνας κατεργάζεται». Εκτός από την πενία, όμως τις κατεργάζεται και η θρησκεία: διαβάζω εδώ ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή Ξάνθης εγκαινιάζει, λέει, την επιχείρηση… delivery της θείας κοινωνίας και ελπίζω να πρόκειται για ετεροχρονισμένο πρωταπριλιάτικο αστείο!

Τηλεμετάληψη, σαν να λέμε! Remote Eucharist!

Ο θεός να με συγχωρέσει για την ασέβεια, αλλά το διάβασα και δεν πίστευα στα μάτια μου: θα τηλεφωνούν, λέει, οι πιστοί στον παπά της ενορίας τους και θα του παραγγέλνουν μια μετάληψη των αχράντων μυστηρίων!

Τελικά είχε δίκιο εκείνος που λάνσαρε την έκφραση πως εάν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πάει το βουνό στο Μωάμεθ και τούτο (αποδεικνύεται) πως δεν αφορά μονάχα τον Μουσουλμανισμό!

Το διανοείσθε; Delivery σαν τις πίτσες, αναρωτιέμαι κιόλας μπας στις δυο κουταλιές, η τρίτη θα προσφέρεται σαν δώρο από το μαγαζί!

Ημαρτον! Στην κυριολεξία, ήμαρτον, αλλά όπως μαθαίναμε και στα λατινικά, «de gustibus et coloribus, non est disputandum», όπερ μεθερμηνευόμενον σε ελεύθερη απόδοση, περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.

Και περί ορέξεως και περί μεταλήψεως…

Tι άλλο θα δούμε και θα ακούσουμε; Ε, πιθανόν κάποιοι επιτήδειοι να σκαρώσουν εντός των ημερών και κάποια επιχείρηση με delivery αντισηπτικών, μασκών (για τις οποίες βλέπω τώρα διαφήμιση telemarketing, διαθέσιμες, μάλιστα και σε μαύρο και σε λευκό χρώμα) ή ακόμη και της εσχάτως δημοφιλέστατης χλωροκίνης!

Έγραφα και χθες ότι όντας έγκλειστος, περιπλανώμαι περισσότερο στα αναθεματισμένα, πλην απαραίτητα για να περνάει η ώρα, Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και πολλά από δαύτα που γράφονται έχουν το χάζι τους…

Να, για παράδειγμα, αυτό που λέει πως με τόση κατανάλωση σε χαρτιά υγείας, η Softex είναι έτοιμη να αγοράσει την Amazon, τη Google και την Αpple!

Στα υπόλοιπα νέα της ημέρας, δεν βγήκα πάλι από το σπίτι μου, προσπέρασα το «sock challenge» που συνιστούν πολλοί επιφανείς μπασκετμπολίστες, ξανάπαιξα μπασκετάκι δωματίου με τον γιό μου και καθηλώθηκα βλέποντας και ακούγοντας τον Σωτήρη Τσιόδρα.

Δεν ξέρω εάν αυτός ο μειλίχιος άνθρωπος και σπουδαίος επιστήμων εμπίπτει στην κατηγορία της απόκλισης του στατιστικού λάθους, αλλά έστω και σε αυτές τις δύσκολες, ανησυχητικές και σε κάθε περίπτωση ανώμαλες συνθήκες, ας χαμογελάμε τουλάχιστον και ας νιώθουμε υπερήφανοι που ψηφίζουμε στον ίδιο τόπο μαζί του!

Ελπίζω (αν και δεν το πιστεύω) μόνο να κάνει λάθος και να μην ισχύει αυτό που είπε πριν από λίγη ώρα: μέχρι στιγμής, λέει, έχουν πεθάνει 9.300 άνθρωποι, αλλά παγκοσμίως οι θάνατοι καταγράφονται σε ποσοστό μόλις 15% !

Το αυτό επίσης για τον νεόκοπο Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, Νίκο Χαρδαλιά που τον γνώρισα την εποχή των θριάμβων και των ρεκόρ Γκίνες της ομάδας μπάσκετ γυναικών του Αθηναϊκού.

Το αυτό επίσης και για τον Βασίλη Κικίλια που σηκώνει ως Υπουργός της κυβέρνησης τον σταυρό του μαρτυρίου και ανεβαίνει στον δικό του πρώιμο Γολγοθά. Αλλά επειδή είμαι βραδυφλεγής, επ’ αυτού με πρόλαβε πριν από λίγη ώρα ο Νίκος Παπαδογιάννης.

Θα γράψω όμως κι εγώ κάποια στιγμή μερικές κουβέντες για τον Κικίλια, το υπόσχομαι…

Α, για να μην το ξεχάσω: μπράβο και στον Βαγγέλη Ζιάγκο που έβαλε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων και είπε χθες αυτό που όλοι αισθανόμαστε, έστω κι αν ανήκουμε σε αυτό το σινάφι, όχι βεβαίως το προπονητικό, αλλά το δημοσιογραφικό…

Ιδού τι δήλωσε ο προπονητής του Ρεθύμνου: «Είναι μία πρωτοφανής συνθήκη για τις δικές μας γενιές. Το επιπλέον δυσάρεστο είναι ότι στον φόβο του άγνωστου και του αχαρτογράφητου που φυσιολογικά αισθάνεται κάθε άνθρωπος, έρχεται να προστεθεί και η τρομολαγνεία κάποιων Μέσων, που επενδύουν στον φόβο και την αγωνία, αμπαλάροντας την είδηση με ηχητικά εφέ και ρεπορτάζ τρόμου και επιβαρύνοντας την ήδη ζορισμένη ψυχολογία του κόσμου. Ψυχραιμία, προσαρμοστικότητα, πειθαρχία και θα περάσει και αυτό».

Ν’ αγιάσει το στόμα σου, φίλτατε!

Σε συνέχεια εκ του προηγουμένου (περί Κικίλια) ελπίζω να μη χρειαστεί να γράψω για την αναλγησία της ΔΟΕ, εφόσον επιμείνει, σε πείσμα της κοινής λογικής και της εκδηλούμενης πάνδημης αντίδρασης, να μη βάζει στο τραπέζι το θέμα αναβολής και μετάθεσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Την ώρα που ο συφοριασμένος πλανήτης βιώνει μια τέτοια εκατόμβη, προφανώς δεν μπορούμε να πετάμε την μπάλα στην εξέδρα και περί άλλα να τυρβάζουμε…

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα, ως γνωστόν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέζησαν δυο παγκοσμίων πολέμων, τρομοκρατικών επιθέσεων, μποϊκοτάζ, καυσώνων, λιμών και καταποντισμών. Θα επιζήσουν και της πανδημίας, αρκεί πρώτα να επιζήσει η ίδια η ζωή!

Σήμερα ο μήνας (Μάρτιος) έχει 19. Πριν από 24 χρόνια και λίγες ώρες ο πλανήτης στροβιλιζόταν γύρω (όχι από τον κορωνοϊό, αλλά) από τον επονομαζόμενο «θεό του μπάσκετ». Έναν θεό ΄που κατέβηκε στη γη φορώντας σνίκερς», όπως είχε πει κάποτε ο Λάρι Μπερντ για τον λεγάμενο, κατά κόσμον Mάικλ Τζέφρι Τζόρνταν…

Στις 18 Μαρτίου του 1996 από μια συσκευή φαξ σε ένα γραφείο στην Ουάσιγκτον διαχύθηκαν σε όλο τον κόσμο τρεις λέξεις κι αυτές σκάρτες που άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας του μπάσκετ….

Ι’m back!

  • ΥΓ: Το λέω κάθε Τρίτη στον επίλογο της εκπομπής «Pick N’ Roll» στην Cosmote TV. Επειδή μου έχει λείψει αυτό το τσιτάτο, το μεταφέρω εγγράφως εδώ: να αγαπάτε το μπάσκετ, μα πιο πολύ σε αυτούς τους χαλεπούς, ζοφερούς και βουρλισμένους καιρούς, να αγαπάτε τη ζωή!
Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3