Ταξιδιωτικός πράκτορας αποκαλύπτει τις 3 «επικίνδυνες» χώρες που θα επισκεπτόταν ξανά χωρίς δισταγμό
Έχοντας ταξιδέψει σε 35 από τις πλέον ασταθείς και επικίνδυνες χώρες του πλανήτη, ο Τζέιμς Γουίλκοξ δηλώνει πως, παρά τις επίσημες προειδοποιήσεις των αρχών, υπάρχουν τρεις προορισμοί στους οποίους θα επέστρεφε χωρίς δισταγμό.
Ο Γουίλκοξ είναι διευθύνων σύμβουλος της Untamed Borders, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στη διοργάνωση οργανωμένων αποστολών για Βρετανούς ταξιδιώτες σε απομακρυσμένες και δύσκολα προσβάσιμες περιοχές του κόσμου. Όπως εξηγεί, τα ταξίδια που σχεδιάζει η εταιρεία του καλύπτουν γεωγραφικές ζώνες όπως η ευρασιατική στέπα, τα Ιμαλάια, η Κεντρική Ασία, ο Καύκασος, η Μέση Ανατολή, αλλά και περιοχές της βορειοανατολικής και κεντρικής Αφρικής.
Ανάμεσα στους προορισμούς αυτούς περιλαμβάνονται χώρες όπως το Αφγανιστάν και η Υεμένη, οι οποίες βρίσκονται στη λίστα των χωρών για τις οποίες το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών αποθαρρύνει ρητά κάθε ταξίδι. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος υποστηρίζει ότι κάθε αποστολή βασίζεται σε εκτενή ανάλυση κινδύνου, με αξιοποίηση στοιχείων από κυβερνητικές πηγές, ανεξάρτητους ειδικούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Σε δηλώσεις του που φιλοξενήθηκαν στην εφημερίδα Express, ο Γουίλκοξ αναγνώρισε ότι τέτοιου είδους ταξίδια ενέχουν πάντα απρόβλεπτους παράγοντες, όπως αιφνίδιες ακυρώσεις πτήσεων ή κλείσιμο εναέριου χώρου, τονίζοντας ωστόσο ότι η προετοιμασία και η σωστή πληροφόρηση μειώνουν σημαντικά τους κινδύνους.
Οι τρεις χώρες που ξεχωρίζει
Πρώτη χώρα στη λίστα του βρίσκεται το Αφγανιστάν, με το οποίο, όπως λέει, έχει αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση, καθώς το έχει επισκεφτεί επανειλημμένα. Για αρκετά χρόνια, η Untamed Borders προωθούσε τουριστικές δράσεις στη χώρα, κυρίως γύρω από το σκι και άλλες αθλητικές δραστηριότητες. Ο Γουίλκοξ αναφέρεται με θαυμασμό στον πολιτιστικό πλούτο της χώρας και σε εμβληματικά μνημεία, όπως οι Βούδες της Μπαμιγιάν και ο Μιναρές του Τζαμ.
Δεύτερος προορισμός είναι η Υεμένη, με αιχμή την πόλη Σιμπάμ, στην κοιλάδα Χαντραμάουτ. Η πόλη, γνωστή για τα εντυπωσιακά πολυώροφα κτίρια από πλίνθους, έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και συχνά αποκαλείται «το Μανχάταν της ερήμου», λόγω της κάθετης αρχιτεκτονικής της και της μακραίωνης ιστορίας της.
Τρίτη χώρα που ξεχωρίζει είναι η Λιβύη και ειδικότερα η περιοχή Τζεμπέλ Ακάκος, στο νότιο τμήμα της χώρας. Πρόκειται επίσης για Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, γνωστό για τις προϊστορικές βραχογραφίες και τους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς. Αν και η Λιβύη παραμένει συνδεδεμένη με πολιτική αστάθεια, ο Γουίλκοξ επισημαίνει ότι οι μετακινήσεις του περιορίζονται αυστηρά σε ζώνες που θεωρεί περισσότερο ελεγχόμενες και σχετικά σταθερές.
Για τον ίδιο, το ρίσκο δεν αναιρεί τη μοναδική αξία αυτών των προορισμών, αλλά απαιτεί γνώση, εμπειρία και προσεκτικό σχεδιασμό - στοιχεία που, όπως υποστηρίζει, κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στην περιπέτεια και την απερισκεψία.
