Ριφιφί: Το άλυτο μυστήριο που ενέπνευσε τον Τσαφούλια για τη σειρά της χρονιάς (vid)
Θεωρείται μέχρι σήμερα «το ριφιφί του αιώνα». Μια ληστεία σχεδόν κινηματογραφική, τόσο άρτια οργανωμένη ώστε, περισσότερα από 30 χρόνια μετά, παραμένει ανεξιχνίαστη. Το χτύπημα στο θησαυροφυλάκιο της τότε Τράπεζας Εργασίας, στον Νέο Κόσμο, δεν συγκλόνισε μόνο την Ελλάδα, αλλά έκανε τον γύρο του κόσμου.
Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1992, αποκαλύπτεται ότι άγνωστοι είχαν εισβάλει στο υποκατάστημα της οδού Καλλιρρόης και είχαν ανοίξει 301 από τις συνολικά 1.151 θυρίδες. Ο τρόπος; Ένα υπόγειο τούνελ σχεδόν 20 μέτρων, σκαμμένο μέσα από το αποχετευτικό δίκτυο της περιοχής.
Οι πρώτοι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο δυσκολεύονταν να πιστέψουν όσα αντίκριζαν. Οι δράστες είχαν φτάσει στο υπόγειο της τράπεζας από τους υπονόμους, είχαν τρυπήσει ατσάλινο τοίχο υψηλής αντοχής και είχαν αποκτήσει πρόσβαση στο θησαυροφυλάκιο χωρίς να αφήσουν εμφανή ίχνη παραβίασης.
Η ληστεία εκτιμάται ότι έγινε το Σαββατοκύριακο 18 με 20 Δεκεμβρίου του 1992. Κατά τη διάρκεια της διάνοιξης του τοίχου, ο συναγερμός ενεργοποιήθηκε, ωστόσο επειδή το κατάστημα ήταν κλειστό και δεν υπήρχαν ενδείξεις διάρρηξης, το σήμα αποδόθηκε σε τεχνικό πρόβλημα.
Οι «μετροπόντικες» είχαν όλο τον χρόνο με το μέρος τους. Κοσμήματα, τιμαλφή, ράβδοι χρυσού και μεγάλα χρηματικά ποσά εξαφανίστηκαν. Η συνολική λεία υπολογίστηκε σε περίπου 3-5 δισεκατομμύρια δραχμές, ποσό ασύλληπτο για την εποχή.
Κατά τις έρευνες που ακολούθησαν, εντοπίστηκαν εργαλεία διάνοιξης, ακόμη και βαγονέτο μέσα στο τούνελ, στοιχεία που μαρτυρούσαν μεθοδικό σχεδιασμό και τεχνική γνώση. Τίποτα, ωστόσο, δεν οδήγησε σε άμεσο εντοπισμό των δραστών.
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, κυκλοφόρησαν φήμες ότι σε ορισμένες θυρίδες υπήρχαν μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης και πως αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος της επιχείρησης. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αλλά συνέβαλε στον μύθο που άρχισε να χτίζεται γύρω από την υπόθεση.
Η Ελληνική Αστυνομία κινητοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα, χωρίς αποτέλεσμα. Ο τότε πρόεδρος της Τράπεζας προχώρησε ακόμη και σε επικήρυξη των δραστών με 200 εκατομμύρια δραχμές, αλλά καμία πληροφορία δεν αποδείχθηκε αξιοποιήσιμη. Κανείς δεν είχε δει ή ακούσει κάτι.
Δύο μήνες αργότερα, η θάλασσα στη Βραυρώνα ξέβρασε ομόλογα και μετοχές που προέρχονταν από τις θυρίδες της τράπεζας. Ούτε αυτό το εύρημα, όμως, κατάφερε να ξεκλειδώσει το μυστήριο.
Πολλοί μπλεγμένοι
Η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο τον Ιούλιο του 1994, όταν κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, ο Τζουμάχ Χαλίντ, ισχυρίστηκε ότι γνώριζε τους υπεύθυνους της ληστείας. Δήλωσε μάλιστα ότι είχε συμμετοχή στον σχεδιασμό, αναλαμβάνοντας τη μελέτη των υποστυλωμάτων των υπόγειων διαδρομών, έναντι 30 εκατομμυρίων δραχμών.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, πληρώθηκε τελικά μόνο τρία εκατομμύρια, γεγονός που τον ώθησε να καταδώσει τους φερόμενους ως εμπλεκόμενους. Ανάμεσά τους κατονόμασε τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος, υπάλληλο των ΕΛΤΑ και γνωστούς επιχειρηματίες.
Η έρευνα διεξήχθη υπό άκρα μυστικότητα, καθώς υπήρχαν ψίθυροι ακόμη και για εμπλοκή στελεχών της Αστυνομίας. Παρά τις καταγγελίες, η υπόθεση δεν κατέληξε ποτέ σε καταδίκες.
Το μεγάλο ριφιφί της Τράπεζας Εργασίας παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της ελληνικής εγκληματολογικής ιστορίας. Ένα χτύπημα για το οποίο πολλοί υποστήριξαν ότι κάποιοι δεν ήθελαν πραγματικά να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Χωρίς αποδείξεις, όμως, η υπόθεση έκλεισε χωρίς ενόχους, αφήνοντας πίσω της μόνο ερωτήματα και θρύλους, που ενέπνευσαν τους Σωτήρη Τσαφούλια (σκηνοθεσία) και Βασίλη Ρίσβα (σενάριο) να δημιουργήσουν τη νέα σειρά μυθοπλασίας της COSMOTE TV.
