Από χορτοφάγος σε κυνηγός: Η γυναίκα που άλλαξε ζωή για να τρώει «ηθικό» κρέας
Η Amy Rush μεγάλωσε στο Maine, ακούγοντας ιστορίες για ελάφια που έφερνε στο σπίτι ο θείος της. Τότε, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί κάποιος να σκοτώσει ένα ζώο όταν υπάρχει έτοιμο κρέας στο σούπερ μάρκετ.
Αργότερα έγινε χορτοφάγος, μέχρι που η εγκυμοσύνη της το 2007 την οδήγησε να «αναζητήσει» περισσότερη πρωτεΐνη.
Η στροφή ενάντια στη βιομηχανική κτηνοτροφία
Μέσα από βιβλία και ντοκιμαντέρ γνώρισε τις πρακτικές των εργοστασιακών φαρμών: ζώα στριμωγμένα σε μικρούς χώρους λίγο πριν τη σφαγή. Αυτό την οδήγησε να μεγαλώσει η ίδια κοτόπουλα και γουρούνια με ελεύθερη κίνηση στο κτήμα της, επιλογή που της επέτρεψε να τρώει κρέας χωρίς ενοχές.
Το κυνήγι ήρθε φυσικά ως επόμενο βήμα. Σήμερα ζει στο Νιου Χάμσαϊρ και έχει ήδη θηρεύσει μία ελαφίνα και έναν αρσενικό. Το 2020 επέστρεψε στα δάση του Maine όταν ο γιος της, Jenek, άρχισε να κυνηγά γαλοπούλες και μετά ελάφια. Την Ημέρα των Ευχαριστιών, εκείνος σκότωσε το πρώτο του ελάφι σε ηλικία μόλις 10 ετών.
Κυνήγι με κανόνες και σεβασμό προς τη φύση και τα ζώα
Η οικογένεια κυνηγά προσεκτικά. Αποφεύγει ελαφίνες με μικρά, νεαρά αρσενικά και σκοτώνουν μόνο ό,τι σκοπεύουν να αξιοποιήσουν. Η Rush παραδέχεται ότι έχει αλλάξει ριζικά από την εποχή που αντιτασσόταν στο κυνήγι: «Δεν μπορώ να πω αρκετά για το τι σημαίνει για μένα τώρα». Το να πω πως είμαι ευγνώμον είναι λίγο».
Για την Rush, το κυνήγι είναι και βαθιά εμπειρία με τη φύση. Της δίνει την ευκαιρία να αποσυνδεθεί από τα πάντα και να αφουγκραστεί τον κόσμο γύρω της: «Έμαθα ότι ένα φύλλο που πέφτει κάνει ήχο. Ξέρω πώς δημιουργούν μουσική τα φτερά ενός κόρακα όταν περνά πάνω από το κεφάλι μου. Μου αρέσει να είμαι εκεί, παρούσα, καθαρίζοντας το μυαλό μου».
Για εκείνη, το κυνήγι δεν έχει να κάνει με τα εντυπωσιακά κέρατα στον τοίχο. Είναι οικογενειακός χρόνος, εξερεύνηση και παροχή τροφής. «Δεν είναι για το "τρόπαιο". Είναι για την οικογένεια, τη φύση και την εκτίμηση αυτών των υπέροχων ζώων», τόνισε.
