Το κορίτσι που έγινε logo των Wendy's: Γιατί ο πατέρας της μετάνιωσε που την άφησε να το κάνει
- Οι δυσκολίες της Wendy με την αναγνωρισιμότητα
- Γιατί ο πατέρας της το μετάνιωσε που την έκανε διάσημη
Το Wendy's είναι μία από τα πιο αναγνωρίσιμες αλυσίδες fast food στις ΗΠΑ, με το λογότυπο ενός χαρούμενου, χαμογελαστού κοριτσιού με καφέ κοτσίδες να ξεχωρίζει. Ωστόσομ, πολλοί άνθρωποι ίσως να μην γνωρίζουν ότι το κορίτσι είναι η Wendy Thomas Morse, κόρη του Dave Thomas, ο οποίος ίδρυσε την Wendy's.
Η Wendy ήταν μόλις 8 ετών όταν ο πατέρας της αποφάσισε ότι επρόκειτο να δώσει στο εστιατόριο γρήγορου φαγητού του το όνομα του ενός από τα πέντε παιδιά του. Αυτή που επιλέχθηκε, ήταν τελικά η Wendy, με τις χαρακτηριστικές κοτσίδες της και το φόρεμα gingham στο λογότυπο. Το εστιατόριο έγινε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα εξαιρετικά επιτυχημένο, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι αν άνοιξε.
Οι δυσκολίες της Wendy με την αναγνωρισιμότητα
Η Wendy θυμήθηκε σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο PEOPLE τόνισε ότι δυσκολευόταν να διαχειριστή αυτή τη δημοφιλία. «Θέλω να πω, υπήρχαν στιγμές που δεν ήθελα να το μάθει ο κόσμος γιατί δεν ήθελα να έχουν υποθέσεις», είπε.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά αισθάνθηκε μεγάλη ευθύνη απέναντι στην επιχείρηση της οποίας ήταν το πρόσωπο. «Αλλά ήταν κάτι που πραγματικά αναλάμβανα ως ευθύνη και ήμουν πολύ περήφανη», πρόσθεσε. Αλλά ποτέ όταν θα συναντούσα πολλούς νέους ανθρώπους, δεν θα τους έλεγα ποια ήμουν. Συνήθως το έλεγε κάποιος άλλος. Και τότε γινόταν άβολο, αλλά μετά όλα έφτιαχναν».
Γιατί ο πατέρας της το μετάνιωσε που την έκανε διάσημη
Η Wendy είπε ακόμη ότι ο πατέρας της τελικά μετάνιωσε που έδωσε στο εστιατόριο το δικό της όνομα, λόγω του αντίκτυπου που είχε αυτό στη ζωή της. «Περίπου δέκα χρόνια πριν πεθάνει ο πατέρας μου, μιλήσαμε για το όνομά μου και για το ότι ήμουν το ομώνυμο πρόσωπο, και μου λέει: “Λυπάμαι πολύ που σου το έκανα αυτό,” κάτι που ήταν πραγματικά… να ακούς τον πατέρα σου να λέει “Μάλλον θα έπρεπε απλώς να το είχα ονομάσει Dave’s και θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα,” ήταν πολλά», είπε.
Αν και δεν του το κράτησε, η Wendy αποκάλυψε ότι ένιωσε ανακούφιση που εκείνος το αναγνώρισε. «Και του είπα: “Ε, φυσικά, αλλά αυτό ήταν πριν από πολύ καιρό.” Αλλά ήταν ωραίο να ακούσω ότι ένιωθε λίγο για μένα, για την πίεση και την ευθύνη του να είμαι το πρόσωπο που έδωσε το όνομά του σε ένα εστιατόριο», είπε.
Η Wendy συνέχισε λέγοντας ότι από τότε που έχασε τον πατέρα της, η πινακίδα έχει γίνει πηγή παρηγοριάς. «Ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή στιγμή για μένα και τον πατέρα μου», είπε. «Και έτσι με κρατάει σε εγρήγορση. Και σήμερα, κοιτάζω την πινακίδα και βλέπω απλώς τον πατέρα μου».
