Η βάναυση μέθοδος βασανιστηρίων του αρχαίου πολέμου: Ήταν τρομακτικά απλή αλλά μια από τις χειρότερες που υπήρξαν ποτέ (vid)

Στον κόσμο του αρχαίου πολέμου, η ωμή βία και η σωματική τιμωρία δεν ήταν οι μοναδικές μορφές βασανιστηρίων. Υπήρχε μια μέθοδος που δεν άφηνε πληγές στο σώμα, αλλά ρήμαζε το μυαλό. Ήταν τόσο απλή που κανείς δεν θα πίστευε τη δύναμή της. Κι όμως, οι άνθρωποι που την υπέστησαν την περιέγραψαν ως ένα από τα πιο σκληρά και καταστροφικά βασανιστήρια όλων των εποχών.

Η σταγόνα που τρυπούσε το μυαλό

Η μέθοδος είναι γνωστή σήμερα ως «κινέζικο βασανιστήριο του νερού», αλλά η προέλευσή της ανήκει στην Ευρώπη. Τον 15ο αιώνα, ο Ιταλός λόγιος Hippolytus de Marsiliis κατέγραψε για πρώτη φορά τη φρίκη που μπορεί να προκαλέσει μια σταγόνα νερού που πέφτει επαναλαμβανόμενα στο κεφάλι ενός ακινητοποιημένου ανθρώπου.

Το θύμα δένεται κάτω από μια πηγή νερού. Η σταγόνα πέφτει στο ίδιο σημείο του κρανίου κάθε λίγα δευτερόλεπτα. Στην αρχή είναι απλά ενοχλητικό. Μετά από λίγες ώρες, γίνεται βασανιστικό. Και μετά από μέρες, καταλήγει σε ψυχική κατάρρευση.

Γιατί αυτή η μέθοδος θεωρείται μια από τις χειρότερες;

Η φρίκη αυτής της μεθόδου δεν βρίσκεται στη σωματική βία, αλλά στο ότι:

• Το θύμα βλέπει και ακούει κάθε σταγόνα πριν πέσει.

• Η απρόβλεπτη χρονική απόσταση μεταξύ των σταγόνων προκαλεί παράνοια.

• Η ακινησία οδηγεί σε αίσθηση εγκλωβισμού και ασφυξίας.

• Το μυαλό αρχίζει να παραλύει από το άγχος, με αποτέλεσμα παραισθήσεις και ψυχικό σπάσιμο.

Τι έδειξαν τα σύγχρονα πειράματα

Όταν οι MythBusters δοκίμασαν τη μέθοδο, διαπίστωσαν πως σε κατάσταση χαλάρωσης δεν είχε έντονα αποτελέσματα. Όμως, όταν το υποκείμενο ήταν δεμένο και αγχωμένο, η εμπειρία έγινε βασανιστική. Μάλιστα, κάποιος ειδικός τους αποκάλυψε ότι όταν τυχαία μεταβάλλεται ο ρυθμός των σταγόνων, η μέθοδος γίνεται ακόμη πιο φρικτή.

Η τέχνη ως μαρτυρία: 7 ώρες μέσα στον τρόμο

Η Αυστραλή καλλιτέχνις Lottie Consalvo υπέβαλε τον εαυτό της σε αυτή τη μέθοδο για 7 ώρες, στο πλαίσιο εικαστικής performance. Οι δηλώσεις της συγκλονίζουν: «Οι σταγόνες ένιωθα να πέφτουν στο κεφάλι μου, κυλούσαν στο μάτι μου σαν δάκρυα. Σε μια στιγμή, νόμιζα πως βρισκόμουν δίπλα στην αποθανούσα αδερφή μου. Ήταν μια εσωτερική συντριβή. Δεν άντεχα άλλο.»

Ίσως το πιο τρομακτικό στοιχείο αυτού του βασανιστηρίου είναι η απόλυτη απλότητά του. Δεν χρειάζεται ειδικά εργαλεία. Δεν προκαλεί αίμα. Δεν αφήνει πληγές.

Κι όμως, προκαλεί καταστροφή μεγαλύτερη από κάθε ξίφος.

Από τα αρχαία στρατόπεδα στην ψυχολογική κατάρρευση

Η μέθοδος φημολογείται ότι χρησιμοποιήθηκε σε περίοδο πολέμου, κυρίως για ανάκριση αιχμαλώτων, όταν οι στρατοί ήθελαν να "σπάσουν" κάποιον χωρίς να τον σκοτώσουν. Δεν σκότωνε — υπέτασσε το μυαλό.

Τελικά, τι κάνει ένα βασανιστήριο «βάναυσο»;

Δεν είναι μόνο το αίμα, ούτε οι φωνές. Είναι η αδυναμία να ξεφύγεις. Είναι η ψυχολογική εξάντληση, το σπάσιμο της ανθρώπινης υπόστασης. Και σε αυτή την κατηγορία, το βασανιστήριο της σταγόνας νερού κερδίζει με διαφορά.

Αυτό το βασανιστήριο είναι η απόδειξη πως, μερικές φορές, η μεγαλύτερη φρίκη κρύβεται στην πιο απλή επανάληψη.