Η πιο επικίνδυνη κατάδυση στην παγκόσμια ιστορία: Οι τρεις εργάτες που βγήκαν ζωντανοί από μια αποστολή αυτοκτονίας (vid)
Τι θα έκανες για τη δουλειά σου; Τι θα γινόταν αν η δουλειά σας σας ζητούσε να κάνετε κάτι που μπορεί να σήμαινε βέβαιο θάνατο, αλλά θα έσωζε εκατομμύρια ανθρώπους; Αυτό ήταν το δίλημμα που τέθηκε σε τρεις αφανείς ήρωες. Ήταν οι δύτες του Τσερνόμπιλ.
Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα.
Η ακτινοβολία εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, φτάνοντας μέχρι τη Lake District στη βόρεια Αγγλία.
Περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από την περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της κοντινής πόλης Πρίπιατ, που είχε κατασκευαστεί για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του εργοστασίου και φιλοξενούσε πολλούς εργαζόμενους.
Εκατοντάδες χιλιάδες πυροσβέστες, στρατιώτες και εκκαθαριστές βρέθηκαν εκεί για να καθαρίσουν το αδιανόητο χάος που άφησε πίσω της η τήξη του αντιδραστήρα 4. Αλλά ξεχωριστά από αυτούς τους ήρωες, τρεις άλλοι είχαν μια πιο δύσκολη αποστολή και μέχρι και σήμερα τα ονόματα τους παραμένουν άγνωστα.
Συγκεκριμένα, τρεις δύτες πραγματοποίησαν αυτό που σε κάποιους φάνταζε ακατόρθωτο αλλά ήταν το πιο σημαντικό μέρος του καθαρισμού του Τσέρνομπολ. Ποιοι ήταν αυτοί οι δύτες και γιατί η αποστολή τους ήταν τόσο σημαντική;
Ποιοι ήταν οι δύτες του Τσερνόμπιλ;
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν αναλάβουν το θρυλικό και επικίνδυνο έργο τους, οι δύτες ήταν απλώς εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό. Ακολουθεί μια μικρογραφία βιογραφικών στοιχείων για καθέναν από αυτούς τους τρεις άνδρες:
Alexei Ananenko
Θέση: Μηχανολόγος Μηχανικός
Βιογραφικό: Γεννημένος το 1962, είχε εργαστεί στο Τσερνόμπιλ για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν συνέβη η καταστροφή. Οι γνώσεις του για το εργοστάσιο τον έκαναν πολύτιμο μέλος της τριμελούς ομάδας κατάδυσης.
Valeri Bezpalov
Θέση: Bezpalpal: Ανώτερος μηχανικός
Βιογραφικό: Γεννημένος το 1955, είχε την εμπειρία με το μέρος του όταν ήρθε η ώρα να αναλάβει την τόσο σημαντική αποστολή κατάδυσης. Ήταν απίστευτα εξοικειωμένος με τα συστήματα και τις δομές του εργοστασίου -κάτι που ήταν εξαιρετικά σημαντικό για αυτή την αποστολή.
Boris Barnov
Θέση: Barnov: Διευθυντής βάρδιας
Βιογραφικό: Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην καταστροφής του Τσερνόμπιλ ήταν ο Μπόρις Μπαράνοφ, ο επόπτης βάρδιας που ήταν στη θέση του όταν συνέβη το δυστύχημα. Δεν απέφευγε τις ευθύνες του και βοήθησε τα μέγιστα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού και της κατάδυσης.
Η αποστολή των τριών δυτών
Όταν σημειώθηκαν οι πρώτες εκρήξεις, οι πυροσβέστες έσπευσαν να σβήσουν τις φλόγες, διοχετεύοντας νερό στον εκτεθειμένο αντιδραστήρα. Το νερό κατάφερε να σβήσει τις πυρκαγιές, και στη βιασύνη να ελέγξουν την κατάσταση, κανείς δεν έλαβε υπόψη του τις συνέπειες του πλημμυρισμένου υπογείου.
Καθώς όμως περνούσαν οι μέρες, οι ειδικοί κατέληξαν σε ένα τρομακτικό συμπέρασμα. Ο αντιδραστήρας εξακολουθούσε να λιώνει, να καίει το τσιμεντένιο δάπεδο και επρόκειτο να έρθει σε επαφή με τις δεξαμενές που βρίσκονταν κάτω από τον αντιδραστήρα.
Αυτές οι δεξαμενές ήταν τεράστιες. Μάλιστα, λέγεται ότι περιείχαν σχεδόν 20 εκατομμύρια λίτρα νερού που θα χρησιμοποιούνταν ως ψυκτικό μέσο για τον αντιδραστήρα. Όμως ο αντιδραστήρας ήταν ακόμα καυτός. Εάν ερχόταν σε επαφή με αυτή την τεράστια ποσότητα νερού, η έκρηξη ατμού που θα συνέβαινε θα ήταν καταστροφική για όλη την ανθρωπότητα Το νερό ήταν ήδη μολυσμένο με ραδιενέργεια. Η έκρηξη θα ήταν αρκετά ισχυρή ώστε να καταστρέψει ολόκληρο το εργοστάσιο, καθώς και τους τρεις εναπομείναντες άθικτους αντιδραστήρες. Το μολυσμένο νερό σε συνδυασμό με το πυρηνικό νέφος από μια τέτοια έκρηξη εκτιμάται ότι θα ήταν αρκετά σοβαρό για να καταστρέψει τη μισή Ευρώπη.
Σε αυτό το τραγικό σκηνικό υπήρχαν και καλά νέα: υπήρχαν βαλβίδες που, όταν κάποιος τις τραβούσε, αμέσως αποστράγγιζαν όλες τις δεξαμενές.
Τα κακά νέα: Οι βαλβίδες βρίσκονταν στο υπόγειο, και όπως αναφέραμε προηγουμένως, το εν λόγω υπόγειο πλημμύρισε με μολυσμένο νερό.
Σύμφωνα με το ans.org, το υπόγειο ήταν επίσης σκοτεινό, και ενώ οι πυροσβέστες εργάζονταν ακατάπαυστα για να αντλήσουν το νερό για να διευκολύνουν την πρόσβαση στις βαλβίδες, δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν ποτέ το έργο τους. Σε αυτό το σημείο ανέλαβαν δράση οι ήρωές μας.
Ο Alexei, ο Boris και ο Valeri προσφέρθηκαν εθελοντικά να είναι οι άνδρες που θα έμπαιναν στο υπόγειο και θα έβρισκαν τις βαλβίδες στο σκοτάδι. Έτσι, ντυμένοι μόνο με αδιάβροχες στολές και κρατώντας φακούς, ξεκίνησαν για να σώσουν τον κόσμο. Και τα κατάφεραν.
Επιβίωσαν οι δύτες του Τσερνόμπιλ;
Και οι τρεις δύτες είχαν αποδεχτεί πριν μπουν στο υπόγειο, ότι η ζωή τους θα μπορούσε να τελειώσει εκεί. Αναμενόταν ότι θα πέθαιναν από την ίδια ασθένεια που σκότωσε και άλλους εκτεθειμένους στην οξεία ακτινοβολία.
Είναι εκπληκτικό ότι και οι τρεις δύτες επέζησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και όχι μόνο αυτό - τους απονεμήθηκε το παράσημο για το θάρρος από τον Ουκρανό πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο το 2018. Δυστυχώς, ο Boris Baranov απεβίωσε το 2005 από καρδιακή πάθηση και του απονεμήθηκε η τιμή μετά θάνατον.
