17 Νοέμβρη vs ΕΛΑ: «H 17Ν θα επιβιώσει», δήλωνε ο περιβόητος τρομοκράτης Κάρλο

• Η φιλοσοφία και η δομή τους
• Κασσίμης vs Γιωτόπουλος
• Η εσωτερική διαμάχη και τα παρακλάδια
• Η κόντρα με τη «17 Νοέμβρη» για το Μινιόν
• Η αποσκίρτηση
• Η σχέση με τον «Κάρλος το Τσακάλι»
• Η συνεργασία «ΕΛΑ» και «17 Νοέμβρη»
• Από την κάθειρξη 1.174 ετών στην αθώωση

Σαν σήμερα, 9η Φεβρουαρίου του 2004 και ξεκίνησε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη των πέντε κατηγορουμένων για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» ή αλλιώς ΕΛΑ. Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν πως η πιο ισχυρή και ξακουστή τρομοκρατική οργάνωση στην Ελλάδα ήταν η «17 Νοέμβρη», ωστόσο ο «ΕΛΑ» ήταν η πρώτη τρομοκρατική οργάνωση που έκανε την εμφάνισή της στην Ελλάδα (σ.σ. στις 29 Απριλίου του 1975 το πρώτο της «χτύπημα» στη Λ. Συγγρού) και στα 20 χρόνια δράσης της είχε αναλάβει την ευθύνη για περισσότερες από 300 εκρήξεις βομβών και εμπρησμών.

Ο «ΕΛΑ» με τη «17 Νοέμβρη», η οποία έκανε την εμφάνισή της, παραμονή Χριστουγέννων του ίδιου χρόνου, με τη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς, ανέπτυξαν μια έντονη «διαμάχη», καθώς πρέσβευαν διαφορετικές φιλοσοφίες.

Η φιλοσοφία και η δομή τους

Η «17 Νοέμβρη» προτιμούσε οι στόχοι της να είναι φυσικά πρόσωπα σε αντίθεση με τον «ΕΛΑ» που τοποθετούσε εκρηκτικούς μηχανισμούς σε κτίρια και εγκαταστάσεις. Περισσότερο «κλειστή» και αυστηρή στη δομή της έμοιαζε η «17 Νοέμβρη», μαζικότερη και πιο ανοιχτός ήταν ο «ΕΛΑ», ο οποίος στη συνέχεια ανέπτυξε πολλά παρακλάδια, τρομοκρατικές οργανώσεις μέσα στη «μαμά» τρομοκρατική οργάνωση, γεγονός όμως που φανέρωσε και τις πολλές διαφωνίες που είχαν μεταξύ τους τα μέλη του.

Κασσίμης vs Γιωτόπουλος

Ο Χρήστος Κασσίμης, θεωρούταν ο αρχηγός του «ΕΛΑ», Μάλιστα, λένε πως είχε διαφωνήσει με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο (της 17 Νοέμβρη) αμέσως μετά την πτώση της χούντας για τη μορφή που θα έπρεπε να πάρουν αντιστασιακές οργανώσεις της Αριστεράς. Ο Κασσίμης στήριζε το «μαζικό ένοπλο κίνημα» σε αντίθεση με τον Γιωτόπουλο που υποστήριζε τη «συνωμοτική ένοπλη ομάδα»!

Η εσωτερική διαμάχη και τα παρακλάδια

Τον Οκτώβριο του 1977, στη συμπλοκή του Ρέντη, ύστερα από ανταλλαγή πυροβολισμών με αστυνομικούς, έπεσε νεκρός ο Χρήστος Κασσίμης και τότε πίστεψαν πολλοί πως ο «ΕΛΑ» αποδομήθηκε και «σίγησε». Η αλήθεια είναι πως «εξαφανίστηκε» για κάμποσο καιρό, αλλά έκανε «ηχηρή» εμφάνιση και πάλι το 1979 με τη δολοφονία του Πέτρου Μπάμπαλη. Βέβαια, την ευθύνη τότε αναλαμβάνει η ομάδα «Ιούνης '78». Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που «υπέγραψε» η συγκεκριμένη οργάνωση. Μετά από… 11 χρόνια, έγινε γνωστό πως ήταν παρακλάδι του «ΕΛΑ». Ακόμα μία απόδειξη του πόσο «ανοιχτός» ήταν ο «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» αλλά και των… διαφωνιών που υπήρχαν, ιδίως μετά τον θάνατο του αρχηγού του.

Τα παρακλάδια ξεκίνησαν να αναλαμβάνουν ευθύνες για τρομοκρατικά χτυπήματα, δείχνοντας πως την εσωτερική διαμάχη που υπήρχε, αλλά και την αναγκαιότητα να επιβεβαιώσουν ότι ο «ΕΛΑ» εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα να είναι ενεργός.

Η κόντρα με τη «17 Νοέμβρη» για το Μινιόν

Παρακλάδι του «ΕΛΑ» ήταν και ο «Οκτώβρης '80» που ανέλαβε την ευθύνη για τους εμπρησμούς σε «Μινιόν» και «Κατράντζος Σπορ» τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1980. Τον Ιούλιο του 1981 η «17 Νοέμβρη» αποστέλλει σε εφημερίδες, προκήρυξη με την οποία ασκεί κριτική στον «ΕΛΑ», τόσο για την επιλογή της AEG ως στόχο όσο και για την επιλογή των δύο πολυκαταστημάτων ως στόχους των εμπρησμών. Για την AEG, καταλογίζονται λάθη στη οργάνωση, ενώ για τα δύο πολυκαταστήματα καταλογίζεται ότι «αγνοήθηκαν οι υλικές επιπτώσεις πάνω στους εργαζόμενους».

Η αποσκίρτηση

Τις απόψεις που είχε η «17 Νοέμβρη» ασπάστηκε μεγάλο κομμάτι του «ΕΛΑ» που αποσκίρτησε από τη «μητρική οργάνωση». Πρωταγωνιστής μάλιστα ήταν ο Χρήστος Τσουτσουβής που έφυγε παίρνοντας μεγάλο κομμάτι του οπλισμού της οργάνωσης. Μία εβδομάδα μετά τον θάνατό του, στη συμπλοκή του Γκύζη, τον Μάιο του 1985, ο «ΕΛΑ» με τετρασέλιδη προκήρυξή του υποστηρίζει ότι ο Χρήστος Τσουτσουβής ήταν μέλος του και είχε πάρει μέρος σε όλες τις ενέργειές του από το 1976 έως και το 1980. Στη συνέχεια, ανέφερε η προκήρυξη, αποχώρησε «για να ακολουθήσει τις δικές του, ιδιαίτερες επιλογές, που ο πολιτικός χαρακτήρας τους δεν συμβάδιζε με την ιδεολογική και πολιτική αντίληψη και πρακτική του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα».

Η σχέση με τον «Κάρλος το Τσακάλι»

Ο «ΕΛΑ» είχε αναπτύξει ένα δίκτυο και στο εξωτερικό με τρομοκράτες και δη με τον περιβόητο «Κάρλος το Τσακάλι». Ο «Φιλίπ», ο Κώστας Αγαπίου, είχε επαφές με ανθρώπους του αρχιτρομοκράτη Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες, γνωστού ως Κάρλος το Τσακάλι. Όταν εκείνος αναζητά «σταθμό» για τη δράση του στη Μέση Ανατολή, άνθρωποί του, προσεγγίζουν στελέχη του «ΕΛΑ» που εκπαιδεύονται στην κατασκευή «τεχνολογικά αναβαθμισμένων» εκρηκτικών μηχανισμών και παρέχουν από την πλευρά τους επιχειρησιακή στήριξη στην ομάδα του Κάρλος.

Η συνεργασία «ΕΛΑ» και «17 Νοέμβρη»

Υπό αυτό το πρίσμα, είχαν «συνεργαστεί» «ΕΛΑ» και «17 Νοέμβρη» σε δύο χτυπήματα, με στόχο τον Σαουδάραβα πρέσβη το 1983 στο Ψυχικό και στην παμπ Όσκαρ στη Γλυφάδα το 1989. Οι πράκτορες της Στάζι όμως που αναζητούν τα ίχνη του Κάρλος καταγράφουν τις επαφές με τους Έλληνες και έτσι, συγκεκριμένα στελέχη του «ΕΛΑ» αποκτούν «φάκελο» στην άλλοτε πανίσχυρη υπηρεσία πληροφοριών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.

Από την κάθειρξη 1.174 ετών στην αθώωση

Όσον αφορά τη δίκη των μελών του «ΕΛΑ, που ξεκίνησε σαν σήμερα και έγινα δύο δικαστήρια: Η πρώτη δικαστική απόφαση χαρακτηρίστηκε υπερβολικά αυστηρή ως προς το σκέλος των ποινών -κατά 202 έτη βαρύτερη από την εισαγγελική πρόταση.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε κάθειρξη 1.174 ετών έναντι 972 ετών που είχε ζητήσει στην πρότασή του ο εισαγγελέας Ελευθέριος Πατσής. H απόφαση αυτή του δικαστηρίου προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση τόσο στους καταδικασθέντες όσο και στους λοιπούς παράγοντες της δίκης, πρώτον γιατί είθισται η απόφαση των δικαστών να «κινείται» στο πλαίσιο της εισαγγελικής πρότασης, και δεύτερον γιατί και η ίδια η πρόεδρος Ελισάβετ Μουγάκου Μπρίλλη, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είχε παραδεχθεί ότι «τα στοιχεία είναι ελλιπή».

Το δεύτερο δικαστήριο αποφάσισε ότι είναι αθώοι όλοι κατηγορούμενοι. Οι Γιάννης Σερίφης και Μιχάλης Κασσίμης κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι. Κατά πλειοψηφία αθώοι κρίθηκαν οι Χρήστος Τσιγαρίδας, Κώστας Αγαπίου, Αγγελέτος Κανάς, Ειρήνη Αθανασάκη».