Η παγκόσμια Πανωραία!
Αν ο Ιησούς Χριστός ερχόταν ξανά στη Γη θα ήταν γυναίκα! Δεν υπάρχει αμφιβολία, δισταγμός και σίγουρα καμία βλασφημία. Η ζωή, η γέννηση και ο θάνατος, σ’ αυτήν υπάρχουν απόλυτα και ουσιαστικά. Το θηλυκό ξεπερνά γένη, φυλές, θρησκείες, δόγματα, σώματα, ύμνους και ιδεολογίες. Το αίμα κυλά μαζί της, τη συνοδεύει, την πνίγει, τη σώζει, την εξυψώνει, την αποκαθηλώνει και τον ιερό της λόγο μεταφέρει. Η γυναίκα αυτή δεν θα είναι υποταγμένη. Δεν θα είναι συμβιβασμένη. Δεν θα είναι φοβισμένη. Δεν θα είναι ανόητη. Δεν θα είναι αδιάφορη. Δεν θα είναι μάνα ενός παιδιού. Δεν θα είναι παιδί. Δεν θα είναι κορίτσι. Δεν θα είναι συνεσταλμένη μα ούτε και ατίθαση. Θα είναι γεμάτη μώλωπες μα χωρίς να έχει χάσει την ομορφιά της. Θα είναι ελεύθερη, αλλά θα κουβαλά τα δεσμά της για να μην ξεχνά. Θα είναι μόνη και θα χει παρέα όλες τις γυναίκες σαν αυτήν. Αυτή η γυναίκα που θα είναι όλες οι γυναίκες θα είναι πόρνη! Ναι, θα είναι αυτό που δεν αντέχει η ανθρώπινη υποκρισία, η σοβαροφάνεια και η ανομολόγητη αμαρτία. Και δεν θα σέρνει σταυρό, αλλά το σώμα της και την πύρινη ματιά της. Κι αν έχει όνομα θα ναι «Πανωραία», η ωραία και μοιραία. Το Gazzetta ξαναβρήκε τη «Γυναίκα της Πάτρας» στο θέατρο «Πόλη». [Photo credits: Μαριλένα Αναστασιάδου]
Πριν δέκα χρόνια, σήμερα, πάντα!
Πριν δέκα χρόνια η Πανωραία μας συστήθηκε θεατρικά. Τα λόγια της δέχτηκαν τον λόγο του Γιώργου Χρονά και η σάρκα της γέμισες τις σελίδες, το σανίδι και τελικά τις σκέψεις μας. Ο Χρονάς, γνήσιος ποιητής, που θα πει βγαλμένος από τα σπλάχνα της ζωής, με το βλέμμα του να σαρώνει υπόγεια, ισόγεια, καφενεία, λιμάνια, αναψυκτήρια, εκκλησίες και χώρους με κόκκινα φώτα, Τρούμπα, Φυλής και δρόμους που επιμένουν παρά το γκρίζου του τσιμέντου. Τη βρήκε, τον βρήκε και τα λόγια έγιναν γέφυρα που ενώνει το ψεύτικο με το αληθινό, καθρέφτες που έλαμψαν και έδειξαν το είδωλο και την ανίκητη παρουσία της Πανωραίας. Η πόρνη, που σαν να ξεπήδησε από ταινία του Παζολίνι, του Κούνδουρου, μεταφέρει την ωμή αλήθεια που λέει πως «αν δεν πονέσεις δεν ζεις, αν δεν κλάψεις δεν θα χαρείς και αν δεν πεθάνεις δεν θα αναστηθείς». Η Πανωραία είναι η γυναίκα που ορίζει τον εαυτό της και το σώμα της η ασπίδα για τα βέλη της βαρβαρότητας, της κακίας, του μίσους, της τυραννίας της πατριαρχίας, της κοινωνικής αναλγησίας. Η Πανωραία ψάχνει ανθρώπους καθαρούς, τίμιους, ντόμπρους και με τις άλλες πόρνες κάνει παρέα γιατί μόνο αυτές (την) καταλαβαίνουν. Η ωραία Πανωραία…
Αξίζει να τη γνωρίσετε
Η αφήγηση της ζωής της πόρνης Πανωραίας από τον ποιητή Γιώργο Χρονά, ο οποίος την κατέγραψε σε σειρά συνεντεύξεων τη δεκαετία του ’80, γίνεται πεδίο ανοιχτό, ασύνορο, για να αναδειχθεί το υποκριτικό μεγαλείο της Ελένης Κοκκίδου. Όσες φορές και να δεις αυτόν τον μονόλογο θα εκπλαγείς με το πώς ένας άνθρωπος «γεμίζει» τη σκηνή. Η Κοκκίδου από τη πρώτη φορά έδειξε πως μπορεί να ακολουθήσει την Πανωραία. Ο ατιθάσευτος λόγος, ο πολυδαίδαλος εσωτερικός κόσμος, η έντονη προσωπικότητα, όλα αποτυπώνονται στην Κοκκίδου. Η Λένα Κιτσοπούλου υπογράφει τη σκηνοθετική επιμέλεια και βοηθά να αποκτήσει βάθος και πλαστικότητα ο χαρακτήρας πάνω στη σκηνή. Οι μεταπτώσεις στον λόγο και τη συμπεριφορά της Πανωραίας εκφράζονται εύστοχα από την Κοκκίδου, η οποία ποτέ δεν χάνει το μέτρο, ενώ διατηρεί την αμεσότητα της από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό της παράστασης. Το ελεύθερο πνεύμα της Πανωραίας σαρώνει τη σκηνή και γι’ αυτό αρκεί το λιτό και απέριττο σκηνικό της Ελένης Βαρδαβά, η οποία είναι υπεύθυνη και για τα κοστούμια. Τα ρούχα της Πανωραίας ντύνουν το σώμα και την προσωπικότητα της. Η παράσταση κυλά όμορφα και η ερμηνεία της Κοκκίδου είναι σαρωτική. «Η γυναίκα της Πάτρας» θα είναι στο θέατρο «Πόλη» ως τις 26/12 και αξίζει να τη γνωρίσετε.
Ταυτότητα παράστασης
«Η γυναίκα της Πάτρας», του Γιώργου Χρονά
Ερμηνεία: Ελένη Κοκκίδου. Συμμετέχει ο Παντελής Καλογεράκης
Σκηνοθετική επιμέλεια: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά
Παραστάσεις (μέχρι 26/12): Πέμ. 9 μ.μ., Σάβ. 6 μ.μ., Κυρ. 8 μ.μ., Τετ. 7.30 μ.μ.
Εισιτήρια: 18, 15, 13 ευρώ
