Η Ίντερ στον θρόνο της: Σαρωτική επιστροφή, με «σφραγίδα» Κόντε

Η Ίντερ στον θρόνο της: Σαρωτική επιστροφή, με «σφραγίδα» Κόντε

bet365

Η κορυφή που άργησε 11 χρόνια, η πιο γρήγορη φετινή πρωταθλήτρια του Top-5 και ο Αντόνιο Κόντε που αναμορφώνει την Ίντερ, στα «συντρίμμια» της δυναστείας που είχε χτίσει ο ίδιος με τη Γιουβέντους: Οι Νερατζούρι επέστρεψαν στον θρόνο της Serie A.

Μέσα στον αχανή κόσμο του twitter και τον κάθε λογής αξιοπερίεργο, troll λογαριασμό που μπορεί να βρει κανείς με θέμα το ποδόσφαιρο, υπήρξε ένας που από τον Μάρτιο του 2019 γινόταν συχνά viral, όλο και περισσότερο για καθεμία μέρα που περνούσε χωρίς η Ίντερ να κατακτά τίτλο. Το όνομά του ήταν 100% χαρακτηριστικό του περιεχομένου:

«Ημέρες από τότε που η Ίντερ κέρδισε ένα τρόπαιο».

Στην τελευταία του δημοσίευση στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, το κοντέρ έγραφε 3.484 ημέρες. Από τότε, ξαφνικά, οι αναρτήσεις σταμάτησαν. Ίσως ο διαχειριστής είχε διαισθανθεί ότι ο περίφημος λογαριασμός του θα έπαυε να έχει νόημα ύπαρξης σε μερικούς μήνες. Διότι στην 3.625η μέρα, το κοντέρ μηδένισε ξανά και η Ίντερ πέτυχε αυτό που λαχταρούσε για σχεδόν 10 χρόνια, από το Coppa Italia του 2011: να προσθέσει ένα ακόμη τρόπαιο στο παλμαρέ της.

Αυτό έμελλε να είναι και το πιο σημαντικό στην ιεραρχία του ιταλικού ποδοσφαίρου: το πρωτάθλημα, το 19ο της ιστορίας της (2η στη «χρυσή Βίβλο» της Serie A, προσπέρασε τη Μίλαν) και πρώτο μετά τη χρονιά του τρεμπλ το 2010 επί ημερών Ζοσέ Μουρίνιο. Αντί του «Special One», πλέον, στο τιμόνι βρίσκεται ο Αντόνιο Κόντε, ο οποίος εναρμόνισε απόλυτα την ομάδα στα δικά του θέλω και τη φιλοσοφία του και πρόσθεσε ένα άκρως… super επίτευγμα στο βιογραφικό του. Αντί του Σαμουέλ Ετό, υπάρχει ο Ρομέλου Λουκάκου, ο θηριώδης Βέλγος των 20 γκολ + 10 ασίστ (μοναδικός που το πετυχαίνει από την επίσημη στατιστική καταγραφή στη Serie A), που αποτελεί μία από τις καλύτερες και πιο γρήγορα… ανταποδοτικές μεταγραφές στην ιστορία του κλαμπ. Αντί του Ντιέγκο Μιλίτο, ο Λαουτάρο Μαρτίνες, το έτερον ήμισυ του «Lula» (Λουκάκου-Λαουτάρο). Αντί του Μαϊκόν, ο Ασράφ Χακίμι, που o Κόντε του έκανε «καψόνια» δηλώνοντας ότι δεν ξέρει να παίζει άμυνα, αλλά τον διέψευσε και με το παραπάνω. Αντί του Ζούλιο Σέζαρ, ο Σαμίρ Χαντάνοβιτς κι αντί του Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ο άψογος Νικόλο Μπαρέλα.

Οι αναλογίες που ευσταθούν πολλές, το συμπέρασμα ένα. Οι Νερατζούρι έγιναν η ομάδα που σταματά το «μονοπώλιο» της Γιουβέντους στα Scudetto τα τελευταία εννέα χρόνια και το πέτυχαν πανάξια, με σαρωτική επέλαση στο δεύτερο μισό και στην πιο επιθετική εκδοχή τους επί ημερών Κόντε.

Αήττητη από τα… Θεοφάνια και η πιο γρήγορη πρωταθλήτρια του Top-5

Ο δεύτερος σερί αποκλεισμός από το Champions League και η 4η θέση που την άφησε γενικά εκτός Ευρώπης, «πλήγωσε» την εικόνα της και στοίχισε. Πρωτίστως οικονομικά, καθώς εν μέσω πανδημίας χάθηκαν δεκάδες εκατομμύρια από τα ταμεία, σε μια περίοδο που η οικογένεια των Τσανγκ αντιμετωπίζει τη δική της κρίση με επίκεντρο τις επιχειρήσεις στην Κίνα.

Κάθε πόρτα που κλείνει, όμως, σηματοδοτεί και το άνοιγμα μιας άλλης. Στην περίπτωση των Νερατζούρι, η απουσία ευρωπαϊκών υποχρεώσεων στο 2021 λειτούργησε ως εφαλτήριο για ένα τρομερό σπριντ τίτλου. Από την ήττα με 2-1 κόντρα στη Σαμπντόρια στις 6 Ιανουαρίου (16η αγ.), η Ίντερ έτρεξε αήττητη για 18 συνεχόμενα παιχνίδια (14-4-0), με απολογισμό τερμάτων 33-8. Την ίδια στιγμή, οι έτεροι διεκδικητές «λύγιζαν» στην πίεση και το δικό τους παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Η Μίλαν χωρίς τον τραυματία Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς προοδευτικά έγινε επιρρεπής στις απώλειες, η Γιουβέντους του Αντρέα Πίρλο αποδείχθηκε ανέτοιμη για πρωταθλητισμό, βυθισμένη στον δικό της ευρωπαϊκό γολγοθά να βρίσκει «ταβάνι» στους «16» του Champions League.

Κάπως έτσι, το όριο των 82 βαθμών που πέρυσι δεν στάθηκε αρκετό στις… λεπτομέρειες (83 η Γιουβέντους), ήταν αδύνατον να μην τη χρίσει πρωταθλήτρια φέτος. Και το έπιασε τέσσερις αγωνιστικές πριν από το φινάλε, με… last team standing όχι κάποιον παραδοσιακό αντίπαλο, αλλά την Αταλάντα.

Επίδοση που την κατατάσσει ως την πιο γρήγορη πρωταθλήτρια στο φετινό Top-5, σφραγίζοντας τον τίτλο νωρίτερα από τα φαβορί των άλλων Λιγκών και με την υψηλότερη βαθμολογία των 82 βαθμών σε 34 ματς. Η Μάντσεστερ Σίτι σε 34 αγωνιστικές μετράει 80 βαθμούς, η Μπάγερν σε 31 μετράει 71 (αναλογικά χαμηλότερη συγκομιδή), η Ατλέτικο Μαδρίτης 76 επίσης σε 34 παιχνίδια, η Λιλ 76 και η Παρί Σεν Ζερμέν 75 σε 35 ματς στη Ligue 1.

Ο αναμορφωτής Κόντε «γκρέμισε» το πρωτότυπο δημιούργημά του

Τα τρόπαια που αφαιρέθηκαν από το παλμαρέ της Γιουβέντους και το στίγμα του «Calciopolis» στα μέσα των ‘00s, τη μετέτρεψαν βίαια από «αφεντικό» της 1η κατηγορίας, σε ομάδα της 2ης και έπειτα σε ένα μεγαθήριο που προσπαθούσε να ξαναβρεί τον δρόμο του προς τις επιτυχίες. Ήταν εκείνος, όμως, που ανέλαβε το έργο «αναδόμησης» της Γηραιάς Κυρίας το 2011 και έγινε ο αρχιτέκτων μιας δυναστείας που κρατούσε τυπικά μέχρι να σφραγίσει τον τίτλο η Ίντερ το απόγευμα της Κυριακής (2/5).

Ο Αντόνιο Κόντε βοήθησε τους Μπιανκονέρι να επιστρέψουν στα Scudetto μετά από αποχή εννέα χρόνων (από το 2002), βάζοντας τους τρεις από τους εννέα λίθους της Μπιανκονέρε κυριαρχίας στη Serie A. Πλέον, το ξανακάνει ως «ευεργέτης» της Ίντερ, ολοκληρώνοντας την αποστολή που του είχε θέσει ο Μπέπε Μαρότα κατά την πρόσληψή του στο κλαμπ. Αυτή τη φορά μετά από 11 ολόκληρα χρόνια, έπειτα από την εντελώς άδεια δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα για τους Νερατζούρι, γκρεμίζοντας έτσι τη «δυναστεία» της Γιούβε που ξεκίνησε ο ίδιος.

Αν υπάρχει ένας αστερίσκος (κοινός για κάθε πρωταθλήτρια στην εποχή του κορονοϊού), είναι ότι ο θρίαμβος ολοκληρώθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Ένας θρίαμβος που το κοινό περίμενε «διψασμένο» για 11 χρόνια, έχοντας υπομείνει ουκ ολίγες στιγμές απογοήτευσης στις εξέδρες του «Τζουζέπε Μεάτσα». Η Ίντερ, όμως, ήταν και παραμένει συνηθισμένη σε περιόδους «ανομβρίας».

Το 1953 κατέκτησε το πρωτάθλημα μετά από αναμονή 13 χρόνων. Το 2006 μετά από 17. Το φετινό πρωτάθλημα σημαδοτεί το τρίτο μεγαλύτερο διάστημα χωρίς τίτλο. Αλλά αυτή ακριβώς η αναμονή είναι που κάνει πιο γλυκό το άνοιγμα της επόμενης εποχής επιτυχιών. Και μια τέτοια εποχή φαίνεται πως ξεδιπλώνεται και τώρα μπροστά στους Νερατζούρι, επαναφέροντας το όνειρο στους οπαδούς για πολλές ακόμη πανηγυρικές συγκεντρώσεις, όπως αυτή στην Piazza Duomo λίγη ώρα μετά την κατάκτηση της 19ης κούπας.

 

Τελευταία Νέα