Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν ο άνθρωπος που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Η άφιξη του στην Ιταλία, το 1984, άλλαξε τις ισορροπίες και στη γειτονική χώρα, ενώ μετέτρεψε σε ντέρμπι τις αναμετρήσεις της Νάπολι με τη Γιουβέντους. Μέχρι τότε, η «Μεγάλη Κυρία» ήταν σχεδόν πάντα το αφεντικό απέναντι στους «παρτενοπέι» και οι διαφορές τους ήταν μόνο γεωγραφικές και ταξικές.

Τη σεζόν 1985-86 η Γιουβέντους του Μισέλ Πλατινί ήταν εκείνη που βγήκε νικήτρια στην κόντρα, όμως ένα χρόνο μετά η Νάπολι είχε ραντεβού με την ιστορία. Έγινε η μοναδική ομάδα του ιταλικού νότου που κατέκτησε το πρωτάθλημα, ενώ για πρώτη φορά, έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια, νίκησε τους «μπιανκονέρι» και στα δύο παιχνίδια της σεζόν (3-1, 2-1).

Όσο η Νάπολι «μεγάλωνε», τόσο φούντωνε και η κόντρα των δύο συλλόγων τη δεκαετία του ’80. Η αντιπαλότητά τους πέρασε τα σύνορα της χώρας, αφού τη σεζόν 1988-89 τέθηκαν αντιμέτωπες στην προημιτελική φάση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Η Γιουβέντους επικράτησε με το «καθαρό» 2-0 στο πρώτο παιχνίδι στο Τορίνο και φάνηκε πως θα είχε εύκολο έργο στον ιταλικό «εμφύλιο». Ωστόσο, στον επαναληπτικό του Σαν Πάολο, η Νάπολι έκανε τη μεγάλη ανατροπή. Νίκησε με 3-0 στην παράταση και πήρε την πρόκριση, φτάνοντας μετέπειτα και στην κατάκτηση του τροπαίου.

Η φυγή του Μαραντόνα το 1991 άρχισε σταδιακά να αποδυναμώνει τη Νάπολι, ενώ η Γιουβέντους συνέχισε να κυριαρχεί εντός και εκτός συνόρων. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, οι «παρτενοπέι» υποβιβάστηκαν, ενώ το 2004 χρεοκόπησαν, κάτι που έφερε το σύλλογο στις μικρές κατηγορίες του ιταλικού ποδοσφαίρου. Δύο χρόνια μετά, το 2006, ήρθε και ο υποβιβασμός της Γιουβέντους, λόγω του σκανδάλου Calciopolis, με τις δύο ομάδες να αγωνίζονται για μία σεζόν μαζί στη Serie B. Ο «εφιάλτης» τους σύντομα έλαβε τέλος, αφού στο φινάλε της σεζόν επέστρεψαν χέρι-χέρι στα «μεγάλα σαλόνια».

Την προηγούμενη δεκαετία η κόντρα των δύο συλλόγων μεγάλωσε ξανά, αφού παρά την κυριαρχία της «Μεγάλης Κυρίας», η Νάπολι ήταν η μεγαλύτερη ανταγωνίστριά της. Οι «παρτενοπέι» κόντραραν στα ίσια την αντίπαλό τους, όμως πάντα στο πρωτάθλημα έβλεπαν την πλάτη της. Κάτι που όμως δεν ίσχυε στο κύπελλο, αφού εκτός από την αποψινή αναμέτρηση, άλλη μία φορά έχουν τεθεί αντιμέτωπες σε τελικό. Το 2012, στο Ολίμπικο της Ρώμης, η Νάπολι επικράτησε με 2-0 (Καβάνι, Χάμσικ) και στέφθηκε κυπελλούχος Ιταλίας, στο τελευταίο παιχνίδι του Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο με τη φανέλα της Γιουβέντους.

Ένας από τους ποδοσφαιριστές που «πυροδότησαν» ακόμη περισσότερο την κόντρα τα τελευταία χρόνια είναι ο Γκονζάλο Ιγκουαΐν. Η μεταγραφή του από τη Νάπολι στη Γιουβέντους το 2016, έναντι 90 εκατομμυρίων ευρώ (η ακριβότερη στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου τότε) μπορεί να γέμισε τα ταμεία των «παρτενοπέι», όμως ξεσήκωσε τον κόσμο της ομάδας. Ο Αργεντινός επιθετικός χαρακτηρίστηκε «προδότης» από τους Ναπολιτάνους, οι οποίοι έκαιγαν τις φανέλες του στους δρόμους της πόλης. Λόγω της έντασης, τότε, απαγορεύτηκε η μετακίνηση οπαδών στα παιχνίδια των δύο ομάδων. Απόψε, δυστυχώς, δε θα βρίσκονται στις εξέδρες του Ολίμπικο φίλαθλοι καμίας ομάδας. Αυτή τη φορά όχι λόγω Ιγκουαΐν, αλλά λόγω κορωνοϊού...