Γιούργκεν Κλίνσμαν
Τα 30 γκολ που σημείωσε με τη φανέλα της Τότεναμ τη σεζόν 1994-95 τον έκαναν αγαπητό στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, ενώ ο ίδιος ανέπτυξε μια ιδιαίτερη σχέση με το σύλλογο. Δυόμιση χρόνια μετά, συγκεκριμένα στα μέσα της σεζόν 1996-97, οι «πετεινοί» βρίσκονταν κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού, όταν χρειάστηκαν τη βοήθειά του, αποκτώντας τον ως δανεικό από τη Σαμπντόρια. Στα εναπομείναντα 15 παιχνίδια, ο Κλίνσμαν σημείωσε 9 τέρματα και ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην παραμονή της ομάδας στα μεγάλα σαλόνια. Μάλιστα, ο Γερμανός επιθετικός σημείωσε τέσσερα γκολ στο παιχνίδι απέναντι στη Γουίμπλεντον (6-2), που η Τότεναμ εξασφάλισε τη σωτηρία.

Έντγκαρ Ντάβιντς
Από το 1997 ήταν το «μηχανάκι» στη μεσαία γραμμή της Γιουβέντους και ο άνθρωπος που έκανε τη «βρώμικη δουλειά», ώστε να κάνει τη διαφορά ο Ζινεντίν Ζιντάν. Ωστόσο, στο ξεκίνημα της σεζόν 2003-04 έχασε τη θέση βασικού στη «Μεγάλη Κυρία», με τον Φρανκ Ράικαρντ να εκφράζει την επιθυμία να πάρει το συμπατριώτη του στο Καμπ Νου. Ο Ντάβιντς πήγε δανεικός για έξι μήνες στην Μπαρτσελόνα και στο διάστημα που αγωνίστηκε βοήθησε στην ανάκαμψη της ομάδας. Από τη μέση της βαθμολογίας, οι «μπλαουγκράνα» βρέθηκαν στη δεύτερη θέση, πίσω από την πρωταθλήτρια Βαλένθια, ενώ η άφιξη του «πίτμπουλ» σηματοδότησε την άνοδο της Μπαρτσελόνα τα επόμενα χρόνια.

Φερνάντο Μοριέντες
Οι “galacticos” που έφερε στο Μπερναμπέου στις αρχές της νέας χιλιετίας ο Φλορεντίνο Πέρεθ έβαλε στο περιθώριο παίκτες, όπως ο Φερνάντο Μοριέντες. Η έλευση του Ρονάλντο και η παρουσία του Ραούλ οδήγησε τον Ισπανό επιθετικό στη Μονακό, τη σεζόν 2003-04, με τη μορφή δανεισμού. Ο Μοριέντες έκανε τη διαφορά στην επίθεση της γαλλικής ομάδας (22 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις), ενώ ήταν από τους πρωταγωνιστές στην πορεία μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα, στα προημιτελικά, ήταν αυτός που «τιμώρησε» τη Ρεάλ για την επιλογή της να τον παραχωρήσει δανεικό. Σκόραρε και στα δύο ματς απέναντι στην ομάδα που ανήκε, χαρίζοντας την πρόκριση στη Μονακό.

Χένρικ Λάρσον
Τον Ιανουάριο του 2007 δέχθηκε πρόταση από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για δίμηνο δανεισμό, όσο ήταν και το διάστημα της διακοπής του σουηδικού πρωταθλήματος (αγωνιζόταν στη Χέλσινγκμποργκ). Στα 36 του, ο Λάρσον εξέπληξε τους πάντες με την αγωνιστικότητα και το ήθος του, ενώ σημείωσε καθοριστικά τέρματα, που βοήθησαν τους «μπέμπηδες» να φτάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ήθελε να τον κρατήσει στο Μάντσεστερ, όμως αποδέχθηκε την επιθυμία του Σουηδού να επιστρέψει στην πατρίδα του. Σε μία ένδειξη εκτίμησης προς το πρόσωπό του, η Γιουνάιτεντ έκανε αίτημα στη διοργανώτρια αρχή, ώστε ο Λάρσον να παραλάβει το μετάλλιο του πρωταθλητή, παρά το γεγονός πως ο ίδιος δεν είχε συμπληρώσει τις απαραίτητες συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ, στο διάστημα που αγωνίστηκε στο Ολντ Τράφορντ.

Τιμπό Κουρτουά
Το καλοκαίρι του 2011 η Τσέλσι τον απέκτησε από την Γκενκ, όμως λόγω της παρουσίας του Πετρ Τσεχ κάτω από τα δοκάρια, αποφάσισε να τον παραχωρήσει δανεικό στην Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία μόλις είχε χάσει τον Νταβίντ Ντε Χέα. Στους «ροχιμπλάνκος», ο Βέλγος τερματοφύλακας χρίστηκε αμέσως βασικός και εξελίχθηκε σε έναν από τους πρωταγωνιστές για την ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε. Για τα επόμενα τρία χρόνια, κάθε καλοκαίρι επεκτεινόταν ο δανεισμός του στην Ατλέτικο, με τη σεζόν 2013-14 να είναι η κορυφαία και ταυτόχρονα η τελευταία του στη Μαδρίτη. Στέφθηκε πρωταθλητής Ισπανίας και έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ στα ημιτελικά απέκλεισε την ομάδα στην οποία ανήκε. Τελικά, το καλοκαίρι του 2014 επέστρεψε στην Τσέλσι και στο Στάμφορντ Μπριτζ.