Η Αργεντινή ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την Βολιβία στο υψόμετρο του Λα Παζ σε ένα κρίσιμο ματς για την πρόκρισή της στην τελική φάση του Μουντιάλ της Ρωσίας με τις άσχημε αναμνήσεις να επιστρέφουν στον Λιονέλ Μέσι.

Μετά την αποτυχία στα γήπεδα της Γερμανίας και τον αποκλεισμό στα προημιτελικά από την «Νασιονάλμανσαφτ» η Αργεντινή ριχνόταν στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τον Άλφιο Μπαζίλε στην τεχνική ηγεσία και τον Μέσι ακόμα να μην έχει μετατραπεί στον καλύτερο ποδοσφαιριστή στο κόσμο. Η φανέλα με το Νο10 ανήκε στον Χουάν Ρικέλμε.

Ο άσος της Μπόκα ο οποίος είχε οδηγήσει μόνος του τους «χενέιζες» στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες, ήταν το μεγάλο αστέρι της ομάδας και ξεκίνησε τα προκριματικά με δύο τρομερές εκτελέσεις φάουλ κόντρα στην Χιλή (2-0). Επόμενη αγωνιστική κι εύκολη νίκη επί της Βενεζουέλας με τους Μέσι και Μιλίτο σκόρερ, για να έρθει και η τριάρα επί της Βολιβίας στο Μονουμεντάλ με τον Ρικέλμε ξανά να πετυχαίνει δύο γκολ.

Μια ομάδα η οποία έδειχνε στα καλύτερά της. Άλλωστε με ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης όπως οι Ζανέτι, Καμπιάσο, Μιλίτο, και τους Ρικέλμε και Μέσι ο Μπασίλε είχε καταφέρει να βρει την ισορροπία σε μια ομάδα που ξεχείλιζε από ταλέντο και ποιότητα. Παρόλα αυτά η αίσθηση που υπήρχε τότε όπως και τώρα με τον Μπάουσα ήταν ο προπονητής.

Έχοντας μπει ήδη στην έβδομη δεκαετία της ζωής του ο Μπασίλε έδειχνε να χάνει το παιχνίδι όταν άρχισαν να στραβώνουν τα αποτελέσματα. Η ήττα από την Χιλή στο Σαντιάγκο τον Οκτώβριο του 2008 έδειξε την άσχημη κατάσταση στην οποία βρισκόταν η «αλμπιτσελέστε». Ο «Κόκο» Μπασίλε αποφασίζει να παραιτηθεί μια κίνηση η οποία βρήκε απροετοίμαστη την ομοσπονδία και την οδήγησε σε μία από τις πιο άστοχες αποφάσεις της ιστορίας της.

Το λάθος με τον Ντιέγκο

Η απαίτηση του κόσμου και σύσσωμου του Τύπου ήταν τα ηνία να δοθούν στον Ντιέγκο Μαραντόνα αφού θα ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να συσπειρώσει τους παίκτες. Βέβαια, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν τις αμφιβολίες τους αφού ο θρυλικός Ντιέγκο μόνο προπονητής δεν ήταν. Τελικά το Νοέμβριο του 2008 ο Πίμπε Ντ' Όρο παίρνει το χρίσμα και τα ωραία άρχισαν από το πρώτο ματς.

Ντεμπούτο κόντρα στην Σκωτία και το πάρτι ξεκινάει. Βοηθός στην Σκωτία είναι ο Τέρι Μπούτσερ ο οποίος ακόμα δεν έχει ξεπεράσει το χέρι του Θεού και ρίχνει λάδι στην φωτιά με την δήλωσή του: «Μισώ τον Μαραντόνα με πάθος και δεν πρόκειται να του δώσω το χέρι» με τον Ντιέγκο να απαντά με τον δικό του τρόπο. «Αλήθεια ποιος είναι ο Τέρι Μπούτσερ;»

Στην πρεμιέρα του η Αργεντινή κερδίζει με 1-0 σε ένα ματς που ο Ρικέλμε και ο Μέσι ήταν εκτός. Ο Μαραντόνα τονίζει ότι ένας εκ των Ρικέλμε και Βερόν θα είναι ο προπονητής στον αγωνιστικό χώρο. Τα σχόλια αυτά δεν αρέσουν στον Ρικέλμε ο οποίος τον Μάρτιο του 2009 ανακοινώνει το τέλος του από την εθνική ομάδα. «Δεν έχω τις ίδιες ηθικές αξίες με τον Μαραντόνα και όσο είναι προπονητής δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε», ανέφερε ο αστέρας της Μπόκα Τζούνιορς στους δημοσιογράφους. Η πρώτη βόμβα μόλις είχε σκάσει κι έδειχνε τι επρόκειτο να ακολουθήσει λίγες ημέρες αργότερα στο υψόμετρο της Λα Παζ.

Μόνο το ματς δεν ήταν στο μυαλό τους

Οι συνθήκες ενός αγώνα στην πρωτεύουσα της Βολιβίας είναι πάντα δύσκολες για τους φιλοξενούμενους. Με το γήπεδο να βρίσκεται σε υψόμετρο 3.600 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας είναι εξαιρετικά δύσκολο και συνήθως οι ομάδες μεταβαίνουν δύο ώρες πριν την έναρξη του αγώνα για να επηρεαστούν όσο γίνεται λιγότερο από την έλλειψη οξυγόνου.

Η ομάδα του Μαραντόνα προερχόταν από άνετη νίκη επί της Βενεζουέλας με 4-0 ενώ πριν τον αγώνα ο Ντιέγκο παρέα με τον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες δίνουν κοινή συνέντευξη Τύπου με την οποία τα χώνουν στον τότε Πρόεδρο της FIFA, Γιόζεπ Μπλάτερ, για την σκέψη του να απαγορεύσει την διεξαγωγή αγώνων σε τόσο μεγάλο υψόμετρο.

Το κλίμα στην ομάδα μόνο ομάδας που προετοιμαζόταν για ένα αγώνα ειδικών συνθηκών δεν θύμιζε. Οι ενασχολήσεις του Μαραντόνα με τον Μοράλες και η συνέντευξη Τύπου κατά της FIFA έχει ως αποτέλεσμα την ελλιπέστατη προετοιμασία των ποδοσφαιριστών για το πως δεν θα σπαταλήσουν δυνάμεις ώστε η απουσία οξυγόνου να μην φανεί από νωρίς στον αγώνα.

Η κακή ημέρα από το πρωί φαίνεται και στα οκτώ πρώτα λεπτά ο Καρίσο κάνει τρεις επεμβάσεις. Στο 11' όμως ο Μορένο στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο Τορίκο σημαδεύει το οριζόντιο δοκάρι. Ο εφιάλτης της Αργεντινής μόλις είχε ξεκινήσει. Στο 24' ο Λούτσο Γκονζάλες καταφέρνει να ισοφαρίσει προσωρινά με ένα μακρινό σουτ αλλά μέχρι εκεί. Το ματς είχε ανοίξει, η Αργεντινή δεν είχε σχέδιο στο πως θα καταφέρει να ελέγξει τον ρυθμό και να το πάει σε χαμηλό τέμπο. Έτσι, με δύο μπαλιές η Βολιβία κατάφερνε με ευκολία να φτάνει στην περιοχή του Καρίσο με τους Αργεντινούς μια ταχύτητα πίσω.

Έτσι, στο 33' έρχεται το 2-1 με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, ενώ στο 44' γίνεται το 3-1 με τους γηπεδούχους να φτάσουν στο γκολ μετά από βολέ του τερματοφύλακα! Ο Μαραντόνα και οι παίκτες του προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να αντιδράσουν, αλλά το κρεσέντο των γηπεδούχων συνεχίστηκε και στην επανάληψη. Ο Μποτέρο στο 54' με δυνατή κεφαλιά ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 4-1 με τους Μέσι, Τέβες, Μασεράνο φανερά εκτός αγώνα και τον Μαραντόνα από τον πάγκο ανήμπορο να αντιδράσει.

Ο ίδιος ρίχνει στον αγωνιστικό χώρο τον Ντι Μαρία σε μια προσπάθεια να κρατήσει λίγο μπάλα και να τον αισθανθεί η άμυνα της Βολιβίας, αλλά επτά λεπτά μετά την είσοδό του βλέπει κόκκινη κάρτα για εγκληματικό φάουλ. Η κυριαρχία της Βολιβίας ήταν ολοκληρωτική και στο 65' ο Μποτέρο έκανε χατ τρικ για το 5-1 με το κρεσέντο της ομάδας του Σάντσες να ολοκληρώνεται τέσσερα λεπτά πριν το τέλος του αγώνα με τον Τορίκο.

Ήταν μία από τις χειρότερες ήττες των «γκαούτσος» στην ιστορία τους μια ήττα που θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το 5-0 της Κολομβίας το 1993 στο Μονουμεντάλ και το 6-1 της Τσεχοσλοβακίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958.

Πληγή που πονάει ακόμα και τώρα

«Κάθε γκολ ήταν μια μαχαιριά στην καρδιά», δηλώνει ο αποσβολωμένος Μαραντόνα ο οποίος θα γράψει το τέλος του στην εθνική με άλλη μια βαριά ήττα από την Γερμανία στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής 1,5 χρόνο αργότερα.

Από την πλευρά του ο 21χρονος Μέσι ακόμα έδειχνε εκτός κλίματος με το τελικό σκορ του αγώνα να σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής. Ποτέ ξανά ο Μέσι δεν θα είχε στην εθνική έναν ποδοσφαιριστή επιπέδου Ρικέλμε ο οποίος θα αποτελούσε την ειδοποιό διαφορά που θα μπορούσε να οδηγήσει την «αλμπιτσελέστε» μπροστά.

Το βράδυ της Τρίτης η Αργεντινή με τον Μπάουσα πλέον στον πάγκο δοκιμάζεται στην Λα Παζ και μπορεί μια επανάληψη του διασυρμού του 2009 να φαίνεται αδιανόητο, αλλά οκτώ χρόνια μετά το τραύμα παραμένει για να θυμίζει την πληγή που άφησε η αποχώρηση του Ρικέλμε και η απόλυτη εξάρτηση στον Μέσι που ξεκίνησε εκείνη την ημέρα και συνεχίζεται στο απόλυτο μέχρι και σήμερα.