ΑΕΚ: Το αδιάφορο ματς, οι παίκτες και τα ταξίδια!

• Η εικόνα της ΑΕΚ και οι επιλογές Χιμένεθ!
• Τα πρόσωπα και η επιπλέον δουλειά...

Δεν είχα μεγάλη ανυπομονησία για να παρακολουθήσω τον αγώνα της ΑΕΚ στην Αρκαδία με αντίπαλο τον Αστέρα Τρίπολης. Αντιθέτως προσωπικά -και επαγγελματικά- πριν την έναρξή του το αντιμετώπιζα ως ένα, προτελευταίο, χώσιμο, αγγαρεία σα να λέμε ρε παιδάκι μου... Φαντάζομαι πως έτσι θα το αντιμετώπιζαν στο κεφάλι τους και οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης (και του Αστέρα) και το δικαιολογώ απόλυτα. Πιο σωστά αυτό σκεφτόμουν πριν την έναρξη της αναμέτρησης...

Στην πορεία του αγώνα είδα – διαπίστωσα άλλο έργο. Δεν είδα αδιαφορία από ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που ξεκινούσαν στην Τρίπολη και οι οποίοι στερούνταν πολλούς από τους (σημαντικότερους) συμπαίκτες τους και καλούνταν να αντεπεξέλθουν. Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ έπαιξε και χθες με οκτώ απουσίες και δυο – τρεις βασικούς στον πάγκο της. Κοινώς μία ολόκληρη ενδεκάδα δεν ήταν διαθέσιμη αν εξαιρέσουμε τους Μάνταλο και Γαλανόπουλο.

Είναι λογικό κι επόμενο θαρρώ να μην προσδοκά κανείς να δει... μπαλάρα (λες και με όλους διαθέσιμους είδαμε φέτος αλλά τέλος πάντων) από την ΑΕΚ με όλα τα παραπάνω δεδομένα. Ειδικά απ' τη στιγμή που όλα τελείωσαν σε επίπεδο διεκδίκησης στόχων όταν επικράτησε η Ένωση του Παναθηναϊκού στην έδρα του, στο μοναδικό ντέρμπι που κέρδισε η ομάδα του Χιμένεθ (και Καρέρα για να μη ξεχνιόμαστε), νομίζω αναμενόμενα περιμέναμε λίγα πράγματα στο χορτάρι του γηπέδου της Τρίπολης. Λιγότερα σίγουρα απ' όσα τελικά είδαμε να συμβαίνουν σε αυτό απ' τους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων...

Μπορεί πριν την έναρξή του να ήταν ένα αδιάφορο ματς που έμοιαζε με αγγαρεία για όλους μας, ωστόσο, οφείλω να αναγνωρίσω και να σημειώσω ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση αδιάφοροι οι παίκτες (και ειδικά της ΑΕΚ όπου είχα χρέος να εστιάσω). Όσοι επιλέχθηκαν απ' την αρχή του παιχνιδιού έδειξαν επιθυμία, διάθεση και έκαναν καλή προσπάθεια. Μάλιστα το δεύτερο ημίχρονο είχε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ένταση, γκολ και φάσεις, στοιχεία που σε έκαναν να ξεχάσεις ότι στο χορτάρι παίζουν δυο ομάδες που δεν διεκδικούν τίποτα. Καλό αυτό!

Η εικόνα της ΑΕΚ και οι επιλογές Χιμένεθ!

Η Ένωση από το πρώτο 45λεπτο έδειξε επιθυμία για το αποτέλεσμα. Θα είχε φτάσει δεδομένα στην κατάκτηση μίας ακόμη νίκης απέναντι στον Αστέρα στο ίδιο γήπεδο, όπως στην κανονική περίοδο, αν ήταν πιο εύστοχοι οι παίκτες της στη τελική προσπάθεια. Ειδικότερα οι Τάνκοβιτς, Αλμπάνης και οι χαφ της όταν πάτησαν περιοχή (κυρίως ο Σιμάνσκι). Όμως χάθηκαν οι ευκαιρίες με σπουδαιότερη εκείνη του Σουηδού μεσοεπιθετικού στο τετ α τετ απ' την εκπληκτική κάθετη μπάλα του Αλμπάνη που ήταν καλός στο ματς, αρκετά καλός.

Νομίζω ότι δικαιολογημένα ο Μανόλο Χιμένεθ δεν είχε παράπονο απ' την εικόνα της ομάδας του. Ειδικότερα απ' την προσπάθεια των διαθέσιμων επιλογών για να παίξει στο συγκεκριμένο ματς. Αν κάποια ομάδα στο τέλος της αναμέτρησης έπρεπε να κερδίσει, αυτή ήταν η Ένωση, ωστόσο δεν αξιοποίησε την υπεροχή της και τις φάσεις που θα τη βοηθούσαν να τελειώσει νωρίς το παιχνίδι. Γεγονός το οποίο αν εξαιρέσουμε το ματς στο «Βικελίδης» της συμβαίνει φέτος αρκετές φορές της ΑΕΚ. Και ως γνωστόν: σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση...

Αυτό ισχύει και για το γκολ που δέχτηκε η ομάδα. Αυτή η ευκολία που δέχεται τέρμα η ομάδα ενώ έχει καταφέρει με κόπο να προηγηθεί πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή σε οποιαδήποτε άλλη ποδοσφαιρική ομάδα. Ειδικότερα στην ΑΕΚ αλλά με τούτο το υλικό μοιάζει αδιανότητο να μη της συμβεί. Και εδώ ισχύει βέβαια (και μάλιστα στο 100%) το: σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση! Εδώ βασικά πρόκειται για... αρρώστια δίχως γιατρειά φέτος, τελεία και παύλα, το εμπεδώσαμε.

Θα μπορούσε με λίγο τύχη και καθαρότερο μυαλό στη τελική πάσα να έβρισκε και ένα ακόμη γκολ η ΑΕΚ (και ο Αστέρας βέβαια) αλλά αυτό δεν ήρθε και έτσι οι δυο ομάδες έμειναν στο 1-1. Η Ένωση επιβεβαίωσε ότι αρέσκεται να αδικεί τον... εαυτό της και την προσπάθειά τους οι παίκτες μόνοι τους, τη στιγμή που έχει ξεκαθαριστεί ότι δίχως αλλαγές, σημαντικές και ενδεκαδάτες, δύσκολα θα 'χει άλλη κατάληξη το αγωνιστικό από την αποτυχία σε επίπεδο ανταγωνισμού και διεκδίκησης του πρωταθλήματος!

Τα πρόσωπα και η επιπλέον δουλειά...

Σε επίπεδο προσώπων έχουμε πολλά να πούμε αλλά δεν μας φτάνει ένα άρθρο να το κάνουμε. Γι' αυτό άλλωστε έχουμε γράψει τόσα και τόσα απ' την αρχή της σεζόν... Όμως υπάρχουν κάποιοι που θέλω να σταθώ. Όπως για αρχή ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος ο οποίος είναι από εκείνους που μετά το Φλεβάρη αξιοποίησαν την ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε. Απόλυτα επαγγελματική συμπεριφορά και ένας ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να 'χει πάρει περισσότερα απ' αυτόν όλα τα προηγούμενα (και όχι τα επόμενα ίσως) χρόνια η ομάδα.

Ωστόσο εδώ έρχεται να επιβεβαιωθεί γιατί είναι ανάγκη για την ΑΕΚ να βρεθεί ένας προπονητής που θα δουλεύει επιπλέον τον εκάστοτε ποδοσφαιριστή. Τέτοιον δεν έχει βρει η διοίκηση επί των ημερών Δημήτρη Μελισσανίδη. Το 'χω γράψει (και) στο πρόσφατο παρελθόν: αδυνατώ να εξηγήσω ότι από την εποχή Σάντος και Φερέρ έχω να μάθω (εννοείται και να παρακολουθήσω αφού οι πόρτες στο προπονητικό είναι κλειστές) ότι ένας προπονητής δούλεψε για 2-3 μήνες επιπλέον με τους πιτσιρικάδες που προωθεί το club και με παίκτες που υστερούν σε συγκεκριμένα στοιχεία!

Αυτό πρέπει να συνιστά προϋπόθεση... Η εξέλιξη του υλικού είναι αυτονόητος στόχος και σκοπός για έναν προπονητή. Έστω θα έπρεπε να είναι! Σκέφτομαι πως έγινε ο Παπασταθόπουλος υπό τον Φερέρ (και ειδικά τον Σεγούρα) όταν του έδειχναν με το δάκτυλο που θα χτυπάει την μπάλα όταν είναι να τελειώσει μια φάση και πως για να βγει μπροστά η ομάδα και εκνευρίζομαι γιατί φαντάζομαι την εξέλιξη που θα είχε ο Γαλανόπουλος. Ή για παράδειγμα ο Μαχαίρας, πόσο θα βοηθηθεί ο Μιτάι και ο Λάτσι, αλλά ακόμη και ο Σβάρνας που η αλτικότητά του τον κάνει τον πιο επικίνδυνο ποδοσφαιριστή για στατικές φάσεις στην επίθεση αλλά ΔΕΝ τον δουλεύει άνθρωπος!

Τσαντίζομαι πραγματικά με όσους έχουν έρθει και αναλάβει τη τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ από τότε και ΔΕΝ κάνουν αυτό που είναι υποχρέωσή τους. Θυμάμαι τον Καμπάνταη να δουλεύει 40 λεπτά μόνος του με συνεργάτη του Φερέρ στην υποδοχή και τη πάσα (και κίνηση δίχως μπάλα) και εξοργίζομαι που δεν συμβαίνει και τώρα. Για να επιστρέψω στο ματς με τον Αστέρα και στα πρόσωπα θα σημειώσω απλά και τούτο: κακώς δεν πήρε περισσότερο χρόνο (και χθες) ο Μαχαίρας που είναι καλός -ποιοτικός- ποδοσφαιριστής και ελπίζω να έγινε γρήγορα αλλαγή ξανά ο Τάνκοβιτς για να προστατευθεί ενόψει Άρη...

Υγ: Από κει που εδώ και χρόνια είχαμε ξεχάσει πως λειτουργεί σωστά ένα τμήμα σκάουτινγκ, φέτος, ειδικά από τον Φλεβάρη και μετά, έχουμε τον πλέον σωστό τρόπο λειτουργίας τσεκαρίσματος στόχων και επαφών... Αυτό δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα θα είναι τέλειο. Όμως σίγουρα συνιστά προσπάθεια προς στη σωστή κατεύθυνση από Κονέ και το team του το οποίο θα κριθεί και μάλιστα σύντομα σε επίπεδο ενός μήνα σχετικά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό. Είναι το θέμα του προπονητή και των ριζικών αλλαγών στο ρόστερ, σημαντικών, τουλάχιστον έξι πρέπει να είναι τα νέα πρόσωπα ενδεκάδας και το 70% των προσθηκών αφορούν την άμυνά της. Εκτός Ελλάδας λοιπόν Κονέ, Ταυλαρίδης και Παπαδημητρίου (ο τελευταίος αν έχω σωστές πληροφορίες αναμένεται απόψε, το αργότερο αύριο να επιστρέψει) όπως διαβάσατε από το gazzetta.gr και το αποτέλεσμα των ταξιδιών αυτών πρέπει να είναι θετικό και μόνο, για να δούμε...

Υγ2: Υπάρχει αναζήτηση προπονητή, άρα ο Μανόλο Χιμένεθ με τις όποιες πιθανότητες παραμονής τον συντροφεύουν, τούτη την περίοδο μοιάζει αουτσάιντερ για να συνεχίσει στον πάγκο της ΑΕΚ. «Μπορεί να αλλάξει αυτό ρε Τσακ και να μείνει;», θα 'ρθει η εύλογη ερώτηση και η απάντηση είναι απλή: σαφέστατα αν δεν βρεθεί μέσα στις επόμενες μέρες, πριν έρθει καλά – καλά η επόμενη εβδομάδα, ο άνθρωπος που θα τον αντικαταστήσει, οι πιθανότητες διατήρηση του Σεβιγιάνου στον πάγκο της Ένωσης θα είναι περισσότερες!

Υγ3: Την εβδομάδα που έρχεται θα αδειάσουν τα Σπάτα και σε λιγότερο από μήνα θα ξαναγεμίσουν... Προσοχή όμως απαιτείται σωστή δουλειά, πιο δύσκολη και απ' αυτή των προσθηκών, γιατί αν δεν ξεκαθαρίσουν κάποιες υποθέσεις που είναι βάρος και δεν υπάρχει λόγος να τους υπολογίζει το club (από πέρυσι και πιο παλιά ακόμη), θα 'χουμε ένα καλοκαίρι με πολλά προβλήματα και μάλιστα άλυτα που θα αφορούν το έμψυχο δυναμικό.

Υγ4: Η εξέλιξη και η πορεία του Φοίβου Μπότου δείχνουν τον τρόπο που όντως πρέπει να εκμεταλλευτεί τα περιουσιακά της στοιχεία η ΑΕΚ. Πρόκειται για μια υπόθεση που κερδίζουν όλοι: η ομάδα που της ανήκει ο παίκτης, ο ποδοσφαιριστής με τις συμμετοχές που κερδίζει και την εμπειρία (άρα και το club στο οποίο ανήκει) και φυσικά η ομάδα που αποκτά τον παίκτη δανεικό! Υπάρχει τρόπος και δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος!

Υγ5: Μη ξεχάσετε να πάρετε το εισιτήριό σας για τους τελικούς χάντμπολ για την ευρωκούπα... Η αγάπη και η αναγνώριση δεν έρχεται με την αποθέωση από το προσωπικό προφίλ σε social media του καθενός! Καλή τύχη στην ομάδα χάντμπολ της ΑΕΚ...