Μάνταλος: Το “ανάθεμα” που τρώει ο καλύτερος επιθετικός χάφ του πρωταθλήματος

Στα 30 του, ο Πέτρος Μάνταλος ολοκληρώνει τη σεζόν με το κεφάλι χαμηλά, ως αρχηγός μιας ΑΕΚ που πέρασε πολύ χαμηλότερα από τον πήχη των προσδοκιών και των διακηρύξεων της ότι θα διεκδικήσει τον τίτλο στην Superleague. Ολοκληρώνει τη σεζόν απολογούμενος, ζητώντας για ακόμη μια φορά συγνώμη μετά από την πιο “γεναία” και “αρχηγική” εμφάνισή του, το βράδυ της Κυριακής απέναντι στον Παναθηναϊκό, σε ένα ματς που είχε μετατραπεί σε “τελικό”, αφού η ΑΕΚ έφτασε να λαχταράει για την πιθανότητα να χάσει το εισιτήριο για να παίξει στην Ευρώπη.

Στα 30 του ο Μάνταλος ολοκληρώνει μια κακή σεζόν της ΑΕΚ, κατά της οποίας τη διάρκεια ο ίδιος ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του πρωταθλήματος. Στο ranking του Wyscout, της πιο αξιόπιστης πλατφόρμας ανάλυσης ποδοσφαίρου, την οποία εμπιστεύεται το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας αγοράς, που την χρησιμοποιεί ως εργαλείο παρακολούθησης της πορείας και αξιολόγησης των ποδοσφαιριστών, ο Μάνταλος βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των καλύτερων επιθετικών μέσων της Superleague (τον ακολουθούν οι Μπερτόγλιο, Φορτούνης, Ουάρντα). Και βρίσκεται στην κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος, όπως αυτή σχηματίζεται στο Wyscout με τα αντικειμενικά κριτήρια της ανάλυσης της απόδοσης των ποδοσφαιριστών του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο μέσος με τις περισσότερες ασίστ (10) στο φετινό πρωτάθλημα, ο οποίος είναι πρώτος και στη λίστα με τις through πάσες (81, 2ος με 48 ο Καμαρά), δηλαδή τις πάσες στον κενό χώρο στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας - αυτές που βγάζουν τον συμπαίκτη μόνο απέναντι στον τερματοφύλακα, πρώτος και στις “έξυπνες” πάσες (75, 2ος ο Μπρούνο Γκάμα με 54), αυτές που διαπερνούν μια ή περισσότερες αμυντικές γραμμές και προωθούν την ανάπτυξη της επίθεσης, και 5ος στις πάσες - κλειδιά, δηλαδή τις πάσες που δημιουργούν ευκαιρία για εκτέλεση στον συμπαίκτη είναι ένας παίκτης που συνεργάστηκε με δύο προπονητές και έπαιξε σε τέσσερις διαφορετικές θέσεις στα συστήματα των προπονητών του.

Με άλλα λόγια, ο Μάνταλος κατάφερε να κάνει ποιοτικές επαφές με την μπάλα και να έχει 60% επιτυχία στο σύνολο των ενεργειών του σε ένα κακό πρωτάθλημα της ΑΕΚ. Στο φετινό πρωτάθλημα το παιχνίδι της ΑΕΚ του έδωσε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή από αυτή που είχε σε όλες τις προηγούμενες σεζόν (φέτος έχει 84 ενέργειες κατά μ. ο., περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά). Δηλαδή η ανάλυση “φωνάζει” ότι ο Μάνταλος πήρε κατά τη διάρκεια της σεζόν την μεγαλύτερη ευθύνη που είχε πάρει ποτέ στην οργάνωση του παιχνιδιού και την ανάπτυξη των επιθέσεων.

Όσο περισσότερο μελετά κανείς και αναλύει την απόδοσή του στο φετινό πρωτάθλημα τόσο παραπάνω δυσκολεύεται να εξηγήσει την ένταση στο ψηφιακό “ανάθεμα” που δέχεται από μια σημαντική μερίδα των οπαδών της ΑΕΚ. Επειδή είναι αρχηγός, και ένας από τους κατά τεκμήριο πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, είναι λογικό να του επιμερίζεται σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την κακή πορεία μιας ομάδας. Από αυτό όμως πώς φτάνουμε στο άλμα να αντιλαμβανόμαστε έναν ποδοσφαιριστή με αυτά τα αντικειμενικά στοιχεία απόδοσης ως κάποιον που πρέπει “να φύγει”;

Στην ιστορία της σχέσης του Πέτρου Μάνταλου με μια σημαντική μερίδα των οπαδών της ΑΕΚ αντανακλάται όλο αυτό που συμβαίνει στην ΑΕΚ στην διάρκεια της τελευταίας 3ετίας, δηλαδή από το 2018 μέχρι σήμερα. Ένας ποδοσφαιριστής του οποίου το ονοματεπώνυμο υπόσχεται πολλά στους οπαδούς, πληρώνει με υποτίμηση το κόστος της μέτριας ή κακής πορείας της ομάδας του· διότι στον οπαδό δεν αναλογεί η ευθύνη της τεκμηριωμένης και αντικειμενικής ανάλυσης της απόδοσης. Ο οπαδός κρίνει από το αποτέλεσμα. Ο οπαδός δεν αναλογίζεται ότι στη διάρκεια αυτής της τριετίας η ΑΕΚ έχει αλλάξει 6 φορές προπονητή. Ούτε μπορεί να εκτιμήσει πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα να αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα και να εξελίξει το παιχνίδι της όταν αλλάζει κάθε 4 ή 6 μήνες προπονητή, και άρα πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να δείξει “αρκετός” σε μια ομάδα που δεν έχει καλή ομαδική λειτουργία.

Όλο αυτό που έχει συμβεί στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων μηνών στην ΑΕΚ (7 ήττες, 4 ισοπαλίες, 6 νίκες στα τελευταία 17 ματς) δεν βάζει σε κίνδυνο μόνο τον Μάνταλο, έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων ποδοσφαιριστών της γενιάς του. Έχει “κάψει” στη συνείδηση μιας πλατιάς μάζας των φίλων της ΑΕΚ αρκετούς ποδοσφαιριστές, των οποίων η αξία έχει σήμερα υποτιμηθεί. Και σε αυτό το κομμάτι κρύβεται ο υψηλότερος συντελεστής δυσκολίας της αποστολής που θα έχει αυτός που θα αξιολογήσει το ρόστερ και θα πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις για τον σχεδιασμό της νέας σεζόν.

Σήμερα κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποιος θα είναι ο προπονητής και ποιος ο τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ στη νέα σεζόν. Και δεν μπορεί να ξέρει αν θα αποφασίσουν μόνο αυτοί ή θα συμμετέχουν και άλλοι στη διαδικασία της λήψης των αποφάσεων για τις αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό. Αν όλοι αυτοί, που δεν τους ξέρουμε, λειτουργήσουν όπως ξέρουμε, δηλαδή πάρουν αφηρημένες και όχι στατιστικά τεκμηριωμένες και αιτιολογημένες αποφάσεις αξιολόγησης των ποδοσφαιριστών, η ΑΕΚ θα ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Και η ιστορία της τελευταίας 3ετίας λέει ότι περίπου κάθε έξι μήνες αναγκάζεται να κάνει μια νέα αρχή. Θεωρητικά, η ιστορία του Μάνταλου θα έπρεπε να είναι διδακτική. Δηλαδή το γεγονός ότι ένας ποδοσφαιριστής που έκανε “πάνω κάτω” αυτό που μπορούσε φαίνεται τόσο αποτυχημένος που νιώθει την ανάγκη να απολογείται τακτικά στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων και να δηλώνει ότι “αν θέλει η ΑΕΚ, θα φύγω” θα έπρεπε να την διδάσκει την ΑΕΚ ότι όσο δεν καταφέρνει να χαράξει μια στρατηγική και να επιμείνει σε ένα πλάνο, δηλαδή να δώσει χρόνο και ουσιαστική στήριξη σε έναν προπονητή, δεν θα πετυχαίνει τίποτα παραπάνω από το να “καίει” προπονητές και παίκτες. Θα πετυχαίνει μόνο να χάνει χρονιές. Και όχι, δεν θα φταίει ο Μάνταλος για αυτό.