ΠΑΟΚ-ΑΕΚ: Παράδοση; Συνήθεια; Πεπρωμένο; Ποδοσφαιρική δικαιοσύνη;

Κάπου εδώ τα ματς ΠΑΟΚ-ΑΕΚ τελείωσαν για φέτος! Φθάνει τόσο… Κουραστήκαμε όλοι! Τι άλλο να δούμε; ΠΑΟΚ και πάλι ΠΑΟΚ και ξανά ΠΑΟΚ και… ξανά-μανά ΠΑΟΚ!

Είναι παράδοση; Είναι συνήθεια; Είναι το πεπρωμένο από κάποια στιγμή και από κάποια χρονιά και μετά; Είναι κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο με βάση τη ποδοσφαιρική λογική και την αξία των ομάδων; Ό τι και αν είναι, όλοι πλέον ξέρουν την κατάληξη αυτών των αγώνων…

Αυτό το χθεσινό κρίθηκε από νωρίς! Από την περασμένη αναμέτρηση της Μεγάλης Πέμπτη, γνωρίζαμε τι θα δούμε. Σε τακτικό επίπεδο δεν υπήρχε το οποιοδήποτε μυστικό. Η ΑΕΚ θα επιχειρούσε να αντιδράσει και ο ΠΑΟΚ εφόσον κρατούσε για ένα διάστημα, ήταν 100% βέβαιο ότι θα έβρισκε χώρους για να κάνει τις μεγάλες του φάσεις. Ήταν και θέμα νοοτροπίας των παικτών του Γκαρσία, που έδειξαν δυνατοί.

Οι ασπρόμαυροι μπήκαν αποφασισμένοι, ήταν συγκεντρωμένοι στο πλάνο τους και αφού πέρασαν το κακό πρώτο 20λεπτο όπου δεν μπορούσαν ούτε να πλησιάσουν το κέντρο, από εκεί και πέρα όλα ήταν προδιαγεγραμμένα.

Πώς το είπε ο Χιμένεθ: «Όσο έχουμε δυνάμεις δεν είμαστε χειρότεροι κανενός». Μα πώς είναι δυνατόν στον τελευταίο μήνα της σεζόν να ποντάρει σε αυτό το πράγμα; Δηλαδή, υπήρχε περίπτωση να βγάλει η ΑΕΚ 90λεπτο στον ρυθμό που το ξεκίνησε; Εκεί όπου… τέλος πάντων, απλά… πίεσε καλά.

Σε μία φάση εκτέθηκε η άμυνα του ΠΑΟΚ, ο Πασχαλάκης έκανε τη δουλειά και από τη στιγμή που ο Γκαρσία αναγνώρισε το λάθος με τη χρησιμοποίηση Μουργκ, από την ώρα που έπαιξε με 11 κανονικούς –για το επίπεδο του ΠΑΟΚ- ποδοσφαιριστές, όλα έγιναν πολύ πιο απλά!

Ο Κρμέντσικ ήταν… όλα τα λεφτά για τον Δικέφαλο του Βορρά. Ο Τσέχος έπαιξε εξαιρετικά χωρίς την μπάλα, έβαλε καταπληκτικά το σώμα του σε κάθε μονομαχία, έφυγε πολλές φορές στο χώρο, κέρδισε έξι φάουλ, έβαλε το πρώτο πολύτιμο γκολ του 0-1 (επιτέλους έσπασε και αυτή την κατάρα) κέρδισε και το πέναλτι! Μέχρι το ημίχρονο όμως ήταν μόνος! Κάπου… μακριά του υπήρχε απλά ένα θετικός Σβααμπ.

Όταν ο ΠΑΟΚ είχε έναν ακόμη ταλαντούχο παίκτη δίπλα στον Ζίβκοβιτς και πίσω από τον Τσέχο, δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστα λεπτά για να βάλει τα δύο γκολ που έκριναν το ματς. Ο Σέρβος έβγαλε και τις δύο πάσες-κλειδί, ο Ουάρντα είδε σωστά τον Κρμέντσικ και… κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ κέρδισε για πολλοστή φορά την ΑΕΚ.

Ο τρόπος που αμύνεται πλέον ο ΠΑΟΚ είναι εξαιρετικός. Εδώ και ένα μήνα δέχεται γκολ… κατά λάθος, ενώ μεγάλες φάσεις του κάνουν… μία ανά 300 περίπου λεπτά. Όσο και αν η αμυντική προσπάθεια επηρεάζει τη δημιουργία, τα καταφέρνει η ομάδα του Γκαρσία και στα πιο πολλά ματς βγάζει 2-3-4 μεγάλες φάσεις…

Κάπως έτσι υπάρχει ισορροπία και χημεία, η ομάδα όσο κερδίζει, βρίσκει και ψυχολογία, με αυτά και με αυτά η αποτελεσματικότητα μπροστά και πίσω έχει… αποκατασταθεί και είναι ξεκάθαρο ότι ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη ομάδα των πλέι οφ. Μέσα σε πολύ λίγες εβδομάδες κέρδισε τέσσερις φορές την ΑΕΚ (δύο στα κρίσιμα ημιτελικά κυπέλλου) και από μία Ολυμπιακό και Άρη. Έξι νίκες στα εφτά ντέρμπι (0-0 με τον ΠΑΟ το άλλο) είναι ένα μεγάλο επίτευγμα για το δύσκολο φινάλε της χρονιάς, εκεί όπου όλοι είναι καταπονημένοι.

Σε ατομικό επίπεδο θέλω να εκθειάσω την σταθερότητα του Βαρέλα που απάντησε σε όλους όσους δεν τον σεβάστηκαν (και ως αήττητο πρωταθλητή) το περασμένο διάστημα. Για τον Βιεϊρίνια, απλά… θέλω να καταμετρηθεί το επιτόπιο άλμα του. Τι άλλο να σχολιάσεις γι’ αυτόν; Ο Μιχαηλίδης κάνει και πάλι «παπάδες» παίζοντας σε τριάδα. Ο Γκαρσία καλώς έβγαλε γρήγορα τον κιτρινισμένο Ντόουγκλας Αουγκούστο. Ο Σβααμπ ήταν ο καλύτερος με την μπάλα στα πόδια. Ο Ζίβκοβιτς αν και σε μέτρια βραδιά, ξεκίνησε με εξαιρετικές εμπνεύσεις και τα δύο γκολ. Ο Κρμέντσικ ήταν ο καλύτερος όλων, ενώ… ευτυχώς ο Γκαρσία διόρθωσε γρήγορα το λάθος… Μουργκ με τον Ουάρντα. (Κάποτε καλό θα είναι να μας εξηγήσουν οι υπεύθυνοι για το πώς μετά τα 3,5 στον Τσόλακ, δόθηκαν και 2 εκατομμύρια για τον ποδοσφαιριστή Μουργκ).

Και για να μην απελπίζονται εκείνοι οι ΠΑΟΚτσήδες που «πρέπει» να γκρινιάζουν και τώρα που η ομάδα κερδίζει τους πάντες, όσοι δεν ξέρουν που και πώς να ξεσπάσουν, ας αρχίσουμε τη συνομωσιολογία για τον Τζόλη και γιατί ο Γκαρσία δεν τον βάζει βασικό…

Πάμε…

* Η προϊστορία των αγώνων ΠΑΟΚ-ΑΕΚ θα χωριστεί σε δύο περιόδους. Στην… προ Κομίνη με το ακυρωθέν γκολ Βαρέλα που μετά μέτρησε και στην… μετά Κομίνη. Μετά το κανονικό γκολ Βαρέλα, μετράμε… 8-1 νίκες! Στατιστική είναι και αυτή, στατιστική είναι και η άλλη που καταγράφει τι κάνουν οι ελληνικές ομάδες στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο, με τους ξένους διαιτητές… Από όλα αυτά βγαίνουν συμπεράσματα. (Όπως και αυτό που ήθελαν να περάσουν πολλοί Παναθηναϊκοί ότι… «η Ευρώπη χάνεται λόγω διαιτησίας». Και αυτά να τα θυμόμαστε…).

* Όσοι είχαν εμμονή με τον Γκαρσία, γιατί δεν γράφουν τώρα για το πόσο… ανύπαρκτος είναι; Θα περιμένουν το επόμενο αρνητικό αποτέλεσμα για να ποντάρουν στον εκνευρισμό και στο κακό κλίμα; Τώρα μπορούν να επιχειρηματολογήσουν; Τώρα θα μετρήσει η όποια άποψη πολύ περισσότερο, όπως μετρούσαν και οι αντίθετες απόψεις, όταν όλοι τον ξέσκιζαν.

Αλλά ξέχασα… Τώρα θα υποστηρίξουν ότι «πάτησε» πάνω στον σχηματισμό του Φερέιρα, ο οποίος όμως και εκείνος… άχρηστος ήταν.