Το πρώτο τέρμα, τα τρία χαφ και τα τέσσερα γκολ του ΠΑΟΚ

Κέρδισε πολλά στην πρεμιέρα των πλέι οφ ο Δικέφαλος του Βορρά. Πάρα πολλά και χρήσιμα για τη συνέχεια και το φινάλε αυτής της αγωνιστικής περιόδου. Ενόψει της συνέχειας η ομάδα του Γκαρσία είναι υποχρεωμένη να εκμεταλλευτεί όλα όσα έγιναν χθες.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε την ΑΕΚ με μεγάλο σκορ, την ξεπέρασε, πλησίασε τον Άρη, απομακρύνθηκε από τον Παναθηναϊκό και τον Αστέρα! Και όμως όλα αυτά μπορεί να μην είναι τα πιο σημαντικά. Η αυτοπεποίθηση της εμφάνισης και του αποτελέσματος, η λιγότερη γκρίνια των δύο εβδομάδων που έρχονται και η αίσθηση ότι μάλλον βρίσκει τον τρόπο να γίνει πιο αποτελεσματικός σε αυτά τα ματς, είναι οφέλη πολύ μεγαλύτερα από την πρόσκαιρη αλλαγή της βαθμολογίας.

Κάποτε εν έτη 2010, ο Φερνάντο Σάντος κάτι αρνητικό έβλεπε στην ομάδα του ενόψει πλέι οφ και θεώρησε ότι έπρεπε να κάνει ένα τρικ που θα την βοηθούσε στα έξι μεγάλα ματς-ντέρμπι που θα έκριναν την συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Το πρόβλημα είχε να κάνει με την αμυντική λειτουργία. Τότε, εντελώς ξαφνικά αποφάσισε να εμφανίσει ένα τρικ, μία ποδοσφαιρική καινοτομία ΜΟΝΟ γι’ αυτά τα ντέρμπι. Εκεί ήταν που είδαμε τον Πάμπλο Κοντρέρας ως δεξί μπακ, έχοντας αριστερό στόπερ τον Σαββίνι.

Ο Γκαρσία το τελευταίο διάστημα, έβλεπε την ομάδα του να παίζει και να «αρέσει», αλλά να μην κερδίζει. Δεν έπρεπε να αλλάξει κάτι για να κάνει τον ΠΑΟΚ πιο αποτελεσματικό στην πιο κρίσιμη στιγμή της χρονιάς; Όλες αυτές οι φωνές πριν την σέντρα του αγώνα για τις αλλαγές που επιχείρησε, τι νόημα είχαν δεν κατάλαβα… Ο χαμός έγινε, από ανθρώπους που τον κατηγορούσαν για τα άσχημα αποτελέσματα! Και τώρα που πήρε συγκεκριμένες αποφάσεις για να «σφίξει» την ομάδα του, να την κάνει πιο συμπαγή με στόχο το αποτέλεσμα, γράφτηκαν απίστευτα πράγματα.

Αν για ένα πράγμα έπρεπε να ρωτηθεί (ούτε συνεντεύξεις Τύπου δεν έχουμε πια..) είναι το… «Πάμπλο γιατί άργησες;» Αυτό είναι το θέμα και όχι ότι άλλαξε πάλι την ομάδα του. Πιστεύω ότι κάποια λογική απάντηση θα είχε και το σημειώνω αυτό γιατί όταν ανέλαβε το Νοέμβριο και πάλι με τρία χαφ έπαιζε… Άρα, κάτι άλλο έγινε στην πορεία μέχρι να φθάσουμε στα χθεσινά.

Πήρε λοιπόν κάποιες διαφορετικές αποφάσεις ο Γκαρσία για τις οποίες εγώ δεν θεωρώ ότι… ρίσκαρε. Κατ’ αρχάς με πολλά από όσα κάνει τελευταία, «κερδίζει» τα αποδυτήριά του, στοιχείο απαραίτητο για κάθε προπονητή.

Επανέφερε λοιπόν τον Πασχαλάκη. Ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα στη θέση, ο Πασχαλάκης στα δύσκολα και κάτω από πίεση λειτουργεί καλύτερα και θεώρησε ο προπονητής ότι τώρα όπου η κατάσταση είναι οριακή, εκείνος θα ανταποκρίνονταν καλύτερα. Αλήθεια είναι ότι χθες είδαμε και τρεις αποκρούσεις…

Από εκεί και πέρα επέστρεψε και ο Ντόουγκλας Αουγκούστο, γεγονός που συνδυάστηκε μετά από μήνες με την παρουσία τριών χαφ στο κέντρο.

Μόλις προχθές (17/3) έγραφα: «Ο Γκαρσία είναι υποχρεωμένος να βρει λύσεις. Με δύο τερματοφύλακες δεν μπορεί να παίξει μπας και… αποφευχθεί το φαινόμενο… «ότι πάει μέσα γράφει», να «γεννήσει» αθλητικά χαφ με εντάσεις και τρεξίματα δεν μπορεί, από εκεί και πέρα όμως αδιέξοδα δεν υπάρχουν. Θα αλλάξει πρόσωπα, θα αλλάξει σχηματισμό, θα αλλάξει τερματοφύλακα, θα αλλάξει ζευγάρια στις θέσεις ή τις πλευρές, θα παίξει για το μηδέν, θα περιορίσει το ρίσκο, θα βάλει τρία στόπερ, θα βάλει τρία χαφ σε 4-3-3, θα… θα… θα… Οτιδήποτε για το αποτέλεσμα!»

Έτσι είναι… Είχα ξαναγράψει: «Αν δεν έχεις πολλά χαφ και αν δεν έχεις αθλητικά πόδια στο κέντρο, βάζεις όσους έχεις. Τρεις έχεις και τους τρεις μέσα…».

Έτσι ξεκίνησε ο Γκαρσία σε αυτή την ομάδα το Νοέμβριο, μετά όμως την υποχρεωτική και σωστή τιμωρία του Ντόουγκλας Αουγκούστο, αλλά και τις χειμερινές μεταγραφές που του αύξησαν τις λύσεις μεσοεπιθετικά, δεν ξαναέπαιξε με τρία χαφ. Τώρα όμως ήρθε η ώρα και λογικά θα το ξαναδούμε πολύ σύντομα, ίσως και συνέχεια, όσο και αν οι λύσεις είναι μετρημένες. (Ως οκτάρι πάντως παίζει και ο Καγκάβα, ίσως και ο Ουάρντα, που μπορεί να πάει και στα άκρα και όλα αυτά επειδή θα έρθουν και δεκάημερα με τέσσερα ματς όπου όλοι θα είναι απαραίτητοι και ας γράφουν οι απέξω: «Μα πάλι αλλαγές κάνει;». Αν δεν έκανε αλλαγές, θα έγραφαν: «Παίζει με τους ίδιους και τους ίδιους και έχει απενεργοποιήσει τους υπόλοιπους».

Για το χθεσινό ματς βέβαια, υπάρχει ένα γεγονός πάρα-πάρα πολύ σημαντικό. Το πρώτο γκολ! Το πέτυχε ο ΠΑΟΚ και στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει προηγηθεί τέσσερις φορές σε ντέρμπι και από αυτά πήρε τις –μόλις- τρεις νίκες του, ενώ στο άλλο έφερε –κατά τύχη- ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. Αν χθες ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ προηγούνταν νωρίς, δεν ξέρουμε τι θα βλέπαμε και αν όλη αυτή η πιο πειθαρχημένη εικόνα, η εικόνα της πιο συμπαγούς ομάδας θα αποτελούσε θέμα για ανάλυση. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε 92 από τα 97 λεπτά του αγώνα όντας μπροστά στο σκορ. Και το διαχειρίστηκε σωστά. Αν δεν ήταν έτσι, δεν ξέρουμε τι θα βλέπαμε…

Όπως και να έχει ο Δικέφαλος του Βορρά κέρδισε δίκαια και με μεγάλο σκορ, που θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερο, αφού έβαλε τέσσερα πεντακάθαρα γκολ στην ΑΕΚ. Το γκολ που ακυρώθηκε το βλέπει ως χέρι, μόνο αυτός που… με το ζόρι θέλει να βρει κάτι για να το ακυρώσει. Από ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αποδεικνύεται επαφή, η μπάλα δεν αλλάζει πορεία και… αν εκεί στο 30΄ είχαμε το 2-0 όπως θα έπρεπε να συμβεί, μετά –έτσι όπως ήταν οι ομάδες- υπήρχε πιθανότητα να σημειωθεί… ρεκόρ