Ενα όνομα «βαρύ» σαν ιστορία έφτασε σήμερα (16/10) στην Κρήτη, καθώς ο ΟΦΗ έχει συμφωνήσει με τον Τζόνοθαν Ντε Γκουζμάν και η παρουσία του Ολλανδού κεντρικού μέσου προσθέτει... άλλη αίγλη στο εγχώριο football. Ας ανατρέξουμε λοιπόν με... πινελιές στην πορεία του στο χώρο, όπου θα βρούμε δεκάδες διακρίσεις, αλλά και στιγμές έντασης.

*Γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 1987 στο Οντάριο του Καναδά, μπορεί εύλογα να θεωρηθεί ως ο άνθρωπος των 4 ηπείρων. Η μητέρα του είναι από την Τζαμάικα (Κεντρική Αμερική), ο πατέρας του από τις Φιλιππίνες (Ασία), εκείνος γεννήθηκε στον Καναδά (Βόρειο Αμερική) και μεγάλωσε στην Ολλανδία (Ευρώπη).

*Μαζί με τον μεγαλύτερό του αδερφό Τζουλιάν ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ, κάτι που αποτελούσε το όνειρο του πατέρα τους. Επειδή όμως ο δεύτερος στερούνταν ύψους άρχισαν το ποδόσφαιρο, που δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στον Καναδά. Πρώτος του σταθμός ήταν το «North Scarborough Soccer Club» του Καναδά.

*Στη χώρα της τουλίπας βρέθηκε στην ηλικία των 12 ετών, για χάρη της Φέγενορντ. Ξεχώρισε άμεσα και σύντομα ξέσπασε «μάχη» μεταξύ της Ολλανδικής ομοσπονδίας και εκείνης του Καναδά για το ποια Εθνική θα επιλέξει. Το 2008 κλήθηκε στην U21 των «οράνιε» και τελικά «ψήφισε» Ολλανδία, σε αντίθεση με τον Τζουλιάν που από το 2002 ήταν μόνιμο στέλεχος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος του Καναδά. Μάλιστα το 2005 που πήγε στη Λα Κορούνια έγινε ο πρώτος Καναδός που έπαιξε στην Primera Division, ενώ είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών της χώρας, με συνολικά 89 εμφανίσεις! Για όσους θυμούνται τη σεζόν 2013/14 τον είδαμε στην Ελλάδα με την Ξάνθη, ενώ πλέον έχει τη θέση του Genaral Manager της Ottawa Furry. Ετσι τα δύο αδέρφια αγωνίστηκαν σε διαφορετικές Εθνικές ομάδες! Ακρως ποδοσφαιρική φαμίλια.

*Τα πρώτα του χρόνια στην Ολλανδία έμενε στο σπίτι μίας υπαλλήλου της Φέγενορντ που τον «μεγάλωσε» σαν παιδί της.

*Επαγγελματίας έγινε το 2005 και ντεμπουτάρισε στην πρώτη ομάδα λίγες ημέρες από όταν έγινε 18. Από την πρώτη σεζόν ήταν βασικός και το 2008 έφτασε μια ανάσα από τη μετακίνησή του στη Μάντσεστερ Σίτι. Ομως από το Ντε Κάιπ «χάλασαν» τη μεταγραφή και λίγο αργότερα υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό. Πλέον οι σχέσεις του με τον σύλλογο διαταράχθηκαν και το 2010 έφυγε για την Ισπανία ως ελεύθερος. Συνολικά φόρεσε τη φανέλα της Φέγενορντ σε 130 ματς, εντός και εκτός συνόρων, όπου σημείωσε 26 γκολ.

*Επόμενος σταθμός του ήταν η Μαγιόρκα στην Primera, επιλογή του γνώριμού μας Σέρα Λορέντζο Φερέρ. Το 2010/11 έκανε εξαιρετική χρονιά (36 ματς/6 γκολ) και λίγο πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος του επόμενου καλοκαιριού, πήρε μεταγραφή για τη Βιγιαρεάλ, έναντι 8,5 εκατομμυρίων ευρώ.

*Στο «Ελ Μαδριγάλ» ξεκίνησε βασικός, έπαιξε μεταξύ άλλων σε ομίλους του Champions League, αλλά η έλευση του Χοσέ Φραντσίσκο Μολίνα στην τεχνική ηγεσία της ομάδας τον οδήγησε στον πάγκο.

*Υπό αυτές τις συνθήκες το καλοκαίρι του 2012 έφυγε από την Ισπανία, καθώς ο Μίκαελ Λάουντρουπ που τον ήξερε από την κοινή τους παρουσία στη Μαγιόρκα τον πήρε δανεικό στη Σουόνσι. Στην Αγγλία βρήκε ξανά τον εαυτό του και το 2013 κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Ανδρών της Ολλανδίας. Στα γήπεδα της Premier League έπαιξε για δύο σερί σεζόν και το 2014 ήταν στην αποστολή των «οράνιε» για το Μουντιάλ της Βραζιλίας.

*Στα 27 του χρόνια πια είχε ένα πολύ καλό «όνομα» και η Νάπολι έκανε πρόταση στο «κίτρινο υποβρύχιο» που ανήκε για να τον αποκτήσει. Αμέσως έγινε αποδεκτή αφού και εκείνος δεν ήθελε να επιστρέψει εκεί και έφτασε στην Ιταλία.

*Η σεζόν (2014/15) ξεκίνησε ιδανικά στους «παρτενοπέι», αλλά σύντομα όλα άλλαξαν. Παραπονιόταν για πόνους, ο γιατρός της ομάδας του έλεγε πως δεν έχει κάποιο πρόβλημα και άρχισε να μπαίνει στο περιθώριο. Ναι μεν τελείωσε τη χρονιά με 36 εμφανίσεις και 7 γκολ (23 στη Serie A), όμως το καλοκαίρι του 2015 ενημερώθηκε πως δεν υπολογίζεται.

*Ωστόσο δεν βρήκε ομάδα που να καλύπτει τα «θέλω» του και τότε συνέβη το εξής πρωτόγνωρο περιστατικό. Οπως αποκάλυψε εκείνος αργότερα, μία ημέρα προς το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου είχε έντονο διάλογο με τον Κριστιάνο Γκιουτζόλι, τότε και νυν τεχνικό διευθυντή της Νάπολι, επειδή παρέμενε στο club και πάνω στην κουβέντα ο παράγοντας του συλλόγου τον γρονθοκόπησε! Εκείνος «απάντησε», οι δυο τους πιάστηκαν στα χέρια και άρχισαν να εκτοξεύονταν καρέκλες, μέχρι να μπουν στο γραφείο ορισμένοι που άκουσαν τις φωνές και να τους ηρεμήσουν.

*Ο Ντε Γκουζμάν τέθηκε στο περιθώριο, προπονούνταν μόνος του για μήνες είπε μετά πως ο γιος του ισχυρού άνδρα της ομάδας, Εντουάρντο Ντε Λαουρέντις, του μετέφερε χαρακτηριστικά. «Δεν θα πας πουθενά. Θα μείνεις λοιπόν και έχεις 'πεθάνει' για εμάς. Ενιωθα χαμένος, κανείς δεν με υποστήριξε. Ούτε οι συμπαίκτες μου, αλλά τους καταλαβαίνω. Ηταν λογικό να φοβούνται».

*Τελικά τον Γενάρη του 2006 παραχωρήθηκε δανεικός στην Κάρπι και αποκαλύφθηκε τι είχε συμβεί. Στη Νάπολι δεν τον πίστευαν πως ταλαιπωρούνταν από κάποιον τραυματισμό και τον κατηγορούσαν πως διέθετε κακή φυσική κατάσταση, αλλά στη νέα του ομάδα βρήκαν πρόβλημα στην κήλη του, κάτι που δεν του επέτρεπε να παίξει στο 100%. Εκανε επέμβαση και για αυτό μέχρι το καλοκαίρι αγωνίστηκε λίγο, μόλις σε 5 αγώνες.

*Το 2016/17 τον βρήκε στην Κιέβο όπου ήταν και πάλι βασικός στη Serie A (29 παιχνίδια/2 γκολ) και το επόμενο καλοκαίρι πήγε στη Γερμανία και την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης.

*Ξεκίνησε δυναμικά, κολόνα στο αρχικό της σχήμα, όμως τον Νοέμβριο του 2017 τραυματίστηκε σοβαρά και «έχασε» ουσιαστικά όλη την περίοδο 2017/18.

*Το 2018/19 επανήλθε και ξεχώρισε (39/3), ενώ η Αϊντραχτ κατέκτησε μετά από χρόνια τον πρώτο της τίτλο, το Κύπελλο Γερμανίας, με εκείνον εκ των κορυφαίων της παικτών. Μάλιστα στον ημιτελικό με τη Σάλκε έδωσε την ασίστ στον Λούκα Γιόβιτς που σημείωσε το μοναδικό γκολ του αγώνα (1-0), ενώ ήταν πάρα πολύ καλός και στον τελικό κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου (3-1). Ομως πέρσι βρέθηκε εκτός πλάνων και δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό του.

*Κάπου εδώ στην «εξίσωση» μπήκε ο ΟΦΗ και αναμένεται άμεσα να ανακοινωθεί. Ο Ντε Γκουζμάν στο παλμαρέ του διαθέτει ένα Κύπελλο Ολλανδίας με τη Φέγενορντ (2007/08), ένα Γερμανίας με την Αϊντραχτ (2017/18), το Supercoppa Ιταλίας με τη Νάπολι (2014), ένα League Cup Αγγλίας με την Σουόνσι (2012/13) και την 3η θέση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας με την Εθνική Ολλανδίας.

*Παράλληλα μετρά δεκάδες ατομικές διακρίσεις, κυρίως όταν έπαιζε στην Premier League καθώς αρκετές φορές αναδείχθηκε παίκτης του μήνα για τη Σουόνσι ή πέτυχε το αντίστοιχο best goal της. Συνολικά στην καριέρα του μετρά 423 επαγγελματικά ματς, 62 γκολ και ισάριθμες ασίστ, εκ των οποίων 71 είναι στην Premier League, 55 στη Serie A, 53 στην Primera Division και 39 σε Champions League/Europa League.