Ένα βήμα μπρος και δυο πίσω...

• Οι άστοχοι, το... αυτογκόλ και ο εξαφανισμένος!
• Ο Λιβάια, ο... Βράνιες και η δεύτερη θέση

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός με σούπερ προσφορά* & ειδικά στοιχήματα | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Νομίζω ότι το ματς της ΑΕΚ με αντίπαλο τον Άρη ήταν το πλέον χαρακτηριστικό από εκείνα στο ποδόσφαιρο στο οποίο για τη μία από τις δυο ομάδες όλα πάνε στραβά και τελικά έρχονται τα ανάποδα... Κι επειδή εννοείται πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, όπως αναφέρει και ο θυμόσοφος λαός μας, από το πρώτο πεντάλεπτο και τη τεράστια ευκαιρία του Σέρχιο Αραούχο μπορούσε κανείς να φανταστεί τι θα ακολουθήσει. Ίσως όχι στο βαθμό αυτό, σκέφτομαι ότι κανείς δεν θα μπορούσε να πάει σε αυτό το level σκέψης και να δημιουργήσει τόσο αυτοκτονικό σενάριο για την Ένωση σε ένα παιχνίδι, ωστόσο έγινε...

Πρόκειται για το απόλυτο παράδειγμα αναμέτρησης στο οποίο οι γηπεδούχοι έβαλαν τα χεράκια τους και έβγαλαν τα ματάκια τους! Και ειλικρινά δεν μπορώ να φέρω στη μνήμη μου άλλα παιχνίδια που θα υπήρχαν τόσοι μαζί μοιραίοι για την ΑΕΚ. Διότι στο συγκεκριμένο ματς οι αρνητικοί πρωταγωνιστές ήταν πολλοί όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω και αφού ξεκαθαρίσουμε ότι για την ομάδα του Μάσιμο Καρέρα αυτή ήταν η δεύτερη τεράστια ευκαιρία που πήγε χαμένη στην προσπάθεια κατάληψης της δεύτερης θέσης. Σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να είναι και απόλυτα καθοριστική αυτή η ήττα, διότι το ισόπαλο αποτέλεσμα σε τέτοιο παιχνίδι με αυτόν τον αντίπαλο, είναι ήττα και όχι απλή γκέλα.

Εκεί, λοιπόν, που η ΑΕΚ κάνει στο Ηράκλειο ένα βήμα μπρος, έρχεται ξανά στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Άρη και κάνει δυο (σ.σ.: βήματα) πίσω... Δεν έχει βέβαια σχέση το παιχνίδι της αυτό με εκείνο απέναντι στον Παναθηναϊκό που προκάλεσε κατάθλιψη. Εδώ έχουμε διαφορετική εντελώς υπόθεση, άλλο... έργο και σενάριο και άλλη κατάληξη απλά με το ίδιο αποτέλεσμα συγκομιδής (έναν βαθμό). Προφανώς για να είμαστε τίμιοι το αποτέλεσμα αδικεί απόλυτα -και νομίζω όλοι το αναγνωρίζουν- την Ένωση...

Στο κείμενο που ακολουθεί θα εστιάσουμε (και) στους μοιραίους της αναμέτρησης η οποία αν είχαν γίνει τα μισά απ' όσα έπρεπε στο πρώτο 45λεπτο δεν θα θυμόμασταν για πολύ... Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν στην ΑΕΚ είχαν 50%, ή έστω 30%, ποσοστό επιτυχίας στο τελείωμα των φάσεων σε ανεπανάληπτα τετ α τετ και καλές προοπτικές επίθεσεις (είτε με σουτ είτε με γέμισμα από στατική φάση), το πρώτο ημίχρονο θα έβρισκε την Ένωση μπροστά στο σκορ με διαφορά μίνιμουμ δυο τερμάτων. Αυτή είναι η αλήθεια! Όλα τα υπόλοιπα τότε δεν θα απασχολούσαν, σίγουρα τουλάχιστον όχι όσο τώρα.

Οι άστοχοι, το... αυτογκόλ και ο εξαφανισμένος!

Αλήθεια είναι επίσης ότι με «αν» δεν πέτυχε ποτέ κανένας τίποτα και ότι είναι θέμα (και) ικανότητας και συγκέντρωσης το τελείωμα των φάσεων. Σίγουρα και τύχης αλλά και μέρας του αντίπαλου τερματοφύλακα. Μα στη περίπτωσή μας και τη συγκεκριμένη αναμέτρηση οι παίκτες της ΑΕΚ τα έχασαν, δεν τους σταμάτησαν, απλά τα έχασαν! Και χωρίς ΚΑΜΙΑ δικαιολογία αφού, ναι στο ποδόσφαιρο όλα μπαίνουν και όλα χάνονται, αλλά όχι δα και τόσα πολλά... Άλλη κουβέντα αυτή που μακάρι να μας αφορούσε αν είχαν γίνει έστω τα βασικά. Δεν έγιναν όμως...

Έτσι οφείλουμε να εστιάσουμε κατ' αρχήν στους Μάνταλο, Αραούχο, Σιμάνσκι, Κρίστισιτς πρώτα απ' όλους γιατί συνιστούν τους απόλυτα μοιραίους παίκτες της ομάδας και έπειτα σε όλη την υπόλοιπη αναμέτρηση. Ο αρχηγός της ΑΕΚ κάνει ένα πέναλτι που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ΠΟΤΕ, κάτι απόλυτα παράλογο και αυτοκαταστροφικό, τη στιγμή που έχουμε και τους άστοχους, τον Αραούχο που χάνει δυο γκολ απ' αυτά που δεν χάνονται και τον Σιμάνσκι ακριβώς το ίδιο και με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς ωστόσο να βρει καν κουτί (ποτέ δεν το βρίσκει όμως), έστω να στείλει τη μπάλα προς το κάδρο, ούτε καν! Ενώ ο Σέρβος χαφ για ένα ακόμη ματς αγνοείται...

Για να φτάσουμε στο πέναλτι που κάνει χωρίς λόγο, αυτογκόλ θα το έλεγα, ο αρχηγός της ομάδας (ο οποίος πρέπει να πιστωθεί ασίστ και καλές ενέργειες στο δημιουργικό παιχνίδι της ΑΕΚ με αντίπαλο τον Άρη), έχουν προηγηθεί η... ταινία «τα άχαστα» με τους Αραούχο και Σιμάνσκι σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Πολωνός μέσος έχασε και άλλο ένα τέτοιο, άχαστο ντε, στο δεύτερο 45λεπτο. Προφανώς και οι δυο δεν είχαν συγκέντρωση όταν έπρεπε, δεν έβαλαν καν το μυαλό να δουλέψει και να τελειώσουν σωστά. Όπως και ο Ολιβέιρα στο τέλος του ματς που πήγε να σκοτώσει στη κλειστή γωνία τον Κουέστα αντί απλά να πασάρει παράλληλα στον (προ κενής εστίας) Αραούχο.

Ο Λιβάια, ο... Βράνιες και η δεύτερη θέση

Έπειτα έγινε και η λανθασμένη κίνηση απ' τον πάγκο, αφού δεν βγάζεις ΠΟΤΕ τον Μάρκο Λιβάια και ας μην είναι καλός σε ματς που θέλεις γκολ, πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί όπως με τον Παναθηναϊκό να σου δώσει από το πουθενά με μισή του ενέργεια ένα τέρμα που ψάχνεις. Βέβαια ο Καρέρα είχε να δουλέψει και μια ρεβάνς στο κεφάλι του και στο χορτάρι οπότε έχει δικαιολογία τη στιγμή που επαναλαμβάνω αν έχει γίνει το σκορ 2-0 έστω στο πρώτο 45λεπτο όλα αυτά θα πήγαιναν περίπατο και θα εστιάζαμε σωστά στο πόσο καλά δουλεμένη είναι η ομάδα σε επίπεδο φυσικής κατάστασης και δύναμης. Διότι αυτό είναι αλήθεια μεγάλη και διαπιστωμένη στα πρώτα τρία ματς του μίνι πρωταθλήματος.

Είναι προφανώς αστείο και κουτό να εστιάζουμε στην άμυνα σε τέτοιο ματς, ή να διαπιστώνει κανείς ότι της έλειψε της ΑΕΚ ο Βράνιες, τουλάχιστον σε αυτό το παιχνίδι. Η άμυνα δεν ήταν στα καλύτερά της όμως ένα τέρμα δέχτηκε η ομάδα και μία ακόμη φάση σε όλο το ματς που να 'χουν ευθύνη τα στόπερ της και ας μην ήταν καλά... Το γκολ από το χαζό πέναλτι του Μάνταλου δεν μπορεί να πιστωθεί στην άμυνα και ειδικά στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Η μάχη για τη δεύτερη θέση έχει πορεία όμως στην ΑΕΚ πρέπει να σταματήσουν να 'χουν αυτοκτονικές τάσεις για να 'χουν ελπίδες κατάκτησής της. Με αντίστοιχα αποτελέσματα πάντως η Ένωση, ακόμη και ο ΠΑΟΚ να είναι στα χειρότερά του, δεν θα 'χει τύχη για να πετύχει το στόχο της... Μπροστά είναι ο ημιτελικός και ακολουθεί ένα πολύ δύσκολο ματς με τον Ολυμπιακό πριν το ταξίδι στην Τούμπα. Φαίνεται πως θα κρίνουν πολλά -αν όχι τα πάντα- τα παιχνίδια ΠΑΟΚ – ΑΕΚ και τούμπαλιν για τη δεύτερη θέση...

Υγ: Αυτό που περιμένουν όλοι τη στραβή για να ρίξουν ανάθεμα στους ίδιους και τους ίδιους και δη τους Έλληνες ποδοσφαιριστές το λες και εμπάθεια... Δεν μπορώ να το δικαιολογήσω! Δηλαδή το έργο έχει πάντα τους ίδιους υπεύθυνους. Δεν θα εστιάσω σε Μάνταλο, Μπακάκη και Σβάρνα τα 'χουμε ακούσει και διαβάσει όλα για αυτούς από ένα μικρό αλλά με δυνατή φωνή στα social media και στα μέσα σε επίπεδο σχολίων, θα πιστέψω σε λίγο ότι τους έχουν βάλει από άλλη ομάδα να μας κάνουν κακό. Τα ακούει και ο Μάριος Οικονόμου διότι δεν ήταν λέει καλός. Δεν εξετάζω αν ήταν καλός, μέτριος ή κακός. Ο καθένας έχει την άποψή του... Αλλά έπαιξε μετά τόσους μήνες αναγκαστικά και προφανώς δεν θα γινόταν να είχε τη φρεσκάδα και την ίδια ανταπόκριση με τους υπόλοιπους. Δεν θυμάμαι να φταίει για τις χαμένες ευκαιρίες, για το πέναλτι και για κάποια άλλη σημαντική στιγμή του αντιπάλου. Άρα γιατί ανάθεμα και όποιον πάρει ο χάρος; Δεν μπορώ να μας καταλάβω...

Υγ2: Η ετοιμότητα και διαθεσιμότητα των στόπερ της ΑΕΚ φωνάζει ότι θα χρειαστεί ίσως και δυο έτοιμουςγια τη νέα σεζόν. Σίγουρα τον βασικό και ηγέτη που αναζητεί ήδη το club αλλά και έναν ακόμη αν προκύπτει και στις προπονήσεις αδυναμία, αυτό το ξέρουν προπονητής και τεχνικός διευθυντής καλύτερα από την καθημερινότητα στα Σπάτα. Επίσης αν δεν υπολογίζουμε (ίσως και σωστά) τον Παουλίνιο θα πρέπει να βρούμε και ένα δεξί μπακ άμεσα διότι με τον τραυματισμό του Μπακάκη όλοι έπαθαν ένα σοκ τώρα που έρχονται τα δύσκολα με ποιον θα παίξουμε στο δεξί άκρο.

Υγ3: Μου άρεσε πολύ οφείλω να το ομολογήσω η ατάκα του κόουτς για τη δεύτερη θέση ότι «είμαστε κολλημένοι με αυτό και δεν θα τα παρατήσουμε». Από κει και πέρα να δούμε πρέπει να θυμίσουμε πως αυτό ήταν το πρώτο ματς που η ομάδα δέχεται δυο γκολ σε μια αναμέτρηση από την ημέρα που ο Ιταλός είναι στον πάγκο της και για να συμβεί αυτό χρειάστηκε ένα πέναλτι χωρίς καμία λογική...