Ο Άρης θέλει να επαναφέρει συνθήκες δικαιοσύνης

Πριν τη δημιουργία δεδομένων, κάθε συζήτηση για την επόμενη μέρα χαρακτηρίζεται πρώιμη, ειδικά στην περίπτωση του Άρη όπου παραμένουν σε εκκρεμότητα αρκετά και ουσιώδη ζητήματα. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή είναι στον αέρα το δικαίωμα πραγματοποίησης μεταγραφών διότι κανείς δεν έχει feedback από τις δύο επιστολές που έστειλε η Κυβέρνηση στη FIFA και κατ’ επέκταση δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν θα αναγνωριστεί το δίκαιο του Άρη. Η διαδικασία που μοιάζει αναπόφευκτη είναι η διευθέτηση των τελεσίδικων αποφάσεων και ο διακανονισμός των οφειλών απέναντι σε Σιστόν, Πορτίγια και Ούμπιντες. Αυτές οι υποθέσεις διαφέρουν από τις υπόλοιπες, όπως για παράδειγμα μ’ αυτή του Οριόλ Λοθάνο. Στον Ισπανό κεντρικό αμυντικό δεν επιδικάστηκε ούτε ευρώ από τα δεδουλευμένα, τη διετία 2011-13 αγωνίστηκε (και προφανώς εισέπραξε χρήματα) σε άλλες ομάδες, ενώ η δική του απόφαση δεν είναι τελεσίδικη. Ομοίως και τον Τζον Ίμπε.

Στις διαδοχικές συζητήσεις μεταξύ του Θόδωρου Καρυπίδη με τον Άγγελο Χαριστέα, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Άρης ενημέρωσε τον ποδοσφαιρικό διευθυντή της εταιρίας ότι μπορεί να κάνει το πλάνο του υπολογίζοντας την ανάκτηση του δικαιώματος μεταγραφών, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αυτό θα εξασφαλιστεί με κάθε κόστος. Πρωτίστως βέβαια, άπαντες στον Άρη περιμένουν την επίσημη θέση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας απέναντι στην Ελληνική Κυβέρνηση. Αν δηλαδή η FIFA διατηρήσει την αδιάλλακτη στάση που κράτησε μέχρι τώρα ή θα αναγνωρίσει την ελληνική νομοθεσία, προκρίνοντας μια «μεσοβέζικη» λύση.

Το συγκεκριμένο ζήτημα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία λόγω της πορείας των συζητήσεων για τις ανανεώσεις συμβολαίων. Πρόκειται για μια υπόθεση υψηλού βαθμού δυσκολίας γιατί η πλευρά των αθλητών γνωρίζει την αδυναμία των «κίτρινων» κι αυτό φυσικά αλλοιώνει ή μάλλον διαμορφώνει άλλες ισορροπίες στη διαπραγμάτευση. Η αλήθεια είναι ότι εκτός των παλιών αμαρτιών που πληρώνει η ΠΑΕ Άρης μέσα από τις αποφάσεις της FIFA, είναι και οι νεότερες, οι πιο πρόσφατες, αλλά επί τούτου θα αναφερθούμε στην πορεία του κειμένου.

Αυτή τη στιγμή, στον Άρη καλούνται να αποφασίσουν για το αν θα δεσμεύσουν ή όχι ένα σεβαστό μέρος του αγωνιστικού προϋπολογισμού τους στους παίκτες των οποίων τα συμβόλαια λήγουν και βρίσκονται στο πλάνο της επόμενης χρονιάς. Το πακέτο των πέντε παικτών (σ. σ. Μπρούνο Γκάμα, Χαβιέρ Ματίγια, Μιχάι Κόρχουτ, Ντάνι Λάρσον και Χουλιάν Κουέστα) θα «κλείσει» αν οι «κίτρινοι» ανεβάσουν τη συνολική προσφορά τους κατά περίπου 150.000 ευρώ.

Θεωρητικά, το ποσό δεν είναι μεγάλο, αυτό τουλάχιστον βλέπουμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε έξω από τον χορό και κάνουμε τους «καμπόσους». Ωστόσο, αυτό πληρώνει ο Άρης όλη την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Το κακό μάνατζμεντ της εταιρίας το περσινό καλοκαίρι με συνέπεια τη δημιουργία ανισορροπιών και αδικιών μέσω των συμβολαίων. Παραδείγματος χάρη, βασικά και αναντικατάστατα στελέχη της ομάδας έχουν συμβόλαια από 100.000 έως 150.000 ευρώ και άλλοι, με ελάχιστα λεπτά συμμετοχής, εισπράττουν τα διπλά.

Τα αποδυτήρια κάθε ομάδας δεν διαφέρουν σε τίποτα από μια κοινωνία χωριού. Σε βάθος χρόνου, όλα γίνονται γνωστά. Αυτή η ανισορροπία και ο τρόπος παροχής συμβολαίων το περασμένο καλοκαίρι σε συνδυασμό με τα απερίγραπτα λάθη που έγιναν, έχουν βάλει τους ανθρώπους του Άρη σε μεγάλο λούκι. Δεν υφίσταται ζήτημα εκδικητικών τάσεων, αλλά ο κάθε παίκτης αξιολογεί τον εαυτό του, ζητά το ποσό που εκτιμά ότι αξίζει βάσει του ρόλου του, μοιραία συνυπολογίζει και τις απολαβές του συμπαίκτη του ο οποίος δεν παίζει. Μπορεί στους απ’ έξω να μην ηχεί όμορφα στ’ αυτιά, αλλά κάθε επαγγελματίας λειτουργεί με πανομοιότυπο τρόπο.

Αυτός είναι ο βασικός λόγος της εναλλαγής δεδομένων που παρατηρείται στις συζητήσεις για τις ανανεώσεις των συμβολαίων. Υπάρχουν βέβαια κι άλλα. Για παράδειγμα, στο θέμα του Μιχάι Κόρχουτ το πρόβλημα είναι ο ατζέντης του ποδοσφαιριστή και η συμφωνία του ίδιου του Ούγγρου ποδοσφαιριστή μαζί του. Ο Άρης τα είχε βρει σε όλα με τον αθλητή αλλά η παρέμβαση του ατζέντη έβαλε το θέμα σε καθεστώς εκκρεμότητας. Γι’ αυτόν τον λόγο διαφέρουν οι πληροφορίες που «βγαίνουν».

Στην υπόθεση του Κουέστα, η οικονομική διαφορά για την υπογραφή νέου συμβολαίου δεν υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ, ετησίως. Το ζήτημα με τον Ισπανό είναι ο τρόπος διαχείρισής του πριν από περίπου 8-10 μήνες και επί τούτου ήδη έγινε μεγάλη κουβέντα. Σ’ εκείνη, την παλιότερη συζήτηση, «κάθισε» στο τραπέζι ένα ποσό κατά 50.000 ευρώ (ετησίως) μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που πρότεινε στον αθλητή ο Άγγελος Χαριστέας. Ο ποδοσφαιρικός διευθυντής της ΠΑΕ δεν έχει σκοπό να αδικήσει κανέναν αλλά προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί γιατί είναι υποχρεωμένος σ) να επιβάλλει συνθήκες ισορροπίας σε επίπεδο αποδοχών, β) να υπολογίσει ότι τα έσοδα της εταιρίας την επόμενη χρονιά θα είναι μειωμένα σε σχέση με πέρυσι και γ) βάσει αυτών να πετύχει τα καλύτερα δυνατά deals στα οποία θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί η εταιρία.

Καταλήγοντας, λίαν συντόμως ο Άρης θα αναγκαστεί να αποφασίσει για το πώς θα πορευτεί επί του ζητήματος των ανανεώσεων. Πλέον δεν έχει σύμμαχο τον χρόνο γιατί τα συμβόλαια λήγουν στις 30 Ιουνίου και ανεξαρτήτως της εγκυκλίου που έχει στείλει η FIFA περί παράτασης συμβολαίων μέχρι τον τελευταίο αγώνα της ομάδας, η περίπτωση του Άρη είναι ιδιαίτερη. Θεωρητικά, η διατήρηση του βασικού κορμού στοιχειοθετεί ασφαλέστερη επιλογή ενόψει της επόμενης χρονιάς, αλλά επί τούτου θα υπάρξει άλλο άρθρο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να επιτευχθεί με κάθε κόστος. Αυτά τα γραμμάτια τα έχει πληρώσει πολύ ακριβά ο Άρης…