ΠΑΟΚ: Από τον Κατσίβελη και το Μπιλμπάο μέχρι τον Πένια και την κατάρα του Μεϊτέ...

Είχαμε 1996! Την Πρωτοχρονιά έκανα το πρώτο ευρωπαϊκό μου ταξίδι-αποστολή με τον μπασκετικό ΠΑΟΚ στο Ζάγκρεμπ. Λίγο μετά τον Μάρτιο ήμουν και στον τελικό του κυπελλούχων με την Ταουγκρές. Σήμερα φεύγουμε για τη χώρα των Βάσκων, για έναν ακόμη τελικό της μεγάλης μπασκετικής ομάδας του Δικεφάλου…

Το μπάσκετ είναι λατρεία. Είναι ποιότητα. Είναι μυαλό. Επίπεδο… Ο ΠΑΟΚ στο μπάσκετ είναι η εφηβεία μου, αλλά και η πρώτη μου δημοσιογραφική προσπάθεια. Είναι ο Πρέλεβιτς. Το Παλέ και τα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα στο σχολείο (όπως κάθε εφημερίδα τότε) της Αθλητικής Μακεδονίας Θράκης του Σαράντη Πανταζή που έφυγε από τη ζωή πριν ενάμιση χρόνο. Μετά από 30 χρόνια ξανά μαζί με το μπάσκετ του ΠΑΟΚ που δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω ότι διεκδικεί και πάλι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. «Όπως το 91 στη Γενεύη…».

Η παραπάνω φωτογραφία είναι αρχές 1996 η πρώτη μου αποστολή στο εξωτερικό και στο Ζάγκρεμπ, με τους σπουδαίους Παναγιώτη Χορόζογλου , Γιώργο Τραπεζανίδη και Γιάννη Βοϊτσίδη, με τους οποίους θα είμαστε και τώρα μαζί, μετά από 29 χρόνια σε έναν ευρωπαϊκό αγώνα του ΠΑΟΚ στο εξωτερικό! Απίστευτο μου φαίνεται


Τότε ο Πρέλεβιτς και ο Στογιάκοβιτς με τον Ρεντζιά και τον Γιαννούλη σε έναν τελικό μέσα στην έδρα της Ταουγκρές (29-19 τα φάουλ κατά του ΠΑΟΚ και 38-18 οι βολές γι αυτούς, που βέβαια με τον Ραμόν Ρίβας να βάζει 31 πόντους -15/17 βολές- είχαν πάρει και 16 επιθετικά ριμπάουντ) και τώρα η ομάδα που έφτιαξε από το τίποτα ο Θανάσης Χατζόπουλος, με πρωταγωνιστή τον Καντσελιέρι και την τρέλα του, έχοντας μέσα στο γήπεδο το ελληνικό μυαλό του Δημήτρη Κατσίβελη, αλλά και την σπιρτάδα των Αμερικανών Μπάρτλεϊ και Ρέινολντς!

«Είναι τρελός ο Ιταλός» στον πάγκο και πώς το λέει ο Βρύζας: «Η κάθε ομάδα παίρνει στοιχεία από τον χαρακτήρα του προπονητή της, τα οποία βγάζει μέσα στο γήπεδο». Για το ποδόσφαιρο το λέει, αλλά εδώ μιλάμε για μπάσκετ με τρελή ταχύτητα και απίστευτη ένταση που ειδικά μέσα στο κλειστό με 5-6-7-8-9 χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί… τη βρίσκει, με την ομάδα να τρέχει απίστευτα ακόμη και… στα time out.

Με αυτή την τρέλα πάμε σήμερα στους Βάσκους και στην πόλη που θα γίνει ο τελικός του Europa League. Εκεί μπορεί να μην είχε τύχη να φθάσει η ομάδα του Λουτσέσκου στο ποδόσφαιρο, αλλά ΠΑΟΚ στο Μπιλμπάο και σε τελικό θα δούμε φέτος!

Ένας ο στόχος! Να γυρίσουμε τον τελικό στη Θεσσαλονίκη την άλλη εβδομάδα με όσο το δυνατό μεγαλύτερες συνθήκες ισορροπίας. Εδώ να κριθεί! Πώς το έγραφα με τους Γάλλους για τον δεύτερο ημιτελικό: «Όσο πιο πίσω, στο τέλος πάει να κριθεί, τόσο περισσότερο άγχος θα έχουν αυτοί». Θα δούμε…

ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΠΑΙΖΕ Ο ΠΕΝΙΑ…

Στο ποδόσφαιρο θα περάσει όλη η χρονιά με την ερώτηση… «που είναι ο Μεϊτέ;» Την έκανε επί μήνες ο Λουτσέσκου γιατί δεν του τον είχαν πάρει από την αρχή και μετά που του έκαναν το χατίρι, ψάχνουν όλοι οι άλλοι τον Μεϊτέ μέσα στο γήπεδο… Μιλάμε για κατάρα! Η καταραμένη χρονιά του Μεϊτέ, με πολλούς βέβαια αυτή την περίοδο να μην ξέρουν τι άλλο -ποδοσφαιρικά- να πουν και να ρίχνουν όλα τα δεινά στο ότι… παίζει ο Μεϊτέ και δεν παίζει ο Πένια. Λες και είναι ίδιοι παίκτες και ο ένας «τρώει» τον άλλο, ή λες και όλη η άλλη ομάδα λειτουργεί καλά και αυτοί αποτελούν το μόνο θέμα.

Ο ΠΑΟΚ φέτος είναι κακός και ανεπαρκής και πάνω από όλα ασταθής, είτε παίζει ο Μεϊτέ, είτε δεν παίζει. Προχθές στο ΟΑΚΑ ο ΠΑΟΚ και όλοι οι παίκτες του, ήταν αόρατοι και σε αυτό ΔΕΝ φταίει ο Μεϊτέ που έπαιξε. Ήταν κακός ο Γάλλος και οι άλλοι ήταν θετικοί, σε ομάδα που δεν είχε δημιουργία, δεν είχε κατοχή, αμυντικές μεταβάσεις, δεν έκανε τίποτα σωστά σε επίθεση και άμυνα; Που ήταν ο Ζίβκοβιτς; Ο Τσάλοφ; Ο Μπάμπα; Ο Σάστρε; Ο Βιετέσκα εκεί ήταν, μέσα στους κορυφαίους του Παναθηναϊκού…

Όσον αφορά για τον Πένια και επειδή κάποτε πρέπει να καταθέτουμε και στοιχεία του τι ισχύει, τι λένε οι υπεύθυνοι και όχι μόνο την άποψή μας. Πάμε πάλι για να έχουμε στα πλαίσια της δουλειάς μας, πέρα από ερωτήσεις και μερικές απαντήσεις.

Τον Ιανουάριο ο ΠΑΟΚ θα έκανε μία μεταγραφή στα χαφ. Ρωτήθηκε τότε ο Λουτσέσκου: «Τι παίκτη θέλεις. Να είναι καλός με την μπάλα στα πόδια όπως ο Πένια της Μάλμε, είναι να είναι καλός κυρίως ανασταλτικά όπως ο Σιώπης». Ο Λουτσέσκου διάλεξε τον Πένια, γιατί θεωρούσε ότι αυτό το πρόβλημα ποιότητας, κατοχής και δημιουργίας στο κέντρο ήταν μεγαλύτερο και η επίλυσή του αποτελούσε προτεραιότητα.

Όταν ο Πένια αποκτήθηκε και έπαιξε και προπονήθηκε (αυτός που δεν τον βάζει τον έχει δει και σε 100 προπονήσεις μέχρι τώρα) φάνηκε ότι έχει μεγάλο ανασταλτικό πρόβλημα. Δυσκολεύεται να κόψει δηλαδή. Ο Πένια λοιπόν με βάση την εικόνα του προπονητή (και όχι τη δική μας) είναι κακός σε αυτό το κομμάτι και πρέπει να βελτιωθεί. Τώρα όμως δεν είναι περίοδος δοκιμών για τον ΠΑΟΚ ώστε να παίζει ο Πένια για να… εξασκηθεί στο μαρκάρισμα και σε φάση άμυνας. Αυτή είναι η απάντηση (όχι δική μου) και προφανώς ο Πένια δεν θα έλυνε όλα τα προβλήματά του ΠΑΟΚ αν έπαιζε. Αλήθεια είναι ότι σε αντίθεση με τα καλά χαρακτηριστικά του Πένια, πολλά από τα χαφ του ΠΑΟΚ θέλουν πέντε κοντρόλ για να φέρουν την μπάλα σωστά μπροστά τους, αλλά… ο ΠΑΟΚ δεν υποφέρει γιατί δεν παίζει ο Πένια! Πρέπει πάντα να επιβεβαιώνουμε τον λαϊκισμό ότι… «καλύτερος είναι αυτός που δεν παίζει»;

Μακάρι να ήταν αυτό το πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Πόσο εύκολα θα το είχε λύσει ο Λουτσέσκου, ο οποίος βέβαια -όπως πολλές φορές έγραψα φέτος- χάλασε πνευματικά και ψυχικά τη χρονιά του ΠΑΟΚ αναζητώντας με εμμονή και κουραστική γκρίνια από τον Ιούλιο μέχρι τον Ιανουάριο τον Μεϊτέ… Και τώρα που ήρθε ο Μεϊτέ «χαλιούνται» με την εικόνα του όλοι οι υπόλοιποι…

Πόσο ΠΑΟΚ;